Þjóðviljinn - 15.09.1971, Blaðsíða 5

Mdðvikluldlagwr 15. septeamlbietp 1971 — ÞJÓÐVTLJINN — SlöA g
OPIÐ BRÉF
TIL FRÆÐSLUSTJÖRA
OG SKÓLASTJÓRA
ÁLFTAMÝRARSKÓLA
Á að Iáta það viðgangast að barn séu meðhöndluð sem vélbrúður?
-
MANNÚÐÁRLÁUST SKÓLÁKERFI
Ánuim saimaii befur það.-yer-
ið látið viðgangast að'b'örn i
Reykijiajvík sóu meðböndiuð seim
nokfcurs fconar vélbrúður.
Er ekfci komiinn tínii til aö
staldra við og athuga hvernig
að þeirn er búið írá hendi
sumra skóla hér í hafiuðtoorg-
inni? NiðurrðSun skólatímia á
stundatötflu er framkvæmd án
npkkurrar mannúðar.
í fyrsta lagi eru sniéiborn
rekin út fyrir fótatferðartíma
flestra annarra borgara, þ.e.
fyrir fcl. 8 á morgnana, út 1
fcaldan og diiruman vetur.
í öðru lagi eru börnin látin
masta tvisvar og jafnvel þrisvar
i sfcola á diag. Þau born sem
eiga 15 mín. gang í skóla eyða
þannig 1% kiukkutíma í að
þraifinfrfram og til bafca.
f þriðja lagi er matartími hjá
barnafjöiskyldum á tímafoilmu
kl. lilr2, ;ýmist einhver að. koma
eða að fára. Vegna 'þrísetnirig-
ar í skólum virðist þetta óhjá-
kvaamilegt.
Við viljum nefna nokfcur
dæmi úr Álftamýrarskóla:
1) — Drengur úr 11 ára
deild. sem er í skóia frá kl.
1-5 alla daga, á að mæta kl.
8 á mánudagsmorgni fyrir 1
söngtíma. Sá sami drengur
mætir á lauigardaigsmorgni fcl.
8 fyrir 1 leikfimitímia, annars
er laugardagurinn frír.
¦2) — Drengur úr 12 ára
dieiid.er ,í 'skólá frá kl., 8-12.
Hann þarf að mæ.ta- alla daga
vikunnar á mismíuríaridi tím-
um. eftir bádegið. Það eru 10
mætingar á 5 dögum. .
3) — 7 ára dóttir okkar. sem
er að hefja nám, er í skóla
iflráMJ 12.10 til 2.30; á miðviku-
dögum 'er leikfimi kl. 10^30—
11.10. Efcki þarf mikinn reikn-
ingsheila til að sjá hvað þessi
iítlá stúlka þarí að gera á'
einum 'Hlukkutímia, þ.e. fára í'
sturtu; kiæða sig- hlaupa heim
(mikil umferðargata með. fjór-.
um. abreiniutm er: á ,. leiðinni),
borða,'¦' fiaup'a" í skoiariri og
vera mætt þar ¦; strindvislega í
tím"a"'kí. -12:10. ' '.'.,:.* '
4) — 11 ára dóttir okkar
þarf að mæta í skólann níu
sinnum á 5 dögurn, þar af
þrisvar sinnum einn og sama
daginn.
Föstudagur:
8.00— 8.40. leikfimi.
8.50— 9.25 frí
9.40—10.20 handavinna
10.30—11.10 —
11.20—12,00 frí
12.10—12.50 frí
13.00—17.50 6 tfmar í
skóla.
. . . /. x'. 'J I
(eoa
hugsunaríeysí
skólayfirvalda)
Það er ekki
nóg að nalda
mörg gagnleg
kennaranámskeið
þegar skólastjórnirnar
sjálfar meðhöndla börnin
sem nokkurs konar vél-
bíúður. Slík meðferð
hlýtur að skapa leiða
og hvað er þá unnið
og hvert stefnt, segja
hjónin Lena M. Rist og
Gísli B- Björnsson í eft-
irfarandi opnu bréfi,
þar sem þau bera
fram margar spurn-
ingar, sem fróðlégt
verður að fá
svar við.
Þetta. er. 9;tíma ' kennstudagur
slitinn í þrennt. — Þessi teipa
kemur heim rúmlega fimm
daginn áður svo tími til heima-
lesturs er kvöldið, til leiks eða
eigin athafna er enginn tími.
Eflaust má finna fleiri því-
lík dæmi og rétt er að minna
á að þetta gildir ekki aðeins
um þessi einstöku börn, heldur
öll bekkjiarsystkini þeirra.
Við efumst um að nokkur
fullorðinn heilvita maður léti
bjóða sér þvílíka vinnutil-
högun.
1) Hver er ábyrgur fyrir svona
glundroða?
2) Eru vísindaleg vinnubrögð
notuð við stundatöfluigerð,
t.d. tölvur?
