Þjóðviljinn - 27.09.1970, Blaðsíða 10

J Q SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — Sunnudagur 27. september 1970.
27
Ég lét hann róa þegar þú birtist
á sviðinu.
— Ek'ki fyrr?
— Ég get sjálfságt náð í hann
aiftur þegar þú ert farinn, sagði
Harriet í yfirlætisrómi sem átti
víst að túlka frjálslegar skoðanir
hennar á hugtökunum kynlíf og
synd.
— Það efa ég ekki, sagði ég
án allrar samúðar.
— Þú ert þó ekki afbrýðisam-
ur?
— Ætli ekki það! En heldurðu
ekki að hann sé enn afbrýðisam-
ari en ég?
— Ég held að hann viti ékki
neitt um okkur.
— Ég hélt annars að öll Char-
lottestown vissi allt um okkur.
Að minnsta kosti liggjum við
undir grun. Og fyrir fólk sem
er afbrýðisamt að eðlisfari eru
grunsemdir næstum enn verri en
staðreyndir.
— Hvað þú getur enzt til að
vera hátfileygur...
fEFNI
SMÁVÖRUR
TÍZKUHNAPPAR
HARGREIÐSLAN
Hárgreiðslu- og snyrtistofa
Steinu og Dódó
juaugav. 188 III. hæð (lyfta)
Sími 24-G-lG.
Perma
Hárgreiðslfu- og snyrtistofa
Gar'ðastræti 21 SÍMI 33-9-68.
Kínínduftið leystj ekki vand-
ann. Harriet virtist standa á
sama, ef óg aðeins fullnægði hinu
óseðjandi kynhungri hennar. Það
var komið fram í ágúst og það
var orðið svo votviðrasamt að
við gátum ekki átt ástafundi
okkar undir beru lotfti. Hún varð
að koma í kofann til min og hún
var einna líkust dálítilli tófu í
ránsferð þegar hún laumaðist yf-
ir engin í rökkrinu. Og í hvert
skipti sagði ég við sjálfan mig án
sannfæringar: — Þetta verður að
vera í síðasta sinn. Auðvitaö varð
það ekki og ég afsakaði mig
með því, að ég væri hvort sem
var að fara burt í mánaðarlokin
og þá kæmu endalökin af sjálfu
sér.
Fjöllin voru hulin þokuhjúp og
minntu á írska bóndakonu með
sjöl á höfðinu. Mér fannst ég
vera lokaður inni í einsetu-
mannskofa í miðri eyðimörk.
Ég var alveg sigldur í strand
með ritstörfin; einn daginn ók
ég til Galway til að leita mér
að lesningu, þegar ég var búinn
að lesá allt læsilegt úr bókabúð-
inni í þorpinu. Ég fékk léðar
bækur hjá Maire og hún tók
alltaf vel á móti mér, en haföi
þó nóg á sinni könnu; hún skýrði
mér frá að Concanraon hefði
kornið 'til þeirra og spurt margra
„asnalegra spuminga“. Ég fór til
Charlottestown í tíma og ótima
í alls konar bjálfalegum erinda-
gerðum — til að gera innkaup,
til að rabba við Sean á bensín-
stöðinni, í þeim tilgangi einum
að tala við aðrar mannlegar ver-
ur. Ég var víst ekki efni í ein-
setumann þrátt fyrir állt. Mér
var líka ljóst að mig langaði
mest til að líta inn í Coloony-
barinn þegar ég gat verið nokk-
ufn veginn öruggur um að Flurry
og Harry væru þar ekki. Haigg-
erty var orðinn ögn fálátari, enda
þótt hann væri enn kurteis og
alúðlegur — hann virtist vera
búinn að sætta sig við þá óum-
flýjanlegu staðreynd að ég vperi
tii.
Mér leiddist, og eina tilbreyt-
ingin var þegar Harriet heim-
Volkswageneigendur
Höfum fyrirliggjandi BRETTI — HURÐIR — VÉLALOK
og GEYMSLULOK á Volkswagen í allflestum litum. —
Skiptum á einum degi með dagsfyrirvara fyrir ákveðið
verð. — REYNIÐ VIÐSKIPTIN.
Bílasprautun Garðars Sigmundssonar.
Skipholti 25. — Sími 19099 og 20988.
BÍLASKOÐUN & STILUNG
Skúlagötú 32.
