Þjóðviljinn - 08.06.1963, Blaðsíða 8

SÍÐA
HÖÐVILIJNN
Ritstjóri: Unnuur Eiríksdóttir.
Sagan af karlinum alvitra
Einu sinni var kóngur og
drottning, sem réðu fyrir
ríki. Þau áttu eina dóttur,
sem Hildur hét; hún var svo
fögur, að varla fannst henn-
ar líki, enda unnu þau henni
mjög. Þegar hún var gjaf-
vaxta, komu kónga- o;g greifa-
synir af ýmsum ríkjum til
að bjðja hennar. en allir urðu
þeir að íara svo búnir,
sökum þess, að kóngurinn
faðir hennar hafði strengt
þess heit, að gifta hana eng-
um nema þeim, sem gaeti
sagt sér. hvað hann vaeri að
hugsa um hvern sumardag
fyrsta. Biðlarnir sátu og
spreyttu sig á gátu þessari,
en enginn fékk getið í hug
kóngs. Þá voru og enn marg-
ir, sem látið höfðu lífið fyr-
ir þessa sök, því í fjarlaegu
landi og í fjalli einu bjó karl
einn fjölkunnugur. s©m marg-
ir höfðu sótt heim til að
leita sér fróðleiks af, en hann
gjörði þeim öllum sömu skil,
og kom enginn til baka aft-
nr.
Þá er þess getið, að í nánd
við kóngsríki bjuggu hjón ein
fátæk. Þau áttu so'n, sem
Þorsteinn hét. Hann var
fríður sýnum og gjörvilegur
snemma. en pöróttur þótti
hann í æsku og lék jafnvel
kóngsmenn svo sárt, að þeir
klöguðu hann, en kóngur var
jafnan vægari í sökum við
strák, og sagði að vera mætti
að einhvem tímann yrði mað-
ur úr honum. Þegar hér var
, komið sögunni var Þorsteinn
19 vetra gamall og svo stór
og sterkur sem fullorðnir
menn. ■ Þykir honum nú held-
ur dauf heimavistin, og ræð-
ir eitt sinn vjð foreldra sína,
að sér leiki hugur á að fara
að heiman og á fund karlsins
alvitra, ef ske kynni að hann
gæti fræðst af honum um
eitthvað, er sér mætti að
gagni koma. Karl og kerling
löttu hann þess, en hann býst
eigi að síður. Hann hagaði
þannig ferðum sínum, að
hann lá tvær nætur úti und-
ir berum himni á skógum
og eyðimörkum, en þriðju
nóttina gisti hann jafnan í
mannabyggðum. Fyrstu nótt-
ina gisti hann hjá bónda
einum, sem spurði hann að
vanda. hvert ferðinni væri
heitið. Þorsteinn dró ekki
dul á það, kvaðst ætla að
finna karlinn, sem vissi allt.
Bóndi sagði, að fáir hefðu
hingað til komizt að fróðleik
hans, því enginn hefði, svo
hann vissi, komizt þangað
lífs, en þó segist hann vilja
biðja gestinn nokkurs, því
sér lítist svo á hann, að hann
sé ekki með öllu giftulaus.
Segir hann, að sig vanti 12
sauði, er horfið hafi fyrir
þrem nóttum, og geti hann
ómögulega vitað. hver valdur
sé að hvarfinu. Biður hann
nú Þorstein, að grafa karl-
inn um þetta. Þorsteinn heit-
ir því og kveður síðan. Ligg-
ur hann enn á mörkum úti
tvær nætur, en briðja kvöld-
ið ber hann að prestssetri
einu. Þar bjó pokaprestur
gamall og auðugur. Ekki
geðjaðist Þorsteini að þeirri
gistingu, því þar lá hann í
útiskemmu kaldri og var
fátt um fagnað. Um morgun-
inn hitti hann prest á hlaði.
Þorsteinn bauð honum góð-
an daginn og bað guð að
launa honum gestrisnina sem
vert væri. Prestur spurði
hvað hann væri að flakka.
