Þjóðviljinn - 22.11.1968, Blaðsíða 8

0 SlÐA — ÞJOÐVILJINN — Föstudagur 22. nóvem'bar 1968.
MARIA LANG
ÓKUNNUGUR
MAÐUR
26
— Það er svo blaiutt barna úti
í kjarrinai. Ætlar Napóleon ekki
að koma inn fyrir?
Þótt við hefðum átt að vera
við ölTu búin, bregður okkur í
brún begar svarbrúnt, skomið
andlitið er rekið inn um glugga-
boruna á gaflinum. Húfan og
leðurjakkinn eru rennvot. en
hann lætur sig bað engu skipta.
— Já, bað var eins og ég
sagði. Það kemur að bví að
krufckam fer að leka, sagði ég,
og bá er öllu lökið.
— Þú sagðir líka sitthvað
fleira athyiglisvert. Eitthvað um
bað að bað væri nógu siæmt beg-
ar tveir eða fleiri karimenn
agneitast og rífast og koma öllu
í uppnám, en kvenfólki eigi að
hlífa við slíku. Þú haiföir samúð
með Agnesi betta kvöld?
— Agnes var svo sem brjózk
og bver og gat yfirieitt séð um
sig, en bá var henni vorkunn,
já, ójá. Þegar hún æddi fram
og aiftrur um skógarstíginn bama
og hrópaði að beir væru að
drepa hver annan. En ég hefði
getað sagt henni, að einhver
myndi deyja, bvi að bað höfðu
verið fyrirboðar allt kvöldið og
bað heyrðust óhiióð ofanúr
Svartagilsisikógi, rétt eins og
pabbi sagði alltaf að begar eitt-
hvað var athugavert í fjósinu
hiá kúnum, bá hevrðist hrónað
Oiivía. Hvemig stóð á bvi? Ekki
var bað nein mannvera sem gat
hrópað aðvömn oig samt heyrð-
ust hrópin.
Það er svo skelfilega hljótt í
köldu og óvistlegu herberginu, að
bað fer um mig hrollur.
— Og bá, segir Christer hinn
bolinmóðasti, — hefurðu rölt
hingað og litið inn um glugg-
ann.
— Já, ég stóð við bennan
ífUogae
f EFNI
SMÁVÖRUR
VJ TÍZKUHNAPPAR
HÁRGREIÐSLAN
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Sími 42240
Hárgreiðsla — Snyrtingax
Snyrtivörur.
Fegrunarsérfræðingur á
staðnum.
Hárgreíðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
Laugav 18. III. hæð (lyfta)
Sírrd 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMI 33-968
gluirga, en bá var auðvitað gler
í honum. Og bað var áður en
Agnes kom til baka og áður en
snáðinn kom aðvífandi.
— Og hér voru beir að berj-
ast. Voru bað tveir eða brir sem
tóku bátt í áflogunum?
— Tveir voru bað sem slóg-
ust, Róbert og hann Erland
bama, og svti kom Lage og hímdi
við dymar. bví að hann helfur
alltaf verið uppburðarlaus. En
til allrar óhamingju fékk hann
byssu í lúkumar. .. .
— Pabbi. Þegiðu pabbi Þú
eyðilegrur allt!
Hróp Lages er ekki hærra en
bað að- Nanóleon beldur áfram
eins og ekkert hafi í skorizt.
Það er einis og hann njóti bess
að athygli allra beinist að hon-
um.
— Hann miðaði á Erland, en
bað var Róbert garmurinn sem
skotið lenti í.
Lokasönnunin liggur nú fyrir.
Það er eitthvað undarlega óraun-
veralegt við bennan gamla sér-
vitring sem stendur bama í úr-
hellisregminu og kveður upn dóm
yfir syni sínum án bess að láta
sér bre'vVa. En begar kvikleg
auigun líta á Lage, feitan oir dol-
fallinn, kemur í bau blik ...
eins og af hatri. Ég man að
hann hafði orð á bví, að hann
hefði fl.utt upo í Svartagil til
að fá að vera í friði. ...
Chri.ster spyr með hæað:
— Hvers vegna talaðirðu aldrei
um neitt af bessu?- Var bað rétt
af bér að láta Eriand fara f
■fanaelsi en Lage fara írjálsan
ferða sinna?
— Oho, bað fer ekkert llla
tim bá sem sitia í fanigelsi, bað
hef ég lesið í blaðinu. Og Lage
hefur ekki átt alltof ánægiulega
daga með bessa eiturpöddu bama
á eldstónni fyrir tenigda.föður. Og
hvað sem bví líður. bá er ekki
hægt að ofurselja sitt eigið hold
pg blóð. bótt ófé’egt sé. Það
æ+tir bú að sikilja, sem ert
læ"-ður og klófcur.
Hann færir sig nær svriniRiun-
um og býr sig undir að hverfa
siónum okkar. Svo rekur hann
aftur inn fésið og minnir meira
en nofckra sinni fyrr á skógar-
púka eða eirðariausan íkoma.
