Þjóðviljinn - 19.06.1963, Qupperneq 8

3 SlÐA
ÞJÓÐVILJINN
Miðvikudagur 19. júni 1963
17 júní mótið
Framhald af bls. 5.
5000 m. hlaup:
Kristl. Guðbjömss. KR 15.44,6
Halldór Jóhanness. KR 16.28,0
Langstökk:
Úlfar Teitsson KR
Einar Frímannsson KR
Gestur Einarsson HSK
Spjótkast:
Kjartan Guðjónsson KR
Björgvin Hólm ÍR
Valbjörn Þorláksson KR
Sleggjukast:
Þórður Sigurðsson KR
Frjðrik Guðmundss. KR
Birgir Guðjónsson ÍR
Kringlukast kvenna:
Hlín Torfadóttir ÍR
80 m. grindahl. kvenna:
Sigr. Sigurðardóttir ÍR 15,5
Guðrún Svavarsdóttir KR 17,5
Jytte Mostrup ÍR 18,4
4x100 m. boðhl. karla;
Sveit KR 45,0 sek.
SEINNI DAGUR:
100 m. hlaup:
Valbjörn Þorláksson KR 10,9
Einar Frímannsson KR 11,1
Einar Gíslason KR 11,2
Gestur Einarsson HSK 11,3
Ólafur Guðmundsson KR 11,4
400 m. hlaup:
Kristján Mikkelsson fR 52,5
Helgj Hólm ÍR 53,5
Valur Guðmundsson KR 54.8
Sævar Gunnarsson HSK 55,0
110 m. grindahlaup:
Valbjörn Þorláksson KR 15,6
Kjartan Guðjónsson KR 16,3
7,09 Sigurður Lárusson Á 16,3
6,83 1500 m. hlaup:
6,75 Kristl. Guðbjörnss. KR. 4.09,6
Agnar Leví KR 4.11,8
60,48 Jón Guðlaugss. UMFB 4.49,4
57,37 Hástökk:
57,02 Jón Þ. Ólafsson ÍR 2,00
Sigurður Ingólfsson Á 1.75
48,75 Halldór Jónasson ÍR 1,70
46,28 Þristökk:
45,67 Bjami Einarsson HSK 13,98
Ólafur Unnsteinsson ÍR 13,26
27,47 Kúluvarp:
27,43 Jón Pétursson KR 15,25
22,95 Guðm. Hermannsson KR 15,22
Artúr Ólafsson Á
14,55
Kringlukast:
Jón Pétursson KR 45,99
Hallgr. Jónasson (Týr) 45,22
Friðrik Guðmundss. KR 44,21
Stangarstökk;
Valbjörn Þorláksson KR
Páll Eiríksson FH 3,81
100 m. hlaup kvenna;
Halldóra Helgadóttir KR 13,3
Sigr. Sigurðardóttir ÍR 13,5
Maria Hauksdóttir ÍR 13,8
Sigrún Einarsdóttir KR 14,0
1000 m. boðhlaup:
Sveit ÍR 2.05,1 mín.
Drengjasveit KR 2.07,5 mín.
AUSTIN GIPSY
AUSTIN GIPSY er þrautreyndur á vegum og vegleysum.
AUSTIN GIPSY er óvenju þægilegur í akstri.
AUSTIN GIPSY er með benzin- eða diselvél.
AUSTTN GIPSY er til afgreiðslu á stuttum tíma.
Garðar Gís/ason h.f.
BIFREIÐAVERZLUN
Eiginmaður minn og faðir okkar,
INDRIÐI WAAGE,
lézt á Borgarsjúkrahúsinu þann 17. júní,
Jarðarförin ákveðin síðar.
Elísabet, Kristín og Hákon Jcns VVaage.
Gamlar konur á torginu
R'
Móðir okkar Qg tengdamóðir,
RAGNHILDUR THORLACIUS,
andaðist 14. júní. Jarðarförin fer fram frá Fossvogs- klrkju miðvikudaginn 19. júní, kl. 13.30.
