Þjóðviljinn - 25.11.1969, Blaðsíða 9

Þriðjudaður 25. nóvemiber 1969 — ÞJÖÐVILJINN — SlÐA 0
Viðtal við Margréti Sigurðardóttur
nokfeuð í saima miótið, eins á-
Ályktun sambandsstjórnar ASÍ
Eiramhald af 7- síðu.
stæða sé til að vekja athygli
almennings á þeájm tækifæmm,
sem fyrir hendi eru til að beina
atorku bamanna að heppiDegum
og þroskandi viðfangsefnuim-
Um hópuppeldi
— Og að lofcum, Margrét- Það
er auðvitað óvefengjanleg stað-
reynd, að böm hafa rífca fé-
lags og fræðsluiþörf, sem ekki
er ailtaif á fseri foreldranna að
sinna. En er ekfci dálítil hætta
á ferðum varðandi þetta hóp-
uppeldi, bamaiheimili, dagheim-
íli, gæzluiveillli, o.fS. ? Kann efclki
að fara svo, að böm steypist
Bandalag kvenna
Fraimlhaldaif 6, sáðu.
lokinni, hafið undirbúning að
því að koma á fót mæöralhedím-
101.
Fundurinn sfcorair á yfdrvöld
borgarinnar að hrinda þessu
rnáli sem allra fyrst í fram-
fcværnd.
2. — Aðallfundur Bandaiags
lovenna í Eeykjajvák leyfir sér
að benda á nauðsyn þess að
fcoma á samstarfi milli ráðllegg-
ingamiðstöðvar þjóðfcirkjunnar
og félagsmálaráðs Eeykjavifcur-
borgar og stoorar á hlutaöedg-
anjdi aðila að fcoma siifcu sam-
sibairfi á hið fyrsta.
Þróttur-Breiðablik
Framlhald a£ 5. síðu.
stöðvaður til að refca Haildór
af leitovelli, dæmdi Ingvar
aukakast á Þrótrt, á þeim stað
sem leibmaður Bredðabidks var
kominn. Það væri gaman að
hrifagjöm og þau nú eru?
— Ja, ég veit varla, hvað
segja sfcal. Þessi ótti skýtur
víða upp kollinuim. Sízt óska ég
eftir hiópsálium og múgmennsku.
En satt að segja held ég, að hið
féiagslega uppeldi ofcfcar sé
langt frá því að vera fuillnægj-
andi, hvað þá, að það sé fcomið
út öfgar. Séum við að taipa
okfcar persónuiega ednstaklings-
eðli, þá eru önnur öfl sem að
því vinna en sfcipulegt „hóp-
uppeldi". Hinu er auðvitað ekld
að neita, að aíUliir, sem annast
böm, þó aðeins sé um sfcamma
stund daglega að ræða, taíka
þátt í uppeldi þeirra og per-
sónumótun, og því fylgir mikil
ábyrgð.
Allt í einu retour einn snáð-
inn á leikveJlinum upp sker-
andi vein, en þegar aiit kem-
ur til alis, er áhyggjuefni hans
efcfcert stórvaegilegt, a-m.k.
varla á okfcar fcvarða. Hann
viilil bara fá stóra frænda sinn
með sér inn á vöilinn, en stóri
frændinn er efckert á því að
láta parrufca sdg þarna inni
með litlu krökfcunum. En fyrir
lítinn kút er þetta sjálfsagt
stóraivarlegt mál, og þegar
frændinn lofcs giefur sig og
laibba/r sig með merfcissvip inn
á svæðið til litlu bamanna, er
eins og sá stutti hafi öðlazt alla
heimsins hamdngju.
— Hvað er mest gaman að
gera? spyr ég dálítinn strák-
hnokfca með stríðnisglamipa í
augun.. Hann verður ennþá
stríðnislegri og seigir eftir
notakra þögn: — É þegi þa efcki-
— Segðu svo, að þau haldi
ékki einstaklmgseðlinu, segir
Margrét hlæjandi, þegar hún
Framlhald af 1. síðu.
2) Að misræmi á launum hér-
lendis og í nágrannalöndun-
um sé orðið óverjandi og skaipi
stórfelldar hættur á land-
flótta hæfasta hluta mannafl-
ans-
3) Að langvarandi láglaunatíma-
bil sé háskalegt allri efna-
hags- og atvinnuþróun þjóð-
félagsins, og þá jafmvel emn
frekar ef ísland samlþykkir að-
ild að Fríverzlunarbandalag-
inu-
4) Að atvinnuleysið, sem ríkt
hefur að undanfömu hafi
skaðað þjóðfélagið um milj-
arða króna í minnkaðri fram-
leiðslu og rýrt bein verkalaum
um hundruð miljóna upphæð-
ir.
