Þjóðviljinn - 05.11.1966, Blaðsíða 4

SlÐA — ÞJÓÐVIUINN — Laugardagur 5. nóvember 1966.
Otgefandl: Sameiningarfloldaii alþýðu — Sósialistaflokk-
arlnn. ,■
Ritstjórar: Ivar H. Jónsson (áb). Magnús Kjartansson,
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Sigurður V- Friðþjófsson.
Auglýsingastj.: Þorvaldur Jóhannesson. .
Sfmi 17-500 (5 linur). Askriftarverð kr. 105.00 á mánuði. Lausa-
söluverð kr. 7.00.
Af ráðttum hug
lT’yrir skömmu gerðist í Hafnarfirði sá atburður
að verklýðsfélögin boðuðu til almenns borg-
arafundar til þess að ræða atvinnumál, eftir að
einu helzta frystihúsi bæjarins hafði verið lok-
að, starfsfólki Bæjarútgerðar Hafnarfjarðar sagt
upp, niðursuðuverksmiðjunni Norðurstjörnunni
lokað og margvíslegur annar samdráttur orðið í
atvinnumálum. Var það sameiginleg niðurstaða
fundarmanna að telja þróunina „í atvinnumálum
bæjarins mjög uggvænlega og að hún hljóti að leiða
til atvinnuleysis, ef éigi verði brugðið skjótlega við
af hálfu bæjaryfirvalda og ríkisvalds“. Einn ræðu-
manna, Sigurrós Sveinsdóttir, formaður verka-
kvennafélagsins Framtíðarinnar, flokkssystir sjáv-
arútvegsmálaráðherrans, sagði að þegar væri farið
að gæta verulegs atvinnuleysis meðal þess fólks
sem unnið hefði við fiskvinnu í Hafnarfirði, sér-
staklega hefði borið á samdrætti í vinnu verka-
kvenna.
i rum saman hefur verið lögð áherzla á það, að
. of mikil verkefni hafi verið eitt helzta vand-
kváeðið 1 atvinnumálum á suðvesturhluta landsins,
framkvæmdum hafi miðað of hægt vegna þess að
vinnuafl hafi ekki verið fáanlégt, vjnnustaðir sem
boðið hafi upp á einna lélegust kjör, eins og hrað-
frystihúsin, hafi ekki fengið til starfa aðra en börn,
útlendinga og aldrað fólk. Það er stórfellt stökk
frá þessu þensluástandi yfir í sívaxandi atvinnu-
skort, og þau umskipti hafa ekki aðeins orðið í
Hafnarfirði, heldur sér þeirra merki hvarvetna
þar sem. síldaruppgripin hafa ekki fært björg í
bú; í Reykjavík. hafa mörg hundruð manna lent í
þeim vanda að þurfa að leita sér að nýrri yinnu
eftir að iðnfyrirtækjum og frystihúsum hefur verið
lokað. Alvarlegast er þó að ekki er annað sjáanlegt
en að versnandi ástand sé framundan; togaraeig-
endur hafa við orð að leggja þeim fáu skipum
sem eftir eru.; frystihúsaeigendur telja sjálfhætt
ef þeir fái ekki hundraða miljóna króna aðstoð af
opinberu fé; ýms iðnfyrirtæki eru komin á yztu
þröm; aukavinna hefur dregizt stórlega saman.
A lmenningur ræðir að sjálfsögðu mikið um þetta
ástand, en þess verður ekki vart að það valdi
forustumönnunum hliðstæðum áhyggjum. Alþingi
hefur nú setið að störfum í nærri því mánuð án
þess að flutt hafi verið nokkur tillaga frá stjórn-
arvöldunum um að bæta afkomu atvinnuyeganna,
nema ef nefna skyldi frumvarpið um að skattleggja
sjávarútveginn í þágu innlendrar veiðarfæragerð-
ar. Svo er að sjá sem ráðherrarnir horfi á það köld-
um augum að atvinnuskortar fari vaxandi. Er á-
stæðan ef til vill sú að á siðasta þingi var mikið
um það rætt hvernig unnt yrði að tryggja erlend-
um atvinnurekendum nægilegt vinnuafl á íslandi?
Er unnið að því af ráðnum hug — og ekki einu
saman ráðleysi, — að stöðva togaraútgerð, tak-
marka athafnir frystihúsanna, lama innlendan iðn-
að fil þess að nægilegt ónotað vinnuafl sé hand-
bært handa svissneska alúmínhringnum og her-
námsverktökum í Hvalfirði? Telja valdhafarnir
hið valta atvinnuástand ekki vandamál heldur af-
rek? — m.
Landbúnaður
Alþýðubandalagið telur það
eitt af meginþörfum í íslenzku
þjóðlífi, að landbúnaður verði
efldur svo að hann sé jafnan
fær um að fullnægja þörfum
vaxandi þjóðar um kjöt- og
mjólkurvörur, garðávexti og
grænmeti á komandi árum.
Alþýðubandalagið telur, að
upp eigi að taka nýtt skipulag
á verðlagningu landbúnaðar-
vara þar sem í meginatriðum
sé við það miðað, að stéttar-
samtök bænda séu viðurkennd-
ur samningsaðili við fulltrúa
ríkisvaldsins.
Alþýðubandalagið telur að
eins og nú er háttað málum,
skipti verðlagning Iandbúnaðar-
vara innanlands svo mikiu máli
um þróun verðlagsmála al-
mennt og um stefnu f efna-
hagsmálum, að eðlilegast sé að
ríkisvaldið sjálft eigi beina
samninga við bændasamtökin
um verðlagsmálin og ýmsar
nauðsynlegar ráðstafanir sem
, jafnan hljóta að fylgja þeim
málum.
Alþýðubandalagið leggur á-
herzlu á, að þvf fólki sem við
landbúnað starfar tryggi þjóð-
félagið lífvænleg kjör og í engu
lakari en þau sem almennt
tíðkast í öðrum atvinnugrein-
um.
Alþýðubandalagið telur að
leggja þurfi áherzlu á eftir-
farandi f landbúpaðarmálum:
1. Að skýr stefna verði mörk-
uð í framleiðslumálum land-
búnaðarins, þar sem við það
sé miðað, að fyrst og fremst
eigi að framleiða búvörur fyrir
innlendan markað, en fram-
leiðsla umfram það sé miðuð
við markaðsaðstæður á hverj-
um tíma.
2. Að bein og óbein framlög
og aðstoð ríkisins við landbún-
aðinn séu jafnan við það miðuð
og þeim hagað þannig, að
framleiðslan þróist á hagkvæm- ’
an hátt fyrir þjóðarheildina og
að þar á landinu sé hver
framleiðslugrein fyrst og fremst
stunduð, sem hagstæðast er og
eðlilegast frá markaðssjónar-
miðum.
3. Að gerð verði áætlun til
langs tíma uní þróun landbún-
aðarins.
4. Stuðningur við nýjar
greinar landbúnaðarframleiðslu
verði aukinn, svo sern við
komframleiðslu og fjölbreyttari
kjötframleiðslu.
5. Lán til landbúnaðar verði
gerð hagstæðari en nú er og
m.a. lækkaðir vextir.
6. Vfsindale'gar rannsóknir {
þágu landbúnaðarins verði
auknar og ráðstafanir gerðar
til þess að niðurstöður þeirra
geti sem fyrst komið atvinnu-
veginum að almennum nctum.
7. Sandgræðslu og skógræk*
verði haldið áfram f vaxandi
mæli.
8. Unnið verði markvisst að
því að auka lax- og silungsveiði
og gera fiskeldi að arðgæfum
þætti í búskapnum. Tilrauna-
og .leiðbeiningarstarfsemi um
fiskeldi og fiskirækt í ám og
vötnum verði efld og aukin.
9. Ullariðnaður verði stór-
aukinn og stefnt að því, að ekki
verði flutt út nein óunnin ull
og á þann hátt margfaldað
verðmæti ullarframleiðslunnar.