Áslaug Thorlacius. Anna og Erlinguf Thorlacius. Sigríður og Birgir Thorlacius. Aðalheiður og Kristján Thorlacius.
létt fyrir hádegi situr
þú á bekk á skvernum
við Púsjkinminnisvarðann inn-
an um karla og kerlingar, sem
eru komin á eftirlaun og haga
sér eins og tíminn væri ekki
til — og svo allskonar fólk,
sem hefur lyllt sér stundar-
kom á erilsamri verzlunar-
ferð um miðbæinn. Þú ert til-
tölulega ánægður með lífið því
rétt áðan gekk maður fram
hjá þér skammt frá Gnesín-
tónlistarskólanum og spurði:
— Afsakið þér, — voruð það
ekki þér sem stjórnuðuð nem-
endatónieikunum á föstudag-
inn var? Þeir tókust alveg á-
gætlega — sérstaklega Stabat
mater ...
Mikið var þetta hugulsamur
maður.
Sólin skein glatt á gler-
byggða framhljð kvikmynda-
hússins Rossía og grátt fúnk-
isstórhýsi dagblaðsins Ízvestía.
Þar höfðu birzt yfirþyrmandi
lýsingar á lifnaðarháttum
njósnarans Penkovskís. Enn-
fremur var sagt frá ágætum
viðtökum sem Fidel Castro
hlaut í Uzbekistan — en þar
hafði hann sezt uPP á traktor
og ekið út á Hungursléttuna,
sem nú er verið að rækta upp.
En það er svo með dagblöð,
að venjulega eru það smáar
klausur sem mest er í varið:
til landsins er kominn álitleg-
ur hópur brezkra athafna-
manna til að ræða viðskipti —
blaðið sneri sér til eins þeirra,
Leopolds de Rotschild banka-
stjóra, og var hann ánægður
með umræðumar og bjartsýnn
á árangur. Rotschild ræðir
kaupskap við Moskvukomma,
ja hvílíkt grín. Myndi Vil-
hjálmur Þór telja þetta svik
við stéttina?
Fyrr en varir erf þú orð-
inn nokkurskonar þátt-
takandi í samtali. Ég segi
nokkurskonar þátttakandi, því
stundum er ræðunni beþnt að
þér, stundum að næstu kerl-
ingum, stundum að heiminum
yfirleitt. Og samtalið hefur
hvorki upphaf né endi og er
tþtölulega laust við forvitni.
Að minnsta kosfi ert þú aldrei
SPurður að neinu. Kannske er
það vegna þess að öðrum að-
ilum finnst þú svo ungur að
það taki því ekki að spyrja
þig frétta. — Svo er fólk að
segja það vanti mjólk og
hneykslast á biðröðunum og
kallar betta skemmdarverk.
herra trúr. hvað fólk getur
verið vitlaust. Það hefur ekki
rignt í háa herrans tíð og því
engin spretta. Ekki étur kýr-
in grjót, það skyldi maður
halda....
Þetta er kona sem virðist
um sextugt, fremur digur, í
grænni peysu og rósóttum
kjól og að sjálfsögðu með<S>
voldugan skýluklút á höfði,
ljósbláan, með hvítum dopp-
um. Augun voru fremur lítil,
því miður. sæmilega greindar-
leg, nokkuð slóttug. Með ákaf-
lega hægum handahreyfingum
stakk hún upp i sig brauði og
reyktu svínakjöti og tuggði
virðulega. Það lá ekkert á. Og
henni fan.nst semsagt að
Moskvubúar vissu ekkert um
búskap og sveitirnar yfirleitt.
— En ég er fædd í sveit,
sonur sæll, og ég veit hvað
ég er að fara. Ég var ekki
gömul þegar 'faðir minn var
farinn að vekja mig klukkan
fimm á morgnanna til að reka
mig í sláttinn. O, ég þekki
þetta allt saman...
