Þjóðviljinn - 14.10.1969, Blaðsíða 2
1
2 SlÐA — ÞJ ÓÐVTLJINN — Þriðjudagur 14. október 1969.
Greinargerð um byggingu
benzínstöðvar við Siifurtún
Tveir landsleikir í hand-
knattleik um næstu helgi
Fyrsta sinn sem norska landsliðið leikur á íslandi
Um næstu hefljgi eða da>gana
18. og 19. október led>ka íslend-
ingar tvo landsleiki í hand-
knattleik við Norðmenn. Eru
þetta 3. og 4. landsleikur í hand-
knattieik mUli landanna. Fyrsti
leikurinn fór fram 12. mairz'
1958 í Osló og sdgruðu Norð-
menn þá með 25 gegn 22. Tæpu
ári síðar eða 9. fehrúar 1959
lékiu löndin á ný og aftur í
Osló- Fóru leikar þá svo, að
Norðmenn sdgruðu með 27 gegn
20. Eru því liðin rúm 10 ár
síðan Isiland lék gegn Noregi
síðast. Þessir leikir eru einnig
fyrstu heimaleikimir gegn Nor-
egi. Lið Norðmanna, sem kemur
nú til Islands verður þannig
skipað (í svigum fjöddi lands-
leikja):
Markverðir: Pál Bye (24), Kai
KiUerud (12), Jarl Berentsen (0).
Aðrir leikmenn: Per Graver
(32), Amulf Baek (36), Pál Capp-
elen (16), Jan Cato Nabseth (0),
Jan Otto Kvalhedm (14), Finn
Urdai (11). Inge Hansen (32),
Jon Reinertsen (32), Jan-EgU
Uthberg (27), Harald Tyrdal (11),
Svedn Sletten (7), Per Arikre (0).
Stjómandi liðsins er Kjeil
Kleven. Formaður norska hand-
knattleikssaimbandsins, Odd
Svartberg, er fararstjóri flokks-
ins.
Norska liðdð átti mjög góða
leiki á saðasta keppnistimabili
og sigruðu þeir þá bæði Svía
og Dani. í undankeppni HM
1970 á Noregur að leáka gegn
Beigíu, Hafa Norðmenn búið
sig rnjög vei unddr þá keppni og
æft af kappi i sumar. Tóku
þedr m- a. þátt í keppni sem
- fór á Spáni í júlí s. i.
í saimbandi við dómararáð-
stefniu alþjóðahandiknattieiks-
saaribandsins ásamt landsliðuim
Spánverja, Rúmena og Frakka.
Tók fonmaður landsliðsjnefndar,
Hannes Þ- Sigurðsson, þátt í
þessari ráðstefnu og taldi hann
Norðmennina þá vera í góðri
þjálfun. Landsiiðsnefnd H. S I-
kom saman um hélgina og valdi
liðið, sem mæta á Norðjnönn-
um. Er liðið skipað eftirtöldum
mönnum (í sviguim fjöldi lands-
leikja):
Markverðir: Hjalti Einarsson
FH (31), Birgir Finnbogason FH
(1). — Aðrir leikmenn: Bjarni
Jónsson Val (6), Björgvin Björg-
vinsson Fram (4), Einar Magn-
ússon Víking (10), Einar Sig-
urðsson FH (21), Geir Hall-
steinsson FH (23), Ingólfur Ösk-
arsson Fram (30), Ólafur H.
Jónsson Val (8), Sigurbergur
Sigsteinsson Fram (11), Stefán
Jónsson Haukum (11), Viðar
Símonarson Haukum (3).
Fyrirliði liðsins er Ingólfur
Óskarsson. Landsliðsíþjálfarinn,
Hilmar Björnsson, stjómar lið-
inu.
Leikir þessir við Norðmenn
eru liðir í undirbúningi ísd.
landsdiðsins undir leiki við
Austurríki í undankeppni HM
1970, sem fraim fara í næsta
mánuði.
Dómarar í leikjunum eru
Povl Ovdal og Age Arman frá
Danmörku og hafa þeir báðir
dæmt hér áður við góðan orð-
stír.
Aðgöngumiðasala hefst á
, þriðjudag í bákaverzlunum Lár-
usar Blöndal í Vesturveri og á
Skölavörðustfg 2 og frá kl. 12
á laugardag í Laugairdalshöill-
,inni og frá kl. .10 f.h..á.sunniu-
dag. Land.sileikurinn á laugar-
dag hefst kl. 15,30, en á undan
leika landsiið pilta og Þróttur
og hefst sá leikur KL 14,30- A
sojmniudaig hefst landsleikurinn
Framhald á 9. síðu.
Þjóðviljanum hefur borizt
eftirfarandi greinarg. hrepps-
nefndar Garðahrepps um
byggingu benzínstöðvar við
Silfurtún:
Vegna mótmæla nokkurra í-
búa í Silfurtúni við byggingxi
benzínstöðvar við það hverfi,
svo og vegna einhliða frétta-
flutnings um það mál, biður
sveitarstjórn Garðahrepps um
birtingu á eftirfarandi svo að
staðreyndir málsins megi verða
þeim ljósar, sem ekki hafa
fengið réttar upplýsingar til
þessa:
1. — Frá þvi Silfurtún
var skipulagt hefur verið gert
ráð fyrir að yerzlunarbygging
yrði reist á svæði því, sern til
þessa hefur verið óbyggt, milli
Hafnarfjarðarvegar og Silfur-
túns. Árið 1956 var samþykkt
teikning að 112 ferm. verzlun-
arhúsi. ásamt biðskýli. Árið
1961 var samþykkt teikning að
470 ferm. verzlunarhúsi ásamt
benzinafgreiðslu. Hvorugt þess-
ara húsa var þó byggt. Sam-
þykkt sú, sem gerð var í bygg-
ingarnefnd hinn 20. ágúst sl.
og staðfest af hreppsnefnd hinn
8. september, fól ekki í sér
breytingu á skipulagi, þótt
benzínstöð væri ætlað meira
rými en áður hafði verið talið
þurfa.
2. — í mótmælaskjali, sem
sent var hreppsnefnd, er að því
fundið, að mál þetta skuli ekki
hafa verið borið undir íbúa
hverfisins. Skoðanakannanir
um mál, sem kunna að varða
íbúa eins hverfis meira en
önnur, eru varla framkvæm-
anlegar. Þá eru ekki líkur á,
að þasr leiði til meiri einingar
en virðist vera um þetta til-
tekna tnál, þar sem vitað er,
að skoðanir íbúa Silfurtúns um
það er mjög skiptar, þótt ann-
að hafi verið látið í veðri vaka.
3. — í mótmælaskjali, sem
lesið var yfir fréttamönnum
og birt í surnum blöðum. er
mótmælt byggingu „benzinsölu,,
„sjoppu“. smurstöðvar og
þvottastöðvar í íbúðahverfinu".
Samþykki' hefur aðeins verið
veitt fyrir byggingu benzínsölu
og þvottastæðis. ,.Sjoppa“ verð-
ur þarna ekki þótt selt kunni
að verða öl, tóbak og sælgæti.
Smurstöð hefur aldrei verið
ætlunin að byggja. Þvottastöð
ekki heldur. en þvottastöð er
annað en þvottastæðd. Benzín-
stöðin verður ekki byggð í
íbúðarhverfinu heldur við það.
Mun hún standa við tengigötu
og þjóðveg en ekki ibúðargötu.
Hér er því skotiö yfir markið
í mótmælum.
4. — Talið er „hreint ábyrgð-
arleysi að beina umferð frá
einni mestu umferðaræð lands-
ins inn í ibúðarhverfið og stór-
aukin með því slysahætta".
Aukinnj umferð er ekki beint
inn í íbúðarhverfið. Þeir sem
erindi eiga að stöðinni, fara
bangað. en ekki inn í hverfið.
Ekki verður séð, að slysahætta-
aukist frá því sem nú er, þeir.
sem eiga leið i strætisvagn.
ganga eftir , Goðatúni út á
Hafnarfjarðarveg. Þegar benz-
ínstöðin tekur til starfa verður
biðsföð vagnanna færð til
norðurs. fbúar Silfurtúns munu
bá gangía eftir stíg norðan
stöðvarinnar í stað þess að
ganga eftir umferðargötu. Lýs-
ing á þessu svæði verður auk-
in til muna.
