Þjóðviljinn - 20.02.1962, Blaðsíða 11

50. dagur
halda áfram eins og núna, á-'
fram, áfram, þangað til þeir
væru komnir yfir landamærin og
Boog hefð; ekki lengur þörf fjm-
ir þá. Annaðhvort myndu þeir
deyja af þreytu og sulti eða
Boog myndi drepa, þá. ;
Hann verk.íaði í gagnaugun:
það var éins og heilinn slægist
í hauskúpuna eins og bolti. Hann
rejmdi að verja það fyrir sjálf-
urn sér hve skipuiagslaus leit-
in virtist vera. hugsa um þann
aragrúa af hæðum og dölum og
giljum og skörðum sem þeir
höfðu farið um; óraviddir slétt-
unnar umhverfis. Og það voru
fleiri fjallgarðar, fleiri hæða-1
þyrpingar og ótölúlegar breiður '
af kjarri og melgresi. Það yrði I
jafnvel erfiðleikum bundið að I
finna þyrluna, hvað þá ... Það |
var undarlegt hvað hann reyndi
að -aflsaka þessa áframha'.dandi
þögn! Áður hafði hann ætlazt til
þess að himinninn morað: af flug-
vélum. Nú fann hann ótal afsak-
anir fyrir fiarveru þeirra —
eins og sá hluti huga hans sem
var hræddur, k.vsi heldur af-
skiptaleysj en endurtekning á
þeim hrottaskap sem hlyti að
eiga sér stað, ef Boog kæmist
í hættu.
Þegar hann leit um öxj sá
hann hina — tekinn, sljólegan
lögregluþjóninn, haltrandj dreng-
inn sem hélt stönginni upp að
sér báðum höndum; svitastokkið,
æðislegt andlitið á Boog. Ókunn-
ug.'r menn sayði hann við sjálfan
sig; en samt blönduðust þarna
vorkunnsemi og hatur. Á nokkr-
um andartökum tókst honum að
herða upp hugann, finna aftur
slitur af von. Ekkert var óhjá-
kvæmilegt. Hann íengi tækifæri
síðar. Ekki núna. Se'nna. Lengra
burtu. Hann fengi tækifæri,
skapaði scr það, hvað sem það
kostaði.. •
13.00
18.00
18.20
18.30
20.00
20.15
20.45
21.45
22 00
22.10
22 ?o
Víð vinnuna: Tónleikar.
Tónlir.tartími barnanna —
(Sigurður Markússon).
Veðurfregnir.
Þingfréttir, — Tónleikar.
Einleikur á hörpu. Car’os
Salzedo ’e’kur frumsamin
lög og eigin útsetningar.
FramhaMsleikritið: Glseetar
vonir eftir Charles Dickens
og O’dfield Box; pjött.i bátt-
ur. Þýðandi Ás'aug Árna-
dót.tir. Leikstjóri: Æ>var R.
Kvaran.
Samvinnusamtök á. tíma-
mé+um: a) Erindi (E’-tendur
Einp.-sron forstióri Sam-
bands ísl. ramvinnui+éiaga).
b) Isana levsir. leikþáttur
ft-i-ír útivnrp á 60 ára afmmli
SfS o-t 80 ára. afmæli Katiip-
fé’atm ÞJngevihr-a eftir Pái
}T. Jónsson. — Lefllpstjóri:
Ba’dvm ii'a.vdót’os'vn. Leik-
end':r- t.-M”n Stenhen-
ren. Jón Simi’-bi'örnsmn.
C’ H-o- T>o n ,1’ri n rvl i r,
<3+0f-
rTTVÞ.'-\*vt R‘?Ör*TVS>-
cy-*r» TTo’"i CJl-.'.j TT ,rTl
VoHvryíótéjp "TTo'i/iTjÁr-
Htvror TTm n (T ÓT'étmOn,
T7“,/irr>.rvnc; T óp .TA'hflTJTl
T'A1 r>*~ . (“S1
í. JT)y. H<PErr5mur
T’-'Á +yv ir-<Jr-«irPr*oq-h \r.
b- mt
* " . 2f ’Vp’rvs ..(JSjkoþ, -
Framundan sá hann aftur
votta fyrir sléttunum gegnum
skarð i hæstu fjöilin og hann
brölti áfram með nýrr; og kyn-
legrj ákeíð, eins og spæiari i
rannsóknarleiðangri um óvina-
svæði.