— Að minnsta kosti ekki fyrr
en tíminn er uDpranninn. Og
nú er hann bað. Það hef ég
feneið að vita.
Aðeins droDaregn í rannabykkn
inu gefur til kvnna hvert hann
hefur botið. Við einblfnum öll
bangað.
Það tækifæri notar Lage.
Hann er ekki lítill og kvikur
einis og Nanóleon. en bann er
furðu snar í snúningum.
Ég stend næs-t dvranum og
hann hrindir mér frá. Ég brasa
og rek hnéð utan f eldavélina:
meðan hann býtur út um for-
stofuna, rífur upp brotna útl-
hurðina og hverfur síðan inn í
regnið og hálfrökkur sumamæt-
urinnar.
— O —
Hann hefur skóginn, béttan,
víðáttumikinn skóginn til aö
leynast í.
Þrfr menn elta hann. Af þeim
er einn b.iálfaður lögreglutnað-
ur, annar álfka bjálfaður skóg-
arvörður.
En betta er hans eigið um-
hverfi, bar sem ' hann hefur
leikið sér sem bam, og hann
bekkir hvem krók og kima.
En. ...
Rikislögreglan er ekki langt
bi’.rtu Hún getur beðið um lið-
styrfc. Lögregluliðið getur farið
yfir hvem einasta fermetra af
sfcóglendinu bar sém hann leyn-
ist. Hann verður eltur nófct og
dag, miskunnariaust með öllum
beim aðferðum sem bjóðtfélapið á
yfir að ráða: hvert dagblað, hver
skattgreiðandi, hver einasta ofsa-
hrædd einhleyp kona á eftir að
krefjast bess að hann verði leit-
aður uppi og tekinn úr umferð.
Hann er drápsmaður og morð-
ingi.
Og einn beirra briggia sem
elta hann, hefur ríkari ástæður
en aðrir bióðfélagsihegnar til að
elta hann eins og villibráð í júní-
nóttinni. ...
Ég er gagntekin undarfeeum
óróleika bar sem ég stend á
hlaðinu í Svartagili oe rýni inn
í myrkrið umhverfis mig. Napó-
leon og Manfreð Olsson er- að
tala saman einhvers staðar fyrir
aftan mig. Luktin mfn er svo
lítils megnug hér úti í náttúr-
unni, að ég slefck á henni og
held álfram að rýna. bai” til rmg
verkiar í aui"un.
Hvert hafa heir farið? Og hvað
gerist ef leitarmaður pg morð-
ingi hittast á afskekktum stað
inni í skóginum?
Napóleon er ekki heldur einn
beirra sem færa hugerun og ró-
semi og draga úr annariegum
kvíða.
— Onei, nei, segir hann. —
Það er ekki bitið úr nálinni með
betta ennbá. Sunnudagurinn sem
Róbert fórst, bá var hrónað og
hrÓDað héðan úr Svartaeili, svo
að hað var engu lagi líkt.
Manifreð burrkar sér um
skallann með vasaklútnum og
reynir að tala hressilega og
glymjandi eins og vanalega. en
hann er í miklu uppnámi eftir
bað sem nýlega hefur gerzt, oiff
hainn virðist spakur og næstum
biðjandi:
— Þú ert jafntjúTláður og
pabbi gamli var meðan hann
var á lífi. Það er svo sem ekki
að und>'a bótt bað heyrðust hróp
héðan að ofan, begar hún Agnes
okkar, vesalingurinn, æddi' fram
og aftur um stiginn og hrópaði
á hjálD.
— Uss, Agnes, Nei, bá vora
hrópin löniíu hætt. Já, já, hún
dó reyndar líka, og bað var
skelfileg nálykt frá Olssonbæn-
um. Því að bað get ég sagt bér,
að bað er önniur lykt af sjálfe-
morðum og bessum veslingum
sem deyja af slyslföram, heldur
en af beim sm lognast útaf og
deyja f rúmunum sínum. Og nú
í kvöld ...
— í kvöld? — Ég hristi á hon-
um handlegginn. — Hvað er bað
sem bú heyrir nú eða sérð?
— Það er hætt að rigna. Það
verður heiður og fagur morgunn
í fyrramálið. En farið að mín-
um ráðum, frú mfn litla. Farið
nú og hallið yður á eyrað og
hirðið ekki um að hafa afskiptl
af bvf sem á eftir að gerast fyrlr
neðan brúna. Það er ekki hægt
að korna í veg fyrir bað og bezt
að komia ekki niálægt slíku og
bvílíku. En veðrið verður heið-
skírt og fallegit, bví lofar Napó-
leon gamli.
... Jafnvel bófct Manfreð væri
ekki sérlega Skemmtilegur föru-
nautur, örbreyttur t>g skapstygg-
ur sem hann var, bá var ég feg-
in að burfa ekki að fara alein
niður f borpið. Ég svaraði hon-
um aðeins einsatkvæðisorðum.
Huffsanir mínar butu á undan
mér og ég varð æ taugaóstyrkari
og eirðaríausari.
Hvar vora Einar og Christer?
Höfðu beir komizt á slóð La-
ges?
