Þjóðviljinn - 28.02.1962, Blaðsíða 11

F r a ncís C li f f o r d :
57. dagur
. hljóð grunsamlegt, hvert andar-
tak hafði ógnun í för með sér.
Hann varð ögn vonbetri, þegar
sblin settist, en samt hreyfði
hann sig ekki. Hann ætlaði ekki
að láta hanka sig á kæruleysi.
Byssan var alltaf á sama stað
og hann tók ekki fingurinn af
gikknum. Hver einasta hugsun
sem leið um huga Haydens, virt-
ist bergmála í huga hans og
drengurinn var ekki úr skotfæri
andartak... ,
Þeir lágu þarna og biðu, unz
hann bjóst ioks við að orðið værj ■
nógu dimrnt.
„Ailt. í lagi,“ sagði hann.
„Rcynið þá. að hreyfa ykkur úr
sporúhöm.
Þeír bröltu á fætur, stirðir og
l'erka í öllum kroppnum, og tíndu
úpp gullsterigurna'r með erfiðis-
mUnufn. Boog tók stöngina sem
dögregluiþjónninn hafði haidið á,
fékk drenginh- til að stinga henni
inn i opið á jakkanum. Síðasta
birtan dvínaði óðum. Tímamörk-
in sem Háyden hafði sett sér,
voru liðin hiá og hann hafði ekki
gert neitt. Ekki neitt. Og nú gat
hann ekkert gert heldur. Boog
hafði enn strangari gætur á
drengqum,, en áður, notað] hann
sem gkjöld, - 5
„Ái stacý" ságé Boog og benti.
Hayden rölti af.. stað, beygður
ég niðurdreginn; Ef mennirnir
þefðu ekki . stokkið niður, hefði
hnnn fúr.dið einhverja leið til
að ráða við hann, gera áhlaup
á hann eins og Franklinn hafði
geri, og- annaðhvort hefði hnnn
.rifið'.af honum tóma byssuna eða
faiiið-.fyrir siðustu kúlunni. Aiia
' vega hefðj drengurinn fengið
tækifæri. Hann hafði búið sig
ö undir þetta Og hann hafðj að-
.•eins ætlað sér dáiítinn undir-
búiúngstíma, SVosem klukku-
. sfundnr frest... Ef fallhlífar-
mennirnir hefðu . ekki komið,
" hefð; þétta vérið um garð geng-
i t'.: ;
“ ~Á& tóverSif gátu 'þeir ekki lát-
' ið okkur í : friði? hugsaði hann
■'í angist. Af hvérju voru þeir
'að' slet-ta sér" 'fram í þetta?
Hárin gekk á undart niður
brekkúna. í fyrstú fannst Boog
Umhugsunin veitti honum enga
gleði. Fyrir sólarhring hafði
hann fagnað frahatíðinni og þess-
ar hugsanir höfðu fyllt hann
gleði og tilhlökkun og rekið hann
áfram. Þá hafðj verið unaður að
koma við gullið, snertingin við
það hafði gert hann ölvaðan.
Frelsi og hatur og vald: allt
hafði þetta gagnteklð hann og
tveir eða þrír dagar höfðu ekki
virzt nema svipstund. En nú
gegndi öðru máli. Nú gat hann
að vísu gefið flugvélum og fall-
hlífarmönnum langt nef, en eyði-
mörkin lét ekki að sér hæða.
Það var ekki hægt að komast
.unðan sól morgundagsins, engin
leið að forðast vanlíðan og þorsta
og þreytu. Þetta fyllti hann
kvíða. Innst inni fann hann til
skelfingar og ekkert af því sem
rak hann áfram í upphafi, var
lerigur nógu sterkt til að þagga
hana niður.
Fastiv . liðir eins og venjulega.
13.0Q „Yið vimpuna".
17.40 Fi'amburðárkennsla í dönsku
og'ens'kú.
18.00 Utvarpssaga ■ barnanna:
,,-Nýja licjm'ilið" eftir Petru
Flagestgd Larsen.
20.00 Útvarp frá Alþingi: Umræð-
ur um tillögu til þingsálykt-
unar um afturköllun sjón-
varpsleyfis o.fl. Hver þing-
flokkur hefur til umráða
þrjá stundarfjórðunga, er
• skiptast í tvær umferðir,
25—30 tnín og 15—20 m,ín.
