Þjóðviljinn - 19.02.1965, Qupperneq 10

J0 SlÐA
ÞTÓÐVILJINN
UNDIR
MÁNASEGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAYE
drottning ykkar getur ekki sent
neinn liðstyrk. Berjizt ekki gegn
okkur — heldur með okkur! Það
væri þá ekki í fyrsta sinn, sem
menn frá Vesturlöndum hafa
stutt okkur með ráðum og dáð
— Avitable, George Thomas,
Venture, Potter, Gardiner ....
Alex hló; og Kishan Prasad
roðnaði þegar hann heyrði þenn-
an hlátur. Hann lét útrétta hönd
sína síga. Fyrirgefðu, sagði hann
alvarlega. Þetta var heimskuleg
athugasemd.
Kishan Prasad brosti. Það er
leitt að blóð okkar skuli gera
okkur að fjandmönnum. Ef til
vi'll fæðizt þér sem Hindúi í
næsta lífi.
— Ef til vill, þegar ég er bú-
inr. að koma yður í gálgann í
þessu lífi, svaraði Alex.
— Það er einnig hugsanlegt,
sagði Indverjinn. En stundin er
ekki runnin upp ennþá.
Hann kvaddi með djúpri
hneigingu og gekk niður þrepin
og niður í sólbjartan garðinn.
Þjónar hans hlupu meðfram opn-
um vagninum þegar hann ók
burt.
En spá hans reyndist rétt.
Herra Barton hlustaði með sýni-
legri vantrú á sögu Alexar. Auð-
vitað hafði Alex missýnzt. Þessir
niggarar voru allir hver öðrum
Smurt brauð
Snittur
brauö bœr
við Óðinstorg.
Sími 20-4-90.
FLJUGUM:
ÞRIÐJUDAGA
FIMMTUDAGA
LÁUGARDAGA
FRÁ RVIK KL. 9.30
FRÁ NORDFIRDI KL. 12
F L U G S Ý N
SlMAR: 18410 18823
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
STEINU og DÓDÓ Laugavegi 18
III hæð Oyfta) SIM1 2 46 16
li'kir. Hann vísaði með vanþókn-
un frá sér öllum tilgátum um
það, að honum hefði sjálfum
skjátlazt. Það væri svívirðileg
móðgun að láta sér detta annað
eins i hug! Kishan Prasad hafði
meira að segja gefið honum dá-
lítið leikfang sem hann hafði
með sér frá París — spiladós
með nektardansmey sem hreyfði
vaxlimi sína í takt við tónana.
Hún stóð þama á borðinu og gat
sannað hans mál! Hann hafði
meira að segja gefið honum
aukalykil að henni — mjög
hugulsamt af honum. Slíkir
smáhlutir týnast svo oft.
37
Alex vék talinu aftur að mál-
inu. Herra Barton fékkst ekki
til að trúa honum. Alex hafði á-
reiðanlega verið viðstaddur ein-
hverja trúarathöfn. Það var bezt
að koma ekki nálægt slíku. Þá
misstu þeir svörtu alla stjóm á
sér. Það var ekkert sem máli
skipti. Með tilliti til þeirrar full-
yrðingar Alexar um að enskt
bam hafði verið drepið, gat hann
ekki sagt annað en það, að hann
hlaut að hafa orðið fyrir sterkri
sefjun af umhverfinu. Auðvitað
hafði þetta verið geitarkið! Hann
ráðlagði honum framvegis að
hætta að búa sig dulargerfi og
hnýsast í svona lagað; bað var
fyrir neðan virðingu hans sem
starfsmanns félagsins og það gat
valdið alls konar erfiðleikum.
Hann ætti að láta særða hand-
legginn sér að kenningu verða!
Og ► nú . v-ildi • ‘ herra -. Barton
éiarnan. heyra. hvafla fréttir Alex
færði honum af condesunni.
Hann vonaði að hún væri hress
og heilbrigð. Hún var víst ekki
-érlega falleg. En útlitið skipti
ekki öllu máli. Honum hafði
fundizt réttara, að hún héldi á-
fram til Delhi með frú Abuthnot,
bar sem hann átti bráðlega er-
indi þangað hvort sem var. Þá
sparaði hann sér leiðinlega og
breytandi ferð til Calkútta. Tvær
flugur í einu höggi!
Alex hafði ekki eytt neinum ó-
barfa orðum f condesuna og byrj-
aði aftur að tala um Kishan
Prasad og atburðina í Khanwai.
Hann hafði rökrætt, útskýrt og
sárbænt. en herra Barton var ó-
sveigjanlegur. Hann gat ekkert
eert í þessu máli. Það væri bezt
að gleyma öllu þessu leiðinda-
standi.
Ofurstamir þrír við herdeild-
ir innfæddra, sem staðsettar
voru í Lunjore, voru honum
sammála.
