Þjóðviljinn - 10.10.1971, Blaðsíða 8

g SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN — SuMwudagur 10. október 1971.
húsnœðismál
llےlKai'
ít 11 lc i
Múrverkið unnið með svokallaðri rapp-vél.
Byggingalóðaskortur
Framhald af 7. síðu.
þess hversu misfljótir verk-
takamir hefðu verið að ljúka
verkunum.
Endanlegur frágangur lóða
væri nú skilyrði fyrir þvi að
byggingaraðilar fengju aðra lóð
til úthlutunar. En vegna mis-
bresta á frágangi væru nú
nokkrir byggingaraðilar komn-
ir á „svartan lista“ hjá bygg-
ingaryfirvöldunum og fengju
ekki lóðir til framkvæmda í
bráð.
Gatnagerðargjöld væru mis-
munandi eftir því hverslags
hús væri um að ræða. Af
íbúðurn í fjölbýlishúsum væru
greidd 15 — 25 þúsund kr.,
en allt upp í 300 þús. af ein-
býliahúsum.
Lokíð var byggingu um 800
ibúða á síðasta ári, eru þá
meðtaldar á annað hundrað í-
búðir Öryrkjabandalagsins.
DÝRUSTU
LÓÐIRNAR
Að sögn Sigurgeirs Sigurðs-
sonar, sveitarstjóra Seltjam-
arness, hefur hreppurinn engar
lóðir til úthlutunar. Allar
byggingarlóðir á Nesinu væru
eignarlóðir. Hreppurinn veitti
þvi aðeins þyggingaleyfi. Lóða-
verð væri nokkuð breytilegt.
Hæst verð væri á lóðum sem
næst liggja sjó, og þeim sem
efet stæðu i Valhúsahæðinni.
Milli þessara svæða væru ó-
dýrari lóðdr. Verð lóðanna að
meðtöldu gatnagerðargjaldi
væri frá 400 þúsund kr. upp
í 700 þúsund.
Nú eru í smíðum 90-100
íbúðir á Seltjamarnesi og er
reiknað með að smíði 50 þeirra
verði lokið á árinu. Helmingur
íbúðanna er í þrem fjölbýlis-
húsum, en aðrar íbúðabygging-
ar eru raðhús og einbýlishús.
Flest eru húsin uppsteypt, að-
eins 2-3 hlaðin.
Byggingaverktakar ~ byggja
sjálfir og selja síðan raðhúsin
og blokkirnar, en byggjng ein-
býlishúsanna er í umsjá eig-
endanna. Búið er að byggja Vs
af því sem byggt verður á
Seltjamarnesi.
EFTIRSPURN
EKKI FT7LLN/EGT
Ólafur Jensson, bæjarverk-
fræðingur í Kópavogi, sagði að
ekki hefði verið hægt að sinna
öllum lóðaumsóknum til bygg-
ingaframkvæmda þar. Gatna-
gerðargjöld í Kópavogi eru þau
sömu og í Reykjavík, eða á-
kveðin prósentutala á fermetra
lóðar.
Hvort tveggja er að byggð
eru stór og lítil hús í Kópa-
vogi. Byggingarfélag hefði séð
um byggingu nokkurra blokka,
svo væru og nokkrir einstak-
lingar, sem byggðu og seldu
íbúðir.
EINGONGU
EINBÝLISHÚS
Garðahreppur hefur að
mestu tekið eignamámi eða
keypt þær lóðir sem eru fyrir
otfan Hafnarfjarðarveg. Allar
lóðir í Arnamesi eru hins veg-
ar í einkaeign. Er þar um
erfðafestuJjand að ræða. Það
land, sem ehn er óbyggt í
Amamesi, er í eigu 11 ein-
staklinga, sem allir eru af sömu
ættiruni.
Lóðir í Amarnesinu em
mjög stórar eða frá 1200-1600
ferm. Verð lóðanna er og mis-
jafnt; minnsta verð á fermetra
er 85 kr., og eru þær lóðir
nasst Hafnarfjarðarveginum, en
hæst er verðið á sjávarlóðun-
um og kostar fennetrinn þar
meðalstærð 1400 ferm. á lóð,
meðalstærð 1400 m2 á lóð,
kosta þær frá 119 þúsund
krónum upp í 350 þúsund. Við
þelta bætist svo gatnagerðar-
gjald, sem er rúmlega 300
þúsund krónur af svo stórum
lóðum. Þannig þarf frá 420
þús. kr. og upp yfir 650
þúsund til að hefja bygginga-
framkvæmdir í Arnamesi.