MOTORSTILLINGAR
Hj:dLASTILUNGAR IJÚSASTIILINGAR Simi
LátiS stilla i tima. 1 O 1 O rt
Fljót öö-' örugg þjónusta. • I «J I U U
sótti mig í krafann. En það stoð-
aði lítið, því að þegar við vor-
um búin að fá útrás vissum við
ekkert hvað við áttum að segja
hvort við annað. Samræður
hennar vom leiöigjarnar og mér
fannst hún oft vera ruddaleg og
óspennandi kvenpersóna. Mér var
vel ljóst að þetta voru andstyggi-
legar hugsanir af minni hálfu; ég
reyndi að leyna þeim fyrir henni,
en árangurinn varð aðeins sá að
ég varð ekiki lengur eins kyn-
ferðislega heillaður af henni og
áður. Ég vaknaði upp af sjálfs-
blekkingunni og þegar maður fer
að sundurgreina tilfinningar sín-
ar og kenndir á þennan hátt,
verður ekkert eftir nema blygð-
unin. Um leið skildi ég vel að
þetta var allt saman mér að
kenna, og í hvert sinn sem ég
reyndi að vera kaldur og harður
hlaut ég að láta undan ofsa-
legri ástríðu hennar.
Ég var í versta skapi; var
einna líkastur skóladreng fyrir
sumarleyfið sem taldi dagana
þangað til hann gæti komizt
heim. Ég óskaði þess nasstum að
eitthvað gerðist — jafnvel ný á-
rás — sem gæti rofið þetta til-
breytingarleysi og hresst mig upp,
og eitt kvöldið var barið varlega
að dymm hjá mér. Ég hrökk í
kút, en ég tók mig á og gekk
út að glugganum. 1 daufu skin-
inu frá olíulampanum gat ég
greint fööur Bresnihan fyrir ut-
an. Ég opnaði útidyrnar og
hleypti honum inn.
— Hann er að létta til. Það
verður sennilega gott veður á
morgun.
Ég hellti whiský í tvö glös og
bjó mig undir yfirheyrsluna sem
trúlega var í vændum.
— Þér ætlið bráðum að halda
heimleiðis, Dominic?
— Sennilega í lok mánaðarins.
Hann spurði mig um móður
mína, um líf mitt í Dondon, um
nýju skóldsöguna mína.
— Ég er kominn í alger þrot.
Ég held ég geti ekki skritfað neitt
hér — eða annars staðar í Ir-
landi.
Hann starði á mig greindar-
legum augunum. — Of margir
æsilegir atburðir geta trúlega
raskað því innra jafnvægi sem
rithöfundur þarf á að halda?
— Já, sennilega hafið þér á
réttu að standa.
Presturinn sat stundarkrarn og
hugsaði sig um. — Þér verðið að
afsaika að ég skyldi láta titfinn-
ingarnar hlaupa með mig í gön-
ur þegar við töluðum saman í
Ohariottestown um daginn. Þeg-
ar allt kemur til alls eruð þér
ekki með sömu trúarsannfæringu
og við.
— Þér voruð í fiuilum rétti.
— Það er vinsamlegt af yður
að taka þessu þannig. Það gefur
mér hugrekki til að leggja fyrir
yðu-r spurningu sem yður er trú-
lega ekki að skapi.
— Segið bara það sem yður
lystir.
— Þér eruð væntanlega ekki
með ráðagerðir um — ég á við,
að fólkið sem þér hafið kynnzt
hér, vinimir sem þér hafið eign-
azt — það hefur vonandi ekiki
allt verið hugsað sem efni í nýja
bók?
— Alls ekki, faðir Bresnihan.
Auðvitað er aldirei að vita nema
reynsla manns geti einhvem
tíma orðið efini í skáldverk.
Auðvitað yrði þá um miklar
breytingar að ræða. Ég get fiull-
yrt að mér dytti aldrei í hug að
nota einkalíf fólks sem ég hef
þekkt eða misnota trúnað —
— Þér misskiljið mig. Það var
kominn áhyggjusvipur á andlit
hans. — Ég skal vera fullkom-
lega hreinskilinn og segja af-
dráttarlaust að ég get ekki hugs-
að mér neitt — fyrirlitlegra en
að misnbta unga konu í þeim
eina tilgangi að fá efni í —
— Það get ég ékki heldur,
svaraði ég asstur. — Og látið
yður ekki detta í hug að ég sé
einn af þeim lúalegu höfund-
um —
Faðir Bresnihan kveikti sér í
nýrri sígarettu og hendur hans
skulfu.
— Nei, ég hefði ekki trúað
því á yður heldur.
— Og hina spuminguna eruð
þér áður búinn að leggja fyrir
mig — hvort ég lifði'í synd með
Harriet Leeson?
Hann leit á mig með elfitir-
væntingarsvip: — Og gerið þér
það?
