Þjóðviljinn - 01.06.1965, Qupperneq 10

JQ SlÐA
MÖDVILJINN
Þriðjudagur 1. júní 1965
UNDIR
MÁNASIGÐ
Skáldsaga eftir M. M. KAY E
að ræða þetta og höldum að
það sé framkvæmanlegt. Eins og
þér sjáið er hægðarleifcux að tafca
mig fyrir Indverja, og báðir er-
mn við ga-gnkunnugir í borginni.
Við getum sett blóðugar umbúð-
ir á höfuð hans og sagt að hann
hafi saerzt í bardaganum; því að
augnaliturinn kem-ur upp um
hann. Við getum leitt hann og
við höfum meiri möguleika en
hinir, því að herra Dobbie talar
Mlfca málið reiprennandi. >að er
að minnsta kosti reynandi, Við
getum ekki látið hann vera hér
kyrran og leiða hættu yfir alla
og hann getur efcki afborið þetta
lengur. Þetta hefur verið honum
meiri þolraun en ofckur hinum.
Ég held hann sé hugrakkur mað-
«t, en þolinmóður er hann efcki.
Herra Lapeuta leit á Dasim
Ali og hélt áfram: — Ég er bú-
inn að ræða þetta við Dasim
AIi og hann er mér sammála.
Og svo höfðu þeir farið frá
Gulab Mahal allir þrír. Andlit
þeirra höfðu verið svert og þeir
höfðu fengið mat og peninga og
FLJUGUM
ÞRIDJUDAGA
FIMMTUDAGA
LAUGARDAGA
FRÁ RVÍK KL. 9.30
FRÁ NORÐFIRÐI KL. 12
F L U G S Ý N
SÍMAR: 18410 18823
Smurt brauð
Snittur
brauðbœr
við óðinstorg.
Sími 20-4-90.
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslu og snyrtistofa
Steinti og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyftal
SÍMI 24 6 16
P E R IVI A
Garðsenda 21 - SÍMl 33-9-68
__ Hárgreiðslij 12 snyrtistofa
I IVI U R !
reiðsla við allra hæfi —
tNARSTOFAN — Tjarnar.
10 - Vonarstrætismegin
tMl 14-6-62
Hárgrei ðsl ustof a
Austurbæjar
Maria Guðmundsdóttir, Lauga
vegi 13 - SÍMl 14-6-56 NUDD-
STOFAN er á sama stað
dálítið af fötum og þeim var
laumað út um hliðardyr á múm-
um. Þeir höfðu líka tekið með
sér fataleppana sem þeir höfðu
verið í þegar þeir komu.
— Ef við verðum stöðvaðir,
getum við gýnt þeim fötin og
sagt, að við höfum stolið fötunum
af dauðum mönnum, sagði Lape-
uta. — En gamli maðurinn seg-
ir að orðrómur sé á kreikj um
að herinn sé aftur á leið til Luc-
know og ef við getum náð sam-
113
bandi við hann, geta fötin
kannski'orðið til þess að okkar
eigin landsmenn þyrma lífi okk-
ar.
Alex hafði ekki séð þá fara.
Hann kærði sig ekki um að sjá
Carlyon framar. Hann hafði far-
ið aftur til Vetru og haldið henni
í örmum sér og kysst hana blítt
og innilega eins og hann væri að
kveðja hana. Vetra hafði vitað
að hann færi sjálfur bráðlega.
Sömu nóttina hafði aftur rignt,
en morguninn eftir var himinn-
inn heiður og þau heyrðu greini-
lega fallbyssudrunur. Fallbyssur
Havelooks.
f dögun hafði Alex farið upp
á þakið til að hlusta. Hann hafði
farið ofur varlega og haldið að
hún svæfi. En hún hafði vaknað
við fyrstu hreyfingu hans en
ekki sagt neitt. Þegar hann var
farinn lá hún lengi og starði
upp í loftið, síðan fór hún að
gráta lágt og hljóðlaust.
Allan daginn heyrðist skothríð-
in Hún færðist nær og nær.
Loks var eins og hún væri kom-
in í námunda við borgina. Um
kvöldið hittust flóttamennimir
fjórir uppi á þakinu til aðhlusta.
— Nú getum við komizt héð-
an burt! sagði frú Hossack og
rödd hennar skalf af þa-kklæti og
feginleik. — Okkur er borgið —
loksins! Hvenær verða þeir
komnir? Af hverju flýta þeir sér
ekki?
— Þeir verða að berjast til
að komast leiðar sinnar, svaraði
Alex. — Það gengur ekki þrauta-
laust. Nú ei-ga þeir í bardaga.
Heyrið mig! Það hlýtur að vera
við Alam Bagh!
Hann hallaði sér fram á grind-
urnar og hlustaði í ofvæni. Hann
vissj að þama voru menn að
berjast sem hann þekkti — lögðu
sig alla fram til að koma til
hjálpar hinu þrautseiga setu-
liði, sem með seiglu sinni hafði
haldið í skefjum heilum her,
sem annars hefði getað ráðizt á
Delhiliðið og valdið ósigrum og
eyðileggingu i öllum norðvestur
héruðunum.
