Þjóðviljinn - 14.10.1969, Síða 10

10 STOA — MÓÐWLJŒ31N — Þriðjadagus?' 3A. oad»ber 1869.
n~3
TVIaanima teít efkM wpp. Hún vsar
enn í guLa húsánu í Strawne.
Patíbá tók mjaltaíótuna tng fór
út úr eldhúsinu og Jarnes koim
inn gangLnn og fór útum baik-
dyrnar. Jamtes geröi inaig dóilitiö
dapra. Harm var aö verda svolít-
iö fuliorðáim; hann vai' íarinn ad
íyila vatnsgeyminn í eldavéiinni
óbeöinn.
— Haltu áfram aö sikera epllin,
Thorpe, sagði mamma. — Þú ert
að draigast afturúr. Hún byrjaöi
aítur að skræta.
inum á ungfrú Unu. — Ég er
fegin að þú ert búin með það.
Það er ónotalegt úti.
Ungftú Una reyndi að brosa- —
Auðvitað lauk ég, lau'k ég við
það. Ég héf þó ennþá hendum-
ar. Hún rétti fram litlu ihendum-
ar sem minntu á fuglsklær . og
horfði á þær. — Það er sólin
san er farin ... farin, farin ...
Rödd hennar dó út.
Við dyrnar losaði hún sig af
Callie og sneri sér atfitur að okk-
ur.
— Hann, hann varð að verja
sig, skiljið þið, sagði hann- —
Og ég varð að taka svari hans-
Var það ekki? Hann er, hann er
litla barnið mitt og það var ailtalf
einhver að berja á honum. •.
Callie stýrði henni útum dym-
ar og niður gangistíginn. Ungfrú
Mildred stóð og horfði á eftir
þeim- Þegar þær komu að end-
anum á stígnum, sneri hún sér
að mér og brosti.
— Eigum við að byrja? spurði
hún. — Ætli við höfum kennslu-
stundina ékiki stutta í diag.
Kvöldin eru farin að styttasf og
Venie gæti orðið áhyggjufull ef
þú ert ekki komin fyrir myrkur.
Ungfrú Mildred hafði rétt fyr-
ir sér. Kvöldin voru crðin, tals-
vert styttri og regnið sem féll
næstum daglega var kalt og
raunalegt- Ekkert Mkt hlýju,
notalegu regninu í upphafi skóia-
ársins. í timiburstíunni var hrím
á brautarteinunum og einu sinni
þegar Soggum Thompson hafði
manað mig til þess hafði ég rek-
ið tungiuna í frosinn tein c«g hún
haföi festst og orðið aum á eifitir.
James sagði rétt einu sinni að
ég væri fítl og hann ætti að
lúskra mér, en mér batnaði í
tungunni áður en Soggum batn--
aði á kjálkanum.
Blómin hennar momimu og ailt
annað í garðinum iyppaðist nið-
ur í kuldanum, varð brúnt og dó.
Þegar ekkert var eftir í garðin-
um urðum við að byrja að boröa
af kruktounum sem mamma og
Donie höföu soöiö niður um
sumarið. Það voru einfaldlega
engir peningar til fyrir mat-
HÁRGREIÐSLAN
Will gamii Jackson var ékki bú-
inn aö loka sögunanmyllunni, en
hann lót ekki vinna í henni
nema tvo daga í viku.
Frostmorgnarnir voru kaldir.
Við voram bœöi í Skápum og
peysum í skólann. Mamma haföi
afiyggjur af þvi að við fengj-
um aðeins kalt nesti og tvisivar
i viku bakaði hún braut til að
geta smurt samlokur handa okk-
ur, því að við hafðuim eniga pen-
inga til að kaupa b-úðarbrauð og
hún vissi, að enginn kom með
kex í skóiann.
Á hverjum morgni sat Thee á
34
trjástubbnum sínum með rauðan
leirinn á berum fótunum. Donie
hafði sagt mömimiu að það væri
svo lítið að gera í timiburstíunni,
að herra Billy Bob. hefði ekki
lengur vinnu handa Lewis og
þau hefðu enga peninga heldur-
Ekki einu sinni fyrir skóni
handa Thee. Á hverjum morgni
horfði ég á fæturna á Thee og
vonaði að Trudy færðd honum
skó þann dag. Lewis var í vinnu
hjá / bændunum og naestum á
hverju kvöldi fór hann framhjá
húsinu okkar með sírópsfötu eða
stóran fitugan poka með kjöti eða
einhverju þess háttar, en hann
kom aldrei með skó.