Ég fæ víst aidrei neina skýr-
ingu á því af hverju ég afréð að
svara^ honum ekki framar með
útúrsnúningum. Ég var orðinn
þreyttur á að blekkja hann. Og
hann var góður maður.
— Já, faðir Bresnihan.
Hann dró andann þungt. En
hijómfögur röddin virtist þess
albúin að veita mér syndafyrir-
gefiningu þegar hann sagði:
— Ö, Dominic, er yður þá alls
ekiki Ijóst að þér hafið drýgt
hræðilega synd? Er yður ekki
ljós sú skelfilega hætta sem vofir
yfir dauðlegri sál yðar?
— Afsakið þótt ég segi j>að,
æruverðugi faðir, en hvað vitið
þér um ást milli karls og konu?
— Ást! Kallið j>ér dýrslegar
fýsnir ást? Hann gat varla stillt
sig. — Hafið þér í hyggju að
fara með hana til Englands og
eyðileggja líf eiginmanns hennar?
Þér hljótið að hafia gert yður
Ijóst að hún er hið eina sem
hann hefiur að Iifa fyrir.
— Nei. Áður en mánuðurirm
er liðinn ætla ég að kveðja hana
fyrir fiullt og allt.
— Einmitt það. Hann horfði á
mig nístandi augum. — Af hverju
ætlið þér að bíða svo lengi með
það? Er það af einskærri eigin-
gimi?
— Það er kannski fullm.ikið
sagt.
— En þér hafið til þess unnið.
Hlusitið nú á mig, Dominic. 1
hvert sinn sem þér og frú Lee-
son — það var ólýsanlegur við-
bjóður og fyrirlitning í augna-
ráði hans — þá gerið þér aðeins
sjálfium yður erfiðara fyrir —
þér sökkvið dýpra og dýpra
niður í fenið. Þér trúið ef til
vill ekki á dauðasyndina. En þér
syrxdgið gagnvart sjálfium yður svo
að ekki verður aftur snúið Þér
vitið eins vel og ég að þér og
frú Leeson eigið ekkert sam-
éiginlegt. Þér þurfið aðeins á
henn.i að halda þegar þér viljið
fullnægja holdlegum fýsnum yð-
ar og það er napurlegt — og sá
napurleiki getur leitt örvílnun
yfir ykfcur bæði — auk þess sem
það getur óafvitandi leitt til þess
að þér fáið liti'lsvirðingu á öllum
konum. Þegar þér eruð svo djúpt
sokkinn að samband yðar við
konu byggist aðeins á holdlegri
fýsn, hafið þér um leið fyrirgert
möiguleikanum til að finna síðar
SINNUM
LENGRI LÝSING
neOex
2500 klukkustunda lýsing
við eðiiiegar aðstæður
(Einu venjulegu perurnar
framleiddar fyrir svo
langan lýsingartíma)
NORSK ÚRVALS
HÖNNUN
Heildsaia Smásala
Einar Farestveit & Co Hf
Bergstaðastr. 10A Sími 16995
Frá Raznoexport, U.S.S.R.
Marslrading Companylif
AogB gæðaflokkar
Laugaveg 103
sfmi 1 73 73
w-
Hver býður betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER íteppi með aðeins 10%
útborgun.
AXMINSTER — annað ekki.
mirnm
ANNAÐ EKKI
Grensásvegi 8 — sími 30676.
Laugavegi 45 B — sími 26280.
FYliIR SKOLAFOLKIÐ:
Buxur, skyrtur, peysur, úlpur, nærföt, sokkar og
margt fleira. — Fjölbreytt og fallegt úrvaL
PÓSTSENDUM.
^ ’-vp'i’rfTALrf ^*—,r~~
.Ij. — Laugavegi 71 — sími 20141.
SÓLÓ-eldavélar
Framleiði SÓLÓ-eldavélar af mörgum stærðum
og gerðum. — Einkum hagkvæmar fyrir sveita-
bæi, sumarbústaði og báta.
VARAHLUTAÞJÓNUSTA.
Viljum sérstaklega benda á nýja gerð einhólfa
eldavéla fyrir smærri báta og litla sumarbústaði.
ELDAVÉLAVERKSTÆÐl
JÓHANNS FR.
KRISTJÁNSSONAR h.f.
Kleppsvegi 62 - Sími 33069
lUisiiiUiniiiiiHnyiiiiiiíiiiiiiajiimiMiiimiuiaíliyiIiiIiniíinniiijiiliiiíliiiiiiiiiiUiiiíiiiiiijjiuajimiijijiiníiitiit
HEFUR TEPPIN SEM
HENTA YÐUR
TEPPAHUSIÐ
_
SUÐURLANDS-
BRAUT 10
*
SÍMI 83570