Þjóðviljinn - 23.09.1962, Síða 3

Gunnlaug-ur Jóhannsson verzlunarstjóri.
Vcrzlun msð heimilistæki
opnar rJ Hafnarslræti 1
í gær var oþnuð hér í Reykja.
vík ný verzlun með heimilistæki.
Hún er til húsa í Haínarstræti
'1 og heitir ■Heimilistaeki s.f.
Stofnendur eru þeir Óiafur Ó
.Johnson, Jean Ciaessen og Rafn
Johnson. Framkvæmdastjóri er
Rafn Johnson og verzlunarstjóri
'Gunnlaugur Jóhannsson.
Verzlunin hefur tryggt sér
. söiuurr 'ooð fyrir vörur fr'á Philco
.kæliskápum. þvottavéium, sjón-
varps- og útvarpstæk.jum o fl.
Sunbeam heimilistækjum, Hoov-
er rvksugum. bónvélum og
iþvottavélum. General Electric
vörum. Sjálfvirkum Bendix
þvottavélum, Olympic, Temco og
Morphy Richards vörum
Innréttinguna, sem er mjög
smekk.eg, önnuðust Gluggar h.f.
en innanhúss arkitekt var Rögn-
va.dur Johnsen.
13. þing SÍBS
Birtir hafa verið reikningar
og skýrslur SlBS fyrir ári.ð 1960
— 1961, og lá það fyrir 13. þingi
'sambandsins, sem haldið var í
Reykjavík dagana 7.—9. sept-
ember s.l.
Fyrst er skýrsla sambands-
stjórnar, en í henni áttu sæti
á kjörtímabilinu Árni Guð-
mundsson, Kjartan Guðnason,
■Oddur Ólafsson, Árni Einars-
son, Hjörleifur Gunnarsson og
.Július Baldvinsson. Þrír þeir
síðasttöldu áttu að ganga úrstjórn-
inni, og Árni Guðmundsson lézt
á tímabilinu. Þeir þrír, sem áttu
að ganga úr 'sfjórpinni voru
allir endurkjörnir og í stað
Árna Guðmundssonar var kjör-
inn Guðmundur Svavar Jóns-
son.
★
Verkaskipting stjórnarirínar er
þessi: Þórður Benediktsson er
forseti, Oddur Ólafsson varafor-
seti, Kjartan Guðnason ritari og
Júlíus Baldvinsson gjaldkeri.
1 skýrslu sambandsstjórnar
er sagt frá ýmsum framkvæmd-
um á vegum SlBS. Ber þar hæst
byggingarframkvæmdirnar að
Reykjalundi, en að þeim er unn-
ið sleitulausf. Á þessu ári er
unnið að innréttingu 3. hæðar
vinnuheimilisins að Múlalundi
og á því verki að ljúka í haust.
Stofnuð var í vor ný félags-
deild ó Húsavík og hafði Egill
Jónasson- kímniskáldið fræga,
forgör.gu fyrir þvi. Stofn-
endur voru rúmlega tuttugu.
Þó hafa Berklavörn og Sjálfs-
björg á ísafirði keypt húseign
í sameiningu, þar sem vinnu-
stofur öryrkja munu verða til
húsa.
★
1 ljós kemur á skýrslunum,
að hagnaður af happdrættinu fer
minnkandi ár frá ári vegna auk-
ins reksturskosnaðar. Leyfi
fékkst til að fjölga 500,000 króna
vinningunum uppí 12 á ári, eða
einn fyrir hvern flokk og kem-
ur það til framkvæmda í ár.
í skýrslu stjórnar vinnuheim-
ilisins á Reykjalundi segir að
nokkur hagnaður hafi orðið af
rekstrinum árið 1960, en hins-
vegar nokkur halli árið eftir.
I ársbyrjun 1961 voru vist-
menn 90. Á árinu_ lcomu 96, en
95 fóru. Vistmenn voru því í árs-
lok 91. Helztu orsakir örorku voru
þessar: Berklaveiki 30, Geð- og
taugatruflanir 31, Hjarta og
lungu li, Lamanir 12, ýmislegt
12.
*
iÞá eru skýrslur stjórnarfor-
manns Múlalundar, skýrsla um
vinnustöfur sambandsins að
Kristnesi, skýrsla um lánasjóð
og um alþjóðlegt samstarf brjóst-
holssjúklinga og loks reikningar
sambandsins.
Til m'nnis fyrir kunafélk
Sviknir og herieiddir
Hver.ju mundu þeir svara,
mcnnirnir, sem nú skrifa í Al-
þýðublaðið um verkalýðsniál, ef
þeir væru spurðir í hvaöa til-
gangi verka’ýðsfélög hafi ver-
menn
ið stofnuð á íslandi?
Þeir mundu áreiðanlega
svara: Til þess að berjast gegn
kommún'stum.
