Þjóðviljinn - 26.03.1966, Blaðsíða 5

Þjóðviljinn - 26.03.1966, Blaðsíða 5
Laugardagur 26. marz 1966 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA J hann hafi yfirleitt nokkru hlutverki að gegna. — Finnst þér ekki' erfitt að þurfa nú að vinna að tveim leikritum í einu? — Ja. ég veit ekki, það er reyndar ekki nýtt að þurfa að eiga við fleiri verkefni en eitt samtímis. Ég var nú um daiginn að skrifa grein um tímatal í miðaldabókmennturu. svo maður er ýmsu vanur... ★ \Tið spurðum Baidvin HaB- \ dórsson hvort langt vaeri um liðið síðan aefingar flutt- ust á svið. — Við höfum verið á svið- inu allan tímann svaraði hann. >að hafa verið gerðar ýmsar breytingar á textanum, og enn eru nokkrar senur til at- hugunar, til að mynda spreng- ingarsenan. Gunnar Bjarnason gerir leiktjöld, og vift förum að fá þau, förum að fá frönsku villuna. En þessu tímabili er nú að Ijúka setli þetta verði ekki komJð saman í stórum dráttum nú um helgina. gerðust ýmisleg skrýtin tíðindi þegar fyrsta leikrit Halldórs Laxness, Straumrof. var sett á svið. Betri borgur- nm þótti það með eindæmum svróirðilegur samsetningur. Hteyrzt heftw sú saga, að 'Þe£- ar Menntaskólanemendum var gefinn kostur á að sækja sýn- ingn á leifcritinu fyrrr lægra verð en öðrum, þá haíi sá emb- ættismaður nemenda. sem FrammiUí sal sátu Baldvin Halldórsson og Halldór Laxn«ss. Setnhigar felldar niður, tilsvðrum bætt við. Iuiói Isoma sífellt fram nýjar þarfir , . . , Sim irmi^llDUó \1VU111V HdiuiUMUii; Ug týsdóttir). Máske fara einmitt þessi oröaskipti fram: SINE MANIBUS: Já fyrst er leitað að skrýtlunni; stundum er hún svo dauf að það er varla brosað að henni^en stundum getur það verið svoleiðis brandari að maður ætlar að rifna; síðan eru húsin brend og fólkið drepið. Þetta var semsé skrýtlan um frönsku villuna. SÓLBORG: Það var prjónastofan mín, minn hehnur, þar sem sólin skein. Það var hér sem alsnægtabrosið stóð. Það var hér sem fuglarnir súngu ,. . . -3> Endurbætur á verzlunurhás- næði Funnur / Neskuupstuð Neskaupsfað. — Nýlega hafa farjð fram gagngerar endur- bætur á húsnæði verzlunarinn- ar Fönn við Hafnarbraut í Neskaupstað, en hún tók til starfa fyrir fjórum árum og verzlar með kven- og karl- mannafatnað. Hinar nýju inn- réttingar eru hinar vönduð- ustu og standast fyllilega sam- anburð við það sem bezt ger- ist annarsstaðar — Þær eru teiknaðar af Gunnari Magnús- synj arkítekt , Reykjavík. — Smíði og uppsetningu annað- ist Héðinn Skarphéðinsson tré- smíðameistari í Keflavík en raflsugnir voru framkvæmdar af Kristjáni Húnfjörð raf- virkjameistara í Neskaupstað, og verkstjórn annaðist Hilmar Símonairson Neskaupstað. Verzl- unarstjóri er Sævar T. H. Guð- mundsson frá Reykjávík. Tilgangurinn með því að stækka og endurbæta húsnæði verzlunarinnar er tvíþættur. í íýrsta lagi vill verzlunin fjölga þeim tegundum fatnaðar sem hún hefur á boðstólum og taka þátt í þeirri viðleitni að auka snyrtilegt os menningarlegt út- lit bæjarins. f öðru lagi vill hún