Þjóðviljinn - 08.09.1963, Blaðsíða 10

10 SlöA
mmmm
Sunnudagur 8. september 1963
Ritstjóri: Unnur Eiríksdóttir
BRAUTIN
Þessi saga gerðist í gamla
daga. Betlari barði að dyrum
á húsi einu og bað um húsa-
skjól.
— Ef þú leyfir mér að
gista héma á nóttunni með-
an ég er að betla á sveita-
bæjunum hér í nágrenninu,
mun ég ekki ætlast til neins
annars, sagði hann við kon-
una, sem kom til dyra. —
Enginn vel upp alinn betlari
biður um mat þar sem hann
fær húsaskjól, og hann bið-
ur ekki um húsaskjól þar
sem hann fær mat. Faðir
minn var betlari og faðir
hans á undan honum. svo ég
veit hvernig betlari á að
haga sér.
Húsfreyjan sagði að hann
mætti sofa fyrir framan eld-
inn þegar hann kæmi heim
úr betliferðunum á kvðldin.
Maðurinn þakkaði henni, og
gekk svo á brott eftir þröng-
um, hlykkjóttum gangstígn-
um milli húsanna.
Dóttir húsfreyjunnar var
þarna viðstðdd, og hún horfði
forvitnislega á manninn þeg-
ar hann gekk frá húsinu, og
hún hugsaði með sér að ef
hann væri ekki svona tötra-
lega klæddur og bæri ekki
betlipokann á bakinu, væri
hann allra myndarlegasti
piltur.
Dóttirin hét Líban, og hún
var mjög falleg stúlka, með
skær augu og rjóðar varir
og þykkt, brúnt hár. En þrátt
fyrir fríðleikann voru litlar
horfur á að hún mundi nokk-
urn tíma giftast. Ungir menn
Velt þá enginn, að eyjan hvíta
átt hefur daga, þá er fagur
frelsisröðull á fjöll og hálsa
fagurlelftrandl gelslum steypti?
Veit þá enginn, að oss fyrir Iöngu
aldir stofnuðu bölið kalda,
frægðinni sviptu, framann heftu,
svo föðurland vort er orðið að háði?
Veit þá enginn, að eyjan hvíta
á sér enn vor, ef fólkíð þorir
guði að treysta, hlckki hrista, ,
hlýða réttd, góðs að bíða?
Fagnr fer dalur og fyllist skógi
og frjSIátr menn, þegar aldir renna.
sh^MCT hnfeur og margir f htoldu
imtö ismmn Ma, én þessu trúlð.
$ ffÖNAS HALLGRÍMSSON.
komu öðru hvoru til þess að
biðja Ljban, en móðir stúlk-
unnar gaf þeim öllum sama
svarið. I>eir urðu að klifra
upp í hátt tré, sem stóð tæp-
ast á klettabrún þama rétt
hjá. Þar átti hrafninn hreið-
ur og hafði hann eitt sinh
stolið skærum frá konunni.
Skærin áttu þeir að sækja og
tvö af eggjum hrafnsins.
Margir höfðu reynt, en þeg-
ar þeir voru komnir að
hreiðrinu fundu þeir að
greinamar voru alveg að
brotna, svo að þeir neydd-
ust til að hætta við allt sam-
an og létu ekki sjá sig fram-
ar. Þessvegna leit helzt út fyr-
ir að Líban yrði að búa hjá
móður sinni alla ævi, og
hjálpa henni að spinna. Og
það var einmitt það sem
móðir hennar vildi, því að
hún fékk mikla peninga fyrir
bandið sem þær spunnu.
Um kvöldið kom betlarinn
aftur, og pokinn virtist hanga
galtómur á öxl hans. Þð| af-
þakkaði hann mjólkurbollann,
sem húsfreyja bauð bonum.
— Það eina, sem ég vil
þiggja hér er húsaskjólið, og
að þú geymir og ábyrgist fyr-
ir mig það sem ég kem með í
pokanum mínum, sagði hann,
— síðan tek ég það allt með
mér þegar ég fer alfarinn.
