Þjóðviljinn - 02.12.1962, Blaðsíða 9

Sunnudagur 2. desember 1962
ÞJÓDyiLJINN -
SÍÐA 9
:>:•/.>>

ANDRÉS ÖND KYNNIR
KRAKKA-
^ bíú eru jólin bráðum kornin
og það sést á bíóunum því þðu
reyna ekkert að vanda sig við
að velja myndir handa okkur.
Við verðum þá að vona, að
þau komi með einhverjar veru-
lega skemmtilegar krakka-
myndir um jólin og i jólafríinu.
Það eru gamlar myndir í öll-
um bíóunum, sumar meira að
segja eldgamlar. Nokkrar eru
þó góðar, t.d. Skraddarinn hug-
prúði í Kópavogsbíó, sem ég
sagði ykkur frá seinasta sunnu-
dag, og er með íslenzku tali.
Svo er mynd í Stjörnubíó sem
er að vísu búið að sýna alloft
á hverju ári, en er reglulega
skemmtileg. Það er Lína lang-
sokkur sem þið kannizt sjálf-
sagt flest við. I Bæjarbíó í
Hafnarfirði er núna þriðji
hlutinn af Konungi frumskóg-
anna um strákinn sem vai
dýratemjari og í Háskólabíói
og Nýja bíói eru sömu mynd-
ir og seinast: Scndillinn með
Jerry Lewis og Ailt í Iagi
lagsi með Abbott og Costelló.
Tvö kvikmyndahús eru með
alveg eldgamlar myndir, sem
búið er að sýna oft og mörg-
urn, siijnum og •égj.jr^r a.m.k.
orðin þreyttur a. Þetta eru
í ríki undirdjúpanna • í Æustur-
^„bsgjarbíói og Peningafah^rgfnir
í Hafnarfjarðarbíó. En svo eru
líka Flemming og Kvikkkl.
5 í Hafnarfjarðarbíó og það er
ansi skemmtileg mynd . fyrir
eldri krakkaria. Tarzan og
hafmeyjarnar í Laugarásbíó er
spennandi, en ekki fyrir lítil
böm. Það er fyndinrikarl í
Tónabíó, sem heitir Bob Hope
og í myndinni Alias Jesse
uames lendir hann í ýmsum
ævintýrum í villta vestrinu, en
á þessa mynd ættuð þið
samt ekki að taka litlu syst-
kinin með. Þau gætu orðið
hrædd í öllum látunum.
Að lokum er svo hægt að
kynnast asnanum Francis í
Hafnarbíó ef þið þekkið hann
ekki þegar. Þessi asni kann að
tala og hann bjargar vini sín-
( um, honum Donald, úr mörgum
1 hættum óg vandræðum. Þessi
mynd hefur verið sýnd áður,
en hún er nokkuð góð fyrir
‘ krakka á öllum aldri. Hún
heitir Francis í sjóhernum.
Og svo ætlið þið að muna
mig um að láta ekiki illa í bíó,
er það ekki?
Með beztu kveðjum
ykkar '
Andrés.
Munið bazar Hringsins
H'flLS
úr
GULL!
og
SILFRí
Þessi mynd er hér fcil að minna á bazar Hringsins sem
Jóhannes Jóhannes
lialdinn er í dag í afgreiðslusal Almcnnra Trygginga í Póst-
hússtræti. Auk þess hafa Hringskonur kaffisölu á Hótei Borg.
son gullsmiður
Á bazarnum er margt af úrvals munum, sérstaklega vönduðum
Bergstaðastræti 4
Qencfi^ inn fná
og hentugum til jólagjafa og hafa fclagskonur sjálfar gert
þá. Kaffið á Borginni með kökum cins og hver vill kostar
kr. 25 og allur ágóði af kaffisölunni og bazarnum rennur
Skolavörðustíg.
í Barnaspítalasjóð Hringsiaa.

