Þjóðviljinn - 23.07.1966, Blaðsíða 8
3 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Laugardagur 23. iúli 1«66.
CLAUDE CATTAERT:
ÞANGAD
SEM
GULL-
FISKAR
slag og amma fluttist upp í
kennisbúninginn sinn með öll-
um orðunum?
Afi var hershöfðingi í stríð-
inu. Honum samdi ágsetlega við
Þjóðverjana, en á eftir lenti
hann í heilmiklu klandri við
Frakkana að því er virðist. Það
var þá sem hann fékk þetta
sveit.
— Ég veit það ekki.
— Hefurðu ekki séð hann?
— Nei.
Hann virtist vonsvikinn. — Ög
langar þig ekki til þess?
Til hvers? Dáinn maður borðar
ekki.
Einstöku sinnum, þegar elda-
buskan átti frídag, þá sótti ég
matarbita í ísskápinn og stakk
að honum um teleytið. Hann var
alltaf svarigur, vegna þess að
hann fékk aldrei neitt nema
soðna ávexti. Ég veit ekki af
hverju ég gerði þetta, því að
mér þótti ekkert sérlega vænt
um hann.
Bakdymar skelltust, fótatak
glamraði yfir steinlagt anddyrið.
Ég hlustaði á lyftuna: fyrsta,
önnur, þriðja, hún stanzaði urg-
andi á fjórðu hæð.
— Er vinnukonan þín úti?
Ég hefði viljað sjá framan í
Miss, þegar hún var kölluð
vinnukona!
— Já, en hún kemur rétt
strax.
— Hún er skrítin og dálítið
ferleg með þessi hár á kinninni.
— Ég átti gullfisk, hvíslaði ég
næstum óafvitandi. — Hún
■fleygði honum afsíðis.
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu ot> Dófíó
Laugavegi 18 III hæð Oyftaj
SÍMI 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- os snyrtistofa
Garðsenda 21 SfMI 33-968
DÖMU.R
Hárgreíðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tlarnargötn 10. Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
Hárgreiðslustofa
Austúrbæiar
Maria Guðmundsdóttir
Uaugavegi 13 — Simi 14-6-58
Nuddstofan er á sama stað
— Jæja? Hvert?
— Niður í klósettið.
Það kom sjálfri mér á óvart
áð ég skyldi vera að segjahon-
um þetta, en það hafði einhvem
veginn hrokkið upp úr mér.
— Af hverju gerði hún það? '
Já, af hverju? Hann kom nær
og andardráttur hans sem lykt-
aði af ávaxtatuggu, kitlaði mig
i eyrað. Ég víl sjálf heldur með
piparmintubragði.
— Þetta er alveg eins oghann
þykjast pabbi minn.
— Hver þá?
— Löggan sem giftist henni
mömmu minni; hann er ekki
pabbi minn. Ég er lausaleiks og
honum er ekkert vel við mig.
Ég kom með hund ofanúr sveit
um páskana og hann kálaði hon-
um með rottueitri. Hann sagðist
ekki hafa gert það, en ég veit
það var hann.
Hann nísti tönnum; reiðinólg-
aði í honum. — Kopa, hundur-
ir.n hét það. Við lékum okkur
alltaf saman.
Hann dró fætuma eftir gólf-
inu og sagði:
— En nú skil ég þetta og ég
ætla að strjúka að heiman og
finna alvöru pabba minn. Hann
var prammamaður á Signu þeg-
ar hann þekkti mömmu. Það
væri fínt fyrir mig að vera á
skipi.
Við heyrðum óvænt mas og
brukkum við. Á ljóskerinu var
könguló að spjnna vef sinn milli
smíðajárrsgrindanna. Hvemig
hafði hún komizt þangað upp?
Neðanjarðarlest fór framhjá of-
ani jörðinni eins og fjarlæg
þruma.
— Krakkar geta ekki gertneitt
á skipi.
— Ekki það? Og hvað um alla
þessa messagutta?
Hann hnykkti aftur til höfð-
inu svo að lokkurinn fór frá
auganu; hann var alltaf fyrir
honum.
