Þjóðviljinn - 10.10.1971, Síða 13

Sunnudiaigur 10. oiktóbeir 1971 — ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA J3
Tékki í New York
FramJhald af 3. síðu.
isit þegar ákvarðanir cru
bræddar saman af hópi manna.
Ég man t.d. eftir því að á
árunrim 1940—’50 var stjórn
kvikmyndamála okkar £ hönd-
um aðalíramkvæmdarstjóra og
nesfndar sem ákvað hvaða hand-
rit yrðu filmuð og hver ekki.
Þetta var geysistór nefnd, um
30 manna. Hver þeirra var
framúrsltarandi einstaklingur á
sviðum menningar, stjómmála
eða visinda, þarna vom raun-
verulega saman komin helztu
gáfumenni okkar. EÆ skoðaðar
eru í dag nokkrar ákvarðanir
þessarar nefndar gæti maður
haldið að þaer heföu verið tekn-
ar af tíu ára bami. Það . er
furðulegf þegar safnað er sam-
an 30 hámenntuðum mönnum,
hversu rangar og barnalegar
ákvarðanir þeirra, sem heild-
ar geta orðið. I bandarískum
kvilrmyndum getur maðurstrax
séð hvort tíu eða einn, tveir,
kannski þrír hafa ráðið gerð
myndarinnar.
Nefndin í Télckóslóvakíu sem
ég talaði um var lögð niður
árið 1962 svo ég hafði mjög
frjálsar hendur við gerð mynda
minna þar“.
Forman hafði sarna frelsi við
gerð nýju myndarinnar, enþað
tók hann eitt ár að fá fram-
leiðanda til þess að kosta
myndina, því þótt Claude Berri
reyndist mjög hjálpsamur við
að útvega Forman sambönd
vestra, þá náði boð Frans-
mannsins ekki til kvikmynda-
gerðar í B and aríkj u num.
Um eflni nýju myndarinnar
og New York-borg segir For-
man m.a.: „Mér geðjast ekki að
huigtakinu „bilið milli lcyn-
slóðanna'1. Það er mjög mis-
notað. Þess vegna nota ég orð-
ið spenna. — Spenna milli
hinna yngri og reynslulitlu
annars vegar og foreldramna
hins vegar. Taking Off fjallar
meira um foreldrana en böm-
in. Þegar ég byrjaði á hamd-
ritinu hélt ég að myndin yröi
að veruleigu leyti um bömin,
en því lengur sem ég vann.
að þessu, þeim muin stærri
varð hlutur foreldranna, þeirra
vandamál, þeirra harmleikur.
Ég ætla mér aldrei að gerast
dómari. Ég hitti fjölda fólks,
böm og foreldra. Ég kynntist
fjölskyldum þar sem auðveld-
lega var hægt að keirna um
einhverjum ákveðnum í fjöl-
slíyldunni, — faðirinn drykkju-
sj úklingur, berjandi konuna
sína, o.s.frv. En að lokum
beindist áhugi minn meir og
meir að þeim fjölskyldum, og
þær em í mildum meirihluta,
þar sem allir í fjölskyldunni,
pabbinn. og bömin, em bezta
fólk og mjög aðlaðandi. En
ef maður fylgist með þeim
kemur í ljós að þar er ekk-
ert sambamd. Þau geta sært
hvort annað illilega. — Þetta
er ekki nýtt vandamél; hefur
sennilega verið til frá örófi
alda. Það tekúr aðeins á sig
nýjar myndir með nýjum kyn-
slóðum. Ég held að það sé
hvergi eins auðvelt að hlaupa
að heiman og komast af eins
og í New York.. Þar gæti
engin svelt í hel. Maður gæti
dáið þar af of stómm eitur-
lyfjaskammti,. en ekki úr
hungri“.
