Þjóðviljinn - 21.09.1969, Blaðsíða 3

Sunmudiaigur 21. september 1969 — ÞJÓÐVHJUNN — SlÐA J
1
Grimur Guttormssou var ad koma upp úr og er hér losaður
Frímann Sigurðsson oddviti.
VANTAR NYJA IÐN
M EO FISKVINNSLU N NI
STOKKSEYRI
Höfnin og endurbæ'tur á
henni er aðaláhugamál
íbúanna á Stokkseyri,
enda útgerð og hagnýt-
ing aflans eina a'tvinnugreinin, hraðfrystihúsið
og bátarnir einu atvinnutækin, sem Stokkseyr-
ingar, nær fimm hundruð talsins, lifa af.
En fiskveiðin er stopul hér sem annarssfaðar
og því rætt um nauðsyn þess að koma upp ann-
arri atvinnugrein, iðngrein, sem grípa mætti til
þegar lítið er að gera í fiskinum. Hefur komið
til tals’ samvinna í þessu efni milli hreppsfélaga
Stokkseyrar og Eyrarbakka og ákveðnar hug-
imyndir uppi um heppilega iðnframleiðslu.
komið til tals sameiginJeigur
iðnaðarrekstur þorpanna og
m.a. verið rætt um niðursuðu-
venksmiðju með íisk oig kjöt,
— en þá vlntar cikikiur íjár-
magnið.
önnur tilvalin atvinnugrein
væri þangmjölsvinnsla, en til
hennar eru mjög góð skilyrði.
Var stungið upp á því við at-
vinnumálanefnd í vetur, sam-
kvæmt eindregnum óskum frá
báðum hreppum, að unnið yrði
að því að.koma upp þangmjöls-
verksmjðju á svæðinu milli
hreppanna. Þyrfti eklki einu
sinni að reisa nýtt hús, þar er
verksmiðja fyrir hendi, beina-
mijölsverksmiðja, sem ■ hrepp-
arnir reika í sameiningu, sem
nóig vseri að sitækka tii þang-
vinnsihinnar.
— Er almennur áhugi á siíkri
samvinnu hreppanna?
— Já, það er mikill áhugi
fyrir samvinnu á báðum stöð-
um, enda hagkvaamt fyrir báða
aðila og samvinna reyndar þeg-
ar frariikvæmd á vissum, svið-
um, t.d. með beinamjölsverk-
smiðjunni, einnig er sorphreins-
un sameiginleg og samvinna
uimi flutning siiólaibarna í gagn-
fræðasikólann á Seifossi. Hins
vegar eru íbúar begigja hreippa
lítt hrifnir a£ þeirri hugmynd
sem nú er á döfinni hjá Sam-
bandi íslenzkra sveitarfél-aga að
samedna hreppana í eitt sveit-
arfólag.
— Vseri það þó ekki að ýlmsu
lejdi heppilegt?
—rr Úin það' má kannáii deilá,
en fbúarnir. hér kæra sig yfir-
leitt ekki um sameiningu. En
einu simni voru Eyrarbakki og
Stokiksieyri §ami hreppur,
Stokkseyrarihreppur, og þá
stærsiti hreppur á landinu, en
var skipt í tvo árið 1897.
— Hversvegna?
— Það var þá eins(og nú, að
vesturbaklkánn og austurbakkinn
voru í reynd hverfi fyrir sig og
útræði frá báðum stöðum, eins
og nú.
— Hverjar hafa verið helztu
fraimkvæmdir á vegum Stokks-
eyrarthrepps að undanfömu?
— Vatnsveitan og höfnin eru
stærstu fraimfcvæimdimar. Hér
voru áður aðeins brunnar og
vatnið bæði lélegt og lítið, en
nú hefur verið gerð vatnsveita
fyrir hreppinn. Var hafizt
handa 1966 um borun og vor-
um við svo heppnir að hitta é
góða holu. Vatnsveitufram-
kvæmdir hafa síðan teikizt vel,
staðízt áætlun og er nú að
mestu loíkið. Auðvitað hefur
vatnsiveitan kostað okkur geysi
mdkið, um fjórar miljónir, en
. • ■
hafa gott vatn.
i..................................

Lárus f»orsteinsson verkstjóri
við hafnarvinnuna: óþrjótandi
yerkefni.
Á einum af örfáum góðviðr-
isdögum haustsins heimsó‘tbum
við Frímann Sigurðsson oddivita
Stakkseyrarhrapps og löbbuöum
með honuim hiður á bryggju,
sem hann fræddi okkur, um
Qarmannvirki,oig önn-ur mái-
ai h roppafélagsi ns.
■ Það kernur í ljós, að hrepp-<í>-
urinn sjálfur er aðalvinnuveit-
^ndinn hér, á um 80ð/r í hluta-
iélaginu sem rekur hraðfrysti-
húsið og af fiimm' bátum sem
'gerðir eru úti £rá Stokksieyri á
hraðfrysti'húsið helming í þreen
og þriðjung i þeim fjórða. Bát-
arnir eru af stærðinni 40-50
tonn.
— Vinnan er því miesit á
vegum hraðfrystihússins og he£-
ur verið hér ágætisvinna á vet-
urna en elkika i atvinnuöryggi yf-
ir sumarið og á haustin. sagöi
Frímann. Kemur þar til önnur
vinnuaðferð á þessum tíma árs,
þegar bátarnir e-ru á humar,
trolli eða snurvoð, aiflinn er pá
fljótunnari og vinnan sHitnótt. j
Atvinnuleysdssikrámng segir j
aldrei allt um þiessa hHuti, því i
eins 4ii tvej^gja daiga vinna i
viku gerir hana ónýta.
Sl. vetur var mjög gott at-
vinnuástand hér, metafili, alldrei
verið fiskað meir hér á Stokks-
eyri, hæsti Jjáturinn með 1100
tonn. Áður vonu 818 tonm metíð

