Þjóðviljinn - 09.09.1966, Blaðsíða 8

g S£ÐA — ÞJÖÐVILJINN — Föstudagur 9. september 1966.
f H Ú S I
MÓÐUR MINNAR
Eftir JULIAN GLOAG
— Það var b-b-bifvélavirkinn.
Ljoggeislinn flökti og beindist
aftur að Jimiijee- Hvenær gaf
haan heaDi peningana’
— I vikivnni sem leið.
— Sástji að hann gaf henni
Ujruqgana? "
— Já .... ég m^meina n-nei.
Gráturinn kom í gusum hjá
JinaiQge- Hún var með þá þegar
hún tom út. Ég veit það, því
hún sýtjdi mér þá. En ég s-áá
haœn ekki grgefa henni þá-
— Fyrst þú varst þar, hvers
ypgna sástu það ekki?
— Jú, skilurðu, ég b-beið fyr-
ir utanj B-bifvélaívirkinn sagði
að þau yrðn ekki lengi, sko hann
og G-Gerty. Hann sagði — hann
sagðigt skyldu aka með mig í
Daj'xnlerbílnum hans Halberts,
e£ ég segði engum f-frá því-
Jiminae beygði höfuðið niður á
bj?Ú3gu og hélt um hnéð eins t>g
til að komai í veg fyrir að ekk-
ton hris.ti harm sundur.
Ljósgeislinn hvarf frá honum
og. gjjgin nú á grátbólgið andlit-
ið á G>erty.
— Af hvetju gaf bifvélavirkinn
þér tfu shiljinga, Gerty? spurði
IkinsJan stiHiIega.
Ggrty hreyfði sjg ekki. Hún
var haeti að gráta, en augun
voru hræðsluleg Qg eins og á
verðí og vot Qg gjjáandi.
— Harm fór með þig inn í bak-
herbergið, var það ekki? sagði
Jjunstan lokkandi. Við vitum að
hann gerði 'það, Gerty — Jim-
inee er búinn að segja það- Þú
‘getur aluog eins viðurkennt það.
Hann fór með þig inn í bakher-
bergið, bara þig eina, var það
ekki?
— Jú- Hvíslandi svar Gerty var
ekki hærra en skrjáf í haustlaufi.
Dunstan Slfikkti ljósið.' Allt í
éinu var eins og mýrkrið yrði
áþreifanlegt. Ekkinn í Jiminee
hætti og í skyndilegri þögninni
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugavegi 18 III hæð (lyfta)
SÍMI 24-6-16
)P E R M A
Hárgreiðsju- og snyrtistofa
Garðastræti 21. SÍMI 33-968
DÖMUR
Hárgreiðsla við allra hæfi
TJARNARSTOFAN
Tjarnargötu 19, Vonarstrætis-
megin — Sími 14-6-62.
heyrðu þau síðustu regndropana
falla fyrir utan-
Ö! Það var erfitt að vita
hvaðan hljóðið kom — lágt og
milt. Það fór hrollúr um Húbert
inni í heitum skúrnum-
— Ó1 Dunstan. Hann beið and-
artak. Hvað gerðirðu i\ bakher-
berginu Gerty. Röddin var lág-
vær — ísmeygileg.
Það kom ekkert svar.
Þa*r sem Húbert sat sat graf-
kyrr á blautu teppinu, fann hann
hvemig blóðið barðist við bæði
gagnaugun- Fingurnir fundu
auma blettinn á hnúunum. Hann
læsti nöglunum í skrámumar og
þrýsti að.
20
— Hvað gerðirðu í bakher-
berginu, Gerty?
Húbert klemmdi aftur augun.
Stjörnur stigu dans bakvið
augnalokin, fóru sér hægar,
runnu saman, stóðu kyrrar. Það
voru gljáandi pierki á svörtum
fleti — för í gljáfægðum gólf-
borðum.
— Hættu! hrópaði hann- Hættu!
— En Húbert, hvíslaði Díana.