Og hvað ... hvað myndi ger-
ast fyrir neðan brúna?
Það flögraði ekki að mér að
efast um óheillaspár Napóleons
fremur en veðurspár hans. Þegar
við voram komin niður í borp-
ið vora regnskýin að leysaist upp
og heiðskfr mongunn á næsta
leiti.
Manfreð Olsson fékk kaiffi hjá
Nínu, sem yirtist aldrei sofa, og
bað var átakanle-et og gleöilegt
í senn að sjá létti Bjöms Eirfks
hegar við höfðum loks útskýrt
fyrir honum, að systir hans hafði
í raun og vera aldrei orðið bróð-
ur beirra að bana.
Síðan vildi Manfreð halda
heímleiðis og ég heyrði eins oö
í draumi að rödd mín sagði að
ét ætlaði að fylgja honum niður
að t.réhrúnni. bar sem tíu ára
gamli Fordbíllinn harus beið eftir
hortum. Biöm Eiríkur dokaði við
stundarkom. til að kveðja. ...
Ée veit ekki hvað é» bióst við
að finna. Ef til vill eitthvað ann-
ariegt og ðhugnanlegt. í gilinu
eða í mjóa læknum undir mosa-
vaxinni brúnni. Að minmsta
kosti átiti ég ekki von á neinu
svt) hversda-ffslegu . og alvanaleiffu
og bílhjófnaði.
Manfreð átti annan bílinn a.f
tveimur sem horfinn var og harm
tók bví ekki með böffn off bolin-
mæði. Hann nataði off benti og
lét móðan mása.
— Þama .. hann stóð bama
aiftast í bílaröðinnl. Lage ók ht>n-
um og hann bafckaði honum
bama inn í graisð, alveg upp við
Morrisinn beirra, sem Agnes
hafði verið f og lögreglan var
ekki búin að láta af hendi. En
hann stóð bama ennbá, bað
var hvítur bíll. árgerð 1959, minn
bíll var svartur Ford og hanin er
svo sem enginn fflæsibíll en hann
er góður á vegi og hver fiand-
inn er bað, sieim hefur stolið hon-
um?
Allt í einu birtist Christer Wijk.
Svarta hárið var úfið, en samt
virtist hann furðu vel vakaindi off
orkuríkur bama í morgunsárið.
— Við eram búnir aö missa af
honum, sagði hann stuttur í
spuna. — Yfir hverju er forstjór-
inn aö rífast?
Forstjórinn bandaði og pataði
og busaði' enn á ný og Christer
bar fram nokkrar beinskeyttar
spurningar.
— Var Fordinm ólæsfcur?
— Já, vitaskuld. Við erum
ekki vanir bví að burfa að læsa
bílunum okkar hér uppi í eyði-
borpinu.
— Var hann í vegi fyrir Morr-
isnum, ef einhver hðfði viljað
aka honum niður á b.lóðveginn?
— Tja, — já, éff hugsa bað.
— Og Morrlslnn hefur 'bi'úlega
verið ólæstur líka. Lögreglu-
miennimlr hafa auðvitað skilið
við hann í sama ástandi og beir
tóku við honum. ...
GOLDILOCKS pan-eleaner
pottasvampur sem getnr ekki ryðgað
SKOTTA

j King Fcaltirea Syndieate, Inc., 1966. WorM righls Tcserved.
— Ertu benzínlaus eðia hvað? Af hverju leggurðu bílnum við
næsta hús? Skammastu þin kannski fyrir að þekkja mig? Ég
heimta svar!
Terylenebuxur
á drengi frá kr 480.00.
Terylene-flauelsbuxur drengja — Telpuúlpur —
Gallabuxur — Peysur.
Siggabúð
Skólavörðustíg 20.
VÉLALEEGA
Símonar Símonarsonar. — Sími 33544.
Önnumst múrbrot og flesta loftpressuvinnu. -—
Einnig skurðgröft.
Athugið
Geri gamiar hurðir sem nýjar. Kem á staðinn og
gef upp kostnaðaráætlun án endurgjalds.
Ber einnig á nýjar hurðir og nýlegar.
Sími 3-68-57.
LEIKFANCALAND
VELTUSUNDI 1 kynnir nýja verzlun —
LEIKF AN G AK J ÖRBÚÐ.
Gjörið svo vel að reyna viðskiptin.
LEIKFANGALAND
Veltusundi 1 — Sími 18722.
Ódýrast i FÍFU
Ulpur * Peysur * Terylenebuxur * Molskinns-
buxur ¥ Stretchbuxur.
Regnkápur og regngallar. — Póstsendum hvert
á land sem er
Verzlunin FÍFA
Laugavegi 99 (inngangur frá Snorrabraut)'.
Skolphreinsun og viðgerðir
Losum stíflur úr niðurfallsrörum. vöskum og böð-
um með loft- og vatnsskotum. — Niðursetning á
brunnum og fleira.
SÓTTHRETNSUM að verki loknu með iyktarlausu
hreinsunarefni.
Vanir menn. — SÍMI: 83946.