Þjóðviljinn - 27.04.1969, Blaðsíða 3

Summudagur 27. apríl 1?W9 — ÞJÓÐVILJINN
SlÐA 3
HVILDAR-
DAGINN
Síðustu misserin hefur það
stöðugt færzt í vöxt að fóik
hugleiði alvarlega landlflótta.
Það er næstum daglegur við-
boirður að hitta maim á fömum
vegi, sem hyiggst flýja land-
Fó>lkið hefur af því áreiðanieg-
ar fregnir að lífskjör erlendis,
séu betri en hér og hyggst þvi
fara utam til starfa. Ástaeðum-
ar fyrir þessum vaxandi land-
flótta frá íslandi eru mjög auig-
l.lósar. Þegar lífskjör versna á
einum stað flylklkisit fólkið
þangað sem einhvers betra er að
vænta. Þetta hefur komið mjög
skýrt fram á síðustu árum hér
á iandi. Meðan atvinnulff lands-
manna var í uppgangi og lam-
andi hönd ríkisstjómarinnar
hafði ekki lagzt yfir alilt Dandið
var engu að síður aillan tfm-
ann alvarlegt atvinnuleysi á
vestuhhluta Norðurlands. Þann-
ig fjölgaði íslendingum á árinu
1965 um þrjú þúsund manms,
en fóllki á Norðvesiturlandi
fækkaði á þessu ári. Þetta staf-
aði auðvitað af því að íbúar
Norðurlands vestra töldu
lífvænlegra annars staðar á
laindinu — og af sömu ástæðum
fQykkist fóllk héðan úr landi.
Fróðlegar tölur
Tölur um laun og lífskjör er-
lendis gefa líka ótvírætt til
kynna að þar er að betra að
hverfa en því sem hér er unnt
að reikna með. Samit sieim áður
era þjóðartekjur á mann hér-
iendis einhverjar hinar hasstu
í heimi eins og Morgunblaðið
birti fregnir u:m fyrir fáum
vikum.
1 „Le Nouvél Observateur",
4. si. er birt tafla um kcstnað
við vinnustund í iöndum Efna-
' hagsbandailagsins, sem er ÖÍTáf
fróðieg fyrir okkur:
Lúx'emburg
Vestur-Þýzkaland
Relgía
Molland
Frakltland
Itaiía
172,()fl~kr.
156.00 —
156,00 —
154.00 —
145,00 —
129.00 —
Bökunardropar eða fólk?
veginn sambærilegur. 1968 fluittu
hins vegar 400 fleiri úr landi
en til landsins, 1.155 fóru en
756 komu. Af brottfluttumfara
44 til Ástralíu, 29 til Kanada,
■ 26 till Afríkulanda, samtals 99,
en töilurnar ná aðeiins yfir 11
ménuði ársins. Þannig hafa 21%
af útstreytminu — 99 af 400
— farið til þessara lamda!
Þetta er hátt hlutfaffl þegar tii-
lit er teikið til þess að varia
nioikikur maður flytur hingaðfrá
íslenzikur aitvinnurekandi hefur
yfir að ráða. Þaninig hyggst
hún leigja erleindum gróðaaðil-
um íslenzkt vinnuafl til afnota
uim ófy ri rsj áanlegan tíma og
taika upp þá atvinnuhætti, sem
lengi tíðkuðust hér á landii með-
an fáitælklinigar unnu hjá stór-
bændum alil a daga fyrir það
eitt að fá að vera til.
Ríkiisistjórninni kemur ek'ki til
hugar að byggja upp innlenda
atvinnuvegi, iðnað og sjávar-
sonar frá Ástralíu, Kanada eða
Suður-Afriku. Það er einungis
uinnt að vinna stríðið við óvin-
inn á vígveUinum sjálfum. í
þá baráttu, sem nú harðnar
dag frá degi, verður íslenzkt
launafólk allt að fyiikja sér sam-
an gegn fjandsamlegri rfkds-
stjórn. Þar má enginm víkjast
uindan merií.jum.
En er það þá til nokkurs að
berjasit? Þessi spurning heyr-
ist víða. en svarið við henni
öflluga framl'eiðsluatvinnuvegi
er skipulagning og áætlunarbú-
sikapur í stað þess handahófs,
s©m hér hefur ríkt á undan-
förnum árum. Og þetta er unnt,
meiira að segja auðvelt.
