Þjóðviljinn - 17.02.1963, Blaðsíða 4
SÍÐA
— ÞJÓÐVIL.TINN
Sunnudagur 17. febrúar 1963
fjórþrautarmeistari
Þeir sem fylgdust með íþróttum á árunum
1930 til 1940 muna ef til vill eftir þrek-
legum manni, dökkhærðum og vörpulegum
á að líta, manni sem var fúsastur til að taka
þátt í þeim íþróttagreinum, sem kröfðusl
þreks og vilja. Stundum sást hann í lang-
hlaupum frá Álafossi, Hafnarfirði eða Þing-
völlum, og svo sama dag eða daginn eftir
sáu menn hann í stakkasundi suður í Skerja-
firði. Þessi maður var Haukur Einarsson
frá Miðdal.
Tímar rm'nir á 5 og 10 km
göngu munu vera gildandi Isl.
met í dag eða 25,26 mín. og
52.43 mín.
Ég geng alltaf þegar ég get,
oftast 3—4 km á dag og á
sunnudögum 12—14 km og
syndi svo á eftir 3—400 m. Ég
lagði bílnum mínum f haust,
svo hann freistar mín ekki.
Það ættu fleiri að gera og
ganga meira.
Fjrþraut
Fyrir unga fólkið sem iðkar
íþróttir í dag, mun forvitnilegt
að heyra frá þeim íþróttagrein-
um sem Haukur lagði mesta
stund á, og er þar sérkennileg-
ust f.iórþrautarkeppni hans.
Haukur lærði prentiðn í Gut-
enberg og vinnur nú í Félags-
prentsmiðjunni. Á stríðsárunum
var hann nær þrjú ár kyndari
á togara og sigldi á England.
Hann tók því vel að segia
svolítið frá íþróttaferli sínum
og fer það hér á eftir.
Byrjaði í glímu oð
hnefaleikum
Þegar ég fór að nema prent-
iðnina komst ég í kynni við
íþróttirnar í KR, og var það
fyrir áeggjan Kristjáns Gests-
sonar. Hann sagði að ég hefði
gott af því að koma á hlaupa-
æfingar a sunnudagsmorgnum,
hlaupa úti og fa svo bað á
eftir! Jú, þetta var alveg rétt,
og ég tók til að æfa og hlaupa.
Fyrsta íþróttin sem ég æfði
var glíma, og svo hnefaleikar,
og kenndi Eiríkur Beck. Var ég
með í hnefaleikasýningu sem
efnt var til í Iðnó, til ágóöa
fyrir Vetrarhjálpina.
Fyrsta keppnjn sem ég tók
þátt í var 10 km hlaup á
Allsherjarmótinu 1928, en í því
móti tóku þátt 120 manns. og
munu um 40 keppendur hafa
verið frá KR.
Ösigrandi í göngu
Ég fór brátt að taka þátt í
göngukeppni á mótum, og ef ég
man rétt þá vann ég hverja
göngukeppni sem ég tók þátt
í frá 1928 til 1941. Fyrst var
keppt í 5000 m göngu, en 1937
var 10.000 m tekin upp líka.
Gengið var frá Árbæ og vestur
á Melavöll og þar gengnir 3
hringir. Skæðasti keppinautur
minn var Jóhann Jóhannesson
úr Ármanni.
Árið 1926 efndi ÍSÍ til keppni
í fjórþraut, en það er keppni í:
1000 m hlaupi, og hófst það
við Vatnsþróna (þar sem
Laugavegur og Hverfisgata
mætast) og var hlaupið niður
Hverfisgötu. Við Kolasund stóð
reiðhjól, og var næsti áfangi
1000 m keppm' á þeifh fárkosti,
og lá leiðin þaðan vestur Vest-
urgötuna og niður að sjó. Þar
var stjgið um borð í skektu,
Forseti ÍSÍ afhendir Hauki bikara fyrir fjórþrautina og Þingvalla-
hlaupið 1930.
sem ég fékk vanalega lánaða
hjá Ellingsen, og róinn lífróður
út í örfirisey. Þar var- þessi
farkostur yfirgefinn og kepp-
endur fleygðu sér í sjóinn við
100 m brautina við Sundskál-
ann í Eyjunni, og þar urðum
við að synda 10x100 m í köld-
um sjó!
Samanlagt bezti tími keppn-
innar gaf sigur. Ég keppti fyrst
1930, vann bikarinn í öll skipt-
in, og á hann nú til minja.
Bezti tími minn var 35 mín. 10
sek.
Keppendur voru yfirleitt 3—
4. Fyrsti sigurvegarinn var Jó-
hann Þorláksson jámsmiður.
Klæðnaður okkar var yfir-
lejtt sá, að við fórum strax í
sundbolinn og var hlaupið,
hjólað. róið og synt í honum!
Skór voru léttir sem fljótlegt
var að taka af sér, og stundum
gleymdist það í ákafanum og
varð það þá að gerast á sund-
inu.
