Þjóðviljinn - 16.03.1972, Blaðsíða 6

0 SlSA —1 ÞJÖÐVTLJTNiN — Fimmtudajgur 1<5. marz 1972
Kínverjar hafa tekið mjög eindregið undir það
sjónarmið, að strandríki ráði sem mestu um land-
helgismál sín. Kemur þetta m.a. fram í ræðu,
sem An Tsjí-júan, fulltrúi Kína, flutti þann 3.
marz á fundi hjá hafsbotnsnefnd Sameinuðu
þjóðanna. Fer hér á eftir endursögn á ræðu
þessaii.
Fulltrúi Kína hjá Hafsbotnsnefnd S.Þ.:
Myndin er tekin í veizlu sem kínverska sendinefndin hjá Samcinuðu þjóðunum hélt til að þakka flutningslöndum tiUögurnar um
aðild Kina að S.Þ. — fyrir miðju er Tsjíao Kúan-húa, formaður nefndarinnar.
Hvert strandríki hefur sjálft rétt ti! að ákveða
landhelgi sína
Khwepsiki fudKrúinn hóf
m-áls á t>ví að rekja yfirgang
bandiarístera heimsvaldasinna á
heimshöfum og bætti því við
að sdðar hefði .Jiitt risaveldið"
baetzt við í kapphlaupig um að
nýta hafið og hafsbotninn í
þágu sinna pólitísfcu ®g hem-
aðarlegu hagsmuna. Sagði An
Tsjí-júan, að stórveldin töluðu
fa-gurlegia um „sameiginlega
nýtingu auðæfa hafsins“ meðan
þau héldu áfram að senda „svo-
nefnd rannsókn-asteip og fiski-
skip“ inn fyrir landheigi til
stórfellds tjóms fyrir fisteveið-
ar og efnaihag einfcum ýmissa
rikja í Asíu, Afrífcu og Róm-
önsfcu Ameríku
Samstaða smærri rikja
En tímamir hafa breytzt
sagði hinn herskái fulltrúi
Kína, og þjóðim-ar hafa risið
gegn viðleitni stórveldann-a til
að halda uppi sínu forraeði á
heimsihöfunum. Mörg ríki Róm-
önsku Ameríku haf-a með góð-
um árangri lýst yfir 200 míln-a
landhelgi. Á síðustu árum hef-
ur baráttan gegn yfirnáðum
stórveldanna breiðst út frá
aiusturströnd Kyrrahiafsins
sunnanverðs til annarra h-afa,
frá Rómönsku Ameríku til Asíu
og Afríku og jafnvel til Norð-
ur-Evrópu og Norður-Ameriku.
í>á sagði Kínverjinn, að
hetjuleg barátta ríkja Róm-
önsku Ameríku, sem hafa ektei
hiteað við að handtaka og sekta
veiðiþjófa, hafi vateið aðdiáun
alls h-eimsins. „Þetta hefur enn
einu sinni sannað, að meða-n
smá og veikburða ríki í heim-
inum balda vöku sinni, gefast
ekki upp. efla einingu sína og
styðja hvert annað geta þau
visisulega unnið sigur, og að
þa@ er unnt að sigra stórveld-
in enda þótt þau líti hribalega
út.“
Lagakrókar
Stórveldin hafa reynt að
finna alþjóðleg laga-áfcvæði sér
til vamar. Fyrst lýstu þau því
yfir, að alþjóðalög kvæðu svo
á, að landhelgin ætti að vera
þrjár sjómílur. Síðan haf-a að-
stæðu-r neytt þau til að breyta
um tón og nú segja þau að
landhelgin sfculi vera tólf míl-
ur. Með þvd reyna þau að
ráðast gegn 20® rnílna land-
helgi Suður-Ameríkuþjóða sem
„lagabroti". En allir sem bafa
nokkra þekkingu á alþjóð-alög-
um vita. að sagan þekkir ekki
alþjóðlega viðurkennd ákvæði
um það, hver breidd landhelg-
inn-ar skuli vera. Það er strand-
ríkið sjálft sem ákveður hver
skuli vera landhelgi þess. sú
ákvörðun fellur undir full-
veldi þess. Um þessar mundir
eru a.m.k tí-u mismiunandi á-
bvæði um breidd iandhelgi í
gildi í heiminum — frá 3 míl-
um til 200 mílna. Það hlægileg-
asta er, að þegar risaveldi seg-
ir á einum tima, að landhelgi
skuli vera þrjár. sjómilur, þá
mega aðrir ekki neita. Ef það
svo í dag segir, ásamt öðru
risaiveldi, að breidd landhelg-
innar megi ekfci fara fram úr
12 m-ílum þá er aftur ætlazt
til að aðrir fylgi á eftir. Með
þessari rökvísi eru það aðeins
risaveldin sem hafa lokaorð-
ið, meðan öðru-m löndrjm er
ætlað að Mýða og láta traðlka
á sér.