Og þar kom að þeir náðu
þangað, skreiddust gegnum
þröngt klettaskarð og út að
langri brekku, þar sem saguaro-
kaktusar bentu í allar áttir og
allt var þakið yucca og cholla-
kaktusi. Þar sem brekkunni lauk
tóku kreósótrunnarn.'r við. Þeir
teygðu sig eins langt og augað
eygði — í suður, suðaustur og
austur, vögguðust lítillega i hit-
anum eíns og slý á hægum öld-
um. Einhvers staðar þarna var
Mexíkó.
Ilaýden stanzaði; Franklinn og
drengurinn komu upp að honum.
Boog stóð kyrr i sömu sporum,
horfð; yfir breiðurnar. Til hægri
við þá beygði klettabelti i suð-
vestur. Nokkru sunnar kom 4
það hlykkur og bað-hvarf. Langt
handan við það sást votta fyr-
ræmu undir klettabe!t'nu Þar
mótaði fyrir öðrum fjallahrygg.
„Allt í !agi,“ urraði Boog.
..Hvílið ykkur.“
Þeir völdu sér mióa skugga-
ræmu undir klettabeltinu. Þar
lögðust þeir útaf faldir bakvið
gróðurflækjur, með verkjandi
vöðva og lokuð augu og það var
eins og jörðin hsefist og hnigi
með andardrætt; þeirra. Ilreng-
urinn hafði gengið framhjá
Franklinn og fleygt séf niður
við hliðina á Hayden. Boog hall-
aði bakinu að klett.'num; hann
fann hvernig hann brenndi hör-
undið, meðan hann starði yfir
runnana að sjóndeildarhringnum.
Að hans álitl voru þeir full-
nærri staðnum þarsem þyrlan
var — varla meira en þrjár míl-
Ur þaðan; kannski ekki nema
i hálfa aðra mílu í b&ina línu.
: Hhnn fékk að vita bjá Hayden
hvað klukkan var og gerði laus-
: léffa áætlun. Fjórar stundir tll.
só’ar’ags. .. Hann þurft. hví’d —
cn ekki svo langa. I-Taf-n hafð'
v’T'.að lo>sna við hálenéifl — en
e’'.vi í syipinn. Fjórr k’u.kkutím-
- - ... Fjándinn sjálfur!
’-iann le.t þrútnum augum upó
"*’5us an himininn. Dálítil
-■vTé'rig" hafði myndazt í
’ (V*rú- leyti vor him.'nn'-
inn auður. Hann beindi augna- j ■■ »i"
ráði sinu að sjóndeildarhririgri-.
um og starðí þungbrýnn yf.r
■®atrieskjuna. Hugur- hans teygð-
ist i. tvæ-r áttir- í senn: hann var-
argur i-fir því ,að: hafa ekki; get-
að fri-nkvæmt huamynd sína.
kviðandi yfir ná!ægð þeirra við
dæ'dina. En hann var ekV; sá
auli að láta bö?nín.a blékkja sig
til að ha’.da áfram. Flugvélarnar
yrðu komnar á sveim áður en
varðí o-g hann gat ekki gert nokk-
urn skapaðan hlut nema liggja
i felum og svitna fram í myrk-
ur.
Þögnin stóð aðeins skamma
stund ennþá. Svo liaug þyrla
yfir syðri endann á fjallgarðin-
um. Hún sveiflaðist þarna á leti-
legan hátt, frá hægri til vinstri.
e'ns og landhelgisgæzluvél i
skylduför. Hún var góðan spöl
frá þeim, en Boog einblíndi á
hana og reyndi að finna út hvort
hún væri að leita að flugvélinni
sem hann hafði grandað, eða
hvort.þetta vær.' up.oháf að alls-
herjar flögri yfir þetta svæði.
Það var ómögulegt að siá þáð,
en fljótlega, þegar örinur birt-
ist fyrir aftan þá og hin þr'ðja
hoppaði yfir hæðunum, var hann
ekki í neinum vafa lengur. Það
var furðulegt hvaðan þær komu.