Þaö virðist þeim víðsfjarri
að vita að þau voru stofnuð af
íslenzku alþýðufólki til þess að
verja hagsmuni sína gegn
gróðafíknu peningavaldi og
sækja rétt sinn til aukinna
valda í þióöfé’aginu í krafti
þeirrar staðreyndar, að það
var og er einmitt þetta fóik,
sem skapar verðmætin, senr til
sk'pta koma og oft eru köll-
uð þjóðarauður.
Það er vissulega lán í óláni
Aíþýðublaðsritaranna, að fá-
vizkan um stéttareðli verka-
lýð'sfélaganna skuli hafa gert
þá bæði daufa og blinda. Að
öðrum kosti er ó'íklegt að þeir
fengjust til að setja orð á blað
til varnar Alþýðuflokknum og
verkunr hans síöan hann yfir-
g:af þá stefnu sína að vera
vörður íslenzkra alþýðuheimi.la
og sóknarafl hinnar vinnandi
stéttar.
Það var eitt af höfuðvið-
fangsefnunr verkalýðsfélag-
anna (og það skildu Alþýðu-
flokksmenn fyrri daga vel), að
verjast áhriíum peningavalds-
ins á sanrtök alþýðunnar.
Frá fyrstu dögum verkalýðs-
hreyfingar á íslandi, var það
líka aðalálrugamái eignastéttar-
innar að konra ár sinni fyrir
borð innan verkalýðsfélaganna.
Til þess voru allar leiðir jafn
góðar, einungis, ef það tókst.
Atvinnukúgun, keyptir erind-
rekur, smjaður og gylliboð
voru kjörin nreðul í viðskipt-
um við verkalýðsfélögln. En
rógur og níð um e'nstaka
menn og flokka voru hin
klassisku meðul, sem ævinlega
þóttu hafa hinn bezta ltraft.
Allar þessar aöferðir eru í
góðu gengi enn í dag, og ekki
fjarar heldur siögæðisþróttur
peningavaldsins til þess að
nota þær.
Flugumennska í stór-
um stíl
Nú er aðeins allt með nýju
og stærra sniði. Fyrrum reyndi
auðsléttin að kauna einn og
einn veiklyndan eða illa gerð-
an óhappamann til þess að
sundra röðunr verkamanna í
einu félagi. Nú eru á ferðinni
menn stórra hugmynda, sem
ekki láta sér 'lynda minna, en
heila lierskara af keyptunr er-
indrekum í samtökum verka-
lýðsins. Þeir virða að vísu og
greiða nrikið fyrir vel heppn-
að sundrungarstarf í einu og
ööru félagi launafóks, en heill
flokkur flugumanna, stjórn-
málaflokkur, sem átt hefur
trúnað alþýðunnar og var
lrennar fyrsta tæki í sókn og
vörn, — það er verkfæri, sem
er nútímaauðmanni samboðið
að vinna með. Það er tæki, sem
ætti að gagna til þess að brjóta
heildarsamtök verkalýðsins —
Alþýðusambandið, undir vald
auðstéttarinnar. Sem umbun
fyrir slíka þjónustu eru nokkr-
ir ráðherrastólar liégóminn
einn, það borgar sig meira að
segja firna vel að bera töðu
á allan garffann.
Það mun sennilega verða lát-
iö ógert af hagspekingum og
viðskiptafræðingum íslenzku
auffstéttarinnar a? reikna það
út, livílík gullvörn Alþýðu-
ílokkurinn hefur reynzt henni
og þeirri tekju'ind mun a’drei
ætlaður dálkur í neinum hag-
né fjármálatíðindum. Hitt er
ljóst, að auðmcnnirnir hafa
aldrei gert betri kaup, á
nægjusömu þjónustuliði, en
þegar Alþýðuflokksforustan
seldi s’g lienni til eignar.
Eg veit að ennþá eru í þess-
um svikna og herleidda flokki
menn, sem bíða og vona, já,
meira að segja berjast á sinn
hátt. Menn, sem ekki vilja gefa
upp vonina um það, að Alþýðu-
flokkurinn eigi eftir að koma
aftur til þess lands, sem hann
átti, til þeirra frjósömu starfa
að stýra sókn íslenzkra vinnu-
stétta til menningarlífs og
víkja frá samtökum þeirra öll-
um óhe'lla- og sundrungaröfl-
um auðmannastéttarinnar.
Þeir spurðu og
spyrja enn
Þessir menn hafa spurt og
spyrja enn leiðtoga sína:
Hví lækkuðuð þið kaup
launþeganna og afnámuð vísi-
töluna. Hvorttveggja hafa þó
verið ófrávíkjan'eg stefnumál
flckks okkar, og grundvöllur
verkalýðsbaráttu okkar.
Hví samþykktuð þið lög um
að lækka gengið tv'svar og
hækka þar nieð allt lífsfram
færi vinnustéttanna en brjóta
jafníramt frjálsa samninga
verkalýðsfélaganna? Hví gerð-
uö þið einmitt þetta, sem a.lir
okkar beztu leiðtogar hafa
ævin'lega varað við sem óhjá-
kvæmilegu tjóni fyrir liið
vinnandi fólk?