Auk þess, sagði Kdnverjinn,
afskræma stórveldin mjög hug-
tökin „siglingafrelsi“ og „frelsi
til fiskveiða". Þau vitja gieitia
haldið áfram að senda skip sín
til að ræna fiskimið annarra
og ásaika svo þær þjó-ðir, sem
taka upp vöm fyrir baigsmuni
sdna, um ránsskap og laga-
brot.
Þá minntist fulitrúmn á það,
að Bandaríkin hefðu með
stuðningi sínum við Sjang Kæ-
sjék á Tævan og svo J-apanir,
með tilkalli til nokkurra srná-
eyj-a skammt frá ströndum
Kína, reynt að skerða land-
helgi Kína og gerði fyrir hönd
stjórmar sinnar tiIkaJI til land-
grunns og fiskimiða kringum
eyjiar þessar. Hiann lýsti yfir
algerri samstöðu með rikjum
Rómöns’ku Ameríteu í baráttu
þeirra fyrir 200 mdlma land-
Framhald á 9. sdðu.
OSKA-
STUND
ír
FALLEG MYND
Þessi falle.ga mynd er eftir Guðbjörgn Erlendsdóttur, 6 ára, Skólagerði 11, Reykjavík.
Kaerar þakkir fyrir myndina Guðbjörg.
Saga eftir Bergljótu
Strákaprinsessan
Prambald af 1 sdðu.
síðum buxum. Öllu þessu hryllti föður
hennar við. Því eftir hans skoðunum
áttu prinsessur að vera litlar. viðkvsem-
ar verur, sem íklæddust síðum blúndu-
k'jólum og heimsóttu hver aðra og
drukku kaffi úr litlum bollum. með-
an þær töluðu um veðrið og nýjustu
París artízkuna.
— 6, bamið mitt, kveinaði kóngur-
inn. Þú kemur mér í gröfina. Metorð-
in, hvað um metorðin?
— Ó, pabbi, hló prinsessan, — þú
Tn-átt ekki vera svon-a einstrenigings-
legur.
— Ein — hvað?
-— Einstrengingslegur — garrtaldags.
— Ég er hreint ekki einstrengings-
legur, en það verða að vera takmörk.
Prinsessur enga að líta út eins og
prinsessur en ebki eins og strákar,
sagði kóngurinn reiður. en reiðastur
var hann nú sjálfum sér, því þegar
prinsessan hló og rótaði í rauða hárinu
sínu, var hún honum svo kær, og það
varð aftur hann, sem gafst upp. það
var breint ómögulegt að vera strang-
ur við hana.
— Hí hí, hló prinsessan, — og hvem-
ig heldurðu svo, að það sé hægt fyrir
þig að breyta mér?
Þetta var auðvitað vandamál. Kóng-
urinn hugsaði sig lengi um, en svo rétti
hann skyndilega upp hægri vísifingur
og hrópaðd hrifinn:
Ég læt boð út ganga. Sá sem
getur fengið prinsessuna til að hegða
sér eins og prinsessu ber, skal fá hana
og hálft konungsríkið. Svoleiðislagað er
svo mikið móðins núna.
— Já, pabbi. Það gæti ordið spenn-
andi. að sjá alla þá menn sem kæmu
til að biðja mín.
(Framhald í næstu Óskastund.)]
Myndagáta
Hvert barnanna þarf að fara lengstu leið-
ina í skólann?
Framhald af 4. síðu.
og synti með hann í land. Svona bjarg-
aði Tryggur Nonna litla.
Héma er svo vísa, sem Bergljót
Hrönn sendi með sö’gunni:
Tryggur er vitwr hundur
og veit, hvað er engi og tún
og sækir, sé honum skipað
sauð upp á fjallabrún.
Svör við gátum
1. Vindurinn.
2. Tvær endur.
Svar við myndagátu
Skýin.
2
3