5. — Krafizt er, að tillaga að
breyttu Skipulagi á þessum
stað verði auglýst og íbúum
gefinn kostur á að tjá sig um
hana. Eins og áður er sagt, er
hér ekki um að ræðn breytt
skipulag og þvi ekki tilefni til
aiivlýsingar.
Ef hins vegar farið væri að
kröfu þessara íbúa og ekkert
byggt á svæðinu, væri um
breytt skipulag að ræða. Væri
þá löndeiganda meinuð afnot
þau af landinu, sem skipulag
hefur gert ráð fyrir. Slíkt hef-
ur í för með sér skaðabóta-
skyldu. sem hluti íbúa tiltek-
ins hverfis getur ekki þvingað
hreppsinefnd til að leggja á
alla breppsbúa.
6 — Lögð er sérstök áheTzla
á, að svæðið verði prýtt blóm-
um og lágvöxnum runnum.
Slíkt mætti eflaust gexa á
nyrðri hluta svæðisins, og hafi
þetta verið hugmynd ibúanna
frá fyrstu tíð, hefði þeim ver-
ið innan handax að koma því
á framfæri við sveitarstjóm og
landeigendux fyrr.
Það rennir ekki stoðum imd-
ir það, að þetta hafi verið
ósk þeirra þegar þess er gætt,
að sumir þeirra manna, sem nú
berjast fyrir blómaræktinni,
hafa verið ötulastir baráttu-
menn fyrir byggingu verzlun-
ar, og þá að sjálfsögðu á þessu
sama svæði.
7. — Mótmælt er, að verð-
gildi húsa sé rýrt og útsýni
spillt. Yfirleitt hefur verið tal-
ið, að verðgildi húsa vaxi. ef
þjónustustöðvar eru í grennd.
í dreifðri byggð sem einbýlis-
húsahverfum, er oft erfitt að
koma við rekstri þjónustu-
stöðva. Því kemur á óvart, að
íbúar skuli slá hendi móti
þjónustu, þegar hún býðst,
einkum þegar líkur benda til
að aukin þjónusta fylgi í kjöl-
farið. Hins vegar kann sífelld-
ur áróður, þótt hann sé byggð-
ur á röngum forsendum, að
rýra verðgildi eigna á þessum
stað. Það eir því ábyrgðarhluti
að halda því fram, að verið sé
að byggja „sjoppu“, þvottastöð
og smurstöð sem vafalaust
myndi rýra verðgildi næstu
húsa, ef byggt yrði.
Útsýni er ekki spillt, frekar
en búast mátti við, þar sem á
þessum stað var alltaf ráðgert
að byggja. Skiljanleg eru von-
brigði manna, sem haft bafa
óhindrað útsýni í áraraðir,
þegar bygging rís í naesta ná-
grenni. Þetta verða þó ýmsir
að sætta sig við. Oft hefur
komið fyrfr, m.a. í Silfurtúni,
að bílskúrar og viðbyggingar
bafa risið, mörgum árum eftir
að íbúðarhús á viðkomandi
lóðum hafa verið byggð. Hafa
slíkar byggingar þá oft skert
útsýni frá næstu húsum, án
Fratnhald á 9. síðu.
Á-
róðursherferð
Eíms og menn hafa tekið
eftir lætur Morgunblaðið sér
ekki nægja að bjóða fram
daglegan skammt af almenn-
um heilaþvotti, heldur rekur
það jafnaðarlega upp áróð-
urshiinur, helgaðar sérsitök-
um verkefnum. Oftast beinast
þær gegn illum kommum og
hátterni þeirra, en stundum
eru tekin til athugunar önn-
ur örlagarík vandamál, til að
mynda skólamál og tilhö>gun
á kartöflusölu. Kunnugir
herma að áróðursherferð af
þessu tagi hefjist á því að
haldinn sé ritstjórnarfundur
á Morgunblaðinu; þar birfist
Matthías Johannessen síðan
sem hershöfðingi, skiptir
verkefnum milli liðsmanna
sinna og eggjar þá með hæfi-
legum skammti af baráttu-
gleði og tilfinníngasemi. Aug-
ljóst er af Morgunblaðinu að
nýverið hefur verið haldirm
slífcur herstjómarfundur og
hefur sennilega verið áhrifa-
meiri og tilfinningasamari en
allir hinir fyrri. Þar hefur
hershöfðinginn mikli falið
mönnum sínum að taka upp
harðskeyttan áróður fyrir
leikritinu Fjaðrafoki í Þjóð-
leikhúsinu og hefja jafnframt
grimmilega gagnsókn gegn
hverjum þeim sem dragi í efa
að þetta leikrit sé eitt af önd-
vegisverkum í gjörvöllum
heimsbókmenntunum, og þótt
víðar væri ledtað. Að undan-
fömu hefur þessi herferð mót-
að ' Morgunblaðið í sívaxandi
mæli.