5) Að vanstjórn helztu þátta
efnahagsiífsins. eigi mikla sök
á framongreindu ástandi.
Stjórnarfundurinn ályktar því:
1) Að stórátak verkalýössamtafc-
anma til að bæta launakjör
þegar á næsta ári, sé helzta
dagskrármál hreyfingarinnar
og þjóðamauðsyn.
2) Að urrnt sé með samræmdum
aðgerðum stjómarvalda,
verkalýðshreyfingar og at-
vinnurekenda að útrýma at-
vinmuleysi- Atvinnumála-
nefndakerfið verði helzti vett-
vamgur nauðsynlegs samstanfs,
enda fái það kerfi mjög aufcið
fjármagn-
3) Að taka þurfi upp áætlana-
gerð um stórfellda fram-
leiðsluaukningu i útflutnings
atvinmuvegunum og sam-
ræmda heildanstjóm atvinnu-
uppbyggingar, peningamála
og verðmyndunar.
4) Að samhliða áætlunum um
aukna framleiðslu og aukn-
ingu gjaldeyristekna, beri að
stefma að áætlanagerð um ár-
vissar kjarabætur laumastétt-
anma-
5) Að nauðsynlegur grundvöllur
framileiðsluaukningar í skjóli
skjótrar og skipulegrar iðn-
væðingar sé hagstæð þróun
verðmyndunar og hemlun
verðbólgu. Þvi sé afmiám verð-
lagsófcvæða nú ótímabær með
öllu.
6) Að tryggja verði. með sarnn-
ingum, að launaihækkunum
verði ekfci hleypt út í almennt
vörðuverðlag eins og verið
hefur, og að aukning kaup- <
máttar launa verði tryggð m-
a- með því að lælcka, eða
halda niðri, verðlagi á helztu
framfæi-slumauðsynjum, svo
sem húsnæði, landbúnaðar-
vönjm og sköttum á lágum og
meðaltekjum.
Með breyttu skipulagi verfca-
lýðssamtafcanna telur stjómar-
Beðið afsökinar
á mistökum
í sunmudagsblaði Þjóðvilj-
ams birtist á 9. siiðu klausa
undir fyrirsögminni „Guði sé
lof“, undárrituð af Vctou, fé-
lagi lýði-aeðissimiaðra stúdemta,
þess etfnis, að félagið hefði
engam þátt átt í skemimdar-
verkumum er unnin voru í
sjónvarpssall „varnarliðsins" á
Keflavíkurifjliugvelli 15. nóv. sJ.
og sagði í yfirlýsiingu þessari,
að hún væri gefin „að giefnu
tilefmi11.
Stjórn Vöfcu hefur sent Þjóð-
viijanum yfirlýsingu vegna
klausu þessarar þar sem segir
m.a.: „Yfirlýsing þessd er föls-
uð og með öllu án vitundar
Vöku og hreinn uppspumi og
tilbúningur aðilla aílllsendis ó-
viðkomanidi félagimu.“
Við aifáiugun hér á ritstjórn
Þjóðviljans hafiur komið í Ijós,
að „yfirlýsingu“ þessairi hefur
verið laumað inn í prentsmiðju
bdaðsdns án vitundar ritstjóm-
ar, enda hiefði okllcur hér á rit-
stjóminmi sízt af öllú dottið í
hug, að Vaka væri bendluð við
mótmælaaðgerðdmar gegn Vi-
etnamsitríðinu og biðjum við
Vöku inmvirðuilega velvirðdng-
ar á þeim mistölkuim að slik
kllausa sfcyldi slæðast inn
fundurinn eðlilegt, að meðferð
launa- og kjaramála verði medra
en áður í höndum landssamtoand-
anna, enda er sú þróum stanfchátta
þegar hafin. Fundurinn telur þó
óhjákvæmilegt, að sitjóm og mið-
stjóm Alþýðusamibandsins skoði
það hlutverk sitt að samræma,
svo sem verða má, sjónarmið
landssamtoandanna og tryggja, að
heildarstefna marki aðgerðir
þeirra og samninga. Þvi felur
fundurinn miðstjóminni að beita
sér hið fyrsta fyrir nauðsynlegu
samráði fiulltrúa starfsgreinanna
um þessi efni.
Ræða Magnútar
Framlhaíld af 1. síðu.
