Þjóðviljinn - 29.01.1972, Blaðsíða 6

g SÍÐA — ÞJÖ ÐVILJINN — Laugard'agur 29. jamiúar 1972.

mmmmm
Hér sést hótel það j byggingu sem Loftleiðir eru eignaraðili að og staðsett er skamiut frá flug-
vellinum í Luxemburg.
Þar sem við komum á skrifstofur Loftleiða var alltaf þröng á þingi innan dyra. Myndin er tek
in j skrifstofu Loftleiða i Luxemburg.
LOKAGREIN UM LOFTLEJÐAFERÐ
Kastalinn í Clervaux er frá 12. öld. Hann skemmdist mikið í
bardögum seinni heimsstyrjaldarinnar, ’en hefur verið lagfaerður
mikið. í kastalagarðinum stendur skriðdreki sá er frá er sagt
í meðfylgjandi grein.
Klaustrið í Clervaux, þar sem Halldór Laxness dvaldist um tima
og fleiri íslendingar. Þetta klaustur gerðu Þjóðverjar að glæstu
kátínuhási á seinni heimsstyrjaldarárunum.
Loks birtist hér þriðji og
síðasti frásöguþáttur um ferð
íslenzkra fréttamanna um
nokkur Evrópulönd í boði Loft-
leiða i lok september og byrj-
un október sl. Fjallar þessi
þáttur um förina frá París til
Luxemburg, Prestvikur og
Keflavíkur Má segja að þátt-
urinn sé nokkuð síðbúinn. en
undirritaður skákar í þvi skjól-
inu að „betra sé seint en
aldrei.“
Til Luxemburg
á ný
Síðustu grein lauk á frá-
sögn um för fréttamanna í
þann fræga skemmtista’ð Rauðoj
mylluna eða Moulin Rouge.
sem listmálarinn Lautrec gerði
frægan á sínuim tíma með frá-
bærum tei'kningum sínum og
málverkum þaðan Margir af
frsegustu listamönnum verald-
ar hafa komið fram í þessum
glæsilega skemmtistað og má
þar t.d. nefna nýlátinn meist-
ara franskrar kátínu. Maurice
Chevalier
En hvað um það, Rauða
myilan er alls ólík þvi sem
hún var á dögum Lautrecs og
hefur tekið miklum stakka-
skiptum. en hvort þau eru til
hins betra eða verra getur und-
irritaður að s.iálfsögðu ekk-
dæmt um.
Frá París var flogi’ð til Lux-
emburgar þar sem starfsmenn
Loftleiða þar í landi t.óku á
móti okkur með sannkölluðum
glæsibrag. Strax á flugvellin-
um fengum við til umráða
hæfilega stóra „rútu“ sem vdð
síðan höfðum til afnota þann
tíma sem við dvöldium í Lux-
emburg.
Enginn þekkti
Laxness
Frá Paris höfðum við farið
að morgní þriðja október og
komum til Luxemburgar kl.
rúmiega 10 f.h Eki’ð var bedna
leið til hótels Eldorado. sem
ekki var síður glæsUegt en
önnur hótei sem við höfðum
gist í þessari ferð. Skammt var
frá hótelinu að skrifstofu
LofUeiða í borginni, en frá
henni verður siðar sagt. í þess-
ari grein
Þennan sama dae var lagt
af stað „norður í land“ og var
ferðinni meðai annars heitið
til Clervaux, en þar er þa'ð
fræga kla-ustur, sem sfofnsett
var upp úr síðustu ald'amót-
um og var höfuðmarkmiðið
með stofnun klaustursins, að
laða til þess Norðurland'abúa
og snú-a þeim tál kaiþólskrar
trúar. Þarna dvöldu nokkrir
íslendingar um lengri eða
skemmri tíma og æfcti enginn
þeirra að móðgast, þó Halldór
Kilj-an Laxness sé þeirra fræg-
astur talinn. Við spurðum þá
munka sem við hittum í
kl-austrinu hvort þeir könnuð-
ust við Laxness, en þeir hristu
allir höfuðið og þekktrj eng.
an með því nafni. í klaugtrmu
er rekin verzluin með minja-
gripi og var okfcur tjáð, að
regluibræður væru margir list-
rænir menn og væru flastir
gripimir þeirra framleiðala.
Ennfremur stunda munkamir
akuryrkju og vínræfct.
/
Klaustur að
kátínuhúsi
Skýringin á þvi, að enginn
munkanna skyldi kannast við
Laxness fékkst á leiðinni frá
klaiustrinu en þá sa-gði ofcfcar
ágæti fararstjóri, Sigurður
Magnússon blaðafulltrúi, frá
því. að þegar Þjóðverjar hefðu
hertekið landið í byrjum seinni
heims-styrjaldarinnar, hefðu
þeir refcið munkana úr klaiustr-
inu og gert það að eihhverju
glæs-ilegasfca kátínuihúsj ver-
aldar. Áleit Sigurður að enginn
mrjinkanna heíði snúið tdl bak-a
i stríðslokin og þar væri skýr-
ingin k-omin á því að enginn
skyldi kann-ast við Laxness,
eða Kilj-an, eins og hann nefndi
sig í kaþólsku
Klaiustrið í Clervaux stendur
uppi á hæð við svonefndan
Sure-dial. Þorpið sjálft nefnist
Clerv-aux, en þar er kast-ali frá
12. öld. fomfálegur mjög, með
virkisveggjum á a-llar hliðar í
fcastalagarðinum stendur skri'ð-
dreki og má sjá á hon-um merki
um þau átök sem þama áttu
sér stað. en harðir bardaigar
geisuðu ■ á þessium sióðum i
stríðslokin. Kúlur haía dunið á
bryndrekanum og voru förin
eifltir þær því líkust sem hamri
hefði verið slegið í blýklump.
Ekki er undirrituðum kunnugt
um það á bvaða hátt skri'ðdrek-
inn var að lokum yfirgefinn.
en þrátt fyrir allt fer ekki illa
á þvi að láta hann standa
þam-a sem minnismerki um
hörmungar stríðsins,
Víð kastalalhliðið er by-ggt
veitingabús svo að segj,a mn
í múrinn sjálfan og þar neytt-
um við veitinga í sérkennilegu
umhverfi.
Skjótizt „norðu’-
í Lrtd“
Clervaux er mjög vinsæll
ferðamiannastaður 02 liggur
nærri svonefndri Rasel-Metz-
Luxembourg-Liégie-Amstterdam-
iámbraut. íbúatala þorpsins er
qðeins 1000. í þorpinu og næsta
nágrenni þess er margt sér-
kennilegra og fagurra by-gg-
inga Þar má finna nokkrar
kirkj-ur sem reistar hafa verið
á hinum ýrnsu tímum. Einna
frægust þeirra nkm véra kap-
ella „Vorrar Frú-ar frá Lorette",
Kapellan var áður mikið sótt
a£ pílagrím-um. em i benni eru
frægar trósfcurðarmyndir.
í Clervaux eru nokfcur hótel
og í nágrenni þorpsins er glæ-si-
legt tjaldsfcæði á bökkum Cler-
ve-ári-nnar en á tjaldstæði
þesisu m-á finna öll þægindi og
þá þjónru-stu sem venjuieg hótel
haf-a uppá að bjóða. aufc leik-
valla -af ýmsu taigi sundlauga
og fleira.
Þa-ð er kannske ósann-gjamt
að staldra svo lengi við Cler-
vaux, en ég get ekki á mér set-
ið að mæla með því við þá
sem leggj>a leið sínia til Lux-
emburg, að gefa sér tíma til
að sfcjótast „norður í( land“
og sækj-a heim Sure-daídnn op
þeffca fallega þorp.
Á leiðinni til baka var
stanzað við lítið en Mýlegt
hótel og þar var miatur borinn
fram. Hótelið er einnig bónda-
býli og í bakgasrðin-um máitti
sjá grísi og hænur á vappi.
