Þjóðviljinn - 17.09.1969, Page 7

▼
M&ðiwiikiuidiaigiur 13- september 1069 — ÞJÓÐVILJIIIN — SlÐA ’J
ÚTISÝNINGIN I NESKAUPSTAÐ:
Framtak sem gæti orðið
öðrum til eftirbreytni
• Sem kunnufft er voru lang-
flest verkin á útisýningu þeirri,
sem haldin var á Skólavörðu-
holti í sumar, send til Nes-
kaupstaðar að sýningunni liér
lokinni og sett upp þar í skrúð-
garðinum. — I>etta framtak
þeirra Norðfirðinga licfur vak-
ið athygli og fréttir að austan
herma að sýningin hafi yfir-
leitt þótt athyglisverð.
• Á fundi í Félagi íslenzkra
myndlistarmanna liinn 5. þ.m.
var eftirfarandi samþykkt gerð:
„Fundur í Félagi íslenzkra
myndlisftarmanna lýsir yfir á-
nægju sinni með framtak Nes-
kaupstaðar, þar sem útisýning-
in á Skólavörðuholti var sett
þar upp nú siðla sumars. Iútið
bæjarfélag taldi ekki eftir
kostnað né fyrirhöfn við að
koma sýningunni fyrir á bezta
stað sem völ var á.
Til þessa hafa verið liöfð
mörg orð um nauðsyn þess að
koma list um landið, en minna
orðið um efndir. Ber þvi að
meta að verðleikum þetta
framtak Neskaupstaðar, sem
gæti orðið öðrum til eftir-
hreytni.“
© Þjóðviljinn birtir í dag
grein, sem Bjarni Þórðarson
bæjarstjóri hefur ritað um sýn-
inguna. Greinin birtist í Aust-
urlandi skömmu eftir að sýn-
ingin Var opnuð um miðjan
ágúst. '
Höggmyndasýningin í skrúð-
gairðinum í Neskaupstað var
opnuð á sunnudiaigsmorgun. —
Fjöfeniairgir gestir komu í garð-
inn þann diag, og sn'ðan hefur
aðsókn verið talsverð. Munu
þeir bæjarbúar ekki miargir,
sem ekki hiafa lagt leið sína í
skrúðgarðinn í þessari viku og
mairgt aðkomumianna hefur
einnig^gert það.
Svo sem við var að búasit
eru menn ekki á eitt sáttir um
listaiverkín. Þó mun ekkert hafa
komið mönnum á óvart, eftir
þær frásagnir, sem borizt höfðu
af sýningunni á Skólavörðu-
holti. f>ó vantar það vorkið,
sem ég hafði einna mest heyrt
taiað um „Velferð'airrikið". —
Það fauk nefnilega út í veður
og vind nokkru áður en það
skyldi flutit hingiað, og má
vera, að sumum finnist það
táknrænn athurður.
Svo miklir natúralistar er-
um við enn, að ílestum þótti
,,Stóð“ Raignars Kjartanssonar
bera af. Mörg önnur verk
fundu náð fyrir flcsitra augum
en nokbuir þótfcu fyrir neðan
allair hellur, svo siem innaní-
fiarnir og andlitslausir menn,
sjúbrairúm o.fl. — Menn, sem
óvanir eru að umgangast list
af Iwssu tagi. hljóta að fá þá
tilfinninigu, að listamaðurinn
sé að spila með þá, nerna hann
sé sjálfur eitthvað skrítinn. En
við eigum vist að trúa því, að
þetta sé framúrstefna í list, og
að þetta sé það, sem koma
skial.
Sýningin tefeur sig prýðilega
út í skrúðgarðinum. Reyndar
tókst ekki að koma þyngsta
verkinu, mikilli vöirðu, sem
vegur tvö og hálft tonn, upp
í garðinn og stendur hún á
stéttinni fyrir framan tröpp-
Uirnar og sómir sér vel. Þessa
vörðu hefur Reykjajvíkurborg
keypt fyrir 200 þús. kr. og
Stóðið keypti hún fyrir 80
þús. kr.
Þó að menn séu ekki á einu
máli um verkin á sýningunni
og flestum finnist sum þeirra
fáránleg og utangarna, verður
því ekki neitað, að mikið er
í það varið, að ( fá sýningu
sem ]x?ssa. Menn komast í
nokkra snortingu við nýjar
stofnur í listum og cnginn
skyldi íyrirfram fullyrða neitt
um það, hvað ofan á verður í
þeim efnum.
Ætli menn að hafa full not
af sýningunni, er ráðlegt að
ganga oftar en einu sinni á
vit þeirra verka, setm ]>ar eru,
njóta áhrifa þeirra og leita
skilnings á þeim öílum, sem
voru ,að verki við sköpun
þeirra.
Ef myndirnar á höggmynda-
sýningunni eru bornar sam-an
við verk yngri listmálara,
hljóta menn að komasit að
þeirri niðuirstöðu, að málararn-
ir eru fæstir eftirbátar mynd-
höggvaranna, þegar um það er
að . ræða, að gera afkáralegar
myndir, sem hinn almenni
skoðari hefur engan "skilning á
og vcrðuir fyrir engum áhrif-
um af, nema þá til hneyksl-
unar.
Ég varð ekki fyrir vonbrigð-
um með þessa sýningu. Meiri-
hluti listaverkanna fellur mór
vel í goð, önnur miður en sum
finnst mór nauða ómerkileg og
alveg laus við það, að fela í
sér nokkuð það, siem verð-
skuldiar að vera kennt við list.
Og svipuð þessari afsitöðu mun
afstaða alls almennin.gs vera,
þótit til kunni að vera þeir,
sem fordæma þetta allt, og
aðrir, sem hefja það allt upp
til skýjanna sem guðdómlega
list.
B.Þ.

