Þjóðviljinn - 16.03.1972, Blaðