Þjóðviljinn - 20.03.1970, Qupperneq 7

w
Hér er verk að vinna
Vart mun það hafa farið framhjá þeim, sem fylgzt hafa
með gangi málla hér nyrðra í seinni tíð, að Alþýðubanda-
lagið á Akureyri hefur ekki haft neitt málgagn til um-
ráða nú um nokburt skeið, eða síðan frjálslyndir og
vinstri inenn sýndu af sér alkunna röggsemi og „tóku að
sér“ útgáfu Verkamannsins.
Það varð því að ráði á sínum tíma, að tekin var upp
samvinna um útgáfu við þá Mjölnismenn á Siglufirði og
nú hefur verið afráðið, að Þióðviljinn ljái Alþýðubanda-
laginu á Akureyri síðu í blaðinu.
Við teljum, að þessi ráðstöfun geti orðið hin mesta
lyftistöng í þeim átökum, sem firamundan eru, og það
skiptir vitanlega meginmáli, að við Alþýðubandalagsfólk
rækjum af fullri alvöru störfin í sambandi ,við þan-n blaða-
kost, sem okkur er tiltækur. Vildi ég hér með skora á
inannskapinn að draga nú ekki af sér við ritstörfin, og
senda Akureyrarsíðunni efni til birtingar.
Mætti ég einnig enn einu sinni minna á mikilvægi þess
að gera stóraukið átak til eflingar og útbreiðslu Þjóðvilj-
ans, sem um langt árabil hefur verið ein meginundirstaða
sósíalískrar hreyfingar á ísilandi. en því er ekki að neita,
að nokkuð hefur á það skort hin síðari ár, að menn hér
nvrðra gerðu sér fyllilega grein fvrir nauðsyn þess að
efla og útbreiða Þióðviljann. Ég vildi ennfremur þ°ra
fram af okkar hálfu þökk fyrir hið veglega aukaþláð
Þjóðviljans, sem nýlega kom út og var helgað málefnum
Akureyrar.
Okkur Alþýðubandalagsfólki hér á staðnum er vel ljöst,
að flokki okkar er ærinn vandi á höndum eftir það nið-
urrif, sem iðkað var og lauk á þann veg sem kunnugt er.
•j.i Við höfum ékki haft á glámbekk ý’msar staðreyndir
þar að lútandi, heldur talið það mikilvægara að horfa
fram á veginn og leitast við að bvggja upp Alþýðubanda-
lágið og gera það að öflugum stjórnmálaflokki, sem verði
meginaflið í andstöðunni við þá afturhaldsstefnu, sem
ráðið hefur ferðinni í íslenzku þjóðfélagi nú um árabil.
Á þessu kosningavori verður fyrst og fremst tekizt á
um það, hvort áfram skuli haldið á þeirri braut. sem
gengin hefur verið hin síðari ár og hefur leitt hraðversn-
andi lífskjör yfir landsmenn, eða hvort upp skuli teknir
breyttir stjómarhættir með heill og hagsmuni hins stríð-
andi lýðs fyrir augum og þar ’með hnekfct þeirri stjórn-
arstefnu, sem er svo augljóslega andstæð lífshagsmun-
um alls þorra manna.
Það er t.d. ískyggilega stór hópur íslendinga, sem hef-
ur séð þann kost vænstan að setjast að erlendis þar sem
lífsafboma manna er betur tryggð. í þeirri staðreynd
birtist einfaldlega vantrú fólks á því, að hér á íslandi
verði til frambúðar unnt að halda uppi sjálfstæðu þjóð-
félagi, sem geti boðið þegniim sínum lífvœnleg og
batnandi lífsskilyrði svo sem bezt gerist t.d. með þeim
nágrannaþjóðum okkar, sem við beru’m okkur iðulega
saman við og teljum okkur skyldastar.
