Þjóðviljinn - 10.09.1965, Síða 10

J Q SlÐA — ÞJÖÐVILJINN — Fosrtudagur 10. september 1365
kastalinn

EFTIR. HARRY
HERVEY
mér að hún hefði fengig mig
frá munaðarleysingjahæli. Nú-
jæja, það var gannski ekki rétt,
en és hafði nú oft grun um að
hún vissi hver móðir mín var
— kannski einhver af stúlkun-
um hennar — já, eða jafnvel
hún sjálf, Cozette. En hvaða
máli skiptir það?
Uppfræðsla mín var góð á
sína vísu; ég varði æskuárun-
um í að sendast fyrir Cozette
og gera ýmis viðvik fyrir hana
í stofnuninni. Þar fyrir utan —
en um það vissi hún ekki —
lærði ég að blekkja Og stela;
ég lærði að það var meira upp
úr því að hafa að ljúga en segja
satt. Það voru aðeins aular sem
voru heiðarlegir. Ég lærði líka
að kynlíf og neningar voru þýð-
ingarmestu öflin í heiminum.
Tilvera mín var áhyggjulaus. Ég
var eftirlæti stúlknanna hjá
Cozette; þær gáfu mér peninga
— og sitthvað fleira. Cozette
gaf mér líka peninga. Og — án
vitundar hennar — vann ég mér
inn aukaskilding með því að
vísa ferðamönnum á skuggaleg
kvjkmyndahús, með því að
koma í kring stefnumótum og
laumusýningum; með því að
lokka sjómenn í önnur hóruhús,
í drykkju og dauða. Þegar á
æskuárunum var ég slyngur
þjófur; þegar ég var fjórtán
ára var ég ein snjallasta „hafn-
arrottan“ í Marseille
Cozette var ósköp vingjamleg
á sinn hátt. Hún sló mig aldrei
— nema þegar ég fór ekki til
messu Hún sagði, að þegar ég
yrði fullorðinn myndi hún út-
vega mér góða stöðu og góða
konu. En ég hafði nú aðrar fyr-
irætlanir. Ég hafði heyrt sög-
ur um menn sem lifðu eins og
greifar á fjárkúgun og þjófnaði
af fínna taginu; og eldri kunn-
ingi minn — götudrengur eins
og ég — hafði einn góðan veð-
urdag birzt í fínum fötum og
akandj f eigin vagni — aðeins
vegna þess að hann hafðj beitt
áhrifaríkri fjárkúgun við eig-
inkonu bankastjóra. Þannig
vildi ég verða. Fyrstu tilraun
mína gerði ég þegar ég var
nítján ára. Ég hafði valið mér
stjórnmálamann, sem var tíður
gestur í stofnun okkar, en í stað
þess að greiða mér peningana
. i
78
Hárgreiðslart
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16.
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-9-68
D Ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjamargötu 10, Vonarstrætis-
megin. — Sími 14-6-62.
Hárgreiðslustofa
Austurbæjar
Maria Guðmundsdóttir
Laugavegi 13, sími 14-6-58
Nuddstofan er á sama stað.
sem ég fór fram á, sneri hann
sér til Cozette. Þegar hún tók
mig til bæna, sló ég hana nið-
ur. Þá lét hún setja mig í tukt-
húsið fyrir ofbeldi.
Þegar ég slapp út, fór ég til
Parísar. Ég var fríður, karl-
mannlegur á velli og alveg sam-
vizkulaus En einmitt þegar ég
var kominn í ágætis stöðu hjá
hdruhúsi, skall stríðið á og
stöðvaði frama minn. Þegar ég
losnaði úr hernum, sneri ég
aftur til sömu hasanna En ekki
mjög lengi. Stríðið hafði hert
mig og ég var ekki eins hrædd-
ur v'ð að Iegsja ! áhættu. Um
tíma vann ég með kókaín-hring
og græddi vel. en það lif gaf
=amt ekki þá möguleika sem mig
dreymdí um. Ég vildi hámark
munaðar og lágmark áreynslu.
Þess vegna keypti ég fyrir á-
góðann glæsilegan fatnað. og
hóf feril minn sem gíeóló Það
var að minnst.a ko'ti starf mitt
út á við ef hægt er að kalla
bað því nafni. f rauninni hagn-
aðist ég á fjárkúgun. Og ég
var býsna heppinn. að minnsta
kosti nógu hepninn til að geta
lifað þægilegu lifi.
Og einn góðan veðurdag kom
loks tækifærið sem ég hafði
beðið eftir { líkj ríkrar, banda-
rískrar belju, sem var ein á
ferð Þetta gekk allt svo eðli-
lega og auðveldlega fyrir sig,
að ég ákvað að fara mér hægt.
Hún hafði mig á gistihúsinu hjá
sér og fór með mig i ferðir til
Canneg og Antibes. Um þessar
mundir átti ég ástmey — litla,
kvika hnátu, sem hét Albertina.
