Þjóðviljinn - 29.01.1972, Blaðsíða 11

Xjaiugardagur 29. janúar 1972 — I’JÓr>VTIJ.I INN — SlÐA J J
JON CLEARY;
VEFUR
HELGU
hugsa utm að snúa mér að við-
sfciptum, opna búð. En mig
vantar íjármagn.
Hún ýtti kassanum til hans
en hann hristi höfuðið. Hún valdi
sér enn einn mola og sagði: —
Svo sam tuttugu þúsund dóllara.
Hann hriisti höíuðið: Norma
hcíð'i ekki einu sinni beðið hann
um svo mikið. Reyndu við
eir.hvern annan, Hedga. Hann
benti á _ komf ektkassann. —
Reyndu við náumgann sem kaup-
ir þetta handa þér.
Hún leit á hann mildum á-
sökunaraugum. — Þú minnir á
skoiastrák. Hvemig veiztu að
ég kaupi þetta ekki sjálf?
— Það er nýr kassi hér í hvert
skipti sem ég kem. Stúlka sem
kvartar alltaf yfir því að hún sé
blönk —
—- Ég er ekki að lcvarta, elsk-
an.
— Nei, viðurkenndi hann með
semingi. — Nei það er satt.
Ekki edns og — Hann drekkti
samanburðinum í glasinu.
— Ekki eins og konan þín?
Ertu hræddur um að hún kvarti,
ef þú laatur, mig hafa tuttugu
þusund dollara?
— Ég myndi ganga tryggilega
frá því að hún fengi ekkd að
vita það.
að myndi ég ekki gora það, ef
þú létir mig hafa penirugana. Ég
gæti meira að segja greitt þér
vexti, svo að það yrði ailt saman
afskaplega löglegt og viðskipta-
legt.
----Hve háa?
Hún yppti öxlum. — Hálft
prósent?
rTann hló og glasið á bringu
hans hristist til og dálítið sull-
aðist úr því. — Helduröu að
bókhaldarinn minn álíti þa'ð
góðan bissness? Gleymdu þessu,
Helga. Ég á eniga tuttuigu þúsund
dollara til þess ama.
Vís-t áttu það, elskan. Ég
hef verið að kynma mér hluta-
fjáreign þína. Hlutimir í Nýja
Sydney Framkvæmdafélaginu
hafa hækkað um þrjátíu prósent
undalifarnái þrjá mánuði. Þú átt
tvö hundruð þúsund hl-utabréf
í því.
Hver-nig veiztu það?
Ég kéypti fáein hlutabréf
dáun, þótt hann fyndi nú til
einhvers sem jaðraði við andúð.
— Og ég sem hélt að þú værir
Stúlka sem kynnir aðeins eitt.
Hanin benti á rúmið. — Við
hvað fékkstu eiginlega þegar þú
fékkst þessi merki á bakhlut-
ann?
Hún stóð upp, hélt á korufekt-
kassanum fyrir framari sig. Hún
horfði fast á hann, sló han-n
síðan í andlitið með kassanum
svo að konfektmolamir dreifðust
út um allt rúm og drykkurinn
helltist niöur og hann tók and-
köf af sársauka þegar kassa-
hornið skall á augabrún hans.
Hann valt fram ú-r rúminu, bölv-
aði hennd meðan blóðið lak úr
skrámunni og líkaminn var at-
aður brúnu-m flekkjum þar sem
hann hafði lagzt utan í konfekt-
ið. Hann kom auga á sjálfan
sig í snyrtiborösspeglinum; hann
var hlægilegur ásýndum og
mjmdi-n gerði hann aðeins enniþá
reiðari. Hann sló til hennar, en
hún hörfaði í skyndi og hann
reikaði framhjá henni og inn í
þaðlherþergið.
Þegar hann kom inn í svefn-
herbergið tíu míinútum seinna,
sat h-ún í stól viö gluig-gann og
var að snyrta á sér neglumar.
Hún va-r klædd græna silki-
ploppnu-m sem hann hafði gefið
henni í afmælisgjöf og hárið
hafði hún tekið saman með
samlitu silkibandi. Hún hafði
tekið af rúminu og súkk-ulaði-
klínug rúmfötin sáust hvergi,
Þegar hann leit á hana og her-
bergið var emgu líkara en elckert
hefði gerzt. Ha-nn vissi hve stolt
hún var af heimili sínu, hús-
móðirin var hórunni yfirsterkari,
en í dag virtist þetta oÆ lcald-
brúndna. Síöan sneri hann sér að
henni.
— Ég biðst afsökunar á því
sem ég sagði, En það breytir
engu um það, að al'lt er búið
okkar í milli, Endanlega búið.
