Þjóðviljinn - 12.03.1966, Blaðsíða 14

|4f Str»A — frS&EMÉrnm — fewgapgagm* SíE Trrant J9Sc
MORÐ MEÐ
EFTIRMÁLA
Eftír
Patrick
Wirm
— Já. ég geri þa*\ tókst mér
að segja. Houston majór á þetta
— hann á heima þama yfirfrá
— skammt frá mér.
Lyon fleygði honum kæruleys-
islega á borðið.
— Jæja þá. Hann hefur senni-
lega gleymt þessu þegar hann
kom síðast í heimsókn.
— En hann kemur aldrei í
heimsókn! stamaði ég. Hann og
Massey umgengust alls ekkj.
— Það er skrýtið. Gæti haft
sína þýðingu. Hann kinkaði kolli
til Barrows, sem tók upp stokk-
inn og stakk honum varlega í
vasa sinn. Lyon gekk aftur um
herbergið. Eitthvað fleira á gólf-
inu vakti athygli hans og hann
kraup niður til að tína upp
nokkra smásieina úr gólfinu.
Hann lét þá liggja í lófa sínum
og rýndi í þá góða stund áður
en hann afhenti þá Barrows, og
síðan hallaði hann sér útum
gluggann og snerti wistaríugrein.
— Falleg planta þetta, ha? Ég
á sömu tegund heima hjá mér,
Þetta hlýtur að vera þægilega
svalt herbergi að kvöldinu til.
Ég gat ekki þagað lengur.
Einhver varð að segja honum
það.
— Það ætti að vera það, en er
er það ekki, sagði ég. Þetta er í
fyrsta skipti sem ég hef nokkum
tíma séð þennan glugga opinn!
— Jæja? Hann lokaði honum
og opnaði hann aftur. Hann var
stirður og það ískraði svolítið í
honum. Hm. Ég sé að hann er
ékki oft opnaður. Jæja, ætli við
getum þá ekki hlustað á skýrslu
læknisins. Sæktu hann, Tom, ef
þú vilt gera svo vel.
Hann heilsaði Brand glaðlega
þegar hann kom inn.
— Afsakið að ég skuli láta
yður bíða, Iæknir. Hvað getið
Hárcrrei«VsIan
Hárgreiðslu- og snvrtistofa
Sfeinn ocr Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyftaD
SlMT 24-6-15
PERM A
Hárgrelðslu- og snyrtistofa
©arðsenda 21 SÍMI 33-968
DÖMUR
Hárgreiðsla við allna haefl
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 10 Vonarstræt-
tsmegin — Sfml ’ 4-6-62
Hánrreiðslustofa
Anslnrbæiar
Maria Guðmnndsdéttir.
Laugavegi 13 Sími 14-6-58
Nuddstofan er á sama stað
þér sagt okkur um þetta sorg-
lega mál? ,
Brand gaf stuttorða lýsingu,
býsna faglega eins og læknum er
títt. Hann lauk máli sínu með
þessum orðum: Þetba er álit mitt
eins og nú standa sakir. Ef til
vill leiðir krufningin eitthvað
nýtt í ljós, en ég býst ekki við
að það verði neitt sem máli
skiptir.
— Þökk fyrir, læknir. Segið
mér, myndi þurfa mikið átak til
að reka þennan hníf inn á þenn-
an hátt?
Brand hristi höfuðið.
— Nei, það held ég ekki. Blaðið
er mjög mjótt, afar hvasst.
— Jæja? Hvemig vitið þér
það? Hann stendur í alveg upp
að hjöltum.
— Ég — Brand yppti öxlum.
Ég hef séð hann áður. Héma á
borðinu.
— Mjótt og beitt, já? Þannig
að hver sem er — jafnvel kven-
maður — hefði getað veitt lag-
ið?
Eftir andartaks hik sagði
Brand hlutlausri rödduT Það
þyrfti Iítið afl til þess.
Lypn kinkaði kolli.
— Ég átti við það. Þér vor-
uð læknir Masseys?
— Ég var það þangað til fyr-
ir fimm vikum.
— Jæja? Hvað kom fyrir?
— Smávegis skoðanamunur.