Röð flokkanna: Alþýðu-
■bandaiag, Alþýðuflokkur,
Sjálfstæðisflokkur, Fra,m-
sóknarflokkur. Dagskráríok
nokkru eftir kl. 23.00.
sem hver einasti runni væri mað-
ur í felum. Hann var eins og
festur upp á þráð, óttaðist sí-
fellt að einhver sæti fyrir hon-
um í dældinni. Hann skotraði
augunum í allar áttir, bjóst hálf-
partinn við ógnun við hvern
kaktus og hvern grjónhnullung.
En ekkert gerðist. Þeir komust
yfir daeldina og smátt og smátt
varð honum rórra.
Fáeinum mínútum eftir að þeir
komu niður á flatlendið, voru
þejr ibúnir að taka urp sama
hjakkandi göngulagið: eftir nokk-
ur hundruð metra göngu, var
þyngd stanganna orðin jafn lam-
and; og óbærileg og áður. Af-
rifurnar á iærunúm urðu aftur
helaumar, blóðið fór að hamra
í höfðum þeirra. Sú orka sem
þeir höfðu aflað sér með hvíld-
inni síðdegis, gekk fljótlega til
þurrðar. Brátt var eins og þeir
hefðu ekki hlotið neina hvíld,
eins og þeir hefðu aldrei gert
neitt annað en draga áfram fæt-
urna í áttina að sjóndeildar-
hringnum. Hver andardráttur
jók á kveljand.i þorstann, Kverk-
ar þeirra voru þurrar og' brenn-
andi, en samt héldu þe'r áfram
að svitna, og það var eins og
síðustu kraftar þeirra gufuðu
upp með svitanum.
Djúp þögn hafði lagzt yfir
eyðimörkina, en hún stóð ekki
lengi. Eyðimerkurúlfur ýlfraði
dapurlega í austri og brátt tóku
aðrjr undir sönginn. Öðru hverju
heyrðust flóttþleg hljóð sitt
hvoru megj.n við þá þegar Hayd-
en bröltí, á undan gegnum rökkv-
aðar breiður af kreósótrunnum.
Fyrstu stjörnurnar voru þegár
farnar að sýna sig, fölar og
dreifðar og báru enga birtu.
Hálftími leið áður en fyrstu
stjörnumerkin komu í Ijós,
klukkustund áður en himinninn
var iðandi af gulum og ísbláum
dílum. Þá hafði silfurslikja
breiðzt yfir slétturnar og þeir sáu
ójöfn og dök.k hæðárdrög langt
í suðvestri. ’
Hungurverkir voru farnjr að
sækja á þá, en Boog kvald.ist
meira en hinjr. Kaktúsinn sem
hann hafðj étið, var farinn að
bólgna í maganum. Sárir kveisu-
stingir nísto-iihann og ýhann bat
höndina með byssunní upp að
kviðnum. .í|knn röllf' síðastur
með hægri .handleggiiini dinglandi
máttlausan híður og þdng stöng-
in kom honúm úr jafnýíægi. Hann
reyndi að dreifa huganum með
því að hugSa um það' sem biði
hans handan við lanóamærin,
reikna út hve iangt þeir hefðu
gengið síðan' vélin fórst. Hann
gerði ráð fyrir að ótrúlegt mætti
kalla að þeir rækjust >á landa-
mæraverði. Landabréfið í huga
hans var óljóst og ófullkomið, en
hann bjóst við að ná til strand-
ar á tveim dögum enn. Aðeins
eyðimörkin stóð í vegi fyrir
honum.
íTS*. I)| '
13g ,
Eins og sagt var frá í síðastá
þætti sigruðu Italir í heims-
meistarakeppninni og er það í
fimmta skipti í röð. Hinn frægi
sextett Italanna er Avarelli,
Belladonna, Chiaradia, D’Alelio,
Garozzo og Forquet, að ó-
gleymdum hinum fræga fyrir-
liða þeirra Alberto Perroux. Ur-
slitaleikinn, sem var við Banda-
ríkjamennV'unnu þeir meo ' 331
stigi gegn 305 og hafa þeir
aldrei áður sigrað svo naum-
lega. I öðru sæti voru Banda-
ríkjamenn, þriðju Englendingar
og lestina ráku Argentínumenn.