Við ætlum að vinna að því
að framhald geti orðið
□ t Neskaupstað hafa nú
scinnihluta sumars verið til
sýnis í skrúðgarði bæjarins
hfiggmyndir þær, er áður stóðu
um hríð á Skólavörðuholti í
Reykjavík en höfundar þeirra
eru nær 20 aðilar úr Félagi
íslenzkra myndlistarmanna.
Sýningu þessari er nú lokið
og verkin verða senn flutt burt.
Af því tilefni sneri fréttamað-
ur Þjóðviljans sér til formanns
menningarnefndar Neskaup-
staða.r, Birgis Stefánssonar, og
spurði hann um ýmislegt varð-
andi sýningu þessa.
Hver eru tildrög þess, að úti-
sýning á hög.gmyndum var
fengin hingað til Neskaup-
staðar?
Það byrjaði nú þannig, að
gamall 1 Norðfirðinguir, sem
hafði talsvert samband við
þessa menn suma, sem að
höggmyndasýningunni standa,
og þá sérstaklega Ra'gnar
Kjairtansson, sem er forstöðu-
miaður sýningarnefndairinnar í
Reykjavík, hann kom að máli
við okkur hér og greindi frá
því, að það hefði verið talað
um það nokkuð í þessari sýn-
ingarnefnd að koma sýning-
unni upp oinnig utan Reykja-
víkur. Meðal annars hafði þeim
dottið í huig Aikiuireyri og ein-
Rætt við
Birgi Stefánsson,
formann menn-
ingarnefndar
Neskaupstaðar
hver staður á Austuirlandi, og
var þá einna helzt talað um
Egilsstaði. Ég var stadöur í
Reykjavík um mánaðamót febr-
úar-marz, og átti þá tal við
ýmsa aðstandendiur sýningar-
innar fyriir hönd menningar-
nefndairinnar, sem siðar ákvað
að reyna að fá sýninguna hing-
að. Síðar gerðist það, að Ak-
ureyringum var boðin þessi
sýning, en þeir tóku hana ekki.
Hinsvegair vair frá því gengið
snemma vors frá okkar bálfu,
að fá sýninguna hingað aust-
ur í ágústmánuðd.
Kjörin sem ókkur voru boð-
in, virtust fremur haigstæð, þ.e.
að við skyldum fá verkin end-
urgjaldslaust, en sjá um fluitn-
ing þeiirra til og frá Reykja-
Illirti af skrúðgarðinum með nokkrum listaverkanna.
vík svo og uppsetningu hér á
staðnum. Vairðandi flutning
verkanna, þá settum við akkuir
í samband við Landhielgisgæzl-
un-a sem tók málaleitan okkar
um að flytj-a sýninguna fram
og til bakia frábaórlega vel, og
annaðist það verk okkur að
kostnaðarlausu. Er óvist, að af
sýningunni hefði orðið, ef ekki
hefði komið til greiðvikni
Landhelgisgæzlunnar.
Nú, svo komu veirkin hingiað
austur, flest hin siömu og sýnd
höfðu verið á Skólavörðuholt-
inu og allt voru það sömu höf-
und-ar og þar, sem hér sýndu, •
nema einn er vantaðd í hóp-
inn. I sýningarnefndinni í
Reykjavík voru Ragnar Kjart-
ansson, Jóhann Eyfells ög Jón
B Jónasson. Var ákveðið að
einhver þessara manna kæmi
au'Stur með sýningunni til að
setja bana upp hér, og varð
það Jón B. Jónasson, er dvaldi
hér í tvo daga. Sýningin var
opnuð 10. ágúst og stóð til 7.
september.
Hvernig var svo aðsóknin?
Við höfum reyndiar ekki ná-
kvæm-ar tölur um það, en það
hefur verið gæzla í giarðinum
og sýningarskrár þar afhentar.
Aðgangur hefur hinsvegar ekki
Fnarahald á 9. síðu.
Á torginu framau við Skrúðgarðinn var komið fyrir höggmyndinni Vörðunni H eftir Jóhann K.
Eyfells. Hér stendur við viirðu þessa Birgir Stefánsson, formaður menningarnefndar Neskaupstað-
ar, sem hafði milligöngu um að fá höggmyndasýninguna austur.
' V s ' ' •. •■\nnsxsx>,;.^..s ^ í-XssvW ss ^.s<^.ss
• • -

Þarna sjást: Höggmynd eftir Guðmund Bencdiktsson, Stóð eftir Ragnar Kjartansson, Skrítnir fogl-
ar eftir Jón B. Jónasson og Mynd eftir Diter Rot (fjærst í kassa). — Ljósmyndirnar tók Hjör-
leifur Guttormsson.