10. Verkun skinna verði auk-
in og iðnaður f því sambandi.
Ullar- og skinnaiðnaðurinn
’iærði í rriíðstöðvum sveitanna.
Stefnt verði að auknu sam-
starfi fólks við landbúnaðar-
störf, vaxandi þéttbýli í sveit-
um með auknum félagsrekstri
og eðlilegri verkaskiptingu, sem
skapað geti frjálsara líf þeirra,
sem vinna að landbúnaðarstörf-
um.
orkunnar og að -hægt verði að
ráðast í stórar virkjanir og
framleiðslu á ódýrari raforku.
Hraðað verði og lokið hið
fyrsta sérfræðilegum undirbún-
ingi að virkjun beztu fallvatna
Iðnaður
Iðnaður sé efldur, og þess
sérstaklega gætt að hlúa vel að
þeim iðngreinum, sem mesta
þjóðfélagslega þýðingu hafa.
Þess skal gætt, að tryggja
nauðsynjaiðnaðinum hráefni
,með sem lægstum tollum og
án annarrar ónauðsynlegrar á-
lagningar.
Þá ber þess vel að gæta, að
innanlandsmarkaðinum sé ekki
spillt með óþörfum innflutningi
iðnaðarvara.
Stutt skal að útflutningi
þeirra fslenzkra iðnaðarvara,
sem sölumöguleika hafa á er-
lendum mörkuðum.
Lögð skal áherzla á staðgóða
fræðslu iðnnema, bæði almenna
menntun og verklega þekkingu,
svo og aukna tæknimenntun. &
Hraðað sé sem mest má vera
öllum rannsóknum á íslenzkum
hráefnum, sem hugsanlegt er
að nota til íslenzks iðnaðar.
öll stóriðja á fslandi skal
vera ríkiseign. Tryggja skal
sem fyrst, að Áburðarverk-
smiðjan sé ótvíræð eign rík-
isins.
Skipa skal sérstaka stóriðju-
nefnd, sem með aðstoð sérfræð-
inga geri 10 ára áætlun um:
a) Þróun stóriðju á fslandi.
b) Beztu hagnýtingu vatns-
orku, roforku og jarðhita.
c) Hvaða íslenzk hráefni og
erlend verði haganlegast nýtt
til íslenzkrar stóriðju. ,
Raforka
(
Rafvæðing íslands til al-
mennrar notkimar og inn-
lendrar stóriðju sé hraðað.
Um heildarrafvæðingu lands-
ins sé gerð áætlun og hraðað
rafvæðingu þeirra sveitabýia
sem tök eru á að rafmagn fái
frá samveitum.
Alþýðubandalagið telur, að
stefna beri að því, að ríkið
eigi og reki öll steerstu raf-
orkuver Iandsins. Það telur að
sem fyrst eigi að tengja sam-
an aðalraforkukerfin í öllum
landshlutum, þannig að sem
stærstur hluti landsins verði
á sameiginlegu orkuveitusvæði.
Slík samtenging skapar grund-
völl fyrir hagkvæmari nýtingu
Skutu á norðurvietnæmskt lan/
SAIGON 3/11 — Bandaríska her-
stjómin viðurkenndi f dag, að
tvö bandarísk herskip hefðu skot-
ið á norðurvietnamskt land.
Gerðist þetta níu aögum eftir
að greint var frá þessu atviki í
Hanoi, og það skilgreint sem
liður f stigmögnun stríðsins.
Bandaríkjamenn segja að skot-
ið hafi verið í heimsókn úr
strandvirkjum norðanmanna.
landsins og stefnt að virkjun-
um, er í senn geti orðið grund-
völlur innlendrar stóriðju og
jafnframt látið raforkuverum
víða um land viðbótarorku í
té.
Hagsmuna- og mannréttindamál
Verkalýðsmál
Stefna Alþýðubandalagsins f
efnahagsmálum, barátta þess
fyrir heildarstjóm á þjóðarbú-
skapnum og skipulagðri upp-
byggingu atvinnuveganna td
lands og sjávar, beinist að því
að skapa traustan grundvöll
fyrir fullri atvinnu og ört batn-
andi launakjörum verkalýðs-
stéttarinnar.