í meira en klukkutíma höfðu
þeir enga flugvél séð. en nú
var loftið á augabragð; mettað
vélagný.
f fyrstu flaug Boog j hug að
hörfa dálítinn spöl upp í hæð-
imar, en svo afréð hann að
gera það ekki. Það var enginn
áirinningur. Það var óvíst að
þeir fyndu betri stað .og þeir
voru vel fald.'r þar sem þeir
voru. Og það var kostur að
vera ekki of innilokaður: þá
fylgdist hann ögn betur með því
íþrottir
Framh. af 9. síðu.
lega á, ef það á ekki að falla
niður í aðra deild. Liðið nær
einhvernveginn ekki saman, og
vantar þann kraft sem þarf til
að árangurinn komi. Markmað-
urinn EgiJl Ánnason átti góðan
lei'k, staðsetti sig vel og varði
t.d. 3 vítaköst, og með meiri
viðbragðsflýti mundi hann ná
roun lengra. Geir var sá sem
mest bar á úti á gólfinu, Sig-
urður Dagsson og Stefán Sand-
holt lofa góðu, Bergur Guðna-
son er skotharður, en skaut. of
mikið og eyðtlagði 2 vítaköst
með því að stíga fram fyrir
strikið!
• Sem sagt, Valur þarf að taka
á i leikjunum sem ern fram-
undan, og þó ef til vill mest á
miJili þeirra.
Þeir sem skoruðu fyrir Fram
voru: Ingólfur 14, Hiimar 5, Er-
lintrur 4, Sigurður, Guðjón og
Tómas 3 hver, og Karl 1. Fyr-
ir VaJ skoruðu: Geir 8, örn 3,
Berin.tr, Stefán Sandholt og
Gytfi 2 hver og Jón Dagsson 1.
Dómari var Frímann Gunn-
Jaugsson.
’1’ramha!d af 3. síðu.
Hafa margir þeiroa staríað i
kórnum um áratugi en aðrir
skemur. Elziti söngmaðurinn Sig-
urður ÞorJáksson hefur starfað
í kómum frá 1918.
Stefián Jónsson forstjóri er for-
maður kóirsins, en aðrir i stjórn
og varastjóm eru þessir: Bene-
dikt Etnarsson, Pálmi Ágú&tsson,
Magnús GuðJaugsson, Stefán Sig
urftsoon, Þórður B. Þórðanson,
Páll Þonleifsson, Vigfús Sigurðs-
som og Geir Þon&teánsson. -•
S k r eiS a r f r a m le i 5 e n d u r
lítf 1 y t j endur
Við erum meöal stærstu Innílytjenda á skreiö
tii Nigeríu.
Ágætustu meðmæli fúslega veitt áreiðanlegum
útflytjendum. Ekkert er of lítiö fy-rir hin frá-
bæru sambönd okkar.
uömir vðar eru öruggar h|á okkur
Snúið yður til
Messrs. A.A. Momson & Company,
22a Lewis Street, P.O. BOX 270,
Lagos, Nigería. West Africa.
Símnefni: ,,MOMSON“ — Lagos.
«,.nr
T-k-.a
•Í'iáV'
íjvritl
i’;;9n3
.rii
M
mirnimMSm
Húsffa»naútgala
á Skólavörðustíg 10.
Hjónarúm — Einsmanns svefrtsófar —
Svefnstólar — Borðstofuskápar — Sófasett.
Allt með 50% afslætti
7JT
rrí
í-&’
)c*
'Tt
"íi •:+;«>

I
Skeifan
Skólavöiðustíg 10 — Sími 15474
1 n
B:

;u-i
'M
íiírilf
■bit*
t n&-
j«'3'Er
:rrý£y'
Éinangrunargler
er aðeins
framleitt úr
vestur-þýzku
„A“ gleri
FJÖLIÐJAN h.f.
ísafjrði
Söluumboð: KORKIÐJAN h.f.
Skúlágötu 57. — Símar 23200 og 14231.
Mt,
Sonur mÍTm, faðir óg bróðir okikar
JÓHANNES BRTNJÓLFSSON, EfetaííHndi 96
I.
andaðist á Bæjarsjúkrahúsi Reykjavíkur 18. þ.m.
Brynjólfnr Jóhanncsson, Hafdís Jóhanncsdóttir
■ . a'
og systkísi hins látna.
Þriðjndagur 20. febrúar 1962 — ÞJÓÐVILJINN — QJ; íi/.!’