Vertu sæl, Helga. Þú gerðir þá
skyssu að verða gráöug. pns
fór fyrir Hitler,
Hann fór út Úr í-búðinni, velti
fyrir sér hvort síðasta stungan
hefði verið ómaksins verð; það
höfð-u engin svipbrigði sézf á
andliti hennar og hún hafði ekld
hætt að sverfa á sér neglurnar.
Ef til viil hafði hún haft á
róttu að standa; hann gat. aðeins
sei . tóninn eins og skólastrákur.
H-ún beið þar tii dyrnair lok-
uðust, hirti ekkí einu sinni um
að standa upp og fai’a með
honum út úr sverfnherþerginu
og fram í stofuna. Síðan lagði
hún frá sér naglaiþjölina, opnaði
skúffú í snyrtiborðinu og tók
unn litia dagþók í ioðurban<ii.
Síðurn-ar voru þétkskrifaðar með
þunglamalegri þýzkri rithendi
hennar, en aldt var skrifað á
ensku; hún hafði þjálfað sig í
að þoka þurt fortíð sinni. Aðeins
stöku ginnum greip hún tH
þýzkrg orða og þau voru tíöari
í síðari innfærslunum; það var
næstum ha;gt að sjá hvenær
hún fór að hpgsa um það í
alvöru að sn-úa aftur til Þýzka-
lands, Ef aUt færi að skilurn,
kynni hún að verða komin heim
til Þýzkalands fyrir jól: Tja,
reyndar ekki heim, en til Þýzka-
lan-ds. Heimili hennar, bænda-
býlið í nánd við Hannover, hafði
verið kvatt að eilifu. öftustu síð-
u-mar í dagbólkinni yrðu skrif-
aðar á þýzku.
Húp renndi fingrinum niður
listann með nöfnum og símanúm-
erum f-remst í bókinni. Hún hafði
addrei h-rin-gt í Walter fyrr,
hvorki á sk-rifstofu hans né
heimili; en það lýsti vél ná-
kvæmni hennar áð bæði núm-
erin voru skráð í dagbpk hemn-
ar. Hún valdi heimasímann, tók
upp tólið, valdi númerið og
beið. Síða-n: — Frú Helidon? Við
höfum aldrei þitzt —
En ég gæti sagt henni það, i .elskan, ekki mörg; en SVP OT1 L ua„ V11L1KI- Kalu_
elskan. Fra ofckur. Hún snerti j ee hl'U'thafaiskyrs'iu-rn-ai'■ Þ® ran03egt yj að heimfæra það
molana mjúklega þar til hún stóð þar allf svart á hvij;u.
fánn mjúka fyHinigu.,— Auðvit- HgTW horfði á ixrinn riXéð að-
glettan
undir st-olt.
En bann ætilaði ekki að 1-áta
sópa sér undir rúmið á sama
hátt. — Ég held að þetta sé
síðasta heimsókn mín hingað. Þú
getur fengið einhvem an-nan til
að líta til þín á mánudögum o-g
fimmtudögum.
— Eins o-g þú vilt. Walter.
Hún leit ekki upp til bans. hélt
áfram að snyrta á sér negdurnar,
— En ég vil samt fá þessa
tuttugu þúsund dolla-ra.
t>að var erfitt að fyllast rétt-
látri reiði meðap verið var að
fara í nærbuxurnar, Hann vó
salt á öðrum fæti, beið þar til
lendar hans voru huildar og
sagði: — Þú veizt hvað þú getur
gert, Helga. Með allri þinni
reynslu ættiröu að geta fram-
kvææt bað á áhugaverðan hátt.
Nú leit hún á hann og fyrir-
litningarviprur fóru n-m andlit
hennar. — Þú ert ennþá það
sem þú varst í ppphafi, er það
ekki? Ófyrirleitinn skólastrák-ur
að reyna að lei-ka mikinn mann.
Þú he-fur ekki breytzt neitt til
batnaðar brótt fyrir revnsl-una.