Alþýðubandalagið telur það
eitt meginverkefni sitt að koma
á samstarfi ríkisvalds og verka-
lýðshreyfingar og tryggja
vinnufrið á eftirfarandi grund-
velli:
1. Að full atvinna sé tryggð
öllum vinnufærum mönnum.
2. Að tryggðar séu öruggar
og sem jafnastar árlegar kjara-
bætur í formi verðlækkana,
launahækkana og vinnutíma-
styttinga á grundvelli fram-
leiðsluaukningar, betri skipu-
lagningar atvinnutækja og rétt-
látari skiptingu þjóðartekna.
3. Að sett verði löggjöf, semf
tryggi verkafólki ráðgjafar- og
íhlutunarvald í stjómum fyrir-
tækja og stefni að síauknu
lýðræði í atvinnulffinu.
f 4. Að komið sé á stofn hag-
stofnun launþegasamtakanna
með öflugum stuðningi ríkis-
valdsins.
5. Að stefnt verði í áföngum
að 40 stunda vinnuviku og að
raunverulegur vinnutími verði
styttur í 8 klst. sem hámark
í sem flestum atvinnugreinum,
án skerðingar heildartekna.
6. Að tryggt verði fullt
launajafnrétti karla og kvenna.
7. Að ríkisvaldið styðji og
styrki hverskonar menningar-
starfsemi verkalýðshreyfingar-
innar, svo sem verkalýðsskóla,
byggingu orlofs- og félagsheim-
ila, rekstur lista- og bókasafna
og aðrar stc/fnanir, sem verka-
lýðshreyfingin vill koma á fót
og til almannaheilla horfa.
8. Orlofsréttindi verði með
lögum aukin til jafns við það
sem bezt tíðkast á öðrum
Norðurlöndum og framkvæmd
orlofslöggjafarinnar fengin f
hendur verkalýðssamtökunum.
9. Að tryggð verði yfirráð
verkalýðshreyfingarinnar yfir
atvinnuleysistryggingarsjóði,
sem er réttmæt eign verkalýðs-
stéttarinnar. Verði þanmg
skapaður grundvöllur fyrir
stofnun verkalýðsbanka, sem
verði fær um að beita fjár-
magni sínu til þess að bæta
lífskjör alþýðu.
10. Að samtakafrelsi verka-
lýðsstéttarínnar verði vemdað
gegn öllum .tilraunum aftur-
haldsafla til að skerða það og
opinberum starfsmönnum- verði
veittur fullur samnings- og
verkfallsréttur.
Ástralía selur
Kína 1,5 milj.
lesta tf hveiti
SYDNEY 2/11 — Ástralía mun
selja- Kína 1,5 miljónir lesta af
hveiti fyrir 90 miljónir ástralska
dollara (um 4,3 miljarða ísl.
kr.), en það mun vera metverð,
sagði formaður hveitiráðs Ástr-
alíu í dag. Hveitið verður sent
til Kína frá þvi í lok næsta mán-
aðar og fram í júní næsta ár.
Þetta er mesti samningur sem
Ástralía hefur nokkru sinni gert
um sölu á hveiti á jafnskömmum
tíma.
Sendisveinn óskust
fyrir hádegi. — Hátt kaup.
MARS TRADING COMPANY H.F.
Laugavegi 103. — Sími 17373.
Kuidujukkur og úipur
í öllum stærðum.
Góðar vörur — Gott verð.
Verzlunin Ó. L.
Traðarkotssundi 3 (móti Þjóðleikhúsinu).
ÁBYR6P Á HÚSSÖGWUMl
AthugiS, að merki
þetta sé ó
húsgögnum, sem
óbyrgðarskírteini
fylgir.
KaupiS
vönduð húsgögn.
í =>10.
HÚSGÁGNAM£ÍSTARA-
FÉLAGi REVKJAViKUR
HÚS6AGHAMEISTARAFÉLAS REYKJÆVÍKUR