Hanri fór nú að leita í pok-
anum sinum, og fann loksins
eina litla matbaun. — Þetta
ætla ég að biðja þig að geyma
fyrir mig, sagði hann og rétti
konunni haunina. Konan tók
við hauninni og lét haria út i
horn hjá rokknum sínum. Betl-
arinn braut saman pokann
sinn og hafði hann fyrir
kodda. Svo lagðjist hann fyrir
framan eldinn og sofnaði
vært.
Þegar Líban og móðir
hennar vöknuðu næsta morg-
un reis betlarinn á fætur og
labbaði í burtu með pokann
sinn á hakinu. Liban fór að
taka til morgunverð handa
sjálfri sér og móður sinni, og
,þá ko:m litla dílðtta hænan
sem hún átti s'jálf, til þess
að kroppa brauðmolana upp
af gólfinu. Hún fór út í horn-
ið, bar sem rokkurinn stóð,
og gleypti matbaunina, sem
þar var geymd.
— Mamraa, kallaði Líban.
nú er hænan búin að éta
matbaunina, sem þú áttir að
ábyrg'fast. Hvað heldurðu að
betlarinn segi þegar hann
kemur heim?
— Ó, hann gleymir áreið-
anlega að spyrfa um hana.
Flýttu þér að spinna dálít-
ið því maturinn er enn of
heitur til að borða hann, svar-
aði móðirin.
Það fyrsta, sem betlaririn
spurði um þegar hann kom
heim var baunin.
— Hvar er matbaunin, sem
þú geymdir og ábyrgðist fyr-
ir mig, húsfreyja? sagði hann
— Hænan át baunina, svar-
aði konan.
— Hvaða hæna át baunina
sem þú Iofaðir að geyma?
— Það var dílótta hænan.
sem stendur fyrir framan þig.
— Fyrst hænan át ba’Unina.
sem var mín eign, á ég auð-
vitað hænuna. sagði betlar-
inri, og stakk hænunni í pok-
anri sinn.
— Þú hefur ekkert leyfi til
að slá eign þinni á þessa
hænu, sagði konan reið.
FramhalS.
Letidýr
Karl-býflugan er oft kölluð let-
ingi. Það kemur til af því að
hann vinnur ekki. Hann er þann-
ig skapaður að hann getur hvorki
varið sjálfan sig né stungið. Það
þarf meira að segja að fæða hann
og sjá um afkvæmi hans.
Glerið er vökvi
Gler err hart viðkomu, en samt sem
áður er það vökvi. Ef það er lát-
ið standa í sérstakri stöðu nokk-
urn tíma, síga frumagnirnar nið-
ur á við. Þessvegna er það að
gamlir gluggar eru þykkari að
neðan en ofan.
Skógurinn sem varð að steini
í sumum hlutum heims eru til
svokallaðir steinskógar, eða tré
sem orðið hafa að steini. Þetta
voru einu sinni venjuleg tré, sem
grófust undir kletta, en hafa nú
fundizt á ný. Einn er til í Arizona
og er kallaður „Skógurinn sem
varð að steini“.
Rani sem vopn
Jafnframt þvi sem fílar nota ran-
ann til að drekka með, geta þeir
einnig notað hann sem vopn. Vit-
að er til þess að ef menn hafa
reynt að hertaka fíla, þá hafa fíl-
amir gert sér lítið fyrir og spraut-
að stórri vatnsgusu framan í and-
stæðing sinn.
Myndir fró lesendum
Kæra Óskastund! — Ég sendi þér mynd sem ég hef teiknað.
Kær kveðja. — Hinrik Halldórsson, Framnesi, Neskaupstað.
Keisarinn á verði
Það er í frásögur fært, að
nótt eina eftir langan og
blóðugan bardaga, hafi Napó-
leon mikli dulbúið sig sem
óbreyttur hermaður til að
líta eftir, hvort allir varð-
menn gerðu 'skyldu sína.
Utarlega í herbúðunum
kom hann að einum varð-
manninum sofandi. Þreytan
og svefninn höfðu yfirbugað
hann, svo að hann gætti ekki
skyldu sinnar. Napóleon tók
byssu hermannsins, án bess
að hann yrði þess var, og
tók sér sjálfur stöðu á verð-
inum. Þar stóð hann f tvær
klukkustundir. eða þangað til
varðmaðurinn vaknaði.