— Ég yrði karlmaður á einni
nóttu, nema að stærðinni til. ef
ég gerði þrennt.
— Hvað þá?
— Jú, sjáðu nú til — hann
talaði hratt af þtta við að verða
truflaður — maður er fullorðinn
þegar maður hefur séð lík, ekið
skellinöðru og elskað kvenmann.
Ég held ég bíði nú samt, dálítið
með það síðasta.
Ég gat ekki séð samhengið, en
fólk hefur nú svo misjafnar
skoðanir. Ég held núna, að mað-
ur verði fullorðinn þegar maður
getur hugsað sér tilveruna án
foreldra sinna — en það hefði
ég talið óhugsandi þá; það er
að segja í vikunni sem leið.
— Ég trúi þessu ekki, sagði
ég blátt áfram.
Hann yppti öxlum. — Þetta
er mín skoðun.
Ljósið á pallinum slokknaði;
1 hálfrökkrinu sýndist konan í
náttkjólnum vera f glerbúri.
— En þú sjálf — íangar þig
ekkert til að strjúka?
Stundum var ég sannarlega í
skapi til þess, en hvað gat ég
gert, hvert gat ég farið? Móðir
mín sigldi ekki á pramma á
Signu. Nei, svaraði ég.
Við höfðum ekki meira að
segja. Fyrir neðan opnuðust
útidymar og ég sneri mér við
til að fara inn. Hann greip í
handlegginn á mér og hvíslaði:
— Ætlarðu ekki að lofa mér
að sjá hann afa þinn, eðahvað?
— Það er ekki hægt.
— Jú, víst er það hægt, sagði
hann og tvísteig. — 1 fyrramálið
klukkan sex þegar allt pakkið
hjá þér er enn í rúminu. Ég
bíð héma á pallinum.
Mér stóð svo sem alveg á
sama og hann hefði ósköp gam-
an af því og það sem hann hafði
sagt mér um hundinn sinn minnti
mig á gullfiskinn minn. — Allt
í lagi þá, sagði ég. — Ég skal
reyna, en það er ekki alvegvíst.
Á neðstu hæðinni fór einhver
inn í lyfúuna og hún lagði af
stad upp með langdregnu and-
varpi; til allrar hamingju fer
hún jafnvel enn hægara þegar
heitt er í veðri.
— Ó, þetta er vel gert af þér,
reglulega vel gert! Hannslengdi
öðmm fætinum upp á handriðið.
— Ég skal ekki einu sinnikoma
við hann, lofaði hann áður en
hann renndi sér af stað niður.
Lyftan var komin framhjá
fjórðu hæð, svo að ég flýttimér
aftur inn í herbergið mitt. Miss
var í slæmu skapi þegar hún
kom innf hún hafði staðið i
ströngu í sföru verzlununum við
að reyna að fá efni í stíl við
annað, en alls staðar var henni
sagt að það væri ekki haégt. •
Meðan við vorum að borða
kvöldverð, spurði ég hana hvað
væri eiginlega lausaleiksbarn.
Hún svaraði að það væri alls
ekki til.
Ég vissi strax hvað hún átti
við með því.
Það var líka mjög heitt þetta
kvöld. Fólk sat við opnaglugg-
ana og úti á svölunum, þangað
til orðið var framorðið og beið
eftir óveðrinu, sem ekki kom.
Beint á móti var íeit kona í
bleikum undirkjól að kæla sig
með því að blaka dagblaði. Ég
gat ekki heldur hugsað um neitt
nema óveðrið og regnhljóð á
þakinu.
Þegar ég vaknaði var þulurinn
i útvarpinu að segja: — Eftir
andartak fáið þið að heyra hvað
klukkan er nákvæmlega.
Tíminn er alltaf nákvæmlega
réttur alveg eins og klæðasalar
eru alltaf fyrsta flokks og slátr-
arar til fyrirmyndar. Hvar í ó-
sköpunum eru h'inir?