Hér er eitt spil úr úrslita-
leiknum. Allir eru á hættu og
austur gefur.

Hayden var góðan spöl á und-
an þeim hinum — tíu eða fimmt-
án metra. Þegar hann le;t urri
öxl sá hann alltaf að Boog og
drengurinn voru þett saman. Oft-
ar en. einu sinni hægði hann á
sér, stanzaði næstum, en bilið
mjókkaði aldrei. í fyrstu gerði
hann sér ekki Ijóst að Boog
gerðj þetta af ráðnum hug. En
eftir nokkra stund var þetta aug-
Ijóst og allar vonir sem hann
hafði gert sér um að Boog yrði
kærulaus, urðu að engu. Hann
gekk á undan yfir kjarrið og því
lengra sem þeir fóru, því tæt-
ingslegri urðu hugsanir hans.
Hann hrasaði og riðaði undjr
þungri byrðinn; og hugur hans
átti æ erfiðara með að fást við
vandamál þeirra. Hann var gagn-
tekinn ömurlegri bölsýnj. Öðru
hverju gerði hann tilraun til að
hafa stjórn á hugsúnum sínum,
en' þær létu ekki að stjórn og
hann var engu nær. Innan
skamms hætti hann að reyna.
Hvíld var allt sem hann þráði,
þvíld og vatn. Líkami hans var
á pínubekk og það var eins og
logsuðutæki hefðu leikið um
kverkar hans.
Loks skipaði Boog þeim að
nema staðar. Hayden vissj ekki
hve lengi þeir höfðu verið á
göngu, því að úrið hans var loks-
ins stanzað. Þeir fleygðu sér nið-
ur,'Boog og drengurinn saman,
Hayden spölkorn frá þeim. Und-
ir gisnu kjarrjnu var sendinn
jarðVegurinn ennþá heitur eftir
sólarbrunann. Einmana eyði-
merkurúlfur sendi frá sér neyð-
arkall óg vetrarbrautin hlykkj-
aðist um himin'nn eins og lo.ft-
kennt ský. En þeir tóku ekki eft-
ir neinu af þessu. Boog var
sá eini sem hreyfði sig. Hann
studdist við heilbrigða hand-
legginn og kúgaðjst ofsalega af
kaktusverkjunum. Hinir tveir
lágu þar sem þeir höfðu fleygt
sér útaf: þeir lágu eins og lík
nema brjóst þeirra hófust og
hnigu með hægð. Hin líkamlega
áreynsla hafði rekið burt öll
geðhrif. Hugur þeirra var fullur
af grárri móðú. Hið liðna var
ein benda af áföllum1 og örvænt-
ingu,, hið p.kom.na einsk-is . virði,.
vonlaust. Óljósar kenndir gerðu
stundum vart við sig, dálítill
undirstraumur ótta og vo.nlej'sis,
en- aumlegt ástand líkamans kom
í veg fyrir að þær næðu upp á
yfirborðið. Þeir voru báðir jafn
yfirbugaðir og hið eina sem þeir
þráðu var eitthvað til að draga
úr þjáningunum og þorstanum.
Þeir voru staðnir upp áður en
leið á löngu, bograndi og haltr-
andi í suðvesturátt. Kjarrið varð
gisnar-a og um tíma röltu þeir
yfir harða sandbreiðu, hvíta í
stjörnuskininu og gárótta eins og
kvið á hval. Ekkert hljóð heyrð-
ist nema marrið undir fótum
þeirra ög stöku ropahviður í
Boog. Heilar þeirra voru sljóir.