nota reynslu sína o.g að- stöðu til hins ýtrasta til bættr- ar þjónustu við bæjarbúa og aðra Austfirðinga. Reynsia verzlunarinnar og aðstaða er fólgin í þvi að hafa á undan- förnum 15 árum rekið drengja- og herrafatagerðina Ara & Co. í Reykjavík og auk þess rekið síðastliðin 10 ár herrafatabúð- ina Faco í Reykjavík og dömu- Framhald á 2. siðu. venju samkvænrt sá um ekipu- lagningu slíkra leikhúsferða, sag't, að wist hefði hann að- göngumiða»að Straumrofi í fór- um sínum, i en hinsvegar skyldi hann sjá um að sá maður yrði baiinn seni dirfðist ag spyrja eftír þeim hjá sér. En nú er öldin önnur, eins og Morgublaðið segir. og verið að sefa tvö leikrit samtímis eftir Halldór Laxness í höf- uðborginni. Dúfnaveizluna í Iðnó og Prjórrastofuna Sólina í Þjóðleikihúsinu. Menn vita enn næsta fátt um Dúfnaveizl- una, en Prjónastofan Sóíin hefur komið út á bók. Margir urðu hlessa þegar þeir lásu Þá bók og vissu hreint ekki hvað- an á þá stóð veðrið. Sá. sem þessar línur skrifar féll í þá freistingu að skrjfa um leik- ritið heila blaðsíðu í dagblað: góðir menn hafa fullyrt að sú ritsmíð hafi verið enn óskilj- anlegri en leikritið. Það brá fyrir ýmsum tiiraunum til að lesa ,,út úr“ persónunum — gott ef það var ekki sagt tjl dæmis, ag Sine Manibus. handalaus maður og heimtu- frekur fyrir sína stétt'— og í raun og veru alls ekki handa- laus, sé fulltrúi róttæks lýð- skrums. En liklega voru allar slíkar tilraunir í meira lagi hæpnar: persónur þessa leiks eru það sem þær eru, þær eru „eitthvað anniað“ einnig. en hver sem fer að leysa þá hnúta getur átt það á hættu að vera orðinn alveg stórhlægi- legur maður fvrr en varir. Við komum á æfingu í Þjóð- leikhúsinu á dögunum. Það var komið fram í þriðja þátt Oig það sögulega stórslys í nánd. Sárasaklausar þokkadisir þeyttust um sviðið í stórum vandræðum, þvi Sine Manibus (Rúrjk Haraldsson) og Þrídís- La Piastiqueuse (Sigríður *Þor- valdsdóttir) efndu tjl hejlags stríðs, Sine Manibus hlóð víg- girðingu um húsið þvert og Þríd'ís sprengdi það síðan í loft upp. Nú er ailt í rúst sagði Baldvin Halldórsson leikstjóri framan úr sial. Það dagar og persónurnar fapa að skríða undan rústunum heldur daufar í dálkinn og segja frá 'wí hvernig haig þeirra sé nú kom- ið. Það fer aldrei neitt eins illa og liggur beinast við að halda, segjr Ibsen Ljósdal, taóisti (Lárus Pálsson). Feg- urðardísir syngja vísur í kveðjuskyni... orða. að eins og sjá mætti hefði fátt gerzt enn — bún- ingar og sviðsbúnaður ekki enn komnir í notkun . .. Við spurðum hvort textinn hefði breytzt verulega síðan æfingar hófust. Halldór kvaðst haía skotið inn tilsvörum hér og þar, einum stað átta tilsvörum meira að segja, sömuleiðis tek- ið upp kvæði úr uppkasti og gengið betur frá öðru — þar með hefur til að mynda það • undarlega lokakvæði sem feg- urðardísimar syngja lengzt til muna. Þegar þetta leikrit, sagði Halldór. hafði komið út á bók fyrír ejnum fjórum ámm gat ég búizt við að það yrði kannske lejkið áður en langt um