Þorsteinn sagði honum eins
og var, að hann ætlaði að
finna karlinn alvitra og
fræðast af honum. Prestur
glotti og mælti: „Þá eru nú
flestir sótraftar á sjó dregn-
ir, er Þorsteinn karlsson vill
gjörast vísindamaður, og illa
get ég karlinum alvitra
brugðið, ef slíkir sækja sigur
inn á fund hans!“
Þorsteinn kveður nú klerk í
styttingi og nöldrar um leið
svo hátt, að vel mátti hyra:
„Einatt eru flónin flökkust í
getunum!" Þegar Þorsteinn
er kominn skammt út fyrir
traðimar, kemur dóttir prests
þar á eftir honum og biður
hann að staldra við og tala
við sig. Hún var stúlka fríð
sýnum og ólíkt viðmótsþýðari
en karl faðir hennar. Hún
biður hann að taka það ekki
illa upp fyrir sér, þótt hún
leiti ti Ihans með lítilræði, er
sér standi á miklu. Svo sé
mál með vezti, að staðarlyki-
arnir séu týndir og finnist
eigi, þó leitað hafi verið dur-
um og dyngjum; faðir sinn
kenni sér um lyklahvarfið og
megi hún búast við öllu illu
af honum, ef þeir komi ekki
í leitimar; kveðst hún því
ætla að biðja Þorstein að
komast eftir því hjá karlin-
um alvitra, hvar lyklamir
séu niðurkomnir, því að svo
segi sér hugur um, að ferð
hans muni giftusamlega tak-
ast. Þorsteinn lofar að gjöra
sem hún beiddi. Síðan heldur
Þorsteinn leiðar sinnar og
gengur þann dag allan til
kvölds; er hann þá kominn á
völlu víða og fagra og sér nú
í fjarska bláma fyrir fjallinu,
þar se mkarlinn alvitri átti
heima. Gengur hann nú enn
um stund, þar til fyrir hon-
um verður lítill kotbær. Karl
einn gamall og grár fyrir
hærum sat á hlaði og dyttaði
að annboðum; var hinn mesti
sægur af krökkum í kringum
hann. Þorsteinn heilsar hon-
um og spyr, hvort hann geti
fengið húsaskjól næturlangt.
Framhald
Frá fesentfum
Amór litli bróðir minn og ég Siggi bróðir minn, 3 ára, með
eftir Stefaníu Snorradóttur, 9 bílinn sinn, eftir Rósu Jóns-
ára, Freyjugqtu 1. dóttur, 7 ára. Öðinsgötu 9.
Afmælisgjöf handa
drottningunni
Drottningin fór í nýja, fína
náttkjólinn sinn og lagðist í
rúmið. En hvaða vandræði.
Rúmið var alltof stutt. Kóng-
urinn varð öskuvondur og lét
sækja forsætisrá./herrann.
Forsætisráðherrann fór til yf-
ir-hirðsmiðsins og skipaði að
láta taka smiðinn fastan. Yf-
ir-hirðsmiðurinn sótti fanga-
vörðinn og hann fór með
vesalings smiðinn í fangelsi.
Smiðurinn skildi ekkert í
þessum ósköpum. Hann sat
bak við jámrimlana og reyndi
að finna ástæðuna fyrir þess-
um mistökum. Hann hugsaði
málið lengi, lengi. Loksins
farrn hann lausnina: Kóngur-
inn var mjög stór, og hafði
þessvegna stóra fætur. En
smiðurinn var lítill, og fætur
hans miklu minni en kóngs-
ins. — Ég skal smíða mátu-
lega stórt rúm ef ég fæ fyrst
að mæla hvað kóngurinn hef-
ur stóra fætur, — hrópaði
hann.
Fangavörðurinn sagði yfir-
hirðsmiðnum frá þessu, hann
sagði forsætisráðherranum, en
forsætisráðherrann talaði við
kónginn og skýrði málið fyrir
honum. Kóngurinn var önnum
kafinn við vinnu sína og hafði
engan tíma til að heimsækja
fangann. Þessvegna lét hann
sækja frægan myndhöggvara.
og sá gerði líkan af öðxum
fæti kóngsins.
Framhald.
Gleymdi fíllinn
Júmbó hafði ekki gengið lengi
þegar hann mætti íkomanum,
kunningja sínum. Hann sagði
íkomanum alla söguna, að
hann væri farinn að heiman,
til þess að leita að einhverj-
um, sem þætti vænt um hann
og vildi vera góður við hann.
— Komdu með mér og búðu
hjá mér, uppi í gamla eikar-
trénu þama. Mér þykir vænt
um þig og ég skal aldrel
gleyma afmælisdeginum þín-
um. — sagði íkorninn Júmbó
ætlaði að klifra upp í tréð,
hann reyndi aftur og aftur,
en hann var svo þungur og
klunnalegur, að hann datt
alltaf niður aftur. Hann reif
skyrtuna sína i tætlur og
meiddi sig á hnjánum. Þá
gafst hann upp og kallaði til
íkomanna: — Ég er fíll en
ekki íkomi og ég get ekki átt
heima uppi í tré eins og þú.
Þakka þér samt fyrir gott boð
og vertu sæll.
Síðan hélt hann áfram ferð-
inni. Eftir skamma stund
mætti hann Tumbó, frænda
sínum, sem kom labbandi með
stærðar pakka 1 rananum.
— Hvað ert þú að gera hér,
mér sýnist þú eitthvað stúr-
inn á svipinn, Júmbó litli? —
Ég er farinn að heiman, sagði
Júmbó, og sagði Túmbó alla
sorgarsöguna.
— Æ, mikill dauðans kjáni
getur þú verið, sagði Túmbó
og hló dátt, — Sjáðu stóra
pakkann sem ég er með. Það
er afmælisgjöf handa þér.