— mamma vill að —
— Hættu, hættu, hættu!
— Já, getið þið ekki látið hana
í friði? Það var Elsa.
— Látið hana í frlði? Það var
eins og Dunstan tryði ekki sínum
eigin eyrum. Hann beið stund-
arkom og svo skein ljósið aftur
á Gerty- Lét hann þig í friði,
bifvélavirkinn, Gerty?
— Þú verður að svara, sagði
Díana-
— Hann gerði það ekki — var
það?
Með opnum munni dró Gerty
að sér andann, lengi og titrandi.
— Hann káfaði á þér, var það
ekki? Var það ekki, Gerty? Var
það ekki?
— Ó, þegiðu, þegiðul Húbert
losaði sundur samanflækta fót-
leggina og reis á fætur, hann rak
höfuðið í þakið svo að söng í.
Hann svimaði næstum af högg-
inu.
— Ertu lasinn, Húbert? hvisl-
aði Elsa-
Hann þreifaði á hvirilinum og
hann var blautur- Vatn? Blóð?
Hann fann ekki annað en níst-
andi náladofa í fótunum. Stjöm-
urnar dönsuðu og sprungu á
hnjám hans og lærum. Ó, sagði
hann. Ó — þú skilur ekki neitt!
— Ég skil þetta að minnsta
kosti! sagði Dunstan með ofsa.
— Við Díana skiljum það — þótt
þið gerið það ekki. Við vitom að
Gerty hefur verið dónaleg.
— Ég var ekkert' dónaleg —
oneií veinaði Gerty.
— Sannaðu það!
—- Ég var það ekfci, ég var
það ekki.
— Af hverju gaf hann þér þá
tíu shillinga, ha? Var það ekki
borgun? Bor.gun fyrir hváð?
Hvað fékk hann þig til að gera?
Svaraðu, Gerty, svaraðu!
— Ég ....
— Hvað gerðirðu?
Grerty fór að gráta með þung-
um ekkasogum.
— Hvað gerðirðu?
— Það .... var bara ________ í
þykjustunni, hún stundi or^un-
um upp milli gráthviðanna. Hann
sagði .... að í þykjustunni ....
þá ætlaði hann að vera pabbi
mipn . . í þykjustunni,
— Hvað gerðirðu?
— Ég fór úr fötunum-
Hún sagði þetta hvíslandi-
Það var svö hljótt, að það var
eins og þau hefðu öll hætt að
anda- Ljósgeislinn færðist niður
eftir Gerty, niður á teppið,
stanzaði á hvítri buddunni.
Þá mælti Dunstan eitt orð:
Gála!
— Ó, mamma, vældi Díana
— mamma!
— Gála. Dunstan sesti sig upp.
Ógeðslega flenna! Babýlons hóra!
Vesæla götodrós!
— Hvemig gait hún gert svona
ljótt? grét Díana.
Það varð andartáks þögn, ekk-
ert heyrðist annað en hræðslu-
legt snökt í Gerty. Dunstan
slökkti ljósið-
— Það verður að refsa henni,
sagði haom.
Það varð löng þögn. Oti var
aftor byrjað að rigna.
— Refsing á að vera sár. Rödd
Díöna varð sönglandi- Húbert
greip nm hnéð á sér-
— Refsing á að vera sár, end-
urtók Óunstan.
— Sárt að fá refsingu.
— Sárt að fá refsingu.
Húbert greip fastar um hnéð.
Mamma segir ekki þetta, hvisl-
aði hann, þurr í kverkunum.
Ljósið var kveikt og féll beint
í andlit honum.
— Sárt að fá refsingu.
— Refsing á að vera sár.
Húbgrt reyndi að losai sundur
stirðnuð hnén, en Elsa tók hönd-
ina á honum og dró hann niður
með fösto átaki, Mamma ....
hanw reyndi aftur, en rödd hans
vildl ekki hiýða.
Dunstan beitti vasaíjósi hik-
laust.