Moulson ofursti hafði verið
beinlínis ósvífinn og hafði beitt
öllum áhrifum sfnum til þess að
koma f veg fyrir að sendiherr-
ann sinnti þessu. Pacher ofursti,
kristilega þenkjandi maður, virt-
ist láta sér næg.ia að biðja og
láta guð almáttugan um málið
að* öðru leyti. Beckwith Tiajór,
sem gegndi störfum ofursta f or-
lofi Cardener-Smiths. var dálít-
íð tvfréðnr op huggpði sig við að
hann gæti ekkert aðhafzt í fjar-
veru Gardener-Smiths ofursta og
hemum. Það var ekki annað en
orðrómur. Hann þorði ekki að
taka ábyrgð á öðru eins og því
að taka höndum svo áhrifamik-
inn mann sem Kishan Prasad,
sem engin ástæða var til að
gruna um græsku, allra sízt þar
sem sendiherrann í Lunjore var
reiðubúinn að svarja, að Ind-
verjinn hefði ekki verið á þess-
um .... þessum fundi í Khan-
wai. Honum fannst ekki heldur
viðeigandi af liðsforingja eins og
Randall að gera slíkar rannsókn-
ir upp á sitt eindæmi. Til þess
ama höfðu þeir launaða, inn-
fædda njósnara. Auðvitað myndi
hann láta þessa fregn berast til
réttra aðila, en þangað til ....
Alex hafði fundið vonleysið og
beiskjuna vaxa meðan hann
hlustaði. Þannig hlaut mönnum
að líða sem voru álitnir geðveik-
ir og settir í klefa þar sem þeir
börðu ‘ höfðinu við bólstraða
veggi, sannfærðir um að þeir
sjálfir voru heilbrigðir og verð-
irnir brjálaðir. Kannski hafði
það verið fjarstæða að ímynda
sér að nokkur vildi hlusta á
hann, fyrst ma.ður eins og John
jakob hershöfðingi var álitinn
bölsýnismaður. Þetta fór eins og
Kishan Prasad hafði sagt fyrir;
orðum hans var ekki trúað,
vegna þess að meiri hlutinn vildi
ekki trúa þeim. Það var ólíkt
þægilegra að loka augunum og
vona að hættan liði hjá ef henni
væri ekki gefinn gaumur.
Alex gat fengið leyfi til að
hafa með ’sér sex riddaraliðs-
menn og þrjá brezka liðsfor-
ingja til að athuga, hvort hann
gæti útvegað ótvíræðar sannanir
fyrir því morði sem hann full-
yrti, að hann hefði verið sjónar-
vottur að. Herra Colvin viður-
kenndi með semingi, að skýrsla
hefði borizt um bamshvarf fyr-
ir viku. Þriggja ára sonur ensks
hermanns í Cawnpore; það var
hugsanlegt, en varla líklegt ....
Alex hafði riðið til Khanwai
ásamt sex riddaraliðsmönnum og
þremur vantrúuðum liðsforingj-
um. Þeir höfðu ekkert fundið —
alls ekki neitt. Tíu skref inni
í frumskóginum bakvið rústimar
höfðu þeir rekizt á nýlega gröf,
en f þppni var, ekkert að finna
nema leifar af rotnu hræi af
hvítri geit.
Sendiherra I Lunjore.
13
Það voru nú sex vikur síðan
Abuthnotfjölskyldan hafði farið
frá Calcútta í hina löngu ferð
norður á bóginn til Delhi. Carly-
on og Gardener-Smith fjölskyld-
an höfðu óvænt ákveðið að slást
í förina með þeim.
Carlyon lávarður, sem hafði
allt i einu fengið áhuga á hinni
gömlu höfuðborg stórmógúlsins,
hafði með mörgum fögrum orð-
um farið fram á að fá að fylgj-
ast með þeim og ógemingur
hafði verið að neita svo kurteis-
legri bón. Frú Abuthnot hafði
ekki verið eins hrifin þegar
Gardener-Smith fjölskyldan
breytti um áætlun á síðustu
stundu — hún hafði í hyggju að
dveljast nokkrar vikur í Delhi.
Frúin hafði borið það fyrir sig
að rakur hitinn í Calcutta væri
óþolandi, en frú Abuthnot, sem
sízt af öllu vildi vera ókurteis,
hafði grun um að þátttaka Car-
lyons lávarðar hefði ráðið úr-
slitum. Hún átti líka bágt með
að trúa því að það væri félags-
skapurinn í heild, sem laðaði
Carlyon lávarð. Auðvitað vissi
hann að bæði Lotta og Vetra
voru trúlofaðar, en gat það ver-
ið að hann væri hrifinn af Soff-
íu? Hún var ósköp indæl stúlka,
þótt hún væri ekki annað en
bam. Gat það verið Soffía?
Frú Abuthnot lét eftir sér
nokkra móðurlega dagdrauma og
það var ósköp skiljanlegt að hún
yrði ekki sérlega hrifin af sam-
fylgd Gardener-Smith fjölskyld-
unnar. Delía, hugsaði hún og
stundi. Hún var mjög heillandi:
Flestu fólki þóttu ferðalög í
Indlandi þreytandi og leiðinleg,
en Vetra var stórhrifin og hafði
áhuga á öllu sem hún sá. Hún
gat ekki skilið að margt af því
sem henni þótti fallegt og at-
hyglisvert, skyldi vera ljótt og
hvimleitt í augum annarra.