— Við erum bráðum frjáls,
sagði frú Hossack feginsamlega.
— Kannski strax á morgun
Hvorki Vetra né Lou sögðu
neitt. Vetra stóð og virti Alex
fyrir sér og hún heyrði ekki
skotin. Hún var að festa sér í
minni hvem drátt í andliti hans
og sérhver blæbrigði í rödd hans,
svo að hún myndi það hina löngu
daga serrf nú færu í hönd.
Lou var þögul, vegna þess að
óttinn gerði nú aftur vartviðsig
— ekki óttinn við hugsanlegar
hættur og erfiðleifca — heldur
við afa og ömmu Amöndu sem
kynnu að gera kröfur til bams-
ins.
Lou og frú Hossack tóku bör
in með sér og eftirlétu þ-1'
Vetru og Alexi, og Alex gle> ’
stutta stund faUbyssudruni----
Hann breytti sér á áttinni i
nóttina og morguninn eftir v
skotdrunumar ekki eins gre i
legar og nálguðust ekki a’
an þann dag. En daginn þar á
eftir var bardaginn háður inni
í sjálfri borginni. Undir stjóm
Havelocks börðust hálendingar,
sikhar og brezkt og indverskt
riddaralið áfram eftir götum
borgarinnar.
Allar dyr og gluggar í Rósa-
höllinni voru ramlega lokuð, og
enginn vogaði sér út fyrir múr-
ana meðan borgin skalf af hin-
um skelfilegu drunu-m. Þegar
sólin gekk til viðar, heyrðist ann-
að hljóð, da-uft en auðkennilegt.
Fagnaðarlæti og húrrahróp.
— Þeir eru komnir! sagði Alex
it.randi röddu og fann til ákafrar,
lær ómótstæðilegrar löngunar
til að hrópa ful-lum hálsi. „Heyr-
ið þið! Þeir eru komnir!“
— Þeim er borgið, sagði Löu
og grét. Þeir höfðu komizt til
hjálpar, en setuliðið í herbúðun-
um var þó ekki frjálst. Mikið
mannfall hafði orðið í liðinu sem
brotizt hafði gegn-um borgargö-t-
urnar, og það gat aðeins sam-
einazt varnarliðinu og hjálpað
til að verja herstöðina.
Ringulreiðin og hávaðinn
hjaðnaði og úr þröngum götun-
um barst skelfilegur, kæfandi
daunn. Aftur heyrðust hin gamal-
kunnu skothljóð frá herbúðun-
um.
Alex beið marga daga enn og
féfck fregnir frá Dasim Ali og
Rahim. En eftir þeim að dæma
virtist ástandið lítið breytt.
Varnarliðinu var íþyngt með ó-
eðlilegum fjölda kvenna og bama.
Havelock og Outram voru nú
báðir innilokaðir, og það yrði
mjög erfitt að brjótast út o-g berj-
ast áfram með konur og böm og
það myndi tákna uppgjöf fyrir
Lucknow og hin frumstæðu
v-am-arvirki sem þeir höfðu var-
ið svo hetjulega allan þennan
tíma. Þeir yrðu þá einnig að
hverfa frá Oudh og það gætu
liðið margir mánuðir áður en
aftur væri hægt að senda sterk-
an her til að taka borgina.
Síðasta da-ginn í september
átti Alex langt samtal við Das-
im Ali; síðan fór hann niður til
Vetm.
Vetra var að greiða sítt hár
sitt að hann settist á lága, ind-
verska rúmið og virtj hana fyr-
ir sér án þess að mæla orð.
Eftir nokkra stund lagði hún
frá sér greiðuna og sneri sér að
honum. Ljósið frá lampanum
fjgrir aftan hana féll á andlit
bans og andlit hennar var í
skugga. ,
Hún horfði á hann þegjandi
og las úr svip hans hvað hann
var kominn til að segja henni.
Hann rétti fram höndina og hún
gekk til hans og tók báðum
höndum um höfuð hans og hall-
aði þvi að sér Hann vafði hana
örmum blíðlega og sagði; — Ég
get tekið þig með mér. Það eru
hermenn hjá Alam Bagh, rétt
fyrir utan borgina. Það verður
ekki sérlega erfitt eða hættule-gt
að koma þér þangað. Og þá er
þér borgið. Þaðan geturðu kom-
izt til Cawnpore og eftir ánni til
Allahabad og Calcútta. Fyrst
Havelock er hin-gað kominn, þá
er leiðin fær.
— Myndir þú koma með mér?
spurði Vetra og vissi svarið áð-
ur en hún bar spurninguna fram.
Alex þrýsti henni þéttar að
sér. Til Alam Bagh, ástin mín.
Ef til vill til Cawnpore.