— Refsing á að vera sár, söngl-
aði Díana- Gerty er slæm-
Mamma er leið.
— Gerty verður að gjalda fyr-
ir það.
— Hún verður að gjalda fyrir
það að hún er slæm. Rödd Díönu
varð há og skerandi.
— Hún verður að gjalda og fá
reíf.ingu.
-- Hún verður að gjalda og fá
refsingu, sönglaði Díana — því
að hún hefur gert þér illt,
rriamma-
Gerty rak upp angistaróp.
— Hver á refsingin að vera?
hrópaði Dunstan.
Díana svaraði elcki undir eins.
Þess í stað heyrðist undarlegt,
korrandi hljóð úr skotinu þar
sem hún sat. Húbert starði inn í S
myrkrið, en skínandi augað á
vasaljósinu kom í veg fyrir að |
]uín sæist- Hann fann í magan- 1
nm, hvernig skelfingin gagntók i
hann. Korrið hækkaði, eins og .
systir hans væri að kafna.
Og svo — það var eins og það
kæmi úr horninu sem enginn sat
í — svo brakaði í köriustólnum. j
Það marraði í honum eins t>g
einliver settist í hann. Úr sama
homi heyrðist lágt hljóð og síð-
an- — þögn.
Það slökknaði á vasaljósinu-
En bömin sáu ekkert fyrst á eft-
ir-
Það heyrðist úr engum sér-
stökum stað — svo lágt að varla
heyrðist og hástemmt eins og í
gömlum grammófón: — Takið
burt greiðuna.
Einhver stundi þungan. Takið
burt greiðuna og klippið hárið
af henni. Klippið hárið og bind-
ið enda á allan hégómasifap. Hún
verður að fú refsingu-
Röddin virtist hás, Svo bjrrjaði
hún aftur: Refsið henni með
þögn- Látið hana eina. Enginn
má saurgavst af hégómaskap
bennar og sviksemi. Hegnið
henni. Þögn og svo hélt röddin
áfram, sem virtist nú óendan-
lega breytt: Talið ekki við hana',
snertið hana ekki — ekki fyrr en
hárið er vaxið á ný og hún hef-
ur iðrazt synda sinni. Refsið
hinni syndugu dóttur .... dótt-
ur syndarinnar.
Röddin varð óskýrari og dó út
eins og platan væri leikin til
4842 — BUugvél Peters Pitt kemur enn framhjá og Þórður spyr
með hvaða hraða vélin fljúgi. — Um 200 mílna hraöa á klst- er
svarið. — Þórður veit það sem hann þarf. Hann hefur skrifað
hjá sér hvenær fréttaritarinn talaði við Fred síðast, hann veit
tímalengdina milli skipanna og getur nú reiknað ú* legu ! uin
air skútunnar. Hann teiknar útieikningana inn á kort og s?ér, að
skúta Freds er alltaf langt frá ströndinni. — Við gætum þá unnið
þrátt fyrir allt. Kannski getum við farið framhjá henni í nótt- I
S KOTTA
— Hvemig stendur á því að þú hefur setið þarna í heilan klukku-
tíma og lesið kennslubók, ertu veik?
Skrifstofustarf
Karl eða kona óskast sem fyrst til skrif-
stofustarfa. Upplýsingar gefur Eiður Berg-
mann í síma 17-500, á venjulegum skrif-
stofutíma. t
Sendisveinar óskast
/ /" 'V'. :
Nokkrir sendisveinar óskast nú þegar, hálf-
an eða allan daginn. Þurfa að hafa" hjól.
Upplýsingar hjá Ragnari Ágústssyni í
síma 17-500.
LeSurjakkar
á stúlkur og drengi.
Peysur og peysuskyrtur.
Góðar vörur — Gott verð.
Verzlunin O. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
TRYGGINGAFELAGIÐ HEIMIR"
LINDARGATA 9 REYKJAVlK StMI 21260 SlMNEFNIiSURETY