Annarsstaðar í Garðahreppi
er aðeins um að ræða gatna-
gerðargjald, en það er 229
þúsund krónur af 1000 fer-
metra lóð. Engin fjölbýlishús
eru byggð í Garðahreppnum og
ekki er fyrirhugað að reisa
nein ' í næstu framtið.
LÆGSTA
LÓÐAVERÐ
Bæjarverkfræðingur í Hafn-
arfirði er Björn Árnason. Sagði
hann, að auglýst hefði verið
eftir umsóknum að byggingu
einbýlishúsa. 75 bæjarbúar
sóttu um lóðir auk 30 utan-
bæjarmanna. Úthlutað var að-
eins 25 lóðum og voru ínn-
anbæjarmenn látnir ganga fyr-
ir.
Til þessa tíma hefði verið
hægt að úthluta raðhúsalóðum
eftir því sem sótt hefði verið
um þær. Nú væri svo komið,
að innanbæjarmenn ednir
fengju slíkar lóðir.
Gatn agerðargj öld væru nokk-
uð lægri en i Reykjavík, t.d.
væri það 95 þúsund krónur
fyrir hverja íbúð við raðhúsa-
lóð, og fyrir meðal einbýlis-
húsalóð með bílskúrsrétti 150
170 þús.
Norðurbærinn í Hafnarfirði
er nú allur skipulagður, en
þar eru mestar byggingafram-
kvæmdirnar. Á þessu ári verð-
ur lokið við u.þ.b, 150 íbúðir
í Hafnarfirði.
úþ.
Vegna fréttar um að lóðir undir fjölbýlishús
séu þrotnar hjá Reykjavíkurborg
sneri blaðið sér til nokkurra aðila, sem
tengdir eru byggingariðnaðinum á
einn eða annan hátt.
Nokkurs uggs gætti hjá sumuim þeirra vegna
þessa. Er þar um að ræða atvinnuleysisvanda,
sem kýnni að skapast og þá staðreynd,
að ef ekki verður byggt nægjanlega mikið
til að svara eftirspurn, muni verð
íbúðarhúsnæðis hækka enn til muna.
Ef ekki verður hægt að halda áfram
byggingu fjölbýlishúsa
Hækkar verð
íbúða enn meir

* • :•
Verð innréttinga hefur lækkað að tiltölu um 35—40% síðan 1964.
Við Vesturberg byggja bygg-
ingameistararnir Öskar og
Bragi 30 fbúða hús með þrem
stigagöngum. Þeir mimu vænt-
anlega hafa næg verkefni fram
undir áramót, en þa ætla þeir
að Ijúka byggingu hússins.
Hvað þá tekur við er óráðið.
Nýlega fengu þeir afsvar hjá
byggingaryfirvöldum borgar-
innar við beiðni um lóð. til
byggingar fjölbýlishúss.
Á sama tíma eru reikin hér
byggingafélög, sem eiga lóðir
á lager. Má þar nefna Einham-
ar, samstarfsfélag bygginga-
Við framleiðslu
fspan-einangrunar-
glers er notuð
nýjasta tækni
með reyndu
starfsfólki.
Leitið tilboða
og nánari
upplýsinga.
Athugið að gera
pantanir
tímanlega.
EINAMGRUNARGLER
Framleitt með

Bnrjmni^.
“ JbSBUs
GlTIIIlIilpirö
SimBS
ÍIHGKiI IMHl
imrEKi
iPiIiilliI
piniiKiHi
nnnnníi
Aðferð

10 ára ábyrgö
PÆ
EINANGRUN ARGLER
Smiðjuvegi 7, Kópav. Sími 43100
Furuvöllum 5, Akureyri. S. 21332
meistara. Fannst þeim Óskari
& Braga eins og verið væri
að ýta þeim til hliðar, út úr
samkeppni byggingariðnaðar-
ins. Hjá þeim væri ekkert ann-
að framundan en fri; frí sem
æti upp þann hagnað sem
kynni að verða af bygging-
unni við Vesturberg.
Æskilegast töldu þeir að
skipulagsmálin væru unnin
þannig, að ekki þyrfti að slíta
byggingarvinnu í sundur þann-
ig að verkfæri og tæki stæðu
ónotuð um lenigri eða skemmri
tíma. Þannig þyrfti að standa
að þessum málum, að hægt
væri að flytja tæki og efni
frá einum stað til annars án
þess að til kæmi verkstopp.