Hún sagðist vera að norð-
an, eri norðlenzkur framburð-
ur var horfinn úr hennar
máli. Enda hafði hún flutzt
til Moskvu árið 1905 og alltaf
búið á sama stað „hérria rétt
hjá Elísééf". Elísééf var stór-
kaupmaður og átti miklar mat-
vöruverzlanir í Moskvtí oS
Pétursborg sem enn í dag eru
við hann kenndar í daglegu
talj. Þar er hátt til lofts eins
og í melriháttar kirkja og
geysimikið af ólýsanlegu
nítjándualdarskrauti á veggj-
um og í lofti, og þar er alltaf
mejra og betra vöruúrval en
á öðrum stöðum. Það hafa lið-
ið mörg svöng ár og erfið ár
síðan 1905 og því hagkvæmt
að vera nágranni Elisééfs.
J
Iá, það var 1905 og nú
er ég orðin áttræð,
en því trúir enginn. segir hún
og glottir.
— Já, og hvar hef ég ekki
unnið á þessum tíma, gæzkur
— vinnukona var ég hjá kaup-
manni, ég vann í verksmiðju,
ég vann í vínkjallara, já og
Eftir ÁRNA
BERGMANN
lengi vann ég í leikhúsi.
Þekkti marga leikara. Það var
skemmtjlegt líf í leikhúsinu,
það held ég. Þú kannasf við
Júzjín. Hann lék þarna sem-
sagt. Já. það var gaman.
Svona hef ég nú puðað í ein
sextíu ár. hætti fyrir þrem
árum. Margur hefur minna
unnið.
— Og færðu þá eftirlaun?
spyr kerling sem situr hinum-
megin, lítil og mjó, tannlaus
og moldbrún eins og margar
bóndakonur.
■— Af hverju spyrð þú
heimskulegra spurninga, væna
mín, segir sú áttræða ástríðu-
laust. Auðvitað fæ ég eftir-
laun. Hvernig ætti ég annars
að lifa?
— Kannske býrð þú hjá
syni þínum eða svoleiðis, seg-
ir sú mjóa og maular fiskbita.
— Og þó svo væri. segir sú
gamla, hef ég unnið í sextíu
ár eða ekki? — mér er spum.
— Ég átti einn $on, gæzkur,
en hann dó í stríðinu. Ég gift-
ist rétt fyrir stríðið, ekki
þetta. neinei, fyrir hitt stríðið,
1914. Við bjuggum ekki nema
eitt ár saman, því þeir drápu
manninn minn við Krakow.
— í tuttugu ár giftist ég
ekki. Vann í leikhúsi semsagt.
Það var ágætt. En svo fór mér
að leiðast. Og þá skaut upp
apótekara og ég giftist hon-
um. Fyrir heimsku sakir. Æjá,
er það nokkuð kaup sem þeir
fá þessir apótekarar. Það hefði
verið nær að giftast almenni-
legum verkamanni.
En svo dó hann líka — það
eru nú bráðum futtugu ár síð-
an....
Þú situr og jánkar öðru
hvoru og furðar þig á því
hvernig hægt er að tala um
stóratburði ævisögunnar með
ótrúlegri rósemd úr fjarlægð
ellinnar — fjarlægð sem jafn-
ar stórt og smátt, raðar at-
burðum kæruleysislega upp á
langa festi samkvæmt duttl-
ungum minnisins. Og loksins
er sem ekkert hafi gerzt —
segir eitt skáld. Er það rétt?
Annað skáld, ungt. rússneskt
segir:
ómerkilegt fólk er ekki til
örlög þess eru eins og
sögur reikistjarna.
Hver þeirra býr yfir
einhverju sérstöku
og aðrar stjörnur líkjast
henni ekki.
0
^g síðan hef ég búið ein.
— Ég bý vel gæzkur.
Það er búið að hækka ellilaun-
in. Ég fæ fjörutíu og fimm
rúblur, þökk sé sovétskipulag-
inu. Ég hafði líka safnað dá-
litlu — í sextán ár fékk ég
ellistyrk fyrir utan kaupið, og
hann lagði ég til hliðar. En
gullið sem ég átti einu sinni,
það seldi ég þegar sulturinn
var.
Þá, eftir stríðið semsagt. fór
ég upp í sveit. var á sam-
yrkjubúi. Sló og skar ekki
verr en í gamla daga, ónei.
