Þjóðviljinn - 14.01.1968, Qupperneq 10

|0 SfÐA — ÞJÖÐVILJINN — Sunnudagur 14. janúar 1968.
Samkvæmt tillögu Rnberts 0‘-
Briens og í fjarveru hans, réð
Ashiton MeKell Henry Calder
Barton til að taka að sér málið,
en harrn var vel þékktur lög-
fræðingur af gamla skólanum.
Heaton var honum til halds og
trausts.
— Þeir geta vissulega leitti
líkur að þvi að frú McKell hefði
getað framið verknaðinn, sagði
Barton. Hann var þrekvaxinn
roskinn maður með hvítan hár-
brúsk yfir rjóðu andlifi. — En
það er jafnvíst og þeir geta ekki
sannað að hún hafi gert það. Við
verðurn dð halda okfcur að ó-
þekkta flækingnum.
— Og hversu vel dugar hann,
herra Barton? spurði Ashton
dauflega.
— Býsna vel. Þegar á allt er
litið var Sheiia Grey engin
hræðslugjöm kerling sem sá
innbrotsþjófa undir rúminu Pg í
hverjum skugga. Mér skilst að
hún hafi verið skynug og kiók
4 kaupsýslukona, skapmikil og at-
hafnasöm. Ef kona af því tagi
varð allt í einu hrædd við að
vera ein, þá er ekfci óskynsam-
legt að ætla að hún hafi haft
tilefni til þess, eða talið sig
hafa það. Það hafa verið framin
allmörg innbrot í þessu hverfi
undanfarin ár og sum þeirra
hafa aldrei upplýstst. Það er
efcki óhugsandi að ránsmaður
hafi komizt inn í topphúsið,
fundið byssu þegar hann var að
róta í skúffunUm og notað hana,
þegar hann var staðinn að verki.
Hafi hann verið með hanzka,
HARÐVIÐAR
UTIHURDIR
TRÉSMIÐJA
Þ. SK0LASONAR
Nýbýlavegi 6
Kópavogi
sími 4 01 75
m
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
Hárgreiðslan
Hárgreiðslu- og snyrtistoís
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
PERMA
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
ELLERY QUEEN:
fjórða
hliðin
a
verið slys á sama hátt og fyrri
faðmlög þeirra í fbúð hennar.
Gat þetta stafað af málssókninni
gegn móður hans? hugsaði Júdý
með sársaUka. Það gat ékki verið
eina ástæðan, ef það var þá
nokkur ástæða. Það var eitthvað
annað sem þrúgaði hann. En
hvað var það?
Júdý hringdi til hans eitt
kvöldið . eftir vandræðalegan
kvöldverð hjá McKellhjónunum.
Dane hafði ekið, henni heim og
varla mælt orð af munni og
kvatt hana kuldalega.
— Dane, þetta er Júdý.
— Júdý?
Hún beið. Hann beið. — Dane,
ég verð að fá að vita það.
Hvað er að?
— Að?
— Það er eitthvað að- Þú ert
svp
þríhyrningnum
vuru engin fingraför á byssunni.
Enda finnast fingraför sjaldan
á skammbyssum, jafnvel þótt
þær séu handfjatlaðar með ber-
um höndum. Já, ég held við get-
um hallað okkur að innbrots-
bjófnum.
Ashton McKell kinkaði kolli,
en það var eins og hann væri
annars hugar- Dane efaéist um
að faðir hans væri að hugsa
um innbrotsþjófa, raunverulega
eða ímyndaða, né um Sbeilu
Grey sem „skynuga og klóka
kaupsýslukonu". Dane bekkti
hana sjálfur að öðru en því;
faðir hans hlaut að hafa þekkt
aðra hlið á henni. Og nú var
hún dáin og hvorki sekt né sak-
leysi eins. eða neins gat breytt
þeirri staðreynd fyrir Ashton
McKell.
Og Dane þóttist viss um, að
þessar kenningar Bartons reynd-
ust haldlitlar. Fingraför móður
hans á hvellskotunum og tveim
af föstu skotunum væru þyngri
á metunum en nokkrar kenning-
ar sem Barton gæti byggt upp
utanum hugsanlegan innbrots-
þjóf.