Og það skulu menn hafa
buigfast, að einstaklinigurinn á
islandi er vei'ðmætari samfé-
lagsþegn, en einstaklingar milj-
ónaþjóðanna — raunar er þieitta
einfölduð mynd. Það er augljóst,
að hver einstaklingur í ísilenzku
Hér er átt við vinnustundir
starfsfólks í iðnaði þannig að
inn í töluna kernur bæði kaup
faglærðra og ófaglærðra verka-
manna. En hálfu atihyglisverð-
ari ,er , þó listi sama bnaðs um
aukningu raunverulegs kaup-
miáttar vinnustundar verka-
manna á tfu ára tímfabili, f-rá
1958 til 1967:
Vestur-Þýzkaland 77n,0
Kalía 73%
Ilolland 63°o
Belgía 47%
Frakkland 43%
Þessar tölur gætu verið ákaf-
lega lærdómsrílíar hér á landi
á þeim tíma, sem stefnt er að
því af hálfu ríkisvaldsins að
skerða kaupmáttinn en,n meira
en þegar hafði verið gert með
•ýmsum ráðstöfunum m.a. sikerð-
ingu á vísitölugreiðslum á iaun
verkafóilks í fyrra.
Og það er ýmislegt fleira
sem bendir til þess að laun og
iífsikjör eriendis séu betri en
bér á landi. Þannig er frá því
greint í lítilli rammafrétt hér
í blaðinu einn daginn aðsænskt
fvrirtæki ha-fi áhuga á því að
fá íslenzka trésmiði til starfa.
Morguninn sem fréttin birtist
hér í blaðinu h&fa sjö trésimiðir
saimlband við blaðið fyrir hádegi
og maer tvö hundruð manns
láta skrá sig á lista til Svfþjóð-
arfarar hjá Samibandi bygginga-
manna!
21% af
útstreyminu
En hvað seigja opin-berar töl-
u-r um landflóttann? Á vel-
gengnisáruin-uim viar fjöld’i að-
fiiu-y^'a og brottfliutti'a noikkunn
Á að Ilytja l'ólkið úr landinu eða skipta um ríkisstjórn og taka upp
með tilliti til yngstu kynslóðarinnar.
nýja síjórnarhætti? Þeirri spurningu verður að svara — ekki súzt
nefndmm löndum. Brottflutninig-
ur héðan til Ástralíu er 50 — 60
sinnum meiri 1968 en meðaltal-
ið 1964 — 1966.
Af hverju flýr
fólkið?
Af hverju fllýr fódk landið?
Ástæðan er að sjálfsögðu efna-
hagsstef-na stjórnarvalda, sem
setur hliu.t heildsala og ainmarra
milliliða ásamt persónulegum
metnaði þeirra Jóha-nnesair Nor-
dals og Jónasar Haralz ofar
hag’smunum heildarinnar. Stjlóim-
arstefnan nær yffir óhófseyðslu
á gjald-eyri, hamdahiófisfjárfest-
inigu, purkunariaiusa giióðastefnu
fá-rra á kostnað mergra, hugs-
unarieysi um atvinnuvegi lands-
ma-nna sjálltfra, póditísikt ofstæki.
Niðurstaðari er það ásitand sem
nú blasi-r við þeirn þúsundum,
sem nú vilja heldur flýja la-nd
en dveljast hér þ-rátt fyrir öll
þ-au persónulegu tengsl, fjöl-
sikyidumúl og tryg.gð við ætt-
land'ið. sem við brottfllutning tíl
fjariægra hei-msállfa verður að
höggva á.
Svar ríkis-
stjómarinnar
En hvernig bregst ríkisstjórn-
in við vandanum? Svar a hún
ekkert ann-að en að flytja in-n
erient fjarfestin-garfj árma-gn,
miargíalt á við það sem nokfcur
útveg. Hen-nar. stefina er í því
fólgin að keyra þjóðina niður
í fen eymdarinnar til þess síö-
ar að geta lokikað hana u-pp
úr því með tálbeitu erlends
einkaifjármiaigns. Hún horfir u-pp
á það að'gerðarlaus að 8.000 —
9.000 skólaumiglin-gar komS inn
á vinnuima-rkaðinn í sumar án
þess að eiga noikkuð víst um
atvinnu. í su-mar. Hún horfir
upp á það aðgerðariaust aðþar
með séu þúsundir sikólafóliks
sviptir mö'guleikumum til þess
að hallida áfram skfótanámi og
þannlg kemur að því fyrr en
seinna að Islendinigar dragast
enn meira aftur úr, en þegar
er orðið í samikeppni við aðra-r
þjóðir á aliþjóðlegum mörkuð-
um; þjóðtr, sem gera liu-givitið
nánast að útfllutnings.vöru, en
ekki ein-u-ngis hráefni og gróf-
unnar vönur.
En leysir þetta gifurlega út-
streymi fólks vandann — sumir
seg-ja að 2.000 nýi land á þessu
ári — edns og þeir ós-vífnustu
í stjó-rnarliðinu segja? Það
leysir að s-jálfsögðu ekki va-nda
annarra en þeirra, sem utan
fara, enda þótt það sé ekki
einu sdnni vfst að það d-uigi til,
nema til mjög sk-amms tfma.
