Þjóðviljinn - 19.12.1961, Blaðsíða 6

Heilir og sælir alþingismenn!
Ég vona að þessar línur mæti
ykkur heilum á húfi, spriklandi
af lífsfjöri og þrótti, með
brennandi áhuga á réttlátri
lausn velferðarmóla þjóðarinn-
ar, en ekki pöddufullum né
timbruðum.
Þjóðin hefur löngum litið upp
til þingmanna sinna, litið á þá
sem greinda og gegna menn og
borið traust til þeirra, enda
voru þeir lengstaf svo vaidir.
En síðan flokksklikur einar fóru
að ráða framboðum og leggja
megináherzluna á, að frambjóð-
andinn vasri flokknum og klfk-
unni tryggur og vikalipur, hef-
ur mörgum fundizt, þar á með-
al sumum ykkar, að alþingi og
alþingismenn njóti dvínandi
virðingar meðal þjóðarinnar.
Ljós vottur þessa er sú áherzla,
sem þið stundum leggið á, að
sannfæra „háttvirta kjósendur“
um, að þið séuð ekki verri
menn en gerist og gengur. En
bakvið þau orð virðist einnig
búa meðvitund um, að þið hafið
ekki ætíð farið sem bezt að ráði
ykkar í þingsalnum. Þá er og
lýsingin á ykkur og sá vitnis-
burður, er þið veljið hver öðr-
um, sízt til virðingarauka, því
ef trúa má, þó ekki sé nema
litlu af þeim vitnisburði, yrði
augljóst að á alþingi ísiendinga
í dag sitja misindismenn, óþjóð-
hollir erindrekar erlendra ríkja
o. s. frv. Og undir þetta taka í
sífellu stuðningsblöð ykkar.
Engan skal undra þó ekki séu
allt nytjajurtir, sem vaxa í
þeim reit, sem þannig er plægð-
ur.
Okkur leikmönnum verður á,
að dæma hæfileika ykkar til
þingsetu eftir því, hvernig ykk-
ur fer löggjafarstarfið úr hendi.
„Af verkunum skuluð þér
þekkja þá“. Enda trauðla feng-
inn réttari mælikvarði. Hvort
lögin eru, þegar á allt er litið,
réttlát og sanngjörn, hvort þau
hafa örfandi áhrif á athafna-
og menningarlíf þjóðarinnar o.
s. frv. eða það gagnstæða. Sjálf-
sagt má rekja heilan lista af
lagaákvæðum og deila um þau,
en til þess var leikurinn ekki
gerður, heldur vil ég benda á
sem dæmi lagaákvæði í stórum
lagabálki og kveðja ykkur og
þjcðina alia í dóm um,
hvernig ykkur hefur þar til tek-
iz-t.
Til eru lög sem heita: Lög
um atmannatryggingar. Þeir
sem að þessum lögum stóðu
hafa mjög stntað af þeim, og
oss er tjáð að erlendir veizlu-
gestir hafi lokið á þau lofsoröi.
Það .er og mála sannast, að lög
þessi bættu mikið úr fyrir þeim,
sem þau taka til, frá því sem
áður var. Á lögunum voru þó
gallar og sumir eigi alllitlir.
Bætt hefur verið úr sumum
þeirra en öðrum ekki, og hefur
það ekki komið þeim ókunnug-
lega fyrir sjónir, sem fylgzt
hafa með löggjöf síðari ára,
Verðlagssvæðaskiptingin á bótaupphæð frá almannatryggingunum
er orðin gersamlega úrelt, hafi hún þá nokkurn túna átt rétt á
sér. Það er ekkert annað en hróplegt ranglæti að ellilifeyri&þegi
á Seltjarnarnesd skuli fá fjórðungi lægri Iífeyri en sá sem býr
ínnan lcgsagnarumdæmis Reykjavíkur.
VALS VÖ
ALLSSTAÐAR
Sultur — Ávaxtahlaup
Marmelaði — Saftir
Matarlitur — Sósulitur
Edikssýra — Borðedik
Tómatsósa — íssósur
SENDUM UM ALLT LAND
Efnagerðin VALUR h.f.
Box 1313. — Sími 19795. — Reykjavík-
því vart hefur verið unnt að
bíða næsta þings með breyting-
ar á breytingar ofan, svo mjög
virðist kák og handahóf hafa
einkennt löggjafarstarfið. Hef-
ur ykkur aldrei dottið í hug að
bera þetta saman við lög, sem
hafa verið í gildi allt til þessa,
án þess að ástæða hafi þótt til
að breyta og orðin eru 680 og
uppí 686 ára gömul? Hvort ber
vott um gleggri hugsun og
framsýni?
Þegar lögin um almannatrygg-
ingar voru sett, var þar ákvæði
um, að þeir sem komnir voru á
ellilaunaaldur, skyldu missa
hluta launanna, jafnvel öll,
ef aðrar tekjur færu framúr
vissu marki, Skelfing var það
ykkur ólíkt að beita gamla fólk-
ið þessum naglaskap, mitt í
allri rausninni, sumir vilja nú
segja ofrausninni, er þið haíið
sýnt á sumum sviðum. Þetta á-
kvæði varð til þess, að fólk á
þessum aldri dró sig í hlé og
þjóðin missti af feikna vinnu-
krafti, sem annars hefði orðið
til að auka framleiðsluna og
önnur verðmæti þjóöarinnar.