Þegar hermaðurinn vakri-
aði, þekkti hann Napóleon og
varð hverft við sem von var.
— Herra, ég hef fyrirgert
lífi mínu, mælti varðmaður-
inn við keisara sinn og hers-
höfðingja.
— Nei. svaraði Napóleon,
eftir svo erfiðan dag er hægt
að fyrirgefa, þótt jafnvel
dugandi hermaður sofni. En
næst verður þú að velja þér
heppilegri hvíldartíma.
Hermaðurinn komst svo
við af þessu drenglyndi keis-
arans, að henn gleymdi því
aldrei.
SKRÍTLA
Fangavörðurinn: — Nú er
ég búinn að vera fangavörð-
ur hér í tíu ár, og mig Jang-
ar til að halda daginn hátíð-
legan. Hvernig veizlu finnst
ykkur að ég ætti að halda?
Fangamir; — Opið hús.
herra faneavörður, nnifi þús.
/
Mikill kostn-
aBur, en tal-
inn borga sig
Stórfyrirtæki heimsins
leggja mikið fé í auglýs-
ingastarfsemi hverskonar,
enda vita eigendur og for-
stöðumenn að sá peningur,
sem lagður er í auglýsingar
er fljótur að koma marg-
faldur í kassann aftur. Ög
í þessum efnum eins og
mörgum öðrum er mest í
Ameríku, þar nemur aug-
lýsingakostnaður stærstu
fyrirtækjanna og auðfélag-
anna gífurlegum upphæð-
um.
En hvaða fyrirtæki í
Bandaríkjunum ver þá
rpestu fé um þessar mund-
Ir í auglýsingar blaða?
Svar: Enn mun auðfélag-
ið General Motors eiga met-
ið, en það varði á síðast-
liðnu ári um 1420.000.000
króna í blaðaauglýsingar
einar. I öðru sæti er Ford
Motor Oompany, sem eyddi
í sama skyni í fyrra 1250.-
000.000 króna.
Lokunartlminn
Framhald af 4. síðu.
reksturs á viðkomandi stað um
tiltekinn tíma.
12. gr.
Brot gegn sambykkt bessari
varða sektum allt að ....... kr.
Með mál út af brotum á sam-
þykktinni skal farið að hælti
opinberra mála.
13. gr.
Samþykkt þessi öðlast gildi
........ n.k. Frá og með
þeim tíma falla úr gildi öll
leyfi, er borgarráð hefur veitt
til kvöldsölu.
Auk framangreindra tillagna
um lokunartíma verzlana í R-
vík leggja þeir Páll og Sigurð-
ur til í sambandi við þetta mál
að eftirfarandi málsliður bæt-
ist aftan við 7. tölulið 79. grein-
ar heilbrigðissamþykktar Rvík-
ur.
5,1 nýlenduvörubúðum og öðr-
um sölustöðvum þar sem
neyzluvörur eru seldar getur
heilbrigðisnefnd bannað neyzlu
varanna á staðnum."
Loks leggja þeir til að upp-
haf 79. greinar lögreglusam-
þykktar Reykjavíkur orðist svo:
i.Veitingastaði þar sem fram
fer sala heitra máltiða, heitra
sérrétta eða fjölbreyttra kaffi-
veitinga. skal heimilt að hafa
opna frá kl. 6.00 til kl. 23.30.
enda sé slík sala meginhluti
rekstursins að dómi heilbrigðis-
nefndar og þar fari ekki fram
sala sælgætis."
Ennfremur leggja þeir til að
aftan við 79. greinina komi ný
málsgrein svohljóðandi:
i.Um lokunartíma veitinga-
staða þar sem sala heitra mál-
tíða, heitra sérrétta eða fjöl-
breyttra kaffiveitinga er ekki
meginhluti rekstursins að dómi
heilbrigðisnefndar fer efti>-
sömu reglum og um almennar
verzlanir.*4
ReykvíSfingar!
Norrænu sundkeppninni
lýkur 15. september.
Sundeild KR skorar á alla
þá Reykvíkini-a. sem enn
hafa ekki synt 200 metr-
ana, að Ijúka því nú þegar.
Gerum hlut Reykjavikur
sem stærstar hcildarsigri
iandsins.
SUNDDEILD K «