hór, það var árið 1965, en í vet-
ur var lægsti báturinn með jafn
mikið og þeir hæstu áður. Þeg-
ar mest var að gera í vetur
voru um hundrað manns í
vinnu hjá frystihúsinu fyrir ut-
an þá á bátunum, og var aflinn
frystur, hertur og saltaður, en
það háði okkur að við höfðum
þá of lítið salthús og er nú ver-
ið að bæta úr því með bygg-
ingu nýs 600 fertmetra salthúss
við frystihúsið. ,
Við þurfuim sem sagt ekiki að
kvarta um atvinnuleysi á vet-,
urna, fáum m.a.s. oft aðkomu-
fólk til vinnu, frá Selfossi og
Gaulverjalbæjarhreppi, en það
er galli, að þetta er eina at-
vinnutækið á staðnum fyrir ut-
an smávegis pípu- og steinagerð,
og vantar hér nauðsynleiga ein-
hverja nýja iðngrein til að
grípa inn í þegar lítið er að
gera í fiskinum. Saima ástand
er á Eyrarbakfka og hefur því
IWÍ’IKWSK'SKS
Unnið við dýpkun hafnarinnar
Áður en við kveðjum Prí-
mann sýnir hann okkur höfn-
ina, þar sem í sumar hefur
verið unnið við dýpkun og eru
8 menn þar við vinnu undir
stjóm Lárusar Þorsteinssonar
verkstjóra, sem býst við, að
unnið verði firam í lok septenv
ber: — Ætli peningamir verði
ékki búnir þá! segir Lárus. —
Annars er þetta óþrjótandi verk
ef þedr væru nægir.
— 1 áætfun um .hafnarfram-
kvaamidirnar var gert ráð fyr-
ir að bryggjan lengdist um 40
.metra, höfnin yrði gnafin upp
og innsiglingin dýpkuð og var
árið 1967 gert ráð fyrir 22 milj-
óna kostnaði, en hann verður
að sjáifsögðu meiri nú eftir
gengislœklkanimar og hækkað
verðilag, reiknar oddvitinn með.
Bryggjan hefur þegar verið
lengd um 15 metra. fýrir tvedm
árum, en í suiniar er unnið við
sprengingar og dýplkun á höfn-
inni segir hann.
— Hvenær búizt þið við að
Ijúka verkinu?
— Það er umdir fjánmagni og
framlkivæimdaivaildiinu kiomdð.
Hreppurinn leggur ifiram fjórð-
ung á möti ríkinu og í surnar
er t.d. unnið fyrir 4 miljónir kr.;
En á fjögurra ára áætlun hafn-
anmála er Stokkseyri éktoi ætí,-
að medra en þetta og þyfcir
okikur súrt í broti að eiga að
bíða. Það er æitlazt til að við
séum sivoea nægjusannir.
Meðan höfnin er éktoi dlýpri
verða bæði Staktosieyrar- og
Eyrarbatokabátamií oft að ledta
til Þorlákslhafinar á vetuma og
þarf svo að keyra afilann það-
an á amnað hundrað tam ledð.
Það er okteur því mikið hagsi-
munamál að fiá br ú á ölfusárósa,
við þaö stytti&t leiðin í um 30
ksn.
— Væri efctoi eiginleiga enn-
þá Ibetra tfyrir ytotour að fá brúna
en höfnina?
— Ráðarmenn eru eklki á því
að láta otokur fá brúna að sinmi.
en þótt svo væri Æáum við ékki
svo mitoið í höfnána aö það ætti
að hamlla brúairgerðdnni. Höfn-
ina verður hinsvegar að hafa,
því hér eru atvdnruutækim og hér
er fióllkið.
lERCOBELTIog
BELTAHLTJTIR á allar BELTAVÉLAR
Höfum fyrirliggjiandi á. lager her í Reykjavik og/eða á leiðinmd með nœsta skipi BERCO
belti og bedtaihluti, svo sam keðjur, s-pyrnur, spymubolta, rúMur, framhjól og drifhjól,
fyri-r beltavélar; og getúm við á-vallt af-gTeitt BERCO beltiahluiti strax eða mjög fljótt.
All-a-r BERCO fieltafceðjux eru framleiddar úr séirstöfcu K-stáli og er þvi bæðd vöfumerk-
ið „BERCO“ og stálmerfcið „K“ steypt í hvern ednasta BERCO keðjuhleikk og vöru-
merkið BERCO jafnframt steypt í endann á hverri einstafcri BERCO fóðrin-gu og hverj-
um einstökum BERCO pinna.; auk þess eru aJlir BERCO bel-tiahlutir með innsteyptu
vörumerki BERCO.
m BERCO umboðið

- j

' ■ '' ú:ví;C

BERCO hefur sannað
ógæti sitt við íslenzkar
aðsfæður undanfarin ór
ALMENNA VERZLUNARFELAGIÐf
Allar BERCO Beltakeðjur
eru úr specialstóli K
SIMI 10199
SKIPHOLT 15