Þjóðviljinn - 26.11.1965, Page 10

JjJ slÐA — ÞJÖÐVIÉairiN — FSstudagur 26. nóvembesr 1S65.
— Þér Viljið að ég bíði> sögð-
uð þér það ekki ungfrú?
— Nei. ég átti við að ég vildi
fara úr bílnum hér, sagði hún.
— Ég get vel beðið ef þér
viljið.
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
P E R M A
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21 SÍMI 33-9-68
D Ö M U R
Hárgreiðsla við allra hæfi.
TJARNARSTOFAN
Tiarnargötu 10 Vonarstrætis-
megin. — SÍMI 14-6-62
Hái'jrreiðslustofa
Au^tnrhæiar
Maris Guðmundsdóttii
.auaavesi 13 sími 14-6-58
V'idd=’.Va. *f a 'ama Stað
— Nei. þökk fyrir. Ég vert
ekki hvað ég verð lengi.
— Mér er sama þótt ég bíði.
— Þökk fyrir, það er óþarfi.
Hún stakk smápeningunum í
tösku sína og lokaði henni. Þeg-
ar hún gekk í áttina til unga
mannsins sem gerði sig ekki lfk-
legan til að koma á móti henni,
fór hún óafvitandi að reyna að
bretta upp kápuermarnar, eins
og hún væri að búa .sig undir
bardaga. Þreyta hennar var
horfin. Hún var búin að gleyma
öllum lasleika.
— Þér þekkið þá manninn.
sagði hún.
Jan Pullen horfði á hana
sviplausum augum. Dökkleitt
andlit hans var þungbúið og
þreytulegt.
— Hvaða mann? spurði hann.
— Manninn í vörubílnum.
— Jack Dawson? Hann rekur
dálítið flutningafyrirtæki. Hvað
hefur hann gert?
— Herra Pullen, þér vitið
hvað hann hefur gert, sagði
hún. Hann ýtti bílnum hans
Harrys ■ útaf veginum og var
næstum búinn að drepa okkur.
Hann lyfti þykkum, svörtum
brúnunum. Jack Dawson?
— Já, Jack Dawson, ef hann
heitir það.
— Nei, ungfrú Dyer. Hann
hristi höfuðið. Það var ekki
sami vagninn.
Carolína kreppti hnefana. Get-
ur enginn nokkurn tíma sagt
sannleikann í þessum lands-
hluta? Ég sá hann, herra Pullen.
Það er sami vagninn, sami bíll-
inn, og þér vitið það. Þér hafið
vitað það allan tímann.
— Afsakið, en yður skjátlast.
Það eru tugir af svona bílum á
vegunum. Ég tók ekki eftir
neinu sérstöku við bílinn sem
var hér í gær, en ég veit að það
var ekki bíllinn hans Dawsons.
Hún gekk skrefi nær honum.
Reiði hennar hleypti roða í
vanga hennar og hún var
hraustlegri en hún hafði nokkru
sinni verið síðan hún veiktist. (
— Hlustið þér á mig. Hann sá |
mig, hann þekkti mig, hann |
steytti að mér hnefann. Sáuð þér j
það ekki? Það er tilgangslaust
að halda þvi fram, að það hafi
ekki verið sami maðurinn.
Hann ætlaði að fara að segja í
eitthvað, tók sig á Og svaraði j
kæruleysislega: Gott og vel, ég j
þekkti hann. Og hvað um það.
— Segið mér fyrst hvers
vegna þér þóttuzt ekki þekkja
hann.
— Er það ekki mitt einkamál?
— Nei, það kemur mér við.
og Harry.
— Ég er ekki sammála því.
— Og hvað um lögregluna?
Sögðuð þér ekki við Rutter lög-
regluþjón, að þér hefðuð ekki
þekkt manninn?
— Jú, reyndar.
— Hvers vegna?
Hann gaf sér góðan tíma áð-
ur en hann svaraði, tók sígar-
ettur upp úr vasa sínum, rétti
Carólínu og þegar hún afþafck-
aði, stakk hann einni upp í sig
og kveikti í henni með gull-
kveikjaranum.