Hví samþykktuð þið jafn-
framt að hækka vextina, svo
fátækasta fjölskyldufólk'nu er
með öllu fyrirmunað að koma
þaki yfir höfuð sér og það,
sem byrjað var að byggja
horíir nú í koldimman skulda-
sortann?
Hví þrengduð þiö svo kcsti
ungra alþýðumanna til fram-
haldsmenntunar að fjölmargir
hafa orðið að hætta námi sök-
um hækkunar á námskostnaði
og ókleifum vöxtum af náms-
skuldum? Við vorum þó flokk-
urinn sem fyrrum risti 'á
skjöld sinn kjöroröið: Menntun
er máttur, og flokkurinn lief-
ur nú menntamálin í ríkis-
stjórninni.
Hví notið þið þau falsrök,
að nægjanleg atvinna þýði
bætt lífskjör, þegar svo er
komið að launafólki nægir
naumast vakan til þess að
vinna fyrir brýnustu líísnauð-
synjum? Hvar er barátta
flokks okkar fyrir styttum
vinnudegi? Ekki var barátta
lrans fyrir almanuatryggingum
við það miðuð að við yrðum
dauöir eða vinnudrepnir á
miðjum aldri. Hvar er hið
stolta kjörorð: 8 tíma vinna,
8 tíma hvíld, 8 tíma svefn?
Hví taliö þið um hagstæðai*
greiðslujöfnuð v'ð út'önd, sem
hljóti að merkja batnandi efna-
hag okkar, enda þótt það hafi
fyrst og fremst orðið til gró a
fyrir auðstéttina, sem flytur
inn bílana og skranið meðan
húsnæð'skostnaöur launafó'ks
hefur hækkað meira en upp-
hæðum þeirra lána nemur,
sem það á kost á frá því opin-
bera? Af hverju eruð þið hætt-
ir aö tala um greiSsIujöfnuð
alþýðuheimilanna eins og AI-
þýðuflokkurinn gerði fyrrum?
Ekki kommúnistum að
kenna, heldur þjónust-
unni við peningavaldið
Og enn munu hinir tryggu
Alþýðufiokksmenn, sem geyma
trúnað sinn við málstað verka-
lýðsins segja við foringja sína:
„Það þýðir ekki að segja
okkur að það sé kommúnistum
að kenna hvernig komið er. Sú
upphrópun er rödd peninga-
vaidsins. Sú var tíöin að allir
Alþýðuflokksmenn voru kall-
aðir kommúnistar og það var
á meðan flokkurinn var trúr
sínum stefnumiðum.
Við viljum benda ykkur á
að höfuðvopn auömannastétt-
arinnar gegn vinstri mönnum:
kommúnistagrýlan, er orðið
býsna skarðeggjað í seinni tíð.
Heilbrigð skvnsemi er nefni-
lega magnaður óvinur þeim,
sem vinna vond verk undir
fölsku yfirskini og þessvegna
erum við andvigir núverandi
stjórnarstefnu. Menn trúa því
ekki iengur að öfugþróun at-
vinnulífsins, fantalegar árásir á
Iífskjörin, aukinn gróði hinna
ríku, en vaxandi vinnuþrælkun
launastéttanna, sé kommúnist-
um að kenna. Iiins vcgar kom-
umst viö ekki hjá að benda á þá
staðreynd að höfuðeinkenni
núverandi stjórnarstefnu er
andstæía al’ra þeirra loíorða,
sem gefin voru og kö’-luð við-
re'sn. Þau einkenni eru: kaup-
skerðingar, vaxandi dýrtíð, af-
nám frjálsra samninga með
lagaboði, framleiðslustöðvanir,
vaxtaokur. Það er okkar álit
að slíkt ástand sé til orðið
vegna þess að peningavaldið
hafi náð of sterkum tökum í
félögum launstéttanna og tek-
izt að sundra þeim. Þess vegna
erum við ákveðnir að reisa
traustar skorður við því að
heildarsamtök verkalýðsins
komist undir áhrif auðstctíar-
innar, ákveðnir að kjósa ein-
ungis góía verkalýðssinna og
andstæðinga ríkisstjórnarinnar
á Alþýðusambandsþing".
St.
„Gerræðissögur “
Framha’.d af 12. síðu.
Þess má geta að efsti maður
á lista íhalds og krata er annar
aðaleigandi flutningafyrirtækis-
ins „Sæmundur og Valdimar“!
En af þessu má sjá, hve hart
er að gengið og er þetta aðeins
„lítið dæmi“ um baráttuaðferðir
íhalds og krata, eftir að þeir
töpuðu þessu félagi.
Sunnudagur 23. september 1962 — ÞJÓÐVILJINN —