— Og hvað svo?
— Ég . . . þá væri þér borg-
ið.
Vetra strauk yfir dökkt hár
hans og þrýsti höfði hans að sér,
svo að hann gæti ekki litið upp
og séð tár hennar. Hún sagði
blíðlega og rólega: — Og hvað
um þig?
Hún fann að hann átti erfitt
með að segja það: — Ég verð að
fara aftur til Lunjore.
Hann f-ann að hún hrökk við
og hélt áfram í skyndi: — Vina
mín, ég verð að fara þangað —
ég hefði aldrei átt að víkja það-
an. Ég hefði getað gert svo
margt Þetta er hlutverk mitt —
og ábyrgðin er mín. Þetta er mitt
hérað! Og ég flýði til að . . .
— Vegna þess að þú barst á-
byrgðina á þrem konum, sa-gði
Vetra. — En þú getur ekki f-arið
þangað núna! Alex, þú mátt það
ekki. Þeir drepa þi-g. Þú getur
engu áorkað aleinn — ekki núna.
Þú leggur aðeins líf þitt í hættu
— og nú er það ekki aðeins þitt
líf heldur einni-g mitt!
Alex þrýsti henni ag sér: — Ég
veit það, ástin mín. En það er
ekki rétt að ég geti engu fengjð
áorkað. Það eru miklar líkur ti-1
að ég geti verið óhultur þar. Þar
eru margir talukdarar sem ég
tel víst að muni standa með
mér. Safdar Beg mun láta mig
hafa menn H-ann er mér þakk-
látur vegna þess að ég útvegaði
honum aftur landið hans, og Tar
á Chand — já, það eru margir
aðrir. Það er enginn þar til að
hald-a uppi röð og reglu, en þeg-
ar þeir finna að einhver hefur
vald og umboð til að stjórna, þá
róast þeir og taka sönsum. Þeir
ei-ga að finna að þam-a sé traust
stjóm og lög sem efcki eru háð
duttlungum neinna bráðabirgða-
valdhafa. Þeir þurfa umfram allt
frið og ró. Það voru efcki bænd-
umir, ekki einu sinni borgarbú-
ar, sem hófu óeirðimar. Það
voru sepoyamir, og nú eru þeir
famir. Ef ég fer þangað núna,
get ég . • . . Elsku vin-a mín, ég
verð að fara! Gefðu mér leyfi
þitt ....
— Og ef ég gef þér ekki leyfi?
Ferðu þá samt?
— Ég .... ég má til. Ég er
tilneyddur. En ég fer glaðari, ef
þú samþykkir það og veitir mér
leyfi til þess.
Svar hennar var ekki annað
en hvísl. því að hún visSi ekki
hvort hún gæti ráðið við rödd
sína: — Þú hef-ur leyfi mitt, ást-
kæri vinur.
Hann fann til ólýsanlegs létt-
is og hallaði sér þungt að henni
og tárin sem hún hafði ætlað að
leyna, streymdu niður van-ga
hennar og vættu hár hans og
hann ætlaði að lita upp en hún
hélt honum fast og spurði eftir
andartak; — Hvenær ferðu?
— f kvöld. Eftir klukkustund.
Hann fann hve erfitt hún átti
með að stilla sig. — Geturðu ver-
ið tilbúin þá?
Hún svaraði ekki strax, held-
ur losaði tak sitt og fór aftur að
strjúka honum blíðlega um hár-
ið og andartaki siðar sagði hún:
— Ég fer ekki með.
Hann lyfti höfðinu og leit upp
í indælt, tárvott én rólegt andlit
hennar. Hún brosti til hans, titr-
EYJAFLUG
MEÐ HELGAFELLI NJÖTIS ÞÉR
ÚT5ÝNI5, FLJÓTRA
OG ÁNÆGJULEGRA FLUGFERÐA.
AFGREIÐSLURNAR
OPNAR ALLA DAGA.
Y/G*
SÍMAR: ___
VESTMANNAEYJUM 1202
REYKJAVfKURFLUGVELLI 22120
Skólagarðar
Hafnarfjarðar
taka til starfa föstudaginn 4. júní og verða starf-
ræktir við Öldugötu. Innritun fer fram í skrifstofu
bæjarverkfræðings dagana 2. og 3. júní kl. 10 til
15.30. Bömum á aldrinum 9—13 ára er heimil
þáttt-aka. — Þátttökugjald er kr. 300,—
Garðyrkjuráðunautur.
Kefíavík — Suðurnes
Höfum fengið nýtt símanúmer.
Númeríð er 2070
I KEFLAVIK.
* BILLINN
Rent an lcecar
Símí 1 8 8 3 3
r?
Hvað annað?
Auðvitað Perlu
EFNAVERKSMIDJAN
CONSUL CORTINA
bflafelga
magnúsap 1
sklpholtl 21
símar: 21190 - 21185
^laukur (^uðmtmdsson
riEIMASÍMI 2103'