Formam er ekki á sömuskoð-
un og margir aðrir kvikmynda-
höfundar, að New York sé
menguð otfbeldi: „Ef maður
gerir sér í hugarlund að þama
er samankominn á litlu land-
svæði íbúafjöldi ávið heildar-
íbúatölu Téldcó.slóvaldu, þá er
það ekki óskiljanlegt að dag-
blöðin seigi frá einu eða tveim
morðmálum dag hvem. Ef þaö
væri framið morð í Slóvakíu
myndi það ekki snerta mig
í Prag. En ef það er framið
morð í N.Y. firunst manni að
það gæti hafa verið í næsta
húsi. Ég hef búið- hér meira
og minna í tvö ár, víðs vegar
um borgina og aldrei rekizt
á neinar ofbeldisaðgerðir. En
það kemur alltaf við mig er
ég les um þær í blöðunum. —
Ég er að undirbúa aðrafcvik-
mynd i Bandaríkjunum, sem
ég kalla Bulletproof (Skotheld-
ur). Þetta er kómedía sem ger-
ist í lítiUi borg nálaegt New
York og í N.Y. sjálfri. Upþ.
haf myndarinnar er kveðju-
gilli (ein veizlan enn), sem
gamlar stríðshetjur staðarins
halda ungu strákunum, sem
em að leggja i stríðið. Ég tala
elcki um neitt ákveðið strið.
en þetta gerist í dag svo það
hlýtur að vera Vietnam eða
Cambodiá eða Laos eða hvaða
stríð sem er.
Ég hef fengið nokkur freist-
andi tilboð, en ég sem ekki
langt fram í tímann. Mig lang-
ar til að gera aftur kvikmynd
í Tókikóslóvakfu, á móðurmál-
inu því það land þekki ég
bezt og þar eru allir vinir
mínir. Svo ef ég fæ góða hug-
mynd að kvikmynd, hvers-
vegna ékíki að drífa sig aftur
til Prag“. —
Þ.S. tók saman.
Notaðqr bifreiðar
Tilboð óskast í neðangreindar bifreiðar:
WILLIS jeppi, árg. 1963
WILLIS WAGONEER, árg. 1963
CHEVROLET fól'ksbifreið, árg. 1968.
Bifreiðarnar verða til sýnis hjá Vélsmiðjunni Bjarg
að Höfðatúni 8, n.k. mánudag 11. október 1971, kl.
3 til kl. 7 e.h. Verða þar aflient eyðublöð fyrir til-
boð og gefnar upplýsingar um greiðslukjör.
Tilboð verða opnuð á sama stað miðvikud. 13. októ-
ber, kl. 3 e.h. og tekið við tilboðum þar til þess
tíma.
Timbur er líka eitt af því
sem þér fáið hjá Byko
Móta- og sperruviöur í hentugustu
þykktum, breiddum og lengdum.
Einnig smíðaviður.
Þilplötur hvers konar úr upphituðu
geymsluhúsi.
Góð aðstaða tii skjótrar og öruggrar
afgreiðslu.
BYGGINGAVÖRUVERZLUN
YK
K0PAV0GS
SÍMI 41010
Sólun I
SÓLUM HJÓLBARÐA Á FÓLKSBÍLA,
JEPPA- OG VÖRUBÍLA MEÐ
DJÚPUM SLITMIKLUM MUNSTRUM.
Ábyrgð fekin á sólningunni.
Kaupum notaða sólningarhæfa nylon-hjólbarða.
’O’nnumst allar .viðgerðir hjólbarða með,
fullkomnum fækjum.
GÓÐ ÞJÓNUSTA. — VANIR MENN.
BARÐINN HF.
Ármúla 7. — Sími 30501.— Reykjavík.
m
ITT
FRYSTIKISTUR
Ekki ódýrastar
— aftur á móti
leyna gæðin
sér ekki!
AFBORGANIR VIÐ HVERS
MANNS HÆFI
VERZLUNIN PFAFF
SKÓLAVURÐUSTÍG
SÍMI 13725
‘TJUFFENGIRJEFTIRRETTIRj
^Romm -
búðingur
c7Wöndlu~
búðingur