3) Eru sérhæfðir menn að verki
eða hafðir með í ráðum?
4) Er tekið tillit til fjarlægða
milli heimilis og skóla?
5) Er langt þangað til að hedm-
ilisfölk getur setið saman að
snæðingi a venjulegum mat-
málstímum?
6) Er hugsað urn eða.fyrir leik-
þörf barna? . .
7) Er hugsað um hvaða tíma
börnum er ætlað til heima-
lesturs?
8) Hvað er leyfilegur hámarks
skólavinnutími barna?
9) Hefur ekki gleymizt aö faiugsa
um húsmæður, sem margar
vilja eða verða að vinna ut-
an heimilis, en er meinað
það óbeint vegna slíkra
vinnubragða?
Ástæðan fyrir þessum skrif-
um er m.a. sú að þessa mestu
annadaga skólanna náðist ekki
í neinn ábyrgan aðila til að
ræða þessi mál.
Fræðslustjóri, fulltrúi hans
Og skóiastjóri Álftamýrarskóla
vora allir veikir og engir stað-
genglar!!!
Við skorum á fræðslustjóra
og skólayfirvöld að kanna þessi
mál. Þeir skólar ' sem vegna
húsnæðisskorts ekki geta fram-
fylgt skyldunámsgreinum, nema
að það komið svona harkalega
niður á bömum og f.iölskyldum
þeirra. verða einfaldlega að
skera niður skólatímann. Það
" ekki nóg að halda mörg
fi'agnleg kennaranámskeið þeg-
ar skólastiórnirniar sjálfar búa
svona að börnunum.
Þetta hlýtur að stoapa leiða,
hvað er þá unnið og hvert er
stefnt?
Virðingarfyllst,
Lena. Margrét Rist
Gísli B. Björnsson.
Fellsmúla 19.
Alþjóðasamb&nd
jafnaðarmanna
á Islindsmála-
fundi \ London
„Síðastliðinn þriðjudag, ?,
september, efndi Alþjóðasam-
band jafnaðarmanna til hádeg-
isverðarfundar í London, þar
sem eingöngu var fjallað um
málefni Islendinga. Á fundi
bessum flutti Benedikt Gröndal,
varaformaður Alþýðuflokksins,
framsöguræðu, og var megin-
efni hennar að skýra stefnu og
viðhorf íslendinga í landhelgis-
málinu.
Til fiundar þessa voru boðad-
ir blaðaimenn firá jafnaðar-
mannabliöðum og fulltrúum frá
jafnaðarmanirDaflokkum í mörg-
um löndum, sem aðsetur hafa
í Ixxndon. Voru þarna auk
Breta m.a^ fulltrúar fré Aust-
urriki, Sviss, ftalíu, Noregi,
ísrael, Spáni og CJhile.
Að Mkinmi framsöguiræðu
Benedlikts kom fram fjöldi fyr-
irspurna og urðu fjörugar um-
ræður um máleflrii Isleníiinga.
Kom í Ijós mikill áhugi á fs-
lamdi af háilfu fundarmainna.
Tímairit Alþn'láðasam.bands
jafnaðanmanna, sem berst til
flokka í meira en 50 lönduni,
miuin í næsta hefti sóriu birta
efni um Island, stjórnmél þess
og hagstnunaiméll."
Hljómplata
með/eikritum
kemur út
f vetur miun koma út fajá Fálk-
anum hljóiniplata með sýnishorn-
um af íslenzikum leiifcrituín, er
fliutt haifa verið saðustu árin.
Verða á plötunni baflar úr 4—5
leifcrituim og gefst þar kostur á
að heyra radidir heiztu leifcara
félagsins á seinni áiruim. Þá mun
koma út hjá Alimenina bókafié-
laginu rífelega myndsfcreytt- e6f~-
mœlisrit. Þar verður saga fé-
lagsins rakin og bitrt yfirlit yfir
stairfisemi félagsins, en þeir
Sveinn Einairsson og Lárus Sig-
urbjörnsson hafla tefcið það sam-
an ásamt fileiruim. í Bogasal
Þjóðminjasafinsins verður í vetur
komið fyrir syningu, sem gefa
á heildammynd af leifcmiyndagerð
hja Iðnó, að sivo miklu leyti sem
hœgt er. Verða þar sýnd líkðn
og ljósmyndir af leifcmyndum hjá
félaginu s.l. 75 ár en Steinþór
Sigurðsson mun annast þessa
sýniiigu.
SMAÞJ0FNADUR
ER H0LLUR
VINNUANDANUM
Hegðunarsálfræðingar bafa
nú bent fyrirtækjum á nýja
leið til sparnaðar: Upp að
vissu marki skal láta þjófnað
úr verzlunum og skrifstofum a£-
skiptalausan.
Þegar endurskoðandinn fór
að huiga að bófcbaldi fiyrirtækis-
ins komst hann sér til skelf-
ingar að raun um, að skrif-
stofustjórinn hafði, á alllöng-
um tímia, dregið sér allt að tvö
þúsund dollara, og stungið
þeim í eigin vasa.