Þetta ákvæði féll niður um
síðustu áramót og mátti missa
sig.
Ákvæðið um skiptingu lands-
ins í tvö verðlagssvæði er tví-
mælalaust verst þokkað og fel-
ur í sér svo mikið ranglæti að
furðu gegnir. Þið munuð ekki
finna nokkurt ákvæði, þó þið
leitið með logandi ljósi í ís-
lenzkum lögum, er feli í sér
hliðstætt misrétti. Ég á ekki við
þó landinu sé skipt, heldur
hvemig því er skipt. Ef nokk-
urt vit væri í því að skipta
landinu 1 svæði mishárra bóta,
hlyti það fremur að byggjast á
atvinnu- og Jifnaðarháttum, en
hreppamörkum. Það vekur hjá
mér viðbjóð, að alþingismenn
skuli standa að öðru eins og
þessu og viðhalda misráttinu,
eftir að reynslan hefur afhjúpað
það og eftir að sumir ykkar
hafa bent á þetta og aðrir við-
urkennt það. Eftir hverju er þá
beðið með lagfæringu? Meira
ranglæti eða hvað? „Þessu hefði
ég aldrei. trúað,“ sagði eldri
kona við mig fyrir nokkru.
„Hann (og hún nefndi þing-
manninn) sem var svo almenni-
leaur íyrir kos.ningarnar, já,
hann meira að seaia tók í hönd-
ina á mér.“ Það hefur ávallt
þótt lítilmennska í því að ráð-
ast á garðinn bar «em hann er
læastur. Þetta haíið þið þó lát-
ið ykkur sæma, með því að á-
kveða með lagaboði, að sumir
þeirra, sem minnst mega sín,
svo sem eldra fólkið og þeir,
sem beðið hafa skiobrot á
heilsu sinni., skvDi aðeins fá
hluta þeirrar uppphæðar. ellilíf-
eyris eða bóta, sem aðrir fá,
sem eins stendur á fyrir. Kom-
ið hefur fram frum-varo á bing-
inu. er meðal annars íelur í sér
laefærineu á þessu, en illu
spáir að út úr frumvarpinu hef-
ur verið slitið eitt atriði og
gert að lögum, en þessu o. fl.
ekki hreyft.
Sumir ykkor virðast hafa
fengið óstöðvandi skrif- og
munnræpu. Ekki veit ég. hvort
þið hafið fengið skitu líka, út
af því að lík hafði verið flutt
til austur í Rússlandi og
myndastyttum steypt þar af
stalli. Sér er nú hver ósköpin.
Ykkur hlýtur að hafa þótt vænt
um Stalín, úr því að þið látið
svo mikið út af þessu. En ég
get fullvissað ykkur um að
honum er skftt sama um allt
þetta þramþolt, og hvern and-
skotann varðar okkur um þetta?
Fluttu Islendingar ekki einu-
sinni lík, meira að segja frá
Danmörku, hingað og yfir
þvert landið og til baka suður,
unz það loks komst í þann
reit, er því var búinn, og
hvaða lík var svo þetta? Finnst
ykkur ekki, eins og mér, að
sæmra sé að ver.ja tíma og
kröftum í að ná góðri lausn
mála okkar í stað þess að
setja allt á annan endann, þó
lík sé flutt til úti löndum? Ég
vona að læknunum takist, rneð
góðum pillum, mixtúru eða
öðru, að fá ykkur góða eftir
áfallið.
Og nú vil ég biðja ykkup,
góðir hálsar, að bregða ykkur
með mér spöl út fyrir mið-
borgina. Ég held að þið hefð-
uð gott af að kynnast umhverf-
inu og siá, hversu skært
stjama réttlætisins blikar yfir
verðlagsmörkunum.
Milli Kópavogs- og Hafnar-
fjarðarkaupstaða er landsspilda,
sem tilheyrir hreppsfélagi.
Mörkin Hafnarfjarðarmegin
munú vera nálægt, hraunrönd-
inni við Fngidal. Þaðan og inn-
undir Arnarneslæk er nær
samfelld oa allfjölmenn byggð.
Á því svæði er ekki hægt að
telía nema +vær búiarðir, auk
Vífilsstaða. Ég hygg að það taki
ykkur ekki langan tíma að at-
huga og komast að niöurstöðu
i'.m, að atvinnuhættir og fram-
færslukostnaður fólks á þess-
ari landspildu er sama og bæj-
armegin við mörkin, nema
hvað framfærslukostnaður á
þessu svæði mun heldur hærri,
vegna kostnaðarsamari að-
drátta.
Ég vil taka annað dæmi:
Vestur úr höfuðborginni gengur
nes, sem tii.heyrir öðru hrepps-
Framhald á 14. síðu.
'QJ — ÞJÖÐVILJINN — Þriðjudagur 19. desember 1961