— Hafðu ekki áhyggjur af
þeiim, sagði mamma eitt kvölddð.
— Ég býst við að þau fái betra
að borða en við.
— Ég hef ekki áhyggjur af því
hvað þau borða- Ég skar sundur
eplið sem hún hafði rétt mér yf-
ir borðið. — Ég héf áhyggjur-'áf
fótunum á Thee. Þeir era svo
berir og kaldir og leirugir.
Mamma, gætum við ekki keypt
skó handa honum?
— Láttu ekki eins og kjáni.
Við getum ekki einu sinni keypt
skó handa ykkur James. Mamma
rétti mér annað epli til að skera
í sundur og var reiðileg á svip-
inn-
Þetta var kvöldið fyrir þakkar-
hátíðina og við voram í eldihús-
inu að búa til eplatertur. Mamma
bandaði með hnífnum í óttina
þangað sem pabbi var að berja
með hamri,.
— Heyrirðu þetta ekiki? Veiztu
ökki hvaö hann er að gera núna?
Pabbi hafði verið úti allain dag-
ínn að leita sér að vinnu. Hann
hafði komið heim kialdur og dap-
ur og svangur. Nú var hann bú-
inn að borða. Hann var í setu-
stofunni að syngja meöan hann
sólaði skóna okikar James-
Unclir grátviði grænum
þar sem bláfjólan bærist
hvílist vífið mitt væna
og af trega ég tærist.
fyrr, Hún gerði það ekki lengur.
— En eigum við ekki ednhverja
gamia skó, mamima? Eimhvérja
gamla skó af Jaimes sem paboi
gæti lagaö handa honum?
— Við notum gömlu skóna
okkar, Thorpe. Alveg upp til
agna-' Mamma lagöi hníí'inn a
boröið og settist og horföi á mig.
— Thorpe, Theotus firrnur ekiki
til kuldans á sama hátt og þú,
vegna þess að hann þekkiir ekki
annaö. Honur er eiginlega saima.
H.ún teygöi sig eftir epli í bláu
skálina og fór aftur að skræla.
— Ég býst ekki við að Theotus
hatíi átt möi-g pör a£ sfcóm sem
keypt vora ný handa honum. Og
ef fólk hefur aldrei þekikt annað
betra, þá sættir það sig við kjör
Sín. Maður saknar aðeins þess
sem maður hefur einhvem tíma
átt og gjlatað.
' 'Mamma sat þarna' og- hélt á
hálfskrældu eplinu, horfði á borð- ■
ió án þess að sjá það og ég vissi
aö hún var að hugsa um gula
húsið í Strawne með glljáfægðu
gvænu eidavélinni og alvöru bac-
herbergi og mamni hem færði
henni is. I svipinn langaði mig til
þess að pabbi færi til Wills Jack-
sons og lofaði að taka óttalega
hvíta alvaidseiðinn, þótt beiakur
væri, til þess að allit gæti orðið
gott aftur og við gætum farið
með mömimu aftur í gula húsið
áður en barnið kæmi.
Ég skildi hálft epli eftir á borð-
inu óskoj'ið og getok yiíirum til
hennar. Ég lagði höndina á öxl-
ina á henni en miþr datt ékkert
í huga að segja nema mér þykir
vænt uim þig og ég'vildi segja svo
mdklu meira en það. Ég sitóð
þarna hjá - sfólinum - hennar
mömmu og við þögðuim bóðar.
— Hvar er mjólikurfatan?
Pabbi hafði lagt frá- sér ham-
arinn og var kcminn fram í eld-
hús. Síðan þetta hræðilega kvöld
þegar þau höfðu æpt hvort að
öðru úti við branninn rétt áður
en skólinn byrjaði, hai'ði hann
séð um mjaltirnar.. Hann vildi
ekki leyfa mömimu að snerta
njjaltaíötuna. Ekki einu sinni til
að hella mjólkinni og sia hana.