Sex slög bergmáluðu nákvæm-
lega um herbergið mitt. Hvert
fara hljóð? Getur verið til 'stað-
ur þar sem þau leita öll hælis?
Klukkumar slógu í íbúð klukku-
safnarans. Það heyrðist ekki í
þeim á vetuma, en á sumrin
sleppa hljóðin útum glugganaog
smeygja sér alls staðar inn. MaYg-
ir leigjendur hafa kvartað, en
gamli maðurinn trekkir samt upp
allar klukkumar sínar; hann °r
heymarlaus og þær ónáða hann
ekki. Sfðbúin klukka, ' alltaf sú
sama, beið þess að hinar þögn-
uðu svo hún gæti byrjað; það
heyrðist marra í verkinu milli
slaganna.
Ég var að velta fyrir mér
hvort Pitou biði eftir mér á
stigapallinum. Fólk segir stund-
um svo margt án þess að gera
það. Sðan ég fæddist hefur
mamma verið að tala um að
fara einn dag til Flórens.
Kannski hefur hún meiri á-
nægju af því að tala um það.
Ég var glaðvakandi og Miss
var enn sofandi. Ég gerðist svo
djörf að fara framúr rúminu og
læðast fram á ganginn. Systir
Philoméne er eina manneskjan,
sem fer snemma á fætur, en
hún er eitthvað að bauka íher-
berginu sínu. Ég hafði lítið að
óttast.
Ég opnaði og lokaði dyrum í
myrkrinu án þess að nokkuð
heyrðist í mér og fann Jykilinn
að íbúðinni í litlum silfurbikar á
kommóðunni. Pabbi læsir sjálfur
dyrunum á kvöldin og setur
slána fyrir vegna innbrotsþjófa.
Hann er hræddur um ættarsilfr-
ið. Það er aðeins notað viðbrúð-
kaup og jarðarfarir.
Pitou beið fyrir után og sat
á flauelspúffinu; hárlokkurinn
hékk fram yfir augað og skó-
reimarnar voru óhnýttar og það
var eins og hann hefði alls ekki
Söltunarstúlkur
Getum bætt við okkur nokkrum söltunar-
stúlkum. Fríar ferðir og húsnæði a staðnum.
S í L D I N H. F.
\ Raufarhöfn — Sími 96-51199.
þórður
sgóari
4807 — „Já, Bobby er í smávandræðum“, segir stúlkan, „og ég á heyrt allt. Hún opnar dyrnar skyndilega. „Þér verðið kyrraf
að færa yður þetta bréf‘‘, „2000 dollara....“ stamar frú Hardv hérl'' hrópar hún til Súsör.nu, „og lögreglan annast það sem gen»
þegar hún hefur lesið bréfið. „En hvar í ósköpunum er sonur þarf!“ Stúlkan verður hrædd. Lögreglan . . . Hún snýr við og
minn þá?“ „Það get ég ekki sagt yður núna. en ef þér látið ætlar að hlaupa burt, en á sama augnabliki stíga Maud og
S KOTTA
— Ég hef gert áætlun um lágmarksútgjöld í næstu viku — og
neyðist til að biðja um meiri vasapeninga . j .
LATID EKK.I SLYS
HAFA AHRIF Á
FJARHAGSAFKOMU YDAR
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIRf
LINDARGÖTU 9 • REYKJAVÍK -SÍMI 22122 — 21260
. ;
EINKAUMBOÐ
HJOLBARÐAR
RASNOIMPORT MOSKVA
IMARS TRADIN6 CO
1 SIMI 17373
ÁBYRGP Á HÚSGÖGNUM
Athugið, að merki
þetta sé á
husgögnum, sem
óbyrgðarskírteini
fylgir.
Kaupið
vönduð húsgögn.
rRÁMLEIDANDI í :
HÚSGAGNAMEISTÁRA-
FÉLAGÍ REYKJAVÍKUR
NO.
HÚSGAGNAMEISTARAFÉLAG REYKJAVÍKUR
mig fá peningana, kemur hann fljótlega heirn." — Ethel heíur Þórður út úr bílnum.