En þú átt ekki að fá gjöfina
í dag. Afmælið þitt er ekki
í dag, heldur á morgun. Á
morgun er tuttugasti og ann-
ar september, og þá áttu af-
maeli.
— Er þetta alveg áreiðan-
legt? — spurði Júmbó.
— Auðvitað, fílar gleyma
aldrei neinu, — svaraði
Túmbó.
— Jú, ég gleymdi, — sagði
Júmbó skömmustulegur.
— Það er af því að þú ert
svo lítill enn þá. Þegar þú ert
orðinn stór gleymirðu engu,
sagði Túmbó, — Komdu nú
við skulum verða samferða
heim til þín. — Á heimleið-
inni mættu þeir Samma og
íkornanum. — Mér skjátlaðist
— hrópaði Júmbó til þeirra,
— aímælið mitt er á morg-
un og þá skal ég sannarlega
senda ykkur stórt stykki af
rjómatertu.
Múmbó og Dúmbó voru
orðin hrædd um Júmbó litla
af því hann hafði verið svo
lengi að heiman. Þegar hann
kom svo heim heill á húfi
urðu þau svo glöð að þau
skömmuðu hann ekkert þó
hann væri bæði óhreinn og
rifinn. Þegar Júmbó var sofn-
aður sætt og rótt um kvöldið
sagði Túmbó pabba hans og
mömmu alla söguna um
gleymda afmælisdaginn. Þau
hlógu dálítið að vitleysunni
í Júmbó. Og þau hétu þvi að
hann skyldi fá reglulega
skemmtilegan afmælisdag á
morgun. Og þið megið trúa að
þetta varð skemmtilegasti af-
mælisdagur sem Júmbó hafði
nokkurn tíma lifað.
Laugardagur 8. júní 19C
I
I kosningakaffinu
Kvenfélag sósíalista biður kon-
J ur að gefa kökur til þess að hafa
G með kaffinu á kosningadaginn
k eins og venjulega. Vinsamlega
| komið kökunum i Tjamargöi.:
k 20 i dag eða á morgun.
| HvanReyrarnóiið
} var vel sótt.
SIGLUFÍRÐl — Urslit i
B Hvanneyrarmótinu í skák hér -
I Siglufirði eru nú kunn og fai >
ffl hér á eftir:
Efstur og taplaus varð Fre-
B steinn Þorbergsson með 6 vinr>
■ inga. Annar varð Jónas Þo-
valdsson með 4 vinninga. Þrið i
og fjórði urðu Þráinn Sigurdr
son og Halldór Jónsson m> >
3% vinning hvor og fimrr
varð Benóný Benediktsson m<
3 vinninga.
Freysteinn Þorbergsson va- ■
einnig sigurvegari i aukakepr
um 4. landsliðssætið og hla
3 vinninga í þeirri keppni.
Öhætt er að fullyrða ; '
Hvanneyrarmótið hefur glætt ;
huga manna fyrir skákíþróí
inni á Siglufirði og er nú ráð-
gert að stofna taflfélag hér i
bænum. Skákeppnin var allvei
sótt og vakti það athygli hversu
áhorfendur voru ungir að árum.
K.F.
\
\
\
\
\
\
\
i
I
I
i
KIPAUTGCRÐ RIKISINS
M.s. Herðubreið
fer austur um land 14. þ.m.
Vörumóttaka á mánudag til
Djúpavogs, Breiðdalsvíkur, Stöð-
varfjarðar, Borgarfjarðar, Vopna-
fjarðar, Þórshafnar og Kópa-
skers. Farseðlar verða seldir í
miðvikudag.
M.s. Esja
fer vestur um land í hringferð
13. þ.m. Vörumóttaka árdegis í
dag og mánudag til Patreksfjarð-
ar, Sveinseyrar, Bíldudals, Þing-
eyrar og Flateyrar, Suðureyrar,
Isafjarðar, Siglufjarðar, Akur-
eyrar, Húsavíkur og Raufarhafn-
ar. Farseðlar seldir á miðviku-
dag.
Regnkfæðin
eru hjá
VOPNÁ
Eins og ávallt hagstæð,
haldgóð og ódýr.
Veiðivöðlur — Veiðikápur,
takmarkaðar byrgðir.
VOPNI
Aðalstræti 16, Sími 15830
G-listinn
G-llstinn
Kosninga-
skrifstofa
Kosningaskrifstofa fyrlr
Breiðagerðisskóla (Mýrar-
hverfi, Háaleitishverfi,
Smáíbúðarhverfi, Réttar-
holtsskóli og Bústaða-
hverfi). hefur verið opnuð
að Breiðagerði 35. Skrif-
stofan verður opin á kvöld-
in frá kl. 8.30 til kl. 10.
Sími 33942.
Stuðningsmenn Alþýðu-
bandalagsins i þessum
hverfum eru beðnir að
koma á skrifstofuna og
veita aðstoð og upplýsingar,
sem að gagni mega koma í
kosningabaiwttunni.
G-listinn