liði. en það hefur semsagt dregizt þetta lengi. Og reynd- ar var það ekki tilbúið tjl sýn- ingar þá, mér finnst að leik- rit séu ekki til orðin fyrr en búið er að setja þau á svið í samstarfi við höfundinn. Ég skil ekkj rrú orðið skrifborðs- leikrit, þau eru eitthvað allt annað og ná ekki sínum til- gangi. Maður finnur þag bezt sjálfur, þegar maður er að vinna meg leikurum, a" það koma í sífellu upp nýjar þarf- ir sem ekki urðu fyrir séð- ar við skrifborð. Leikari er kannske að ná sér á flue ,og þá kemur ef til vill svo sem hálf setning þrjú —> fjögur Qrð sem gera honum lífið lejtt og þá er sjálfsagt að strika út svo hann geti haldið sínu flugi. Og setja þá þennari setningar- stúf niður annarsstaðar, flytja hann til dæmis af blaðsíðu hundrað á blaðsíðu tuttugu — ef það mé þykja sannað. að — Hefur þú oflt stjómað leiikritum sem áður var ebki fengin nein sviðsreynsla af? — Nei. ekki nema Jám- hausnum í fyrra. En það er mikið gaiman að fást vig slíkt verikefni, og ekki þá sizt vegna þess hve Prjónastofan er for- vitnilegt verk. Og það hefur verið mjög gott að vjnna með Halldóri á æfingum og fo.r- vitnilegt. Á.B. Skipulagsbreyting hjá fjármálaráðuneytinu: Sett á fót fjáriaga- og hagsýslustofnun 1 samræmi við stefnuyfirlýs- ingu forsætisráðherra á Alþingi 13. október sl. hefur ríkisstjórn- in gert skipulagsbreytingu á starfsemi fjármálaráðuneytis- ins. Sett verður á fót sérstðk fjárlaga- og hagsýslustofnun innan f jármálaráðuncytisins. Stofnunin lýtur bcinni yfirstjórn fjármálaráðherra hliðstætt Rík- isendurskoðun og Ilagstofu ls- Iands. Forstöðumanni hinnar nýju stofnunar hefur verið á- kvcðið cmbættisheitið hagsýslu- stjóri ríkisins. Hin nýja stofnun tekur við öllum þeim verkefnum fjár- málaráðuneytisins, sem snerta Æfingar eru í miðjum klíð- um — það var numið staðar, komið með breytingar- tillögur. felld úr setning. Höf- undur og leiikstjóri sátu saman frammi í ,sal og áittu fjörlegar viðræður milli atrjða og hefði sjálfsaigt verið gaman að hlera eftir þeim af ókurteisi. Að sefingu lokinni náðum við stuttu talj af Halldóri Laxness. Hann sagði fyrst Jón Arngrímsson sendir Þjóðviiianum línu f fyrradag var skýrt frá þvi hér j blaðinu að Jún nokk- sjálfkjörin hefði þótt í Englandi Reykjavík, hefði höfðað meið- yrðamál gegn ívarj H. Jóns- syni ritstjóra og ábyrgðar- manni Þjóðviljans og krafizt ekki einungis refsingar heldur og miljónarfiórðungs í fébæt- ur. Bótakröfu þessa byggir maðurinn m.a. á því að á- kveðin skrif Þjóðviljans í nóvember og desember sl. hafi valdig ]>v; ag honum var vikig úr störfum hjá banda- ríska hernámsliðinu á Kefla- víkurflugvelli eftir rúmlega 14 ára dygiga þjónustu! Þessi frétt hefur að vonum vakið nokkra athygli en ein- um manni hefur ekki líkað orðalagið á henn; og sent eft- irfarandi bragarbót sem Þjóð- viljanum þykir eftir atvikum rétt að birta. Bréf Jóns Arn- grímssonar til blaðsins er svona; „Reykjavík, 23. marz 1966. Leyfi mér hér með að óska eftir að þér birtið eftirfar- andi