Ástkona skjaUaði þig; eigip,-
fcona og hóra sögðu þér sann-
leikann. Nú fann hainn m-uninn:
h-ún yrði aldrei framar ástkona
hans, jafnvel þótt hver einasti
dagu-r vikunnar væri kynlðus.
i Han-n lauk við að klæla sig,
reyndi að veita henni enga at-
hygli. Hann hafði náð stjórn á
skapi sín-u pg iðraðisj; þess að
þafa sent henni tóninn. Hann
þafði ekki sýnt mikinn virðu-
leika til þessa; hann gæti að
minnsta kosti reynt að hafa
• glæsibrap á útgöngunni. Hann
1 greiddi sér, setti upp dö-kk-u gler-
| augun. strauk yfir plásturin-n
' sem hann hafði sett yfir augá-
No-rrna Heilidon sveif gegnum
kokkteilboðið eins og glæsiieg
og ekki óþokkaleg skjaldbaka,
henti á lofti kveðjur op fleypði
þeim afitur til gestanna. Sú hafði
verið tíðin að hún hefði eikki
þorað að skiiptast á faveðju við
mjólk-u-rpós:tinn, að henni hafði
verið það slkélfileg raun að hitta
aðra en nánustu ættingja. En
fyrir tíu árum, þegar Valli hafði
sagt henni h-reinskílningslega að
hún yrði að gera eittihvað í
sam-band við sjálfa sig, þegar
bann haíði ’ komið héim og sagt
benni að hann væri á uppleið
< stiómmálunum og hún yrði
-,íj s-tanda í sÞ'-kkinu sorn eisi-n-
kona hans, hafði hún hyrjað upp-
byggin-guna á því sem í da-g var
bekkt undir nafninu frú Walter
Helidon, samkvæmishetja o-g frú
sem kunm'i sdg. Það hatfði eikki
verið auðvelt x’ fyrstu, en tími.
æfin-g og þrotlaust starf. hafði
borið ára-nnur og haft ánægju í
för með sér. Hún hafði farið
í raddþjálfun. megrun og tekið
námskeið í ýrmsu sem vék að
stjórnmálum. Þegar Walter hafði
verið gerðxir að menningarmál a-
'•'■ðheiTn. hafði húp keypt fiög-.
urra metra hillu með þykkum
merkisbókum og nú var hún ékki
noma rúman metra frá prófi.
Riáifstraust hennar þgfði vaxið
svo að i-aðraði við hroká ó? þegar
hún hodfði í krinigum sig, gerði
tiú-n sér ljóst að nasstium aMi-r
keoninautar hennar höfðu orði ð
þð gginiga gegnum svinaðp .éld-
skx'rn qs hún og árarvgurinn
var ekki aús staðar iafri'ffóðxir,
Jafnréttisblóðfélagið skanaði pkki
fi'nkmrn ræ^tftiafn og begar gect-
giafarpir skönuðu si« siáifi-r
rpvndu bpir eftir ircmi að af<
xy á jafriróttið. Noixma óskaði hess
eírs nð infnréttissinnnrnlir vænx
ff-ki svo þráðnauðsyndepir f -rir
rf' ip—p--rcf,'ir--'otina benn-nr
Hún sveif með þeim allra-
versta. — Herra Gibson. þessi
dðsamlega eiginkona þín var að
segia mér að von væri á stór-
tcctlevri ávísun frá yðu.r! Hún
sjónvarpið
Laugardagur 29. janúar 1913:
16.30 Slim John. — Ensku-
kennsl.a í sjónvarpi. 11. þá-tt-
ur. —
16,45 Ein francais. — Frö-nsku
kerunsla í sjónvarpi. 23. þátt-
ur. Umsjón: Vigdís Finn-
bogadóttir.
17.30 Énska knattspyrnan. —
Stoke Cjty — Southam-pton,
18,15 íþróttir, Myin'd frá síð-
ari íandsleik I§lenidinea og
Tékka í handknattleik og frá
skíðamóti í Oberstaufen. —
(Evrovision — Þýzka sjón-
varpið). — U msjónarmaöu r:
Ömnr Ragnarsson.
HLÉ.
20,0-0 Fréttir.
20,20 Veður og auiglýsingar.
20,25 Skýjum ofar. Brezkur
gamanmynidaflokkiur, Slettist
upp á vinskapinn. Þýðandx
Kristrún Þórðardóttir.
útvarpið
Uaugardagur 29. janxixir:
7,00 Moa'gunúfvarp: Veðurfr. kl,
7,00, 8,15 og 10,10. Fréttír kl.
7.30, 8,15 (og forustugr- dag-
þlaöanna), 9,00 og 10,00. Morg-
urxbæn M. 7,45. Morguinileik-
firnii kl. 7,50- Morigunstund
þaiTianna ki, 9,15: H'óimfriíðp
ur ÞórhaUsd-óttir held-ur áo
fra-m sögunni „Fjósaköttur-
inn segir frá“ eftir Gusitav
Sandgren (4). Tilkyninángar M.
9.30. Létt lög leikin milli at-
riða. I vikulplkin kl. 10,25:
Þáttur með daigskrárikynn-
ingu, hlustendabréfum, síma-
viðtölum, veðráttuspjalli og
tónleikum. Umsjónarmaður:
Jón B. Gunnlaugsson.