Doks svaraði hann: Harry
hagaði sér alveg eins og kol-
vitlaus maður. Jæja, stundum
er ástæðulaust að segja kolvit-
lausum manni sannleikann.
Maður þarf oft að hafa vit fyrir
honum.
— Rutter íögregluþjónn er
enginn geðsjúklingur.
Hann yppti öxlum. Lögreglan
nær nógu fljótt í Jack án minn-
ar hjálpar. En þegar þar að
kemur, verður Harry kannski
farinn að róast og getur sagt
þeim skilmerkilega frá þvi sem
gerðist.
18
— Ég get sagt þeim skil-
merkilega frá því hvenær sem
er.
— Þér viljið hefnd, eða hvað?
Því hefði ég ekki búizt við af
yður.
— Ég vil losna við stórhættu-
legan ökumann af vegunum.
— Án þess að vita neitt um
hann? Án þess að vita hvað þér |
kynnuð að gera honum með því? j
— Ég veit hvað hugsanlegt er j
að hann sé að gera af sér á veg- !
unum þessa stundina. og það
þarf að koma í veg fyrir það.
Hún sneri sér frá honum. Ég
ætla að hringja til lögregíunnar.
Jan Pullen lét hana ganga fá-
ein skref, síðan kom hann- á eft-
ir henni. Mér finnst við ættum
að tala betur um þetta.
— Gott og vel, sagði hún.
Talið. Ég er reiðubúin að hlusta.
— Komið þá inn fyrir.
— Er þetta svona langt mál? •
— Það er aldrei að vita.
Hún reyndi að láta ekki á sér
sjá, að hún hafði haft mikinn
hug á því að komast inn í bfla-
verkstæðið til hans, og svaraði
bví kæruleysislega: Allt í lagi.
En hún leit með ákefð í kring-
um sig þegar þau komu inn
fyrir.
I einu hominu var flakið af
bíl Harrys. Glerið var mölbrot-
ið og í hliðinni var mikil dæld.
Þeim megin hafði hún setið. Ef
hún hefði verið ögn aftár, hefði
hún ekki verið þarna að horfa
á bílinn núna. Það minnti hana
á, að það hafði ekki verið neitt
athugavert við Harry þegar
slysið varð. Það var Jack Daw-
son sem var brjálaður og ekki
aðeins í orði. Eftir það sem
gerðist við gatnamótin var hún
enn sannfærðari um að maður-
inn væri ekki með réttu ráði.
— Rekið þér þetta verkstæði
aleinn? spurði hún forvitnislega.
— Eins og stendur geri ég það,
eagði ungi maðurinn. Ég hafði
ungan pilt mér til aðstoðar
þangað til í vikunni sem leið,
en hann var alltaf að flækjast
fyrir mér, svo ég þóttist betur
kominn án hans. Viljið þér
koma hingað inn?
Hann opnaði dyr að herbergi
innaf verkstæðinu.
Það var lítið herbergi, sem í
var skrifborð, sími, tréstóll, al-
manak á veggnum, fáeinar bæk-
ur í hillum og rafmagnsofn, sem
Jan Pullen kveikti S áður en
hann hallaði sér upp að dyra-
stafnum. Carólína varð von-
svikin. Það var lítið á þessu
herbergi að græða. Ekki gat það
verið þama sem hann stundaði
þessar dularfullu barsmíðar á
næturnar. Og ekkert hafði verið
á verkstæðinu sem gaf skýringu
á þeim.
Hún settist í eina stólinn sem
inni var. Jæja? sagði hún.
Nú var hann fljótur að svara:
Já. Það getur verið, áð það hafi
verið rangt af mér í gær að
segja, að ég hafi ekki þekkt
Jack. Það getur verið, en ég er
ekki viss um það enn. Það
kemur fyrir — og það var þetta
sem mig langaði til að tala um
við yður — það kemur fyrir, að
mann langar til að gefa öðrum
manni tækifæri. Og ef maður
á skilið tækifæri, þá er það
Jack Dáwson.