í blaði yðar: „Nýlega var þingfest í bæj- arþingi Reykjavíikur mál, sem Jón Amgrímsson. Lynghaga 4. Reykjavík, hefur höfðað Segn ívari H. Jónssyni ritstjóra og ábyngðarmanni Þjóðviljans. Málið er höfðað vegna tveggja greina. er birtust í Þjóðviljanum 9. nóv. og 21. des. si. f fyrri greininni eru mörg ummæli, sem stefnandi telur beint gegn sér og að ehki verði skilin öðruvísi en svo, að hann sé mejri háttar van- skilamaður um grejðslu opin- berra gjalda. f síðari greininni er skýrt frá fjársvikamáli á Suðurnesj- um og stefnandi Jón Arngríms- son í því sambandi borinn mjög alvarlegum sökum um refsivert athæfi. eins og ,.hlut- deild í nafnafölsunum“. Þá er hann talinn upp með aðilum fjársvikamálsins. sem siðar hafa hlotið þunga refsidóma, enda þótt hann eigi enga að- ild að málinu, hafi ekfci verið ákærðuj- fyrir ejtt eða neitt oe sé ekki einu sinni nefndur á naín ; dómi þeim sem ný- lega var upp kveðinn, Krefst Jón ómerikingar meiðyrða þessara og að á- byrgðarmanni Þjóðviljans verði refsað skv. hegningarlögum og hann dæmdur til greiðslu bóta vegna atvinnutjóns og álits- hnekkjs, sem stefnandi hefur orðið fyrir af þessum sökum“ Virðingarfyllst, Jón Arngrimsson“. undirbúning og setningu fján- laga og yfirumsjón með fram- kvæmd þeirra. Sem hluta aí' þvi starfi er stofnuninni erætl- að að fara með má nefna mál sem horfa til umbóta í rekstri ríkisins og hafa frumkvaeðí að rannsóknastarfsemi á þvi sviði. Með því að skilja þess störf frá umfangsmiklum störfum að- alskrifstofu fjármálaráðuneytis- ins við yfirstjóm skatt- og toll- heimtu, stai’fsmannahalds, fjár- greiðslna úr ríkissjóði, bókhalds o.s.frv., og fá þau sérstakri stofnun, er að því stefnt að styrkja aðstöðu ráðuneytisinstil eftirlits með fjárreiðum ríkisms og til að tryggja sem bezta nýtingu þess fjár, sem ríkið ráðstafar ár hvert. Fjármálaráðherra hefur í dag sett Jón Sigurðsson, deild- arstjóra í atvinnumálaráðuneyt- inu, til að gegna embætti hag- sýslustjóra. Jón Sigurðsson er fæddur ár- ið 1934, stúdent frá Menntaskól- anum í Reykjavík 1954 og cand. jur frá Háskóla íslands 1958. skipaður fulltrúi í atvinnu- málaráðuneytinu 1958 og deild- arstjóri 1962. 1963—1964 dvald- ist hann við háskóla í Banda- ríkjunum, sem styrkþegi Ful- bright-stofnunarinnar og stund- aði framhaldsnám í opinberri stjórnsýslu. Má ekki ala upp svertingjabarn LOS ANGELES 24/3 — Hvítur mótmælendanprestur í Los Angeles hefur séð sig neyddan til að hætta við að ættleiða svertingjabarn vegna hótana frá hvítum nágrönnum sinum og ó- kunnugu fólki. Presturinn hafði þegar tekið barnið heim til sín af barna- heimili, en eftir stutta stund tóku að streyma til hans hótun- arbréf. hringt var til hans á "'im tímum sólarhrings og vig- orð voru máluð á húsdyr hans. Þorði prestur ekki annað en skila barninu aftur að nokkrum dögum liðnum. „Prjónastofan SóKnM í Þjóðleikhusimj ÉG SKIL Nú ORDID EKKI ÞESSI SKRIFBORÐS- LEIKRIT 4 l i í

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.