12,00 Dagskráin. Tónleikar. Til-
kynnimgiar.
12,25 Fróttir og veðurfreignir.
Tilkynnimigar.
13,00 Óskalög sjúklinga. Krist-
ín Sveiniþjörnsdóttir kynnir.
14,30 Víðsjá. Haral-dur Ólafsson
dagskrárstjóri flytur þáttinn.
15,00 Fréttir, —
15.15 Stanz. r-s Bjö-rn' Bergsson.
stjóxmar þætti um umferðarmál
15,55 Islenzfct mál. Endiúrteikinn
þáttur dr. Jakobs Benedikts-
s-om-ar frá s.l. mánudegi.
16.15 Veðurfragnir. — Fram-
haldsleikrit barna og ung-
linga: „Leyndardómur á
hafsbotn-i" e£j.ir Indriða ÚIííSt
son. Leikstj,: Þórháldur Þor-
leifsdóttir. Persónu-r og leik-
endur í 4. þætti, sem nefnist
„Draugaskipið": Broddi: Páll
Kristjánsson, paði: Amar
Jónssion, Steifán forstj.: Jóh.
ögmuindsson, Jói skófótur:
Aðaisteinn Bergdal, Svava-:
Þórey Aðalsteinsdóttir. Aðrir
leikendur: Gestur Jónasson,
Jónsteinm Aðalsteinsson, Ein-
ar Hanaldsson og Þriádnn
Karlsson.
16,40 Barnalög, sumgim og leik-
in.
17,00 Fréttir. — Á nlóltum æsk-
umnar. Pétur Steángrímsson
20.50 Hóttur er settur. Laga-
nemar við H.í. setja á svið
róttarhöld í móli, se-m rís ét
af ómæði frá dansleiktjii-m, í
veitingahúsi, sem ekki hafði
verið giert ráð fyrirvið slcipu-
lagnángu íbúðahverfis.
Umsjón: Magnús Bjarnfreðs-
son,
21.50 Á valdi Indíána (Com-
anche station). Bandarisk bió-
mynd friá 1960. Leiksitj.: Budd
Boettiehcr, Aðalhlutverk leika
Randölph Scott, Nancy Gat-
es, Skip Homier cg Ciaude
Akins. Þýðandi: Jón Thor
Haraldsson. Jefif C-ody er að
leita að konu sánni. sem Com-
anche-Indíánar hafa tekið til
faniga. Á ferð sinni fréttir
ha-nn af annarri hvítrt konu,
sem er í na-uðum stödd, og
áikveður að liðsinna henni,
hvað sem á dyinur.
23,05 Daigskrárlok.
og Andi'ea Jónsidó-ttir kyrzna
nýjustu dægui'iögin.
17,40 Or mymdaibók náttúi’unn-
ar. Ingimar ÓsJcarsson niátt-
úrufnæðdngur talar umbjam-
I dýr.
18,00 Söng.var í léttum tón. —
Marlene Dicti'ich syngur lög
frá Bex'lín.
18,25 Tilkynnin-gar.
18,45 Veðurfreginir. — Dagskrá
kvöldsins.
19,00 Fréttir. Tilíkymmimgar.- —
19.30 Könnun á áfengismálumi;
— fyrri bluti. Dagsíkrárþáittur
í umisijá Páls Heiðars Jónss.
20.15 HHjómplöturabb. Guðm,.
Jómsson bregður plötum á
fónjnn.
21,00 Smásaga vikunnar; „Smá-
bæjarskáid“ eftir Einar Krist-
jápsson. Hja-lti Rögnvailds&on
leis. ■ t
21.30 „Hve gott og fagurt —”
Guð-mumdur Gilsson kynnir.
22,00 Fréttir.
22.15 Veðurtreginir.
Dansiög.
23,55 Fréttir í stvxttu máli. i—
Dagskráriok.

VIPPU - BltSKÚRSHURÐIN
I-korsur
Lagerstærðir miðað við múrop:
Hæð: 210 sm x breidd: 240 sm
- 210 - x - 270 sm
Aðrar stserðir.smíðaðar eítir beiðixi.
GLUGGA8MIEMAN
Síðomúía 12 - Sími 38220
Indversk undraveröld
Vorum að talca upp mjög glæsilegt og fjöl-
breytt úrval af indverskum kyrtlum, skyrtum
og kjölum — Óyenjuiegir og sérkennileg-
ir austurlenzkir lístmunir til tækifærisgjafa.
GJÖFINA SEM ÆTÍÐ GLEÐTTR FÁIÐ ÞÉR f
JASMIN, Snorrabraut 22