Þjóðviljinn - 16.12.1966, Blaðsíða 4

4 SIÐA — ÞJÓÐVrLJTNN — Föstudagur 16. desember 1966.
Otgeíandl: bameinmgarfloJckui alþýöu — Sóelalistaflokk-
urmn. <
Hitstjórar: Ivar H. Jónsson (áb). Magnús Kjartansson.
Sigurður Guðmundsson.
Fréttaritstjóri: Slgurður V. .Friðþjófsson.
Auglýsíngastj.: Þorvaldur Jóhannesson.
Sími 17-500 (5 línur). Askriftarverð kr. 105.00 á mánuði. Lausa-
söluverð kr. 7.00.
Sýndartilburðir
laugardaginn var sendi miðstjóm Alþýðusam-
bands íslands ríkisstjórninni bréf í tilefni af
verðstöðvunarfrumvarpinu' svokallaða. í bréfinu
var lögð á það þung áherzla að því færi mjög
fjarri að verklýðshreyfingin legði blessun sína yf-
ir „sýndartilburði og yfirbreiðsluaðferðir, sem
ekki grípa á sjálfu verðbólguvandamálinu, heldur
miðast við það eitt að halda skráðri vísitölu í skefj-
um á yfirborðinu. Við slíkum vinnubrögðum í
þessu erfiða þjóðfélagsvandamáli varar verklýðs-
hreyfingin alvarlega og tekur afstöðu gegn hvers-
konar haldlausum kákráðstöfunum“. Var ábyrgð
af þeim vinnubrögðum lýs't á heridur ríkisstjóm-
inni einni samari.
JJíkisstjómin hefur ekki farið neitt dult með það
að tilgangur hennar með heimildarfmmvarpi
síriu sé að nota það í samningum við verklýðsfé-
lögin, ríkisstjórnin kveðst munu beita heimildinni
til að halda vísitölunni í skef jum ef verklýðssam-
tökin sætti sig yið óbreytta samninga. Alþýðusam-
barid íslands lýsti einnig yfir því í bréfi sínu til
r%isstjómarinnar að.slíkur k.aupskapur kæmi ekki
til mála. Minnt var á að á seinasta Alþýðusam-
bandsþingi hefði verið samþykkt kjaramálaálykt-
un þar sem á það hefði verið lögð megináherzla að
tryggja „styttingu vinnutímans án skerðingar
tekna og aukningu kaupmáttar með dagvinnu einni
saman“, Bendir stjórn Alþýðusambandsins á að
einmitt sú óvissa í a'tvinnumálum, sem nú hefur
hlotizt af stefnu ríkisstjómarinnar, sé viðbótarrök-
semd fyrir því að „í komandi samningum verði
raungildi heildartekna tryggt þótt tekjur af yfir-
vinnu kynnu að skerðast"
^stæða er til að leggja þunga áherzlu á þetta sjón-
armið Alþýðusambandsins. Stjórnarvöldin láta
stundum svo sem hérlendis sé þjóðartekjunum
skipt á alfullkominn hátt. Sú kenning er fjarri
öllum sanni; hér á landi er meira ósamræmi milli
þjóðartekna annars vegar og dagvinnukaups hins
vegar en í flestum nálægum löndum; til þess að
ná viðunandi árstekjum verða menn hér að leggja
á sig lengri vinnutíma en talinn er sæmandi meðal
þ.jóða sem hafa hliðstæðar heildartekjur á mann.
Ástæðumar eru í senn misskipting þjóðarfekn-
anna, stórfelld þjóðfélagsleg sóun og frámuna-
lega slæleg stjóm á ýmsum þáttum atvinnumála.