Ósköp ómerkilegur og eingöngu
læknisfræðilegur og skiptir á-
rojðanlega ekki máli í þessu sam-
bandi, sagði Brand og varð
þungbúinn á svip. En ef þér
viljið fá að vita það, þá var
það vegná þess áð hann var
mótfallinn læknisráðum mínum.
— Hvað gekk að honum?
Dökkleitt andlitið á - Brand
varð enn dekkra.
— Ekkert. Ekki nokkur skap-
aður hlutur nema eigingimi og
skortur á útilofti og hreyfingu.
Hann andaði aldrei að sér
fersku lofti, heldur hímdi hér
í svækjunni dag eftir dag. Not-
færði sér — Hann þagnaði og
hélt síðan áfram með rólegri
röddu. Ég reyndi að beita skyn-
samlegum fortölum, en hann rak
mig á dyr.
Lyon kinkaði kolli með sam-
úðarsvip.
— Þess konar sjúklingar
hljóta að vera þreytandi. Jæja,
en hvar haldið þér að vegandinn
hafi staðið þegar hann reiddi
höggið?
— Ég held það sé nokkuð aug-
ljóst. Annað hvort til hliðar við
hann hægra megin, eðá þá fyrir
aftan hann og hailað sér fram
yfir hann. Svona, býst ég við.
Hann sýndi hvað hann átti við
og Lyon féllst á það.
— Þetta hélt ég líka. Hann
snýr bakinu að glugganum, sem
herra Carstairs segir mér að
haíi aldrei verið opnaður. Það
er ekki ólíklegt að morðinginn
hafi komið þá leiðina og ef til
vill læðzt aftan að honum.
Loksins ertu búinn að átta
þig á þessu, hugsaði ég. Þetta
hafði legið i augum uppi strax,
en hugmyndimar virtust býsna
lengi að fæðast í kollinum á
þessum náunga.
— Það er aðeine eitt enn,
læknir. Hvenaer mynduð þér á-
líta að dauðann hafi borið að
höndum?
Brand svaraði hægt og með
gát.
— Að mínu álti fyrir svo
sem tólf stundum. Ég get ekki
verið nákvæmari á þessu stigi
málsins.
Lyon leit á úrið sitt. Jæja,
við vitum að hann var á lífi
8
klukkan tíu, svo að það hlýtur
að hafa verið milli klukkan tíu
og miðnættis. Það er ekki svo
afleitt. Hann leit á Barrows,
sem var að skrifa af kappi í
bók sína. Dettur þér nokkuð
fleÍTa í hug, Tom?
— Ekki neitt, herra minn.
— Það' var og. Ég held við
þurfum ekki að tefja yður leng-
ur, læknir. Þakka yður fyrir
hjálpina. Hann gekk með okkur
niður, þar sem Anna tók á móti
okkur. Hún horfði fyrst á Brand
eins og rannsakandi. síðan sneri
hún sér að Lyon og stakk upp á
þvi að hann, Barrows og lög-
regluþjónninn snæddu hádegis-
verð, ef þeir þyrftu að standa
lengur við. Enginn okkar var í
skapi tjl að þorða, en frá Bat-
es hafði tekið til eitthvert snarl.
Lyon þáði boðið, en vildi fá
að matast í eldhúsinu og sagði
lögregluþjóninum að hann mætti
fara aftur til bæjarins. Hann
gaf honum einhver fyrirmæli í
lágum hljóðum, sennilega um
það að láta lögreglubíl flytja
líkið í borgarlíkhúisið, og síðan
fór maðurinn. Hann þurfti því
ekki að missa af sunnudags-
steikinni heima hjá sér. Á með-
an kvaddi Brand og fór.
Ég hafði skilið stafinn iminn
eftir á hliðarsvölunum. því að
*xofc» fiamt ^ððari inaatíMsÁ
«n það var orðið þreytanÆ að
starxda «pp á endaníii svo að ég
fór að ná í hann.