Er vart hægt að hugsa sér þyngri og skýlausad áfelll-
isdóm yfir ráðandi öflum en þetta viðhorf vaxandi hóps
manna til framtíðarmöguleika íslenzks þjóðfélags.
f þeirri lotu, sem framundan er, sfcyldu menn hugleiða
það, að raunverulegt inntak kosningabaráttunnar nær
langt út fyrir tiltölulega þröngan ramma þess, sem
við getum kailað bæjar- eða sveitarst'jórnarmáilefni.
Á þau mál ber sízt að líta se’m eitthvert einangrað þref
manna um staðbundin málefni, heldur öllu fremur sem lið
í stærra samhengi þar sem hin ríkjandi almenna stjóm-
arstefna markar forsvarsmönnum á hverjum stað svið
athafnanna, þröngt eða rúmt.
Framvindan í atvinnumálum hvers staðar veltur að
sjálfsögðu á því, hvemig stjómarstefna er rekin í land-
inu sem heild, hvort atvinnuvegir landsVnanna eru látn-
ir níðast niður eða hvort stefnt er að endumýjun at-
vinnutækja svo og alhliða, skipulagðri uppbyggingu at-
vinnuveganna. Þá mun það skipta öllu máli, að Alþýðu-
bandalagið komi sem sterkast út úr kosningunum og nái
að verða áhrifamikið afl í íslenzfcum stjómmálum. Al-
þýðubandalaigið er sá flokkur, sem hefur möguleika til
þess að hnekkja stefnu stöðnunár og afturhalds, sé ötul-
lega unnið og fast á málum haldið.
Soffia Guðmundsdóttir.
Föstudagur 20. mairz 1970 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA V
AKUREYRI
AKURCYRARSÍÐA
Eins opr flestuin mun nú
kunnugt, gerðust þau tíðindi á
sl. ári, að nokkrir óhlutvandir
menn tóku málgagn Alþýðu-
bandalagsins, Verkamanninn,
sem var gefinn út af kjördæm
isráði flokksins i Norðurlands-
kjördæmi cystra, traustataki,
stofnuðu hlutafclagið Hnikarr
og hafa síðan gefið blaðið út
undir nafni þess og hinna svo
kölluðu „Samtaka vinstri
manna“ hér í bænum.
Þessi eindæma framkoma
verður ckki gerð frekar að um-
talsefni að þessu sinni, en að-
eins á það bent, að síðan hcfur
Alþýðubandalagið á Akureyri
ekki haft neitt málgagn til að
túlka starf sitt og stefnu, utan
hvað það hefur gefið út nokk-
ur blöð af Mjölni ásamt AI-
þýðubandalaginu í Norðurlands-
kjördæmi vestra. Þeirri útgáfu
og samvinnu mun verða haldið
áfram.
En þar sem bæjar- og sveit-
arstjórnarkosningar eru nú á
næsta leiti og sérmálefni hvers
staðar og byggðalags þarfnast
umræðna, hefur stjórn Alþýðu-
bandalagsins á Akurcyri horfið
að því ráði, að semja við aðal-
málgagn flokksins, Þjóðviljann,
um birtingu á Akureyrarsíðu
víð og við, þar sem rædd verða
einkum sérmál Akureyrar með
tilliti til kosninganna og af-
staða Alþýðubandalagsins til
þeirra. Ennfremur annað efni,
sem snertir Akureyri, fréttir
o.fl. þess háttar.
Við, sem að Akureyrarsíðunni
stöndum, vonum að þessi ný-
breytni mælist vcl fyrir hér í
bæ og annars staðar. Enn frem-
ur óskum við eftir efni og á-
bendingum frá lesendunum. öll
slík aðstoð verður vel þegin.
Aðsent efni, bréf og annað, scm
varðar Akureyrarsíðuna, send-
ist undirrituðum eða skrifstofu
Alþýðubandalagsins, Strandgötu
6, Akureyri (Sími 21774).
Rósberg G. Snædal.
Frá Akureyri.