Þær veilur er allar unnt að leiðrétta alveg án tiliits
til þess hvernig menn meta þróun þjóðarteknanna;
dragi úr vexti þjóðartekna er raunar þeim mun
meiri ástæða til að fara betur með fjármuni heild-
arinnar. Ríkisstjómin fær ekki keypt sig undan
því óhjákvæmilega verkefni með neinskonar sýnd-
artilburðum. - jn
Um opinbera aðstoð
við íbúðabyggingar
Athyglisverð er þingsáJyktun-
artillaga Bjöms Jónssonar, al-
þingismanns, framkomin á yfir-
standandi Alþingi varðandi
búðabyggingar á grundvelli þess
samkomulags sem varð við
kjarasamninga verkalýðsfélag-
anna sumarið 1964. En þá varð
um það samkomulag, er síðar
var staðfest með lögum er tóku
gildi árið eftir, að ríkisstjóm-
inni heimilaðist að láta byggja
ódýrar íbúðir í fíölbýlishúsum'
með lánskjörúm á þá leið að
lán næmu 80% af kostnaðar-
verði, lánstimi væri 33 ár og
lánin afborgunarlaus fyrstu
þrjú árrn.
En framkvæmdum í þessum
efnum er ekki lengra komið en
svo, að hafizt hefur verið handa
um undirbúning íbúðabygginga
á þessum grundvelli í Reykja-
vík. Má og vera, að undirbún-
ingi þar sé langt komið. En hitt
er víst að út um landsbyggðina
hefur enginn slfkur undirbún-
ingur í þessu efni átt sér stað,
svo vitað sé.
Vill Bjöm Jónsson að vonum
ekki láta við svo búið standa.
Leggur hann því til að Alþingi
skapi þrýsting á þetta mál með
því að lýsa yfir þeim vilja sín-
um að sú aðstoð við íbúðabygg-
ingar, sem hér um ræðir, verði
látin ná til iandsbyggðarinnar
en ekki bundin við Reykjavík
eingöngu.
Hafi Björn Jónsson þökk fyrir
þessa sína þingsályktunartillögu
og vel heíðu fleiri alþingismenn
mátt standa að þessari tillögu,
a.m.k. þingmenn dréifbýlisins.
En úr því svo varð ekki, vérð-
ur að vona að þeir hinir{ og
raunar, allir alþingismenn sýni
fylgi sitt við tillöguna þegar ó
reynir. Sú staðreynd hlýtur að
vera öllum vitibomum, ábyrg-
um mönnum ljós að svo er nú
komið að með öllu er útilokað
að eignaiaust fólk, hvar sem
það er búsett á iandinu, geti
byggt þak yfir höfuð sér,
hversu brýn sem þörfin er.
Og vissulega er lík þörf ávallt
brýn fyrir einhverja og allsStað-
ar í öllum byggðum landsins.
Jafnljóst er það að sú opinbera
aðstoð við íbúðabyggingar sem
nú er kostur á er með öllu ó-
fullnægjandi eins og komið er
þegar eignalaust fólk á í hlut.
Það mun vera flestra mál að
orsök þeirra erfiðleika sem- hér
um ræðir sé verðbólga sú, sem
hér hefur geisað um órabil og
með meiri ofsa og hraða að því
er manni skilst en þekkist með-
al flestra þjóða. Verður hér
ekki úr bætt hvað fbúðabygg-
ingar snertir nema með stór-
aukinni aðstoð þjóðfélagsins.
Verður með engu móti þolað að
hlutur landsbyggðarinnar verði
borinn fyrir borð í þessum efn-
um. Hefur of mikið verið um
það rætt og ritað hversu lands-
byggðin hefur dregizt aftur úr
þéttbýlinu ó suðvesturlandi i
hverskonar uppbyggingu og
hver háski landsbyggðinni staf-
ar af þeirri staðreynd, til að
fulltrúar landsbyggðarinnar láti-
ógert að leggja sig alla
fram hennar vegna í því mikla
vandamáli sem hér um ræðir.
Eins og áður segir er sú op-
inbera aðstoð, sem hingað til
hefur verið kostur á við bygg-
ingar ibúða, með öllu ófullnægj-
andi fyrir eignalaust fólk. Eigi
að síður var þeirri óhæfu við
bætt að vísitölúbinda íbúðalán.
Og þar við bætist sú óhæfa
sumsstaðar að láta húsbyggj-
endur, þó eignalausir séu, borga
há gatnagerðar- eða lóðatöku-
gjöld, jafnvel svo tugum þús-
unda skiptir.