En útstreymi fólks eykur á
ck'ka-r erffiðleika, sem eftirsitj-
um-, við það að halda uppi
miannsæmandi þjóðfélagi á ís-
landi, að bæta það og breyta
því. Við berjumst ekikii gegn
ríkissifcjórn Bjarna Beinedikfcs-
er áJkaflegia Ijóst, einda þótt
Morgunblaðinu hafi víðast hvar
tekizt að sá frjókornum van-
tiúa-r á gletu og mögullleika Is-
lendinga til þess að lifia í landi
sínu. Staðreyndin er sú, að for-
seinda miannsœimandí lífs á ís-
landi eru fullmynduigir íslenzk-
ir atvinnuvegir og útflutnin-gs-
fra-mleiðsla, sem stenzt sam-
keppni við erlenda framieiðslu.
Eina leiðin til þess að tryggja
þjóðfélagi er þýðin-garmeiri
samféla-gsstæi'ð en annars stað-
ar.
u
„Ekki gratís
En ættjarðarástin er ekki
,gratís‘ sagði ungur iðnaðarmað-
ur við mig á dögumum. og er
þa-r að sjálfsögðu komið að
kjarna máHsins, enda þótt hún
verði Itelldur ekiki metin til f jár.
Megin-forsenda þess að fólk
vilji vera í landinu, vinna þar
og búa í haginn fyrir afkom-
endur sína, eru b-ærileglífskjör.
Það verður að tryggja öllum
fulla atvinnu, góðan aðbúnað
og menntun. Sú skylda hvílir
á herðum ríkisstjórnar hverju
sinni að tryggja þessi lágmarks-
atriði, en núverandi ríkisstjóm
hefur brugðizt þvi gjöi-samlega.
Þess ve-gna verður að ska-pa
grundvöll fyrir nýja stjómar-
stefinu og nýja ríkisstjórn, sem
he-fur vilja til þess að fylgja
heildarhagsm-unum landsmanma-
Gegn land-
flóttanum
Verkalýðshreyfingin á nú í
harðvítugum átökum við f jand-
samlegt rfkisvald um varð-
veizlu kaupmáttarins. 1 Ijósi
þess landflótta sem nú er stað-
reynd og verður emn um sinn,
ef ekki er að gert, verður verk-
efmi verkalýðssamtakanna í
kjaradeilunni enn stærra, enn
þýðingai-meira. Verkalýðshreyf-
ingin e-r að heyja baráttu gegn
lamdfflótta með því að halda
fast við kröfur sínar um að
ka.upmáttur launa láglaunafólks
haldizt a.m.k. í horfinu. Hún
er að leggja sitt af mörkum
í baráttunni fyrir sjálfstæðu
þjóðfélaigi á ís'lamdi.
í samhengi
En hin-ji má ekki gleyma; tak-
ist nú að koma í veg fyrir svf-
virði'laga kauplækkunaráætlum
stjórnarvalda, er ekki nema
hálfur sigu-r unninn. Enn er
eftir það verkefni að tryggja
að verkalýðshreyfhigin haldi
sínum hlut, en verði ekki fyrir
stöðugum árásum frá hendi
st.jórnarvaldanna í landinu. —
Verkalýðshreyfingin er það’
þjóðfélaigsafl, sem getur knúið
frarn breytingar á efnahags-
stefhu-nni íslenzku launa-fólki í
hag til frambúðar. etf hún að-
eins setur kjarabaráttuna í eðli-
legt samhengi við uimihverfið.
Eins og k-unnugt er hefur
Morgunblaðið gert frjálsan inn-
filutnimig á bökumardropum og
ilimvötnuim að aðailtfrétt og ledð-
araeifini síðustu da-ga lamdfilótta,
atvinnuleysis og' stóttaiáitaka,
sem fara stöðugt harðnandi.
Ríkisstjóm sem gerir innflutn-
ing bökunardropa og andlits-
vatna að meginefni á slákum
tím-um en neitar að horfast í
auigu við þá staðreynd, sem
útflutningur á fólki varpar
skýrast Ijósi á, er að, sjálf-
sögðu búin að fyrirgera öllum
rétti sín-uim- til þess að stjóma
landimu.
Flokkaglíma Ungmennafélagsins Víkverja
I lokkaglíma Unif. Víkverja var háð 12. þ.m. og voru keppendur 19 í þrem þyngdarflokkum full-
orðinna og tveim sveinaflokkum. Sigurvegarar urðu þessir: Ingvi Guðmundsson i 1. þyngdarflokki,
Hjáimur Sigurðsson í II. fl. og Kristján Andrésson i III. flokki. 1 sveinaflokki 14-15 ára sigraði
Guðmundur Ingvason og Haraldur Tryggvason í flokki 13-14 ára. Myndin er af keppendum í 1.
þyngdarflokki, talið írá vinstri: Ingvi Guðmundsson, Ilannes Þorkelss., Sig. Jónss. og Ágúst Bjarnas.
>