Stefaa At^ýðubamSaSagsins
í bæjarmáium Akureyrar
Alþýðubandalagið telur, að það
sé höfðuskylda bæjarsitjómar-
innar á ihverjum tíma að leit-
ast við að fullnægja þeirri
sjálfsögðu kröfu, að hver starf-
hæfur maður hafi verk að
vinna — og að öryggisleysi
því og örbirgð, seim tíma-
bundinn eða varanlegur at-
vinmuskortur veldur, sé bœgt
frá. Trygg atvinna og fjöl-
breytni atvinnugreina er jafnt
undirstaða að traustum og
heilbrigðuim Ofnahag bæjar-
félagsins, sem einstaklinga og
fjölskyldma innan þess.
Alþýðubandalagið bendir á þá
auigljósu staðreynd, að stétta-
þjóðfélagið og einstaklings-
framtakið megna aldrei að
tryggja jafnrétti og öryggi
þegnanna. Æ ofan í æ verða
sveitarfélögin eöa rlkisvaldið
að hlaupa uindir bagga og
„bjarga“ eimstakjlingsfyrir-
tækjunum á síðustu stundu,
þegar þau riða til falls. Oft
virðist þessi „björgun“ miðast
við það fyrst og freimst, að
bjarga vissum mönnum á viss-
vegna einsýnt, að stærstu at-
vinnufyrirtækin þurfi að kom-
ast undir stjóm og imnsjá
bæjarfélaga eða rikis. Fram-
tíðarlausnin sé aðeins ein:
þjóðnýting og sósiallismi.
Alþýðubandalagið telur það
þýðánganmest, að bæjarstjóím
Akureyrar geri áætlun um
allar meiriháttar framfcvæmd-
ir, sem nú bíða úrlausnar, og
starfi síðan samkvæmt þeirri
áætlun, en horfið verði alger-
lega frá þeirri stefnu, sem hér
hefur, illu heilli, ríkt að und-
anfömu, að flana tilviljana-
kennt að flestum málum þeg-
ar í óefni er komið og þá oft
á tíðum byrjað á öfuigum enda
við framkvæmdimar. Slik
vinnubrögð leiða alltaf til
glundroða og stjórnleysis, þar
sem helzt er stjómar þörtf.
Alþýðubandalagið telur, að í
atvinmulegu tilliti sé endur-
nýjun togara Útgeröarfélags
Akureyringa stærsta og mest
aðkallandi málið, sem nú bíð-
ur forustu og frumkvæðis bæj-
anstjómar Akureyrar. Bæjar-
félagið megnar að visu engan
veginn að leysa það mál af
eigin. ramleik og svo fljótt sem
þöirfin krefur, en hitt er jafn
vifst, að bæjarstjóimin verður
að bedta sér fyrir nauðsynlegri
fyrirgreiðslu rikissjóðs við
togarakaupin, sem og lánsfjár-
útvegun, því þetta mál þolir
enga bið, en vöxtur og við-
gangur bæjarfélaigsins liggur
við og hiedmtar tafarlaiusar og
raunhæfar framkvæmdir. Hér
sýnist og ednsýnt, að Slipp-
etöðin h.f fái framtíðar verk
að vinma.
Alþýðubandalagið telur að bær
og ríki eigi einnig með öillum
tiltækum ráðum að sjá svo «■»
að Niðursuðuvenksmiðja K. J.
& Co. hafi verkefni árið
um kring. Fyriríæki, siem not-
ið hafa eins mikillar fyrir-
greiðslu frá hinu opinibera og
Niðursuðuiverksmdðjan hér,
eigi að starfrækja með tililiti
til atvinnuiþarfa í bænum, en
megi ekki vera háð dutlung-
um staráðra eigenda, sem
fengið hafa lánsfé til fram-
kvæmda fyrir táibsitálilá rikis
og bæjar.
(FramhaW).