Bæjarfólkið sem var þarna
glápti á mig alveg hissa eins
og það hefði aldrei séð annað
eins Ég var hengd upp á
rauðu töfluna.....
Þannig sátu nokkrir aldr-
aðir borgarar í skugga
þjóðskáldsins í heitri maísól.
Sú áttræða hafði dálítið
horn í siðu nágrannakpnu
sinnar, þeirrar moldbrúnu, og
kvartaði yfir því, að hún væri
alltaf að þylja sömu söguna.
Sonur hennar hefði flutt hana
til Moskvu til að fá stærri íbúð;
bömin sendu henni peninga;
nú lifði hún sér til ánægju
eins og hún segði. og af því^,
húri væri orðin lejð á barna-
börnunum. þá færj hún að
heiman á morgnana, tæki með
. sér morgunverð, spásséraði
um búlivarðana. rabbaði við
kunningjana.
Allt 'þetta kom á dagskrá
með skilum.
Sú mjóa og moldbrúna var
fremur hreykin af sjálfri sér
og sagðist vera að yngjast upp
öllsömul.
— Tví, þakka skyldi þér, þú
sem étur hænsni á hverjum
degi, sagði aldursforsetinn. En
það var ekki sjón að sjá þig
þegar þú komst í bæinn. því
máttu trúa.
— Eigum við ekki að
skreppa þama yfjr og fá okk-
ur kaffi, sagði sú mjóa sátt-
fús og benti á mjólkurmatsto.f-
una sem áður var bjórsalur *—
allt þar til forsætjsráðherrann
hélt fræga ræðu um vínföng
fyrir nokkrum árum.
— Æ. það er bölvað gutl
sem þeir eru með þarna, sagði
sú gamla. Það er ekkert kaffi.
Ég fer þá heldur heim og
helli upp á sjálf...
|j^ssar línur eru ekki
» skráðar á blað í á-
kv„ ,n og skynsamlegum til-
gangi. Það vildi- einfaldlega
svo til, að tal þessarar gömlu
konu festist vel í minni; gam-
allar konu, sem lifir nokkurs-
konar jurtalífi og er þess-
vegna sjaldan getið.
Miklu skynsamlegra værj ef-
laust að spjalla við Rósu
Naúmovnu.
Einhverju sinni hittum við
hana fyrir utan Hús vísind-
anna. Hún var í bezta skapi
og sagðist koma þangað; tvisv-
ar í viku í leikfimi og til
að læra ensku. Þýzku og
frönsku kunni hún frá fomu
fari, en nú þurfti hún endi-
lega að bæta við sig ensku.
Rósa Naúmovna er 78 ára.
Nokkrum mánuðum seinna
fréttum við að hún hafi sér
til upplyftingar flogið austur
til Síberíu stigið þar á skip
og siglt niður stórfljótið Jen-
esei og allt til eyjunnar Dixom.
spássérað þar um í heim-
skautanáttúrunni og skemmt
sér konunglega.
Það er mikill munur á
bessum tveim konum. hvernig
þær mæta heiminum, og sjálf-
sagt væri miklu skynsamlegra
að spjalla við Rósu um lækn-
isstörf í fimmtíu ár.
En svo sem til afsökunar
skulum við aftur vitna í Évtú-
sjenko sem heldur því fram
að ómerkilegt fólk sé ekki til:
Sérhver á sér persónulegan.
leynilegan heim.
f þessum heimi er hið
fegursta augnablik.
f þessum heimi er hin
hræðilegasta stund
en allt þetta þekkjum
við ekki.
KATLARI
I
★ Fyrir
sjálfvirk
kynditæki.
★ Fyrir
súgkyndingu
★ Veljið
aðeins það
bezta.
u
VÉLSMIÐJA
BJÖRNS
MAGNÚSSONAR
Keflavík — sími 1737.
Aldrei er
Kodak
litfiíman
nauðsynlegri
en þegar
teknar eru
blómamyndir
AJ/V.

KODACHROMEII15 OIN
KODACHROME X 19 DIN
EKTACHROME 16 DIN
HANS PETERSEN H.F.
Sími 2-03-13 Bankastræti 4.

1
l