Þa'ð yrði of langt m-ál að
reyna að lýsa öllum þeim
fögru stöðum og byggingum
sem miaður sér á ferð sinni um
Luxemiburg, en þess má geta
að sjálí höfuðborgm er með
afbrigðum fögiuir o-g sérkenni-
leg.
Loftleiðir í
Luxemburg
Skrifstofa Loftleiða í Lux-
em-bung er ein sú umfan-gs-
mesfca sem félagið retour, en
söiusvæði skrifotofunnar nær
til flestra Suður-EvTÓpulanda
og til landanna við Míðjarðar-
hafobotninn. Skrifotofan var
opmuð 1. miaá 1966. f Luxem-
burg stanfa nú 110 manns á
vegum Lafitleiða, bæði í borg-
inni og á SuigsieiElinum. Við-
gerðadeild féliaigsi-ns, sem áð-
ur vaj/ staðsefct á Kemnedyfluig-
veHi í New Yoxfc. hiefur nú
verið ftutt í nýja hyggingu
Loftteiða á ftogveillínrjm í Lux-
emfciung.
Fyassta ferð Loítleiða frá
Luxemtburg til New York um
fsiland, fór fram 22. maá 1955
og voru ferðir ánsti'ðabundn-ar
fyrstu árin. Vorið 1062 voru
fyrsit tekn-ar upp regTúlegar á-
ætluna-rferðir á þessari leið.
Fyrsta þotuflu-g Loftleiða á
þessari sörnu leið fór fram 14.
maí árið 1970, en eins og
k'jnnugt er reka Loftleiðir ein-
göngu þotur á flu-gleiðum siín-
um núna.
Fyrsta maí árið 1966 tóteu
Loftleiðir u-pp svonefnt „ándnig-
arprógramm“ í Luxemburg, að
fyrirmjmd þess sem félagið
gerir hérlendis. Áningin stend-
ur yfir í einn sóigrhring, en
vegna góðrar reynslu, er nú
boliailiagt um það, að lengjia ,
áninguna í tvo tij ,þi-já sóter-
hringa.
Það hefur nokkiuð báð án-
ingairiprógrammin-a, alð hóifcei-
rými haÆa efcki veriö nægileg,
en væntanlegá rætist úr þeim
vandræðum þegiar hótel það
sem Loftfleiðir eru eiigniaraðili
að og nú er verið að rcdsa í
Tjuxemlbur-g- tefcur til stairfa.
Ovænt gisting í
Prestvík
Mánudaginn 4. ofctóiber var
skrifsifcofa Loftleiða sikoðuð um
morguninn, en sáðan var borg-
in sfcoðuð og ætfl-a ég mér eikfci
að reynia að lýsia sérkennilegri
fegurð henmar. Klukfcan háif
eiitt var bádegisverður borðað-
ur á hótelí sem er skammt frá
fluigvellin'jm og kl. 2.30 var
la-gt af stað með Loflfleiðaþofcu
til fsland-s
En það fer ekki allt eins og
til er ætlazt Þegar þotan var
komin norður fyrir Skotfland
varð hún að sn-úa við vagna
slasmra lendingarsfcilyrð'a í
Keflaivik og var henni snúið
við tifl Presfcvífcur. Þiar fó-ru
m'argir flarþegar úr véflinni og
var þeim komið fyrir á hóteli
sem nefnist „The Towans Ho-
tel Ltd.“ Þotan hélt aftur á
móti áfram til New York.
Heim komiumst við svo dag-
inn eftir m-eð skrúfuþotu Loft-
ieiða RR-4'001, sem var að kiomja
frá Osló og var látin tak-a
okkur með í leiðinni
Þegar lenit var um k-völdið
á KefLavíkunfflugvelli var rign-
ing og nokkurt hvassviðri. En
ósiköp var rmaður nú feginn að
draiga að sér hreint íslenzfct
loft og finna svafland'i rognið á
andlitina.
Að lofcum vil ég þakfca öillu
því starfsfólki Loftleiða, sem
ég áitti samskipti við í þesisiairi
ferð. fyrir framúrskarandi
hj-áflpsemi og Iffllegheflt — ,rL