Fer þá að verða meiri að-
stöðumunur í þessu sambandi
en sæmandi sé fyrir siðaðra
manna samfélag á þeim þjóð-
félagsþegnum sem eignazt hafa
íbúðir að miklu leyti í krafti
verðþóigunnar og hinna sem
reynist af verðbólguástæðum ó-
kleift að komast yfir íbúðir.
Eins og áður segir, á verka-
lýðshreyfingin heiðurinn af því
að hafa knúið fram þá aúknu
opinberu aðstoð við íbúðabygg-
ingar fyrir eignalaust fólk sem
nú er fyrirhuguð í Reykjavik.
Verður að vonum að verka-
lýðshreyfingin fylgi þessu máli
eftir varðandi landsbyggðina til
sjávar og sveita og láti einskis
ófreistað í því efni. Mega verka-
lýðsfélögin út um land undir
engum kringumstæðum liggja ó
iiði sínu, heldur þurfa þau bein-
línis að hafa frumkvæði í þessu
máli hvert á sínum stað fyrir
eignalausa meðlimi sína og ann-
að eignalaust fólk sem skortir
húsnæði. En fleiri mega leggja
hér hönd á plóg. Verður að
vona að allir þeir sem mest
hafa rætt um nauðsyn á jafn-
vægi í byggð landsins og mest-
an ótta hafa borið í brjósti um
afdrif hinna dreifðu byggða og
hættuna sem stafar af fólks-
flótta þaðan til þéttbýlisins, láti
heldur ekki sitt eftir liggja tii
að landsbyggðin hljóti sinn rétt-
mæta og sjálfsagða skerf af
umtalaðri opinberri aðstoð við
íbúðabyggingar.
Er ekki þess að dyljast að i
þessum efnum sem öðrum muni
árangur fara eftir því hversu
mikinn áhuga þeir sýna sem
hlut éiga að máli.
í þessu sambandi þarf því
dreifbýlið að sýna áhuga og
hefja sókn og ekki láta ganga
á sinn hlut.
Páll Kristjánsson.
Laugavegi 38
Skólavörðustíg 13
Snórrabraut 38
NÝKOMIÐ
Þýzkir morgun-
sloppar í glæsilegu
úrvali.
Auglýsið I Þjóðviljanum
<5>-
Hamborgarar
Franskar kartöflur
Bacon og egg
Smurt brauð og
snittur.
SMÁRAKAFFI
Ritdómar um „Æskufjör
og ferðagaman"
„Það getur nærri að maður, sem svo langa sögu
hefur lifað sem Björgúlfur læknir hafi frá ýmsu
að^segja, ekki sízt höfundur með jafn ótvíraeða
ritgáfu og ritgleði og hann“..Gamansemi af
þessu tagi er annað stíleinkenni Björgúlfs sem
hvarvetna yljar frásögn hans, og gerir þætti
hans skemmtilegri en hliðstæð efni yrðu í
. \
höndum olagnari hofunda“.
Ó. J. Alþ.bl. 23.11. 1966.
.......Þessar æviminningar hans eru mjög
frábrugðnar öðrum þeim aragrúa slíkra bóka.
sem út hafa komið á islenzku og rekja oft og
tíðum ýmis smáatvik, sem fáa skipti nema höf-
undinn sjálfan“.
„Það sem gefur henni þó mest gildi er það, að
hún er ekki aðeins skemmtilestur heldur skil-
merkileg þjóðlífslýsing frá þeim tíma sem nú
er að verða jafnfjarlægur og miðaldirnar. Mun
því oft á komandi árum og öldum verða til
hennar vitnað, sem merkilegrar heimildar um
nldamótaskeiðið"
PVO Kolka IVlbl 25 11 1966.
WBPWWWBWII
NEDD0H

Laugavegi 17í
Sáni 13076.
BlL A
LÖKK
Grunnur
FjMir
Sprj-sl
bynnir
Bón.
EINKAUMBOÐ
ASGEIK OLAFSSON heildv
Vonarstræti 12. Sími 11075
Nælongólfteppln
Komin afturl
Verð 298 pr* ferm., litaúrval
LITAVER
Grensásveg 22 — Símar 32260 og 30280
i