— Tækifæri til að valda bíl-
slysi? sagði Carólína. Til að gera
einhverjum betri skil næst?
— Hlustið á mig í guðs bæn- |
um! sagði hann. Þangað til fyr- í
ir þrem mánuðum var Jack eins
mikill myndar- og reglumaður
og hægt var að hugsa sér. Þá
fór konan hans frá honum. Allt
í einu og fyrirvaralaust strauk
hún að heiman með öðrum
manni. Hann hafði ekki grunað
hið allra minnsta. Hann hélt
að þau væru sæl og ánægð fjöl-
skylda, að öðru leyti en því að
þau áttu heima í andstyggilegum
húshjalli hér skammt frá, þar
sem ekki er nein vatnsleiðsla og
aðeins ein dæla fyrir alla húsa-
röðina og allt er að gliðna sund-
ur af þurrafúa. Það er fátækra-
hverfið í þorpinu. Þér ættuð að
líta á það. Og þau áttu þrjú ung
böm .... Nei, bíðið andartak!
Hann bandaði hendinni svo að
Carólína tæki ekki fram í. Seg-
ið ekki að það skipti engu máli.
Hann verður að annast bömin
og velta þessu einhvern veginn
áfram, er ekki svo? Það er lítið
gagn að nágrönnunum. Þeir sem
einhvers mega sín, setja sig á
háan hest gagnvart þeim sem
eiga heima í fátækrahverfinu, og
hinir eru jafnvel enn verr sett-
ir en Jack. Og vöruvagninn er
það sem hann lifir á.
Rödd hans var orðin áköf og
sannfærandi. Hann var ekki
lengur ólundarlegur á svip,
heldur biðjandi.
Carólína sneri sér undan og
leit útum gluggann.
Hún var að íhuga það sem
hann hafði verið að segja og
því tók hana stundarkom að
átta sig á því að hún var að
horfa á nokknð athvglisvert. Það
’qr lítil hlaða, sem verkstæðis-
húsið skyggði alveg á frá göt-
unni.
Hún horfði með athygli á
þessa byggingu og sagði: Getur
ekki hugsazt, að það sé bezt
fyrir hann sjálfan að stöðva
þennan akstur áður en eitthvað
hræðilegt kemur fyrir?
— Það er auðvelt að segja
þetta svaraði Jan. Það eruð ekki
þér, sem sitjið uppi með böm-
in.
SKOTTA
þórður
sjóari
4618 — Akmed ætlar loks að láta til skarar skríða og halda
til eyðimerkurinnar og reyna að sigrast á Iman. En hann vill
ekki skilja Hassan prins, sem er honum kær, einan eftir í höll-
inni á meðan. Ég veit, að ég á mjög marga vini hér, segir hann,
en ég á líka óvini. Það er bezt að þú hverfir héðan á meðan
ég er í burtu. Ég hef verkefni fyrir þig . . . Það er sannarlega
ekki að ástæðulausu, að konungurinn er tortrygginn: Abdul á
sína bandamenn og njósnara innan hallarinnar
talsvert vel!
og þeir heyra
MANSION GOLFBON
verndar llnoleum dúkana
,Sumanð er að verða búið .... pabbi er strax farinn að tala
utan að því að ég þurfi ekki nein ný skólaföt!“
ROfllGLER
Flestar þykktir fyrirliggjandi
A og B gœðaflokkar
MARS TRADING CO. H.F.
KLAPPARSTIG 20 SÍMI 17373
Kuldajakkar, ulpur og vinnubuxur,
allar stærðir.
Terylenebuxur á drengi.
Góðar vörur á góðu verði.
Verzlun Ó.L
Traðarkotssundi 3 — (móti Þ'jóðleikhúsinu)1.
Sendi/I
óskast strax. — Eftir hádegi.
Þarf að hafa hjól.
ÞJÓÐVILJINN
Simi 17-50(1. I
Skipholti 21 simar 21190-21185
uo: ^1 í rJokun^sima^TO^^ jo
t