Hann kallaði Barton afsíðis.
— Ég held, að móðir mín sé ekki
heil á sönsum, sagði hann lág-
um rómi. — Væri það ekki ör-
uggari leið í vörninni?
Lögfræðingurinn leit hvasst á
hann. — Af hveriu ályktið bér
að móðir yðar sé ekki heil á
sönsum? ’
— Skýring hennar á því, hvers
vegna húrwsetti föst skot í byss-
una. Þetta var ekki uppgerð.
herra Barton, þótt ég viti að þér
haldið það — ég horfði á and-
litssvip yðar ' .... Ég er sann-
færður um að þetta hefur átt
sér langan aðdraganda.
Barton hristi höfuðið. — Ég
fæ ekki séð að það geti komið
okkur að gagni. Það er ekki-
eins og hún viðurkenni að hafa.
tekið í gikkinn .....Ég held að
við kumumst lengra með kenn-
inguna um innhrotsþjófinn. Lát-
um De Angelus um að útvega
sannanirnar. Málið er ekki eins
einfalt og hann virðist halda.
Það er að minnsta kosti álit mitt.
Það er reginmunur á bví að
sanna að hún hafi hlaðið hyss-
una og að sanna að hún hafi
hleypt skotinu af, herra McKell.
En þér skuluð engar áhyggjur
hafa- Við getum alltaf haft geð-
.læknana í bakhöndinni ....
Dane var ekki sannfærður.
Hann hló. — Faðir minn hef-
ur verið á'kærður fyrir morð,
móðir mín er undir ákæru fyrir
sömu sakir — hvað ætli sé svo
sem að?
Júdý deplaði augunum til að
hindra tárin í að renna og á
meðan heyrði hún að tólið var
lagt á. Og hún fór í rúmið.
Hún hringdi ekki til hans aft-
ur, og þegar hann hringdi loks
í hana, var hún búin að koma
sér upp álíka kulda í fram-
komu.
27
Þótt þau Dane hefðu fallizt i
faðma eins og ekkert væri eðli-
Iegra við lok réttarhaldanna yfir
föður hans, fannst Júdý sem
samband þeirra væri óðum að
verða kaldara. Hún gat ekki
lesið í huga hans, en það var
ekki hægt að villast á kuldalegu
fasi hans. Það var eins og þetta
andartak í réttarsalnum hefði
— Já, Dane.
— Ég var beðinn fyrir skila-
boð, sagði hann dauflega. — Við
pabhi erum búnir að tala við
Ellery Queen og hann vill að
við heimsækjum hann á morg-
un. Pabbi vill að þú komir lí'ka.
Ætlarðu að gera það?
— Að sjálfsögðu.
Hún beið, en hann sagði ekki
fleira og eftir stundarkorn lagði
hún á. Rödd hans hafði aldrei
verið hljómlausari. Ailt í einu
fannst henni sem þau væru öll
dauð — Dane, foreldrar' hans,
Ellery Queen, hún sjálf — og
hið eina lifandi í alheiminum
væri Sheila Grey. Og hún fór
að hata Sheilu Grey ....... Það
var þá sem Júdý gaf tárunum
lausan tauminn.
— Áttu hlutabréf f þessum
spítala? spurði Dane, — eða
halda þeir þér sem fanga?
— Ellery var í sama herberg-
inu á sænsk-nors'ka spítalanum;
hann sat í sama stólnum með
fætuma útrétta- Gipsið sýndist
nálegt.
— Brotið greri ekki eðlilega.
Þeir urðu eitthvað að róta í
lö, punum á mér. Ellery sýndist
þreyttur og eirðariaus. — Það er
heppilegt að ég sbuli ekfcá eiga
við nein sérstök sálræn vanda-
mál að stríða, annars væri ég
farinn að hugsa um sjálfan mrig
sem Toulouse-Lautrec.
— Veslings maðurinn. Lutetia
laut niður og kyssti harm á enn-
ið.
— Þakka yður fyrir, frú Mc-
Kell, sagði Ellery. — Það er
langt síðan þetta hefur verið
gert við mig.