SYNINGU
Kvenfólkið flykktist í Klúbbinn sl. fimmtu-
dag þegar þar fór fram tízkusýning á vegum Ey-
glóar og Feldsins. Og það varð áreiðanlega ekki
fyicir vonbrigðum því það fékk að sjá bæði smekk-
legan.og glæsilegan klæðnað. Sýningarstúlkurn-
ar úr Tízkuskóla Andreu kunnu vel til síns verks
enda híutu þær og fötin sem þær sýndu mikið
klapp áhorfenda.
Það var verulega vandað til
þeskarar sýningar og syndir
bæði 'hversdags- og sparikjólar.
samkvæmiskjólar og kápur.
Okkur virtist sem hér væri um
fatnað að ræða sem klæddi
fiesta. en færi ekki bara vel
á sýningárstúlkum, enda hef-
ur,‘"Eygló þá' stefnu að fram-
léiðá látláus og smekkleg föt
handa almenningi.
Mikið 'ér nú um jerseykjóla.
og fá efrij sem náð hafa jafn
miklum og almennum vinsæld-
um. Það er þ'ægilegt að vera í
þessúrri kjólum, þeir fara alltaf
vel og eru þar að auki auðveld-
ir í hreinsun. Þá fengum við
að .sjá talsvért af þéssum „litla
sváyta1' eins og Parísardaman
néfnÍT hárin og getur ekki hugs-
að s'ér áð vera án, því sá „litli
svarti“ er réttur klæðnaður
við svo ákaflega mörg tæki-
færi, aldrei of fínn og alltaf
nógu fínn. .
Og svo er ko.minn fram inn-
lendúr skinnfatnaður úr ekta
nappa-leðri, sem hægt er að
sendá I kerniská hréinsúri.' Við
fengum að sjá bæðí kápu, dragt
og .vesti úr þessu efni og gát-
um við ekki séð að það gæfi
því útlenda neitt eftir. Svo-
nefndir kokkteil-kjólar eru nú
mest úr brókaði eða lúrex-efn-
um.
Þið. sjáið hér á síðunni
nokkrar myndir frá sýningunni,
sem ljósmyndari Þjóðviljans,
Ari Káyason, hefur tekið.
Lengst til vinstri sést Guðrún
Erlendsdóttir í svartri kápu
með ,,white-face“ ref á kraga
og ermum. Kjóllinn sem hún
er í undir er úr svörtu bast-
efril, fóðruðu með ljósbleiku
‘-ilki, sem sést aðeins í gegn.
Hánri er tvískiptur og er pils
og blússa bryddað að neðan
með svörtu og einnig ; háls-
málið. Næst er Sigríður Torfa-
dóttir ',í svartri nappa-leður-
káþu frá Feldinum. Við kápuna
ber ,, hún köflóttan ullartrefil.
Þá kemur búningur sem er lík-
legur til vinsælda hjá ungu
stúlkunum. Það er Auður Guð-
jónsdóttir sem sýnir rautt
tvist-pils og rauða skyrtublússu
við svart nappa-leður vesti, en
eins; og kunnugt er, eru vesti.
Hydroliskar stýrisvélor
fyrir
handstýringu
vélstýringu
sjálfstýringu
(Auto-pilot).
AB SEFFLE MOTORVERKSTAD
Umboð:
sjöl og treflar allskonar mik-
ilsráðandi í tízkunni í dag-
Lilja Norðfjörð efst upp til
hægri er í sömu dragt-
inni og á forsíðu, en fer
þama úr jakkanum og sýnir
okkur blússuna undir, sem er
áföst pilsinu. Þetta er kokkteil-
dragt úr hvítu lúrex-efni, með
svart skinn á kraga. Blússan
er úr sama efni, svörtu. Guð-
rún Ásmundsdóttir er næst í
svörtum brókaðikjól og ber við
hann langt, svart sjal úr þunnu
efni og háa, svarta hanzka.
Hlírarnir á þessum kjól, sem
við sjáum að vísu ekki á mynd-
inni vegna sjalsins, eru alsett-
ir glitrandi steinum. Á neðstu
myndinni er svo Hrafnhildur
Guðmundsdóttir í sérstaklega
fallegum rauðum jersey-kjól,
hnepptum á hlið og prýddum
smáplíseringum.
Eins og áður segir er vel
vandað til þessarar sýningar
og eiga þeir sem að lienni
standa þakkir skildar. Það
vakti líka athygli okkar hve
lítið" ’báf ,|1'á01 því að sýningar-
stúlkumar voru málaðar. Það
hefur viljað brenna við að
stúlkur, sem fara út í þessa
grein taka sér einhverja
„glamour" fyrirmynd og leit-
ast svo allar við að líkj-
ast henni með þeim árangri að
þær verða allar hver anriarri
líkar og virðast einhvernveginn
tapa persónuleikanum. Maður
sér ekkert nema þessi svörtu
strik og aðra málningu. Frú
Andrea sýnist okkur hinsvegar
einmitt hafa kennt stúlkunum
biá sér að undirstrika sinn eig-
inn persónuleika — það voru
mjög ólíkar „týpur“ sem við
sáum þarna og þótt þær væru
að sjálfsögðu snyrtar og „meik-
aðar“ eitthvað í framan, var
bað svo fínlega gert að það var
. ekki málningin sem við tókum
eftir, heldur beildarsvipurinn.
Þar að auki brostu stúlkumar
eðlilega og ekki of mikið og
ekki sást eitt einasta stirðnað
.,rennilásbros“.
Kynnir á sýningunni var
Haukur Morthens og fórst það
yfirleitt vel úr hendi, en hefði
þó mátt tala heldur hærra.
Sýningin er endurtekin í kvöld.
SI6. SVEINBIðRNSSON. H.F.
Reybjavík.
4
f