Þjóðviljinn - 27.11.1966, Blaðsíða 6

w
Q SlÐA — ÞJÓÐVIL,TTNN — Sunnudagur 27. nóvember 1966.
Flóðin d
nóttúruhamfarir
-jAr Er þctð stjórninni að kenna þegar rignir?
Flóðin aíleiðing skammsýnnar stefnu
Landeigendum leyft að höggva skóg í
fjallahííðum eftir vild
Of fá varnarmannvirki
ÍZ fbúar flcðahéraða voru aðvaraðir seint og
illa og hjálpin er handahófskennd
ÍZ Langvinnai félagslegar og pólitískar
afleiðingai flóðanna
HÖRMULEGAR AFLEIÐINGAR AF-
LEITRAR STJÓRNARFORYSTU
450 þúsund smál- af leöju og óþolandi fnykur ....
Hin hörmulegu flóð, sem
hafa náð til um þriðjungs
ítalsks lands og haft í för með
sér dauða hundraða manna og
tjón sem nemur mörgum milj-
örðum króna — þessi flóð eru
einhver átakanlegust afleiðing
lélegrar pólitiskrar forystu í
tuttugu ár.
Við astlum okkur ekki að
draga ríkisstjómina til ábyrgð-
ar fyrir þær stórrigningar sem
hleyptu flóðunum af stað (þótt
ítklir eigi sér orðatiltæki sem
hljóðar svo: Þegar rignir er
það alltaf ríkisstjórninni að
kenna). En hitt er víst, að það
hlýtur að skrifast á ábyrgð yf-
irvaldanna að ítalía er svo illa
búin og raun ber vitni þeirri
tækni, sem getur komið í veg
fyrir að úrhellisrigningar verði
að geigvænlegum hamförum.
Arnofljót er hvorki Jangtse
eða Mississippi, og árlegar
haustrigningar á ítaliu eru
heldur ekki neitt syndaflóð.
Engu að siður valda flóð mann-
tjóni og eigna á hverju einasta
hausti. Nú í ár hefur rignt
meir en venjulega og þess
vegna kom til stórslysa. En
slysin hófust ekki á því að
þ'að rigndi. Þau hófust á því,
að skógi var eytt í hlíðum
ítalskra fjalla um leið og það
var látið ógert að reisa stífl-
ur, flóðgarða, trausta vegi,
hafnarmannvirki og annað sem
þarf til að byggja upp trausta
undirstöðu efnahagslífsins.
Urrdrið sem hvarf
ÞaU tuttugu ár sem liðin eru
síðan fasisminn leið undir lok
á Ítalíu hafa verið mikil upp-
gangsár. En þrátt fyrir hið
ítalska efnahagsundur -r- il
miracolo eeonomico — var
mjög óverulegt fjármagn lagt
í að efia undirstöðu atvinnulífs
landsins, þvert á móti: sú ó-
trausta undirstaða sem fyrlr
var, hefur rambað og riðað
undir þunga stóraukinna um-
svifa sem efnahagslegar fram-
farir hafa haft í för með sér.
Efnahagsundrið hvarf í neyzlu-
varning, og það urðu ekki pen-
ingar aflögu til að planta trjám
og byggja mannvirki til örygg-
is og vemdar gegn hinum ár-
legu flóðum. Ýrjáræktin er tii
að mynda miklu alvarlegra
vandamál en ókunnugum kann
að virðast við fyrstu sýn.
Eyðing skóga
fjallahéruðum gegna tré
því þýðingarmikla hlutverki að
binda vatn og jarðveg í hlíðum
fjallanna svo að hvorttveggja
velti ekki niður yfir íbúa dal-
anna þegar meira rignir en
góðu hófi gégnir. í Sviss er
hver 'sá sem fellir tré skyldug-
ur til að gróðursetja jafnmörg
í staðinn. En á ftalíu getur
hver jarðeigandi höggvið eins
mikinn skóg í fjöllum uppi og
honum sýnist. Hvorki hann
sjálfur né heldur yfirvöldin sjá
til þess að, önnur tré séu sett
niður í staðinn.
Eyðing skóga í fjallahéruðun-
um hefu.r verið mikið vandamái
á ítalíu um aldir, en á síðustu
fimmtíu árum hefur þessi
háskalega þróun orðið griðar-
lega hröð. Þótt ítaiia sé skógi-
vaxið land frá náttúrunnar
hendi, eru nú aðeins 2,5 milj-
ónír ha. skóglendis eftir á 22
milj.^hektara fjalllendis.
„Við getum búizt við synda-
flóði^árið 1971“ sagði ítalskur
stjórnmálamaður, Don ' Sturzo.
fyrir tuttugu árum í ræðu þar
sem 'hann ■ hvatti til öflugrar
skógræktar. En enginn varð til
þess að hefjast handa — og
syndaflóðið kom , árið 1966.
fimm árum fyrr en spáð hafði
verið.