AÆtunhhitirm á bfl Brands
sást við húshomið. og ég gekxk í
áttina að bílnum og velti fyrir
mér, hvað tefði hann. En áður
en ég var kominn úr skjóli við
svalimar, sá ég að Anna hafði
komið á eftir honum út og ég
dró mig aftur í hlé bak við
wiskaríixna. Hún hélt í bílhurð-
ina og ég sá ekki vel framaní
hana, en hún hallaði sér niður
að Brand sem sat í ekilsætinu
og talaði með ákafa. Ég heyrði
hann andmæla:
— En þér skjátlast, Anna. Þú
hlýtur að hafa ímyndað þér —
Hún var í uppnámi.
— Imyndað mér! Ég segi þér
satt ég veit það — ég veit það!
Ég sá —
— Og ég segi þér satt. að
það er óhugsandi. Heyrðu, ég
skal koma og tala við þig í
kvöld. Það er ekkert sem mæl-
ir á móti þvi.
— En — þeir yfirheyra mig.
Ef þeir spyrja —
— Nefndu það alls ekki. Rödd
Brands var dálítið skipandi. Skil-
urðu það? Láttu það kyrrt liggja,
þangað til við höfum haft tíma
til að ræða þetta, finna ein-
hverja skynsamlega skýringu ..
.. Sjáðu ti1, ég veit þér skjátl-
ast. Hann tók um hönd hennar.
Treystu mér. Gerðu það, elskan
min.
Hún rétti úr sér og kinkaði
kolli.
— Jæja þá, sagði hún rólega.
Ég — treysti þér. Þú veizt það.
Hún færði sig frá bílnum og
hann ræsti bílinn, en ég gekk
aftur inn í húsið sömu leið. Ég
vissi ekki hvað var á seyði. og
ég hafði ekki mikinn áhuga á
því — ekki þá. Ég var að hugsa
um raddblæinn, þegar Brand
hafði sagt: elskan mín.
FIMMTI KAFLI
Lyon og aðstoðarmaður hans
voni annaðhvort mjög fljótætn-
ir eða ekki svangir. Þeir komu
furðu fljótt til baka til okkar
fram í stofu.
— Jæja, þá. þyrja þessar Ieið-
indaspumingar aftur, sagði
hann alúðlega.
Ég get getjg þess hér.
ag hann kumni að sam-
eina á notanlegan háitt al-
vöru, vald og vingjarnlega sam-
úð. Hvort sem þetta var honum
eðlilegt eða hann hafði tileinkað
sér það í starfi, vissi ég ekki,
en fyrir bragðið var afar auð-
velt að tala við hann. Fólki hlaut
að finnast að hann væri þama
fyrst og fremst til að hjálpa.
Aðeins sekur maður myndi
halda annað.
Blaðadreifíng
Blaðburðarfólk óskast strax til að bera
blaðið til kaupenda í eftirtalin hverfi:
Laufásveg
Ránarg-ötu
Vesturgötu.
ÞJÓÐVILJINN — SÍMI 17-500.
4704 — Stuttu síðar hittast íaðir og sonur eftir langan skilnað.
Því miður er enginn timi til langra frásagna, konungurinn verð-
ur strax að láta til skarar skríða. Hann safnar liðsmönnum sín-
um saman til fundar. Hann hefur gert áætlun í fangelsinu og tek-
ið með í reikninginn, að mai-gir flokkar x' eyðimörkinxi
honum hliðhoilir. Áður en íundurinn hefst biður Þórður um la
frá starfi fyrir sig og Eddy. Nú má búast við, að til vopnaör.
átaka komi, og sem útlendingar geta þeir ekfci tekið þátt í þeim. i
SKOTTA
[ ©KSnglTeatureaSyntoe,tne., <964.’WotlJtightorgcrv^,
— Auðvitað fer ég á ballið, en enniþá hefur enginn boðið mér
sem á nógu fínan bíl.
GOÐAR
FILMUR
EVAERT
Herrapeysur - Nylonúlpur
Skyrtur — Leðurjakkar o.m.fl.
Góðar ódýrar vörur.
Verzlunin Ó.L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu)'.
HIÓLBARÐAR
FRÁ, ,
SOVETRIK3UNUM
pgni'xdrtTeC
tl
REYNSLAN
HEFUR
SANNAÐ
GÆÐIN
BT.
ii
>n
MARS TRADING CO. H.F.
KLAPPARSTÍG 20 SÍMI 17373