Við sósaalistar höfum lagt á
það áherzlu, að mönnum bæri
loksins að læra af 50 ára reynslu,
sem hefði sannað. að í svona
örsmáu þjóðfélagi yrði ekki hjá
því koxnizt að menn legðu saman
krafta sína og fjármiagn og hefðu
þjóðina alla að bakhjarli fyrir
meiri háttar fyrirtækjum. Menn
yrðu að horfasit í augu við þessa
nauðsyn, hvaða skoðanir sem
þeir kynnu að hafa á almennum
hagCræðikeniningum. Það lægi í
gerð hins ísl. þjóðfélags sjálfe-
Eina l^usnin væri þannig að
viðurkenna það, að félagsieg
stefna yrði að koma til, sameign
á öllum meginþáttum í fram-
leiðslunni og áætlunarbúsfcapur
í samræmj við hinar sérstötou að-
stæður hér á landi.
f síðasta hluta ræðu sinnar
rakti flu tn i ngsmaður hvemig
viðreisnarstjórnin hefði reynt að
kom,a á. kerfi óhefts kapítalisma
og hvernig sú tilraun hefði leitt
til ófarnaðar. Nú hygðust þeir
leita ásjár erlendra auðhiringa og
EFTA, en gegn því hlyti verka-
lýðshreyfingin og flokkar hehnar
að rísa. Jákvæður, m'arkvdss á-
ætlunarbúskapur væri eina leið-
in sem tryggt gæti fslendingum
efnahagslegt sjáifstæði, og þá
leið yrði þjóðin að ganga.
FH - KR
Framhald af 5. síðu.
mörk og að leika íélaga sína
þannig uppi, að þeir sfcoruðu
einndg. Brátt sást á miarkatöifii-
unni 21:18 og 22:19 siðain 23:21
og mienn ætHuðu vart að trúa
sinum eigin auguim. Sigur FH,
sem til þessa virtist öruggur
var sannanlega kominn í hættu,
þar sem 2 miínútur voru til
leikslofca. En FH-ingar eru
leitoreyndir og þeim tókst að
halda boitanium þar til aðeins
nofctorar setoúndur voru til
leitoslloka, en þá skoraði Gear
24- marfcið og siigurinn var í
höfn.
Það er eitöivað miedra en lít-
ið að hjá FH, ef miðað er við
getu liðsins á sáðasta keippnis-
tímabili. Um Geir Halisiteinsson
þarf ekfci að fjölyrða, hann er
í sérfloktai íslenzfcra handíknatt-
leiksmanna og án bains félii FH
í 2. dedld. Aðrir leikmenin Biðs-
ins eru langit frá sínu bezta,
nema Auðumn Östoarsson og
Jónas Maignússon, sem vissiuiliega
lofar góðu fyrir FH. Martoverð-
irnir þáðir, þótt landsliðsmenn
séu, eru ekid eins göðir og í
fyrra hvemig sem á því stend-
ur. ,
Eins og oft hefur verið sagt
í haust er KB-liðið ekki uppd
marga fisica en lið, sem eignast
allt í ednu mann á borð við
Bjöm Oftesen, hlýtur að réfcta
nofckuð við. ef hann heldur á-
fram að leiltoa oins og hann
gerði í þessum Oeik. Getur það
verið saitt að unglingalandsliðs-
nefnd hafli ekki áhuga á þess-
um manni? Með þessum mikla
krafti siínum smdtaði Bjöm fé-
laga sína svo, að þeir Karí,
Hilmar Geir Friðgedrsson og
Gunnar Hjaltalín, að Emil
markverði ógleymdum, lifhuðu
aliir við og náðu sínu bezta.
Dómiarar vom Öskar Einars-
son cg Eysteinn Guðmundsson
og mættu báðir vera áfcveðnari,
sivo etoki sé talaö um að flauta
hærra.
Mörk FH: Geir 9, Auðunn ?,
örn 4, Bingir 2, Guenar 2,
Ámi og Jónas 1 mark hvor.
Mörk KE: Bjöm 9, Geir 4,
Hilmtar 3, Steinar 2, Gunnar 2,
Karl 1. — S-dór.
heyra 'álif dkiimairianefhdar HSI
á sivona vinniulhröglðum. — S.dór.
heyrir þessi orðasfcipti. — Hann
bara nedtar að svara þér. gþc.
Abvörun
um stöðvun atvinnurekstrar vegna
vanskila á söluskatti.