Jón Ingimarsson:
ATVINNULÝÐRÆÐI
Atvinnumál (fyrri hluti)
um sitöðum, — og björgunar-
launin eru ætíð sótt 1 vasa
skattþegnanna. Af þessu hafa
Akureyrinigar fengið sinn skerf
að undanfömu — og vel það,
eins og kunnugt er.
Alþýðubandalagið telur þess-
Atvinnulýðræði er tízkuorð
um þessar onundir og á víst að
merkja það, að slfkt þekíkisit
vairt á Islandi og því verði að-
eins komið á með bví móti að
starfsmenn fýrirtækjanna £ái
sæti í stjórn þedrra.
I ledöana „Verkamannsins"
13. þ.m. skrif&r Bjönn Jónsson
formaður Einingar um þetta
atvinnulýðræðd og sendir mér
heldur befcur tóninn í því sam-
bandi, með sínu aillkunna, hefl-
aða orðaHaigi. Hann heJdur því
bdákalt fram, að akki gangi
hnífurinn á mdlli floxustumanna
atvinnurelkenda og mín í af-
stöðunni til hins mangnefada
„atvinnulýðræöis". Bjöm vitn-
ar til vesturlanda og segir þar
fiara mjög í vöxt að starflstEónk
fyrirtadlíja flái sæti í stjúlm
þeirra og þar með áhrifavald.
Þetta er að lamigmestu leyti
uppspuni eða hugamórar hjá
Bimi Jónssyni, og rugtor hann
þama saman tvennu óMtou, til
að villa uan fýrir lesendum. A
Norðurlöndiuim, m.a. í Noregd
og Danmörfku, eru í ýtmsum at-
vinnugreinum myndaðar sam-
stairfenefadir vinniuiveitenda og
verkafólks, sem fjalla um
vinnulaig, starfeaðferðdr og
hverskonar nýjungar í starfe-
greininni. Þetta hefar gfifið
góða raun, en á þó ekkert skýit
við það, sem Bjöm heidur
flram, — að stairtfeiflóDk eigí sæti
í stjóm fýrirtækjanna.
Ég hef oft, sem formaður
Iðju, félags verksmiðiuflóikis,
mdnnzt á það í vdðræðum mín-
um við Vinnumálasamlband
S.I.S., að settar yrðu á lagg-
imar viðræðunefadir í verk-
smiðjum S.I.S. á Akureyri, í
svipuðu flormd og tíðfcast á
Norðurlöndfum. En a£ þessu
hefiur dkki getað orðið ennlþé.
Þefcfca er að berjast gegn at-
vinnulýðnæði, að démi Bjöms
Jónssonar, þvf að hann segdr í
nefadum leiðara: „Ekki hefur
hinsvegar verið vifhað fýrr en
nú fyrir skömrnu að Vinnuvedt-
endasaimlbandið og S.Í.S. ætti
sér traiusifca bandamemm innan
verkalýðsli reyfingairinnar í bar-
áttunni gegn álhrifum fólksins
á stjóm þeirra fyrirtækja^ sem
það vinnur við.“ Hér er sann-
ledkanum alveg snúið við. —-
Það verður hins vegar hvergi
séð, hiversu vel sem er Jedtað,
að Bjöm Jónsson hafi innan
verkalýðshreyfingarinnar eða á
málþingum mieð atvinnurek-
enduim gert hina minnstu tdl-
Framhald á 9. síðu.
SKRIFSTOFAN
Alþýðubandalagið á Akumeyri hefur opnað skrif-
stofu að Strandgötu 6 og verður hún fyrst um sinn
opin kl. 4 til 6 daglega.
Sími skrifstofunnar er 2-17-74.
Allir stuðningsmenn Alþýðubandalagsins á Akur-
eyn eru hvattir til að hafa samband við skrifstof-
una. Þar verða gefnar ývnsar upplýsingar varðandi
bæjarstj órnarkosningamar o.fl. — Kjörskrá ligg-
ur frammi.
Svo má heldur ekki gleyma KOSNINGASJÓÐN-
UM. — Oft var þörf en nú er naoiðsyn.
t
I
t