— í búrinu þar sem þú settir
hana. Þar sem hún er alltaf-
James kom inn í eldhúsið með
vatnsfötu og ég laumaði tii hans
eplabita sem ég hafði stungið
niður í sykurkarið og hann gekk
til baka og maulaði hann. I dyr-
unum stanzaði hann og við brost-
um hvort til annars. Utanúr
hlöðunni heyrðum við til paibba-
— Frá með löppina, fjanda-
kornið, hrópaði hann. — Stattu
kyrr, í'jandakomið. Færðu þig
þcðan, fjandakornið.
— Skyldi hún annars nokk-
urn tíma muna að hún heitir eig-
inlega. Búbót? sagði James.
— Það mætti segja mér að hún
sc búin að gleyma þvi.
10
Ég vissi þegar ég vaknaði á
morgni Þakkariiátíðarinnar að
þetta yrði góður dagur. Mér
fannst það myndi verða góður
dagur. Rúmið mitt var mjúkt og
'hlýtt, og sólskinið seim skein inn
i köldu skotin í herbei-ginu minu
var sérlega skært. Eitthvað i
herberginu hafði breytzt til batn-
aðar, en ég vissi ékki hvað það
var fyrr en ég kom fi-am í eld-
húsið.
Eloise sat við éldihúsiborðið að
drekka kaffi og horfðd á imömmu
hræra í einhverju á eldavélinni.
— Vissirðu eklki að ég svaf
hjá- þér í nótt, Skotta? Eiliose
kyssti, mig, hló og kvedkti sér í
sígarettu- Ég vissi þá hvað haifði
komið fyrir herbergið mitt og
rúmið. Rúmið hafði enn verið
hlýtt eftir Eloise og ilimurinn af
henni hafði verið í því enn og
öllu herberginu — ilmurinn aí
ardlitspúðri og tyggigúmmi og
blómum og sígarettumi. Ég hafði
alltaf sömu rúmfötin eins leingi
og imaimma leyfði mér eftir aö Ei-
oise hafði hedmsótt okkur-
Hún var yngsta systir imiömmu
og,mig,langaði til að verða alveg
eins og hún þegar ég yrði stór.
Eins og E'loise með raúða hárið
og rauðu neglurnar og þéttu,
svörtu augnahórin sem flögraðu
upp og niður yfir hlýjuna og
hlóturinn í grænum augum henn-
ar- Þennan moingun var hún
í gljáandi sdlkislopp með fjaðra-
kanti í hálsinn og niður boðang-
ana, og skómir hennar vorarauö-
ir og gylltir með uppbrettar tær.
HÚSMÆÐUR!
Hvað er betra í dýrtíðinni en lágt vöru-
verð? Matvörumarkaðurinn opinn til kl.
10 á kvöldin. —- Gjörið svo vel að líta inn.
Munið hið lága vöruverð.
Vöruskemman
Hárgreiðslustofa
Kópavogs
Hrauntungu 31 Síml 42240.
Hárgreiðsla. Snyrtingar.
Snyrtivöirur.
Fegrun arsérfræðingur 6
staðnum.
Hárgreiðslu- og snyrtistoía
Steinu og Doðó
Laugav. 18. III. hæð (lyfta)
Sími 24-6-16.
Perma
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Garðsenda 21. SÍMl 33-9-68
Þetta var dapurilegur söngur
en það gladdii mig að heyra
pabba vera að syinigja. Mamma
söng sitiundum með honum áður
Gre'ttisgötu 2.
A
EIMJM
STAÐ
FóiS þér fslenzk gólffeppi frá*
TEPPIif 1 ji J-J‘Æ&
ILUima
(SinPPHHIÍSIfl
Ennfremur ódýr EVLAN teppf.
Sparlð tfma og fyrirfiöfn, og verzflS á einum statf.
SUÐURLANDSBRAUT10. REYKJAViK PB0X1311
MAIVSION-rósabóu gefur fiægilegan iSin í slufuna
c? rr
í
TIL AILRA rfRRA
Dag* viku* og
mánaöargjald
1
r 22 (1-22
M7T BÍJLALEIGAN
MJA IAIt:
RAUOARÁRSTÍG 31
Frímerki - Frímerki
Hjá okkur er úrval íslenzkra frímerkja.
Hvergi lægra verð. — Reynið viðskiptin.
Frímerkjaverzlun GUÐNÝJAR
Grettisgötu 45.