Slæm stjórn
Bæta má flóðunum við list-
ann yfir það tjón sem Ítalía
hefur beðið við að hafa slæma
stjórn (kristilegra demókrata)
í þau tuttugu ár, sem hafa ver-
ið tímabil mestra efnahags-
legra framfara í landinu.
Aðstæður í óshólmum Pó-
fljótsins eru ótvíræð vísbending
um það, að hægt hefði verið
að mjög verulegu leyti að hafa
hemil á flóðunum, ef landið
hefði verið varið í tíma. Þau
svæði eru einhver hin við-
kvæmustu fyrir flóðahættu,
enda eru þau víða lægri en
yfírborð sjávar. Og mörg stór-
flóð hafá reyndar gengið yfir
óshólma Pó. En síðan 1960 hafa
verið reistir nauðsynlegir flóð-
garðar, og í síðustu flóðum eru
óshólmarnir einmitt eitt af
þeim héruðum sem‘ hafa slopp-
ið.
Sú mið- og vinstriflokka-
stjórn, sem nú situr, getur með
nokkrum rétti vísað ásökunun-
um á bug og bent á að ástand-
ið sé sök þeirra stjórna sem áð-
ur hafa setið (reyndar einnig
undir forystu kristilegra demó-
krata). En það heyrast og aðr-
ar ásakánir í garð yfirvaldanna,
sem ekki er auðvelt að skjóta
sér undan.
Engar aðvaranir
í borgum þeim og bæjum
sem flóðin hafa herjað á eru
íbúarnir mjög beiskir og reið-
ir — og þeirrá reiði er ekki
stefnt gegn örlögunum eða nátt-
úruöflunum, heldur gegn yfir-
völdunum. Eins og ástatt var,
var ekki hægt að koma i veg
fyrir flóðin, segja menn, en
yfirvöldin hefðu getað gert mik-
ið til að takmarka manntjón
og eigna.
í borgunum Grosseto og Flór-
ens fengu íbúarnir engar að-
Framhald á 9- síðu-
—-------------------------------<g>
Æskan styður asfaltmálara
/s/enzkt gestaboð
i
(Grýlukvæði laerdómsmanna)
Ó, heyrið mig, bræður í lýðræðislöndum!
Látum nú sjá, hvar í fylking vér stöndum.
Nú ber oss voði og vandi að höndum.
Hér veður að háski frá austlægum ströndum.
Að Fróni er komin á fljúgandi - klæði
ein fjölkunnug drós. Það er mál, sem ég ræði:
Hún mun oss þylja sín harðsnúnu fræði.
Það háttalag vekur í Keflavík bræði.
Til Afríku fyrrum hún leið sína lagði.
Lítið veit ég, hvað hun þarlendis sagði.
En stjórnin lét varpa henni í „steininn“ að bragði.
Þá stóð ekki á Svíum að bjarga því flagðí.
iinidfiifnmimuiiiuHiiinuimiuunmaiiiuiiuiaiiicmiiitmniaiumiHiuiii
Til Asíu fór hún, sem fréttimar sanna,
og faldist í laufskógum Vietnam-manna,.
þar leiftrandi eldsprengjur lýðverndaranna
líknuðu hauskúpum berfætlinganna.
Þér skiljið, að mér verður mannvina dæmi
Og mér hefur skilizt, hvað lýðræði sæmi.
Frá háskólans dyrum ég hættuna flæmi
— hef engin vopn, ef til átaka kæmi.
En málfrelsi vil ég i hávegum hafa.
Og heimilt er yður við konuná að skrafa
á tröppunum hérna É" tn1 engan vafa.
það teljist af Svíumim g'Tt-isniskrafa.
Ef lögreglan vill frekar leyfa en banna,
leyfa þá gestrisni háskólamanna
að tala við konuna hér úti á hlaði.
er heiður vor tryggður og fullbættur skaði.
N. N. frá Nesi.
íslendingar kaniiast ekki síður en Danir við gangstéttamálara á
Strikinu t Kaupmanuahiifn: með litkrít mála þeir eftirlíkingar
fraegTa mynda á ffötuna, eJlcgar eiffin i.stavcrk — eða þá ein-
hverjar tímabærar formælinffar um atómsprenffjuna. Danska
Gallupstofnunin hefur nú ffert skoðanakönnun. á því hvort að
banna eigi gangstéttamálurum iðju þeirra eða ekki. 30% að-
spurðra vildu leyfa þessa iðju en 56% vildu banna hana. Hins-
vegar vildi mikill meirihluti æskufólks leyfa hana — og Iangflestir
fceirra sem leggja stund á einhverskonar framhaldsnám. i
I