1 þá daga var umferð ekki
það mikil að hún truflaði þessa
keppni í gegnum bæinn sem
heitið gat. Þó kom það fyrlr
einu sinni er ég var kominn á
reiðhjólið, að litlu munaði að
illa færi. Öldruð kona þurfti
að fara yfir götuna, og gekk
hátíðlega eins og hún var víst
vön og gætti ekki að þessari
miklu keppni sem þar fór fram
einmitt á þessu augnabliki. Það
mátti engu muna, en mér tókst
að skjótast upp á gangstéttina
og kasta mér af hjólinu, og
þá áttaði konan sig, en hsettan
var liðin hjá, og ég þaut á
hjólið að nýju og hélt ferðinni
áfram!
Stundum var slæmt veður og
ég minnist þess að eitt sinn
snjóaði nóttina fyrir keppnis-
daginn. Það var 10. sept., og
það var norðan strekkingsvind-
ur og kalsi meðan á keppninni
stóð. Erfiðasti kaflinn í keppn-
. inni var róðurinn, — oft á móti
stormi og kviku.
Þessi keppni var lögð niður
1935 að læknisráði, var talin
hættuleg heilsu manna.
Mér fannst þetta skemmtileg
keppni, en með tilliti til al-
mennrar þátttöku hefði verið
betra að róðurinn hefði farið
fram á lygnu og sundið í volgu
vatni.
Ég minnist ágætra keppenda
úr keppni þessari eins og Guð-
jóns Guðlaugssonar, Lárusar
Scheving og fleiri.
Haukur að konia frá Þingvöllum 1930 (staddur inn við Rauðarárstíg). Við hlið hans er Tómas
Guðmundsson glímumaður og á hjólinu er Magnús Páisson sundmaður úr Ægi.
Þingvallahlaup, Ála-
fosshlaup og fleira
Árið 1930 stóð til að hlaupið
yrði bóðhlaup til Þingvalla í
tilefní af Alþingishátíðinni.
Keppendur voru tilnefndir, og
var ég meðal þeirra. Af hlaupi
þessu varð þó ekki, aðallega
eða eingöngu vegna þess að
talið var að umferð yrði svo
mikil að ekki yrði tiltök að
framkvæma það.
Var æft nokkuð undir þetta.
Magnús Guðbjömsson vildi þó
ekki hætta við hlaupið og vildi
að ég hlypi með sér frá Þing-
völlum eftir hátíðina. Ég var
tregur til þess og hafði aldrei
hlaupið lengra en 20 km, og
ekki nema aðeins 19 ára gam-
all.
Það varð þó úr að ég féllst á
Árið 1931 ætluðum við Magn-
ús að hlaupa frá Saurbæ í
Eyjafirði til Akureyrar, en af
því varð ekki vegna roks, þess
í stað hlupum við frá Fagra-
skógi til Akureyrar sem er 23
km., og var tími Magnúsar 1,43
tím. en minn 1,52 tím.
Grímumaðurinn
á ferð
A þessum árum hljóp ég
mikið í nágrenni Reykjavíkur
á kvöldin, og þá sama hvemig
veðrið var. Þá var það og að
nokkur uggur var í mönnum
sérstaklega í Skólavörðuholti,
því þar hafði iíðum sézt grimU-
maður á ferð eftir að rökkva
tók. Fór hann hratt yfir, og
virtist ekki auðvelt að hand-
Mynd þessi var tekin fyrir nokkrum dögum af Hauki Einarssyni
við prentvélina í FélagsprentsmSðjunni. (Ljósm. Þjóðv. A. K.)
það að hlaupa með honum og
fór hlaupið fram 6. júlí. Tíminn
á fyrstu 35 km var nokkuð
góður eða 2 tím. og 40 mín.,
og var Magnús þá um 200 m
á undan.
Erfiðasti kaflinn var eftir að
komið var í rykið á Suðurlands-
veginum við Geitháls, en
hlaupið var eftir gamla Þing-
vallaveginum, og þá höfðum
við sólina í augun. Tími Magn-
úsar var 4 tím. 10 mín. en
minn 4 tím. og 20 mín.
Ég hafði gaman af þessum
langhlaupum og tók 5 sinnum
þátt í Álafosshlaupi og 4 sinn-
um þátt í Hafnarfjarðarhlaupi.
Ég var alltaf of þungur fyrir
langhlaup, en þolið virtist I
bezta lagi.
sama hann, og alltaf þegar lög-
reglan kom var hann horfinn.
Það var eitt sinn er ég var
á hlaupaæfingu að um 20 stiga
frost var og tók þá það til
ráða að breiða hluta af hand-
klæði mínu fyrir vitin til þess
að soga ekki eins kalt Ioftið
að mér. Þegar ég er kominn
á austanvert Skólavörðuholt,
verð ég var barna þar, sem
taka að hrópa: „Þarna er hann,
Þama er hann, hringjum á
lögregluna, strax. strax!“ og var
bað gert.
Ég hljóp alla leið suður undir
Kópavogshæli og til baka aftur
sömu leið, en ekki með hand-
klæðið fyrir andlitinu. Sjálfsagt
hefur lögreglan orðið of sein
Framhald á 10. síðu.
U T S A L A
U T S A L A
ER I FULLUM GANGI
Á teppabútum • Góövara Idgtverö
AXMIKSTER Skipholti 21 sími 24676
t