Með því væri hægt að halda
verði íbúða nokkuð í skefjum,
en stöðug bygging íbúarhús-
næðis væri forsenda fyrir því
að íbúðarverð ryki okki upp
úr öllu valdi.
Þá væri það vissulega til
bóta, ef skipulagsfræðingar
borgiarinnar létu svo lítið að
leita umsagnar byggingar-
meistara um skipulag íbúðar-
húsasvæða. Sannarlega væri
það efcki gert nú, enda bæri
margt í skipulaginu þess aug-
ljós merfci.
Vflnfc'llvílcfálílg'^
Múrarameistarar telja slg
ekki þurfa að kvíða. Þeir eiga
enn eftir talsvert óunnið og
verða nofekuð fram á næsta
ár að ljúka því sem fyrir
liggur.
Útlitið hjá trésmiðum með
atvinnu f vetur er nokkuð
sæmilegt. Eftirspum eftir tré-
smiðum er enn ta.lsvert mifcil.
Hiá þeim verður aðallega um
að ræða ínnivlnnu, sem efcki
gefur eins mifcið í aðra hönd
og uppsláttarvinna. Telja þeir
að ef ekki komi til skipulags-
stöðvunar eins og 1968 verði
næg atvi'nna hjá þeim.
Dagsbrúnarmenn telja að
verði skipulag íbúðarhúsnæðis
ekki tilbúið næsta vor muni
það hafa mjög slæm áhrif
bæði í atvinnu- og húsnæðis-
málum. Dauðir kaflar í bygg-
ingariðnaði væru mjög hættu-
legir og viðbúið komi þeir til,
að talsveirt atvinnuleysi verði
hjá byggingarverkamönnum.
Lækkað
innréttingaverð
Jón Pétursson hjá J. P. inn-
réttingum sagði, að innrétt-
ingar fengjust nú á mun lægra
verði en áður. Væri munurinn
allt að 35 — 40% miðað við
verðlag 1964.
Taldi Jón þessa hagkvæmu
þróun því að þakka að nú væri
unnið eftir skipulagi í þessari
atvin,nugrein, en það væri
meira en hægt befði verið að
segja hér áður. Tilkoma stærri
aðila við vinnu innréttinga
hefði og dregið úr bílskúrs-
framleiðslunni, eða innréttimg-
um sem unnar voru í lélegu
húsnæði við ófuílnægjandl skil-
yrði.
Enn er hægt að færa kostn-
aðinn niður, sagði Jón. Ef
lánsfjármagn væri fyrir hendi,
gætu fyrirtækin sjálf séð um
efniskaup og þannig losnað við
álagningu eins milliliðs.
Innréttingasmiðir þyrftu
ekkert að óttast þótt til sam-
dráttar kæmi við nýsmíði í-
búarhúsnæðis, því þeir yrðu
allt að tvö ár að vinna upp
það sem fyrir lægi í það hús-
næði sem þegar hefur verið
byggt.
Furðulegrar kröfur
Magnús Sigurðsson hjá Sig-
urði Elíassyni í Kópavogi
sagði okkur að þa@ væri ekki
meira en svo að þeir væru
komnir yfir afleiðingar bygg-
ingakreppunnar frá 1968 Þá
hefðu þeir við að glíma óeðli-
lega samkeppni vegna þéss að
menn tækju að sér ag smíða
hurðir án þess a@ fá það fyrir
þær,' sem þeir þyrftu.
Sagði Magnús að fyrirtækið
hefði ekki fært verð á hurð-
um niður þrátt fyrir þá fjölda-
framleiðslu sem þar er. Ekki
í eiginlegri merkingu. En þeir
hefðu hamlað gegn ’
til að samá
miðað við verðlag 1967, þyrfi
að hækka framleiðsluna um
allt að 20%.
Framleiðsluimátinn á hurð-
um sagði hann, að væri fyrir
neðan allar hellur. Fólk kæmi
og pantaði burðir í íbúð og
gerði kröfur til þess að þær
væru allar nákvæmlega eins.
þ. e. a. s me® sama munstri í
spóni! Þetta væri að sjálf-
sögðu ekki framkvæmaníeigt,
en samt sem áður reyndu þeir
að verða við þessari beiðni
viðskiptavinanna. Þetta eina
atriði dragi mjög úr fram-
leiðsluhraða og með þvi að
kvéða niður þessar óeðlileeu
kröfur væri hægt að halda
verði íbúðarhurða niðri enn
uim stuinid. — úþ.
4
1