Averelli
S: 9
H: Á, K, G, 7
T: .A, 10, 7, 6
L: G, 9, 8, 3
Coon
S: A, D, G, 10, 8, 7, 4, 3
H: 4, 2
T: 9
L: Á, 4
Belladonna
S: K, 6, 5, 2
H: D, 10, 5
T: K, G, 8, 4
L: D, 7

Sagnfr borð 1:
Sagnir Borð 2:
Murray S: Ekkert H: 9, 8, 6, 3
T: D, 5, 3 2
L: K, 10, 6, 5, 2
Austur Suður Vestur Norður
Pass Pass 2 lauf 3 spaðar
Pass Pass Pass
Mathe Garozzo Nail Forqucf
Pass Pass 1 hjarta 4 spaðar
dobl Pass Pass Pass
Tveggja laufa sögn Avarellis
er samkvæmt Romanlauf sagn-
kerfinu og sýnir 12—16 Goren-
punkta og skiptinguna 4-4-4-1
eða 4-4-5-0. Conn var gæfu-
samur .að segja ekki nema þrjá
spaða, því að sérstaka stillingu
þarf til þess að segja ekki
fjóra. En hvað um það, Ital-
arnir hirtu sína fjóra slagi og
spilið vannst slétt. Á hinu borð-
inu stekkur Forquet í fjóra
spaða við opnunina og Mathe
doblar náttúrlega. Hann varð
einn niður og Bandaríkjamenn
græddu 8 stig á spilinu.
Bridgesamband Islands hefur
valið 8 pör til þess að keppa
um það hvernig landsliðið skuli
skipað á móti ensku sveitinni,
sem spilar landsleik við okkur
í byrjun maí. Þessi átta pör
munu spila 5 umferðir eftir svo-
kallaðri „franskri aðferð“ og
munu þrjú efstu pörin skipa
landsliðið. Sennilegt er að
keppnin hefjist á fimmtudags-
kvöldið í Skátaheimilinu.
Hefur veitt 65 námsmönnunr
fjárhagslegan sfuðning
Samkvæmt frétt frá mennta-
málaráðuneytinu hefur Mctnnta-
stofnun Bandaríkjanna á íslandi
varið tæpum 2,5 millj. kiróna til
starfsemi sinnar á þeim fimm
árum sem Iiðin cru síðan stofn-
unin var mynduð. -
Stýrkveitingarnar hafa í áðal-
atriðum verið sem hér segir:
Kostaðir hafa verið banda-
rískir lektoraf við Háskóla Is-
lands og Bandaríkjamenn við
vísindalegar rannsóknir hér á
landi, samtál's sex á umræddu
fimm ára tímabili, og fimm
bandarískir háskólastúdentar
h^fa verið styrktir hér til náms.
Sá'mtals ellefu styrkir til Banda-
ríkjamanna á nefndu tímabili. Á
siwnn fíma hafa samtals fimmtíu
og ájórjrTlsIendingar notið fyrir-
greiðslu stofnunarinnar til náms
og rannsóknastarfa í Bandaríkj-
unum,’ þar af sextán kennarar.
Samtals hefur Menntastofnun
Bandaríkjanna á umr^eddu fimm
ára tímabili veitt 65 námsmönn-
um fjárhagslegan stuðning, ým-
ist Bandaríkjamönnum til náms-
dvalar á íslandi' eða Islendingum
til nómsdvalar í Bandaríkjunum.
Á fimm ára starfstímabili sínu
hefur Menntastofnunin varið
tæplega 2,5 milljónum ísl. króna
til starfsemi sinnar.
I stjórn stofnunarinnar eiga nú
þessir menn sæti:
Benjamin B. Warfield, for-
stöðumaður Upplýsingaþjónustu
Bandaríkjanna á Islandi.
L. O. Carlson, menningarmála»
fulltrúi í Upplýsingaþjónustunni
Frú Doris Finnssoh; sem jafn
framt er framkvæmdastjóri stofn-
unarinnar.
Dr. Steingrímur J. ÞorsteinssoS
prófessor, Ármann Snævarr há-
skólarektor og Birgir Thorlaciur
róðuneytisstjóri.
Menntamálaráðuneytið,
23. febrúar 1962.
i januar
Samkvæmt bráðabirgðatöluií
Hagstofu íslands var vöruskipta
jöfnuðurinn í janúarmánuði sV.
hagstæðc^r um 78,7 millj. kr.
Fluttar voru út vörur fyrie
305,8 millj. en innflutningurinn
nam í mánuðinum 227,1 millji
króna.
1 janúarmánuði í fyrra var
vöruskiptajöfnuðurinn hagstæðuB
úm 40,6 millj. króna. Ut vortl
þá fluttar vörur fyrir 188,3 millj.
króna en innflutningur naiai
147,6 milljónum.
fgjBff1' Miðvikudagur 28. febrúar 1962 — ÞJÓÐVILJINN — fj]]