Stjórn-
laus traktor
Jóbann Hjálmarsson, menn-
ingarleiðtogi Morgunblaðsins,
reið á vaðið eins og sjáifsagt
var og sparaði hvorki lofið
um Fjaðrafok né lastið um
þá sem ekki kunnu að meta
snilldarverkið; krafðist hann
þess að stuðningur við leik-
ritið yrði gerður að mæli-
kvarða á það hvort menn
mættu skrifa í blöð hér á
landi og koma fram í út-
varpi- í fyrradaig taka svo
aðrir við. Gísli Sigurðsson
kemst svo að orði í Eabbi
' sínu í Lesbókinni um gagn-
rýni í blöðum hér á landi:
„Narfið og illkvittnin segir
einkum til sín, þegar ein-
hverskonar hugverk eru ann-
ars vegar . . . Þegar verst
gegnir er ekki nokkurt mark
takandi á þeim óartarskrif-
um“. Sérfræðingur Morgun-
blaðsins í útvegsmálum, Ás-
geir Jakobsson, er hins vegar
miklu beinskeyttari. Hann
skrifar heilsíðugrein um þá
sem ekki kunna að meta
Fjaðrafok og gengur að verk-
efni sínu af svipuðum dugn-
aði og hann væri að slægja
þorsk. Hann segir að leiklist-
argagnrýnendur á íslandi séu
hópur samsærismanna: „allir
vinsfcri sinnaðir og allir
sænsk sionaðir enda sumir
lærðir í því landi og allt voru
þetta því framúrstefnumenn í
bókmenntum." Samsæri þess-
ara manna var um skeið þeim
mun árangursrikara sem
þeim tókst að ná áhrifum á
Morgunblaðinu sjálfu meðan
Sigurður A. Magnússon fékk
að skrifa í það blað: „Svo
var það einn daginn, fyrir all-
mörgum árum að inn á blað-
ið laumaði sér ungur maður
á þeim forsendum að hann
sé írjálslyndur hægri maður,
og undir þesisu flaggi fékk
bann að æða eins og stjórn-
laus traktor um síður blaðs-
ins í mörg ár og ráðast á
fullorðna og hægrl sinnaða
höfunda að geðþótta sínum“.
Ku-
Klux-Klan
Ennfremur segir
Ásgeir
Jakobsson í Morgunblaðs-
greininni í fyrradag að þess-
ir illu, sænsksinnuðu vinstri-
menn hafi að undanfömu
„tekið til að samræma dóma
sína og myndað með sér
skipulagða aftökusveit, eins-
koniar Kuklux-Klan. Þetta
hefur þeim haldizt uppi um
hríð vegna hræðslu höfunda
við aftökusveitina. Þeir hafa
reynt að heiðra skálkinn svo
hann skaði þá ekki. Klanið
terroríséraði mannskapinn og
gætti þess líka, að ætla sér
af í hryðjuverkunum og valdi
fórnardýrin mátulega um-
komulaus til þess, að almenn-
ingur lét sdg málið engu
skipta". En nú telur Ásgeir
að komið sé að enda þessar-
ar sJáturtíðar: „Það getur
ekki verið til svo vitlaus mað-
ux í landinu að bann sjái
ekki, að leikdómamir um
leikrit það, sem ritstjóri
Morgunblaðsins leyfði sér að
semja og nú er sýnt í Þjóð-
leikhúsinu eru rakalaus
þvættingur og níð. Orsökin
til þess að dómararnir verða
svona afgerandi hlutdrægir í
þessu tilviki að öllum er aug-
ljósit, er ekki fyrst og fremst
aístaða til forms, svo sem
tíðkast, heldur pólitísk og
persónuleg óvild. Nú sjá allir
að hér eru að verki ofstækis-
menn og dóma þeirra er ekki
að marka og hefur a),drei ver-
ið að marka.“ Og Ásgeir Jak-
obsson hnykkir enn á og tek-
ur upp líkingamál sem hann
sækir í bókmenntategund þá
sem honum virðist hugstæð-
ust „Nú haía þau gleðdtíðindi
gerzt að tveir helztu klan-
mennirnir misstu rýtinginn
fram ú>r erminni fyrir allra
augum . . . Dómarnir í Visi
og Alþýðublaðinu bera þess
greinileg merki, að þar er
verið að dæma ritstjóra Morg-
unblaðsins, Matthías Johann-
essen persónulega, en ekki
höfundinn, sem slíkan . . .