Hún vissi allt um þá ríku
bandarísku og einnig hvað ég
ætlaðist fyrir. En hún var óþol-
inmóð og kunni vel að meta
allan munað. Ég tók fortölur
hennar til greina og snemma
morgun einn læddist ég fram
úr rúminu, klæddi mig og
nældi mér í allmarga seðla úr
veski þeirrar ríku. Til allrar
óhamingju svaf hún ekki. Hún
hrópaði upp yfir sig, og ég
var gripinn þegar ég reynÆ að
sleppa burt úr gistihúsinu.
Jæja — þetta kostaði fimm
ára hegningarvinnu í Guiana og
jafnlanga útlegð ; ofanálag. Hún
var hefnigjöm þessi ríka banda-
ríkjakona —• og vanþakklát. Því
hvaða máli skiptu nokkur
hundruð frankar fyrir hana?
Jafnvel Albertína snerist gegtn
mér; hún sór að hún hefði að-
eins hitt mig í fáein skipti og
ég hefði verið býsna nærgöng-
ull við sig. Þá var það sem
ég varð hræddur við konur. Það
er ekki hægt að treysta þeim,
hversu mikið sem maður gerir
fyrir þær. Hið síðasta sem ég
frétt; af Albertinu var það, að
hún hefði komið sér upp lítilli
hattabúð — með aðstoð þeirrar
ríku bandarísku!
Frá þeirri stundu sem ég var
færður um borð í La Martini-
ette sem skyldi flytja mig til
Guiana, var mitt eina takmark
að sjálfsögðu flótti. Ég gat
naumast beðið eftir komunni til
St. Laurent til að gera fyrstu
tilraunina.
Tilraunina gerði ég svo sem
þrem mánuðum eftir að ég var
kominn í land. Ég komst alla
leið að hollenzka bakkanum á
Maroniánni. í refsingarskyni
var ég settur ; eins manns klefa
á St. Jósefs-eyjunni. Þegar mað-
ur er lokaður inni í klefa, sem
er ekkj nema níu sinnum tólf
fet á stærð, fær hann nægan
tíma til að hugsa. Og ég hugs-
aði mikið. Ég sagði við sjálfan
mig: „Didot — gamli þrjótur —
hagaðu þér ekkj eins og kjáni.
j Þessa stumdina hefurðu enga
i undankomuvon. Bíddu þangað
til þú færð frelsi til 'útivistar.
Refsitími þinn er skammur mið-
að við flesta aðra. Eitthvað
mikið og merkilegt bíður þín í
framtíðinni; ennþá veiztu ekki
hvað það er, en það kemur“.
Ég fór eftir mínum eigiin heil-
ræðum og sat á mér. En mig
dreymdi enn um hið mikla tæki-
færi. Vegna góðrar hegðunar
fluttist ég fljótlega upp í *2.
flokk. sem táknaði það að hægt
var að nota mig til hússtarfa.
Ég var fenginn í hendur eftir-
litsmanni frá Korsíku, sem átti
I býsna alúðlega konu; en ég sat
| á mér — ég ætlaði ekki að
j flækja mér í neitt. Ég var fangi
I nr. 52.176 og vann heimilisstörf
j — það var allt og sumt! Það
1 fór líka svo að lokum að Kors-
íkumaðurinn kom að konu sinni
með arabískum burðarmann; og
reyndi að drepa hann. Hann var
settur í fangelsi og konan send
heim til Frakklands. Eftir þetta
sneri ég mér að arðvænlegri
starfsemi. Undir því yfirskini að
vinna hússtörf, stundaði ég
njósnir fyrir fangelsisstjómina;
og þótt margir samfangar mín-
ir hötuðu mig og allmargir
reyndu að drepa mig, lifði ég
dágóðu lifi meðan ég beið —
beið eftir hinu mikla tækifæri,
sem ég bjóst af einhverjum á-
stæðum við að byðist mér.
Það kom þó ekki fyrr en á
þriðja ári viðbótartímans —
þeirra ára sem ég átti að vera
um kyrrt í Guiana eftir fanga-
vistina.
Þá hitti ég Anton Lescale.
Dag nokkum þegar ég var
að ganga um í útjaðri bprgar-
innar, stöðvaði einn af starfs-
mönnum fangelsisins mig og
spurði: „Hvað emð þér að gera
hér, Lescale? Af hverju eruð
þér ekki f búðunum?" Ég svar-
aði að hann færi mannavillt.
að ég væri ekki fangj og gaf
upn nafn mitt og númer. Hann
trúði mér ekki og tók mig með
sér til að ganga úr skugga um
þetta. Og hann varð bálreiður,
þegar hann varð að viðurkenna
mistök sín; hefði hann getað
fundið eitthvert tilefni til að
hefna sín á mér, þá hefði hann
gert það.
Auðvitað hafði ég heyrt tal-
að um Anton Lescale. Koma
hans í búðimar hafði valdið
miklu umtali og kjaftasögum.
Aðild hams að þj'óðarhneyksli
því sem hafði leitt hann til
Guiana, varpaði vissum ljóma
á nafn hans. En ég hafði aldrei
séð hann.