Hann bar málið upp við for-
stjóra fyrirtækisins, en sá brást
hinn rólegasti við og spurði
hversu mikið viðkomandi hefði
í laun. Það reyndust vera 10
þúsund dollarar. Þá svaraði
forstjórinn: „Við látum þetta
mál niður falla. Skrifstoíu-
stjórinn er okfcur minnst 15
þúsund doilara virði."
Með öðrum orðum bafði
þjófiurinn stolið minni upp-
hæð en hann átti eiginlega
skilið að íá fyrir störf sín.
Með þessu dæmi heíur sál-
fræðingurinn Lawrence R. Zeit-
lin ritgerð sína um þjófniaði og
fjárdrátt í bandarískum fyr-
irtækjum. Einkunnarorð. rit-
gerðarinnar erii. stutt og. lag-
gott: „Smáþjófnaður er hollur
vinnugleði starfsmanna".
Einkaritarar og þvottakonur,
burðarmenn jafnt sem deildar-
stjórar og fiorstjórar hnupia og
stela árlega í Bandaríkjunum
fyrir upphæð sam svarar tíu
miljörðum doilara. Þau stela
úr vöruskemmum skrifstofum,
fiataiherberigjum og salernum.
„öllu sem hönd á festir", allt um,aö t£Ííkria á"), upp í útvörp
frá fáeinum bréfaklemmum, og reiknivélar.
frímerkjum, kúlupennum og rit- Að méðaltali stelur hver
vélapappír („handa krökkun- starfsriiaður'' • éihfcafýrirtækis
300 dollara virði árlega, og
heildarupphæðin er þrefiait
hærri en sú, sem búðahnuplarar
og innbrotsþjófar komast sam-
anlagt yfir á hverju ári.
Þrátt fyrir margháttaðar til-
raunir fyrirtækja til að hindra
þjófnaði, svo sem með sjón-
varpsmyndiavélum, rafeinda-
geislum og leit á fólki þá
halda þjófarnir sínu striki.
Þeir læsa ótrauðir klónum í
állt sem á vegi þeirra verður,
og kletojia út æ lúmstoari og út-
smognari áætlunum til firetoari
þjófnaða.
Prófessor Zeit!lin hefur eytt
allmörgum árum í að kynna
þær ásitæður, sem liggja að
baki þjófinuðunum. Niðurstaða
hans er sú, að þar ráði mestu
hve ánægður stanifsniaður er
með vinnu sína. Þeir sem
gegna leiðinlegu og tilbreyt-
ingarlitlu starfi, sem gefur lítið
í aðra hönd og tafamasríkaða
möguleitoa til 'að vinna sig upp
í. byrja ofit að stela frá vinnu-
stað sínum. Ef taikast á að
draga úr þjófnuðunum, þá er
sú ein leið fiær, aði gera starfiið
f,iölbreyttara og sjálHfstæðara,
segir prófessor Zeitlin. Ef að
eigendur fyrirtæfcja sjá sér
þetta efcki fært, þá verða þeir,
að því er Zeitlin segir, að
hækka laun starfsmanna sinna
og bæta aðstöðu þeirra eins og
1 firamast er unnt, þannig að þeir
vilji etoki eiga á hættu að missa
starf sitt vegna yfiirsrjóna. Að
öðrum kosti sfculu atvinnurek-
endur sætta sig við þjóimaði.
f rannsófcnum sínuim hefur
Zeitlin koníiat að því, að flestir
þeirra starfsmanna, sem rekn-
ir hafa verið úr vinnu sakir
þiófinaða, hötfðu að dómi yfir-
manna sinna skarað frani úr í
duignaði og starfshæfhi, eða sú
var að minnsta kosti raunin á,
með alls 32 starfsmenn fata-
verzlunar einnar, sem reknir
höfðu verið vegna hnupls. Hver
þeirra hafði aðeins stolið ár-
lega vörum fyrir 200 dollaira,
og þegar því er deilt upp í
vinnudaga ársins, þá er aðeins
um óverulegar aufcatekjur að
ræða. Það hefði því verið mun
hagkvæmara fyrir st.iórnendur
verzlunarinnar að . láta þetta
framtferði átölulaust.
Zeitlin mælir því með þvi
við eigendur fyrirtækja, að þeir
íhugi vel hvers virði starfs-
maður. sem uppvis verður að
biófriaði er fyrirtækinu. áður
en þeir segia honum upp stairfi.
Sé upphæðin, sem stoiið er,
minni en sem svarar því, að
frádregnum launum, þá sé rétt
að þegía málið í hel. Strangar
og umfangsmifclar aðferðir til'
að fyrirbyggia þ.iiófnaði verða
ella dýrari og ðbagkvæmari,
þegar öllu ©r á botainn hvolft.