En það var eitt í sambandi
við ferðalagið sem henni fannst
hvimleitt — návist Carlyons lá-
varðar. Strax við fyrstu kynni,
á dansleik Sybellu í Ware, hafði
henni litizt illa á hann, og jafn-
vel þótt framkoma hans hefði
síðar verið óaðfinnanleg á ytra
borðinu, átti hann það til að
horfa á hana á óviðfelldinn hátt
— rétt eins og hún væri ambátt
eða kynbótahestur sem hann
hefði í hyggju að kaupa.
Carlyon hafði aldrei áður haft
áhuga á ungum, gjafvaxta stúlk-
um. Að hans áliti voru þær of
óreyndar, óbroskaðar og hættu-
legar. En Vetra de Ballesteros
hafði verið gerólík þessum
venjulegu, bamalegu roðnandi
stúlkukindum. Hið óvanalega út-
lit hennar hafði vakið athygli
hans og viðbrögð hennar við
gullhömrum hans höfðu komið
honum á óvart. Það hafði bæði
sært hann og eggjað að svo ung
og óreynd stúlka skyldi vísa til-
leitni hans á bug á þann hátt.
Það væri skaðlaust — og gæti
verið býsna gaman — að gefa
þessari girnilegu stúlkukind smá-
undirvisningu í skemmtilegri at-
riðum hjónabandsins, og þeim
mun betur kynni hún að meta
faðmlög síns heimska ektamaka
éf 'snillingur hefði áður leitt
haná*T'iuh'dinh. Úhg stúlka.rheð
þvílíkan munn og annað eins
vaxtarlag, hlyti að reynast þakk-
látur nemandi og margra vikna
ferðalag hlyti að geta veitt ótal
hentug tækifæri til slíkra hluta.
En hversu hugvitssamlega sem
hann bar sig að, reyndist óger-
legt að ná tali af litlu condes-
unni. Hún vék ekki frá Lottu og
Soffíu. Hann varð æ óþolinmóð-
ari. Hafðí twn f raun og veru
•'ð snilli sinni og samræðu-
hæfileikum og umborið návist
þessa leiðinlega fólks til einskis
gagns? Hann viltli ekki trúa því.
En dagarnir liðu og hann þok-
aðist ekki ögn nær markinu.
Vetra var jafnköld og nafnið
sem hún bar og Carlyon lávarð-
ur varð svo reiður, ringlaður og
særður að hann gerði sig sekan
um það sem hann hafði alltaf á-
litið hámark allrar heimsku:
Hann varð ástfanginn.
Hin fjölmörgu ástaræfintýri
Carlyons höfðu aldrei haft áhrif
VÖRUR
FCartöflumús * Knkómalt * Kaffi * Kakó.
KROJN BtJÐIRNAR.
P E R M A Garðsenda 21 —
SIMI: 33-9-68 Hárgreiðslu- og
snyrtistofa.
D 0 M U R 1
Hárgreiðsla við allra hæfi —
TJARNARSTOFAN — Tjarnar-
götu 10 — Vonarstrætismegin —
SlMI: 14 6 62
H Á RG REIÐSLU STOF A AUST-
URBÆIJAR — Maria Guðmunds-
dóttir Laugavegi 13 — SlMI
14 6 56 - NUDDSTOFAN ER A
SAMA STAÐ.
auk þes« trevstj hann sepoyum
sfnum í blindni.
Alex bað um viku leyfi í við-
bót vegna særða handleggsins og
reið til Agra til að ræða víð
vísilandsstiórann fyrir norðvest-
ur héruðin. herra John Colvin
En árangurinn varð neikvæður
Fvrir tuttugu árum hafði herra
Colvin verið einkaritari hjá
Auckland lávarði og þá hafði
hann verið ákafur hvatamaður
hinnar hörmulegu styrjaldar við
Afganistan. Sfðan hafði hann
'ildrei borað að treysta sinni elg-
in dómgreind. Herra Colvin álelt
ekki að nein óánægja væri í
CONSUL CORTÍNA
bflalelga
magnúsai*
skipholfi 21
sfmap: 21190-21185
^laukur ^uómundóóon
HEIMASÍMI 21037
Föstudagur 19. febrúar 1965
SKOTTA
Ef þér skolaði á land á eyðiey, hvaða tíu plötum vildirðu, að
skolaði upp með þér?
Hjarta- og æðaverndarfélag Hafnarfjarðar
og nágrennis heldur
AÐALFUND
mánudaginn 22. febrúar n.k. í Góðtemplarahúsinu
í Hafnarfirði og hefst hann kl- 20,30-
DAGSKEÁ:
1. Venjuleg aðalfundarstörf.
2. Á fundinum mætir yfirlæknir hr. Theódór
Skúlason og svarar fyrirspurnum félags-
manna.
3. Önnur mál, sem upp kunna að verða borin.
Félagsstjórnin.
IJIU'
*
Ulpur — Kuldu/akkar
og gallonblússur í úrvali.
VIRZLUN Ó.L.
Traðarkotssundi — (á móti Þjóðleikhúsinu).
Áuglýsingasími Þjóðviljans er 17-500