Samkvæmt kröfu tollstjórans í Reykjavík og heim-
ild í lögium nr. 10, 22. marz 1960, verður atvinnu-
rekstur þeirra fyrirtækja hér í umdæ'minu, sem
enn slkulda söliuskatt 3. ársfjórðungs 1969 svo og
söluskatt fyrri ára, stöðvaður, þar til þau hafa gert
full skil á hinum vangreiddu gjöldum ásamt á-
föllnum dráttarvöxtum og kostnaði. Þeir, sem vilja
komast hjá stöðvun, verða að gera full skil nú þeg-
ar til tollstjórasikrifstofunnar, Amarhvoli.
Lögreglustjórinn í Reykjavík,
24. nóvember 1969. ;
Sigurjón Sigurðsson.
Tilkynning
frá lögreglu og slökkviliði.
Að gefnu tilefni tilícynnist öllum, sem hlut eiga að
máli, að óhei’milt er að hefja hleðsliÞ áramótabál-
kasta, eða safna saman efni í þá, fyrr en 1. desem-
ber n.k., og þá með leyfi lögreglu og slökkviliðs.
Tilskilið er að fullorðinn maður, sé umsjónarmaður
með hveri brennu. Um brennuleyfi þarf að sækja
til Stefáns Jóhannsspnar, aðalvarðstjóra, lögreglu-
stöðinni, viðtalstími kl. 13,00 til 14,30.
Bálkestir sem settir verða upp í óleyfi, verða taf-
arlaust fjarlægðir.
Reykjavík, 24. nóvember 1969.
Lögreglustjóri,
Slökkviliðsstjóri.
lss*i
Ræða Þrastar Ólafssonar
Framhald af 4- síöu.
þessu moldviðri fordómia og ó-
rökstuddra fullyrðingia að
ganga í vit hennar.
Eftir þvi sem EFTA-málið er
oftar rætt þeim mun meáira
hallast menn á þá sfcoðun. að
hin póiitistoa hiið þess sé hér
þyngst á metunum. Enn hafa
engin rök verið færð fyrir því,
að við rounum hagnast af inn-
göngiunni, því miarkaður sá sem
við eigum að vinna er algjor-
lega óþefckt stærð, nerna hvað
við vitum að hann er einok-
unarkenndur. Dyntir tilviljun-
arinnar höguðu því þannig tii
að EFTA varð til af mistökum.
En þá sögu er búið að segja
hér í kvöld.
Sú stjómmálahugsun. sem
ldggur að baki hinurn evrópsku
efnahagsbandalögum er áhættu-
trygging hins kapitalíska hag-
kerfis. Með gagnkvæmum
tengsium og samruna deila
auðhringarnir með sér fjárfest-
ingaráætlunum um leið og
valdastéttir þessara landa festa
völd sín og stöðu, því bagkerf-
ið er undirstaða valda borgara-
stéttairinnar.
Þetta vita íslenzkir valda-
menn og inngangan í EFTA er
óskiljanleg án þessa bak-
grunns.
Inngangan í EFTA er aðeins
hluti aif því þjóðféliagskerfi,
sem verið er að þröngva upp
á okfcur. Síðan vi ðreisnarstjóm-
in komst til valda er búið að
umtuima íslenzkum efnahaigs-
málum á þann hátt, að lögmái
fjármagnsins fá æ medra svig-
rúm til að móta sjálft þjóðfé-
lapið.
íslenzka þjóðin hefur <jngar
þairfir sjálf heldur aðeins fjór-
mugnið og umráðamenn þess.
Gengisfellingamar báðar. verð-
gæzlplöggjöfin kamiandi, ný
söLuSkattslög, aJlt ©m þeita á-
fangar að samia markinu. Og
hver borgar brúsann? Einnig
þess vegna er EFTA-inngangan
óbolandi, að hún er tilraun til
að frysta núverandi ástand ís-
Ienzks þjóðfélags og hagkerfis
þess um ókominn tíma. Gera
á seinustu tilraun til að bjarpa
ráð- og dáðlausri valdiastétt, og
fá um leið framtíðarábúð fyrir
efnabagsistefnu, sem er Launa-
fóliki og öllúm almenningi afar
óhappadrjúg og fjandsamleg.
Kannski það sé þeirra mál
að framkvæma þá þjóðfélags-
stefnu sem tryggir þeim vöÍLd
og ábyrgist hagsmuni þeirra.
En það er líka okkar mál, hvort
við þolum þetta möglunarlaust
eða stöndum upp og segjum
nei. i
Það ortoar vissulega tvímælis
þegar dæma á um hivenær
mædirinn er fuilur og hvort
grípa þurfi til óvenjulegra að-
gerða.