Klanmennirnir reiddu rýting-
inn svo hátt yfir þessum bat-
aða andstæðingi, að þeir ráku
hann í bakið á sjálfum sér,
en Matthías stendur eftir ó-
skaddaður."
Er þessi lýsing Ásgeirs
ekki ti-lvaiið efni í nýtt leik-
rit handa Matthíasi? Hann
gæti þar enn fjallað um litlu
manneskjuna, umkomulausan
höfund sem ber fram hugverk
sitt einn og óstuddur af öll-
um máttarvöldum, vamarlaus
í stórum og grimmum heimi,
og lendir í höndum hryðju-
verkamanna og aftökusveita
sem fægja rýtinga sína án
afláts. Endirinn, þar sem
glæpamennirnir hefja upp
rýtinga sína af svo óstjórn-
legu afli að þeir lenda í sjálf-
um þeim ep fórnardýrið
stendur óskaddað eftir, yrði
ekki aðeins sannur og fagur
skáldskapur. heldur legði
hann og næsta fróðlegar
þrautir á leikenduma. Þeir
væm vísir til að kaupa kvik-
myndaréttinn í Hollywood.
Rétti
maðurinn
Þannig hefur Ásgeir Jak-
obsson skilað verki sínu í
hinni riýju áróðuorsherferð
Morgunblaðsins, og bershöfð-
inginn hlýtur að vera afar
ánægður með hlýðni idðs-
manna sinna. Við lesendum-
ir bíðum hins vegar óþreyju-
fullir eftir framhaldinu í Vel-
vakanda og Staksteinum, í
Vettvangi og forusitugreinum
og annarstaðar á síðum Morg-
unblaðsins. Sérsrtaklega munu
margir hlakka til að lesa djúp-
hugsaðar og snjaUar kannan-
ir Eyjólfs Konráðs Jónssonar
og Styrmis Gunnarssonar á
listrænu gildi Fjaðrafoks.
Hershöfðinginn veit hins veg-
ar fullvel að orðin ein hrökkva
skamrnt, og því hefur hann
einnig lagt á ráðin um aðrar
athafnir. Þannig lagði Sigurð-
ur Bjamason á það mikla á-
herzlu á siðasta útvarpsráðs-
fundi að Ólafur Jónsson yrði
tafarlaust gerður brottrækur
frá þeirri stofnun en Jóhann
Hjálmarsson ráðinn til verka
í hans stað. Er ekki að efa
að Sigurði verður að þeirri
ósk sinni, nú eins og löngum
fyrr þegar hann hefur flutt
hliðstæð skilaboð. En er ekki
hugmyndin um Jóhann Hjálm-
arsson full fljótráðin? Er
ekki Morgunblaðið i fyrradag
órækt sönnunargagn um að
Ásgeir Jakobsson væri rétti
maðurinn til þess að fjalla
um menningarmál í útvarp-
inu; hann yrði í senn full-
gildur málsvari fyrir hús-
bónda sinn og Sjálfstæðis-
flokkinn og mundi auk þess
geta fært hlustendum sér-
stæða skemmtun. — Austri.