Ég fór að spyrjast fyrir með-
al félaga minna og fékk smám
saman ýmsar upplýsingar um
hann. Það sem ég hafði mestan
áhuga á — fyrir utan það
hversu líkir við vorum í útliti
— var það, að einn úr eftirlit-
inu smyglaði iðulega inn til
hans peningum frá Frakklandi.
Því meira sem ég fræddist um
Lescale, því sannfærðari varð
ég um að við ættum meira sam-
eiginlegt en útlitið. Ég þóttist
vita að mér væri hagur að því
að hitta hann. Um þessar mund-
ir var hann í Noveau, skógar-
höggsbúðum í 10 kílómetra
fjarlægð frá St. Laurent — einu
versta helvítinu ; þessar; viður-
styggilegu nýlendu.
Og einn góðan veðurdag lagði
ég land undir fót með Nouveau-
búðimar að takmarki. Ég kom
á leiðarenda um leið og fang-
amir komu inn úr vinnu. Með
þvf að borga fangaverði fáeina
af frönkunum mínum, fékk ég
auðveldlega að tala við Lescale.
Við vorum ekki beinlínis nauða-
líkir, en þó gat ég séð að hægt
var að villast á okkur. Ég sagði
honum frá skiptum mínum við
fangelsisstarfsmanninn í St.
Laurent og að það atvik hefði
orðið til þess að ég hefði farið
á fund hans til að bera fram
tillögu við hann: fyrir tiltekna
fjárupphæð. sem hann gæti
borgað smátt og smátt, skvldi
ég skipta við hann og vera fyr-
ir hann í Nouveau-búðunum j
það sem hann átt; eftir þar. í j
fyrstu var hann tortrygginn; en j
þegar ég var búinn að sannfæra í
hann um að ég væri ekki þý j
fangelsisstjómarinnar féllst j
hann á þetta með ákefð. Auð-
velt reyndist að koma þessu í
kring með því að múta yfir-
fangaverðinum. Ég tók loforð af
Lescale — ég lét hann sverja
við hina heilögu jómfrú og
minningu móður sinnar, að hann
mynd; ekkj reyna að strjúka,
meðan ég væri að vinna í skóg-
arhögginu ‘ fyrir hann. Ég var
sannfærður um að hann myndi
halda þetta loforð — ég vissi
að honum var ljóst, að ég gæti
orðið honum enn gagnlegri, þeg-
ar við kæmum aftur í fangelsið
í St. Laurent.
Þannig atvikaðist það, að
Lescale dvaldist þann tíma sem
hann hefði átt að vera í Nou-
veau-búðunum, í kofa í nágrenn-
inu; þar lá hann í leti í fleti
sínu, reykti og drakk Tafia,
FLJUGID með
FLUGSÝN
til NORDFJARDAR
| FerSir alla
| virka daga
I
| Fró Reykjavík kl. 9,30
| Fró Neskaupstað kl. 12,00 §
* AUKAFERÐIR
B EFTIR
! ÞÖRFUM
SKOTTA
S-ll
© Kjng Featuygg 3yndicate» lnc.» 1964. W
„I>ú ert að brenna olíu!“
&
BYGGINGA
VÖRUR
★ Asbest-piötur
★ Hör-plötur
★ Harðtex
★ Trétex
★ Gips þiðplötur
★ Wellit-einangrunarplötur
★ Alu-kraft aluminpappír
til húsa-einangrunar
★ Þakpappi, tjöru og asfalt
★ lcopal pcikpappi
★ Rúðugier
MARS TRADING C0. H.F.
KLAPPARSTfG 20 SÍMI 17373
Ekkert jafnast d viö
á kopar og króm
Veiðileyfi
Ferðaskrifstofa vor getur útvegað og selt veiði-
leyfi í: Langavatn: Vatnið er á gullfallegum stað
í Borgarfirði. Bílvegur Iiggur af þjóðveginum
ca. 13 km. akstur. Bátar á vatninu. Silungur á-
gætur og stór. Auk þess er hægt að veiða í Langá
ofanverðri og Gljúfurá ofanverðri og svokölluðum
fljótum, Verð sanngjarnt. Hægt að gista í Borgar
nesi, Varmalandi eða Bifröst.
Vötn á Melrakkasléttu: Skerjalón, Vellankötlu-
vatn, Örfaralon, Suðurvatn og Langatjörn nyrst
á Melrakkasléttu. Ágæt stangarveiði. Hægt að
fljúga á Kópasker og gista þar. Örstutt frá
Kópaskeri. Óviðjafnanlegt umhverfi Miðnætursól
í júnf.
Þeir sem hafa hug á að fá veiðileyfi geta snúið
sér til ferðaskrifstofu okkar og munum vér þá
sjá fyrir allri fyrirgreiðslu.
}))'
lan □ sy n n-
FERÐASKRIFSTOFA
Skólavörðusfíg 16, II. hæð
SÍMI 22890 BOX 465 REYKJAVÍK
Wlll
mm
4