Hægrisinn.uð öfl hvaðanæfa
úr þjóðfélaginu sækjp nú fram
á bredðum brautum. Þau móta
þjóðfélagið eftir vild og sér í
hag, en ætiLast til af launþeg-
um. að þeir tafci orð þeirra og
gerðir, sem sjálfsagðan hLut.
En ekkert er sjálfsagt f þess-
um hcimi nema. manneskjan
sjálf, og þarfir minnimáttans
er sú eina vSðmiðun sem borg-
ar sig að taka. Og minnimátt-
ar er sá, sem ekki veit, hvað
honum er fyrir beztu.
Svo lengi sem íslenzk alþýðe
er sundruð á milli mengna
stjóirnmólafylfciriga, verður hún
etoki þjóðfélagslegt afl, heldur
iUa launaður frímerkjasledkjairi
óvina sinna, og megnar ekki
að kom neinu til leiðar. Mér
er það sannarlega efcfci aö sitoapi
að vera stóryrtur, en lund mín
ýfist aiitaf, þegar mér verð-
Ur hugsað til skapleysis ís-
lenzkrar alþýðu. Alltof stór
hluti þjóðarinnar er sinnulaus
og eintoennist af væminni
minnimóttartoennd gagnvart
eigin valdhöfum en þó meir
gagnvart útlendingum. Eiedsn
oktoar siem þjóðar er horfin. í
hennar stað trónar óöryggið og
láglcúruskiapurinn í öllum otok-
ar gerðum.
„Þjóð verður ekfci ósjálf-
stæð“. sagði HaJIdór Laxness
eitt sdnn, „þó útlent stríðsfólk
troði landsfólki um tær; menn
eru efcki orðnir ósiálfstæðdr að
marki fyren þeir hiðia útlend-
ínva að gánga á sér“.
Allt er undlr okkur sjálfum
komið, hvort við stöðnum og
verðum undir eða sækjum fram
og sigrum.
Við þurfum bana að vita að
svo sé. — Þá er afgangurdnn
auðveldur.
Þöfck fyrir.
ÍA - KR
Fraimihald a£ 5. sáöu.
eftir írammistö&u þedrra að
dæma í undanfömuan. leifcjium.
að dærna ættu þedr ekfci að
verða erfiðir andstæðingar fyr-
ir Stoaigiaimienn.
I liði KR bar Eyleifur Haf-
steinsson af og heflur aldrei
verið betri en um þessanmiund-
ir. EHiLert Schram var óvenju
þungur í ledfcnium, enda má
segja að leitoaðferð sú sem
ÍA-liðið beitti komi honum
verst. Annars lék KR-liðið
alls ekíki illa í leifcnium, heldur
var þama við ofureifili að etja-
Þess má geta að Baldivini Baid-'
vinsson lók mieð KR, þrótt
ir stórar fyrirsagnir sumra
blaða um að hann væri kiom-
inn í keppnisbann. sem reynd-
ist loftbóla ein.
Dómari vor Öfli Ólsen og
sfcilaði sínu hlutverfci ekiá
nægjanleiga vefl. Hann bæði
sleppti aogljósum brotum og
dæmdi auk þess oft á táðum
rangt. Tifl að mynda var furöu-
legt að sjá til hans þegar
sparfcað var í höfiuö Haraldi
Sturlauigssyni og í stað þess
að diæma hástoaledk, bilafcaoi
Óli aðeins tifl höndum tíflmerfc-
is um að ekkert hefði skeð,
þrátt fyrir það að Haraldur lá
eftir sparkið ÁMka skyssur
gerði Óli margar í ledtonum.
SManMngaHBnnBMmi
iNNHKfMTA
m i>nn n ■
LOoFKMvfoTÚHf?
Hjartkær móðir ofctoar, sitjúpmóðir, tengdamóðdr og amma
ELÍSABET JÓNSDÓTTIR, Grettisgötu 43,
lézt að heimili sinu aðfaranótt sunnudagisáns 23. nóv.
Jairðairförin augiýst sáðar.
Haralður Pétursson Margrét Þormóðsdóttir
Jón Axel Pétursson
Nelly Pétursdóttir
Guðmundur Pétursson
Ásgeir Pétursson
Auður Pétursdóttir
Tryggvi Pétursson
Steinunn B. Pétursdóttir
Pétur Pétursson
Ástþór Pétur
Ástríður Einarsdóttir
Jón Jónsson
Ingibjörg Jónasdóttir
Dýrleif Árnadóttir
Kristófer Jónsson
Guðrún Jónasðóttir
Þormóður Jónasson
Birna Jónsdóttir
Ólafsson