Dane var að velta fyrir sér
hverju hún myndi taka upp á
næst, þegar hún sagði: — Já,
mér fannst ég ekki hafa þakkað
yður nógu vel fyrir það sem þér
gerðuð fyrir manninn miim.
Það varð þögn. Síðan sagði
Ellery: — Og nú verðum við að
gera það sama fyrir yður, er
ekki svo? Hvernig standa mál-
in, herra McKell?
— Það er lítið að segja og
fátt nýtt. Barton var enn hress
í bragði.
— Ég efast ekki um að hún
verði sýknuð, sagði Ashton Mc-
kell og blekkti engan nema ef
til vill konu sína. — En ég
myndi þó kjósa eitthvað betra
en .jósannaða sekt“- Ég vil hclzt
fá þetta á hreint.
— 1 svona málum, hei-ra Mc-
Kell, sagði Ellery þurrlega —
kannski fór skipunarhreimurinn
í rödd McKells dálítið í taug-
arnar á honum — verðum við
oftast að taka það sem að okk-
ur er rétt.
Hann fór að tala við Lutetiu
um einskis verða hluti — fá-
breytni sjúkrahúslífsins, skraut-
blóm fhvérnig ileizt henni á
blómin í vasanum? vildi hún
kannski næla eitt í kjólinn
sinn?) — ekkert sem minnti
•hana á það í fyrstu að nú var
föstudagur og eftir þrjá daga
yrði hún að standa í réttar.saln-
um ákærð fyrir morð.
Smám saman og með mikilli
lempni (grunaði hann eitthvað?
hugsaði Dane); gat sjúklingurinn
fengið Lutetiu til að lýsa nánar
kvöldi hins 14. september.
— Og þér hafið þá verið al-
ein eftir að þjónustufólkið fór,
frú McKell?
— Alein.
— Þér fóruð efcki út úr íbúð-
inni sem snöggvast? Ekki í
göngu? Að fá yður ferskt loft?
Nei, hún hafði 'alls ekki farið
útúr íbúðinni. Það var hún öld-
ungis viss um. Hún hafði ekki
einu sinni farið fram að dyrun-
um, því að enginn hafði hringt
eða barið.
. — Hvað um símann? Töluðuð
þér við nokkum í símann?
Hún hikaði. — Ja, héma.
— Gerðuð þér það þá?
— Ég held ég hafi gert það.
— Við hvern? 4
— Ég man það ekki. Ég held
það hafi verið einhver karlmað-
ur.
— Um hvað?
Hún brasti vandræðalega- —
Mér finnst ég vera eins og auli.
Ég man það alls ekki. Eina á-
stacðan til þess að ég pian eftir
símhringingu', var sú að ég var
hálfpartinn að vonast eftir að
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
a o3 BÍJaLffoITk^r MarsTrading Gompanyhf
CHERRY BLOSSOM-skóábnrðnr:
Glansar lirlur. endist betnr
SKOTTA
- Jú, það er alit í lagi með hann, nerna hvað haim er orðinn
stjarfur af að horfa á sjónvarpið!
Hafnarfjörðúr
Þjóðviljami vantar umboðsmann í Hafn-
arfirði nú þegar.
Upplýsingar gefur framkvæmdastjórinn í
síma 17500.
ÞJÓÐVILJINN

BÍLLINN
Gerið við bíla ykkar sjálf
Við sköpum aðstöðuna. — Bílaleiga.
BlLAÞJÓNUSTAN
Auðbrekku 53. Kópavogi. — Sími 40145.
Látið stilla bílinn
Önnumst hjóla-, ljósa- og mótorstillingu
Skip’tum um kerti. platínur, ljósasamlokur.
— Örugg þjónusta.
BÍLASKOÐUN OG STTLLING
Skúlagötu 32. sími 13100
Hemlaviðgerðir
• Rennun; bremsuskálar.
• Slípum bremsudælur.
• Límum á bremsuborða.
Hemlastilling hf.
Súðarvogi 14 - Sími 30135.
Bifreiðaeigendur
Þvoið, bónið og sprautið bílana ykkar sjálfir Við
sköpum aðstöðuna Þvoum og bónum ef óskað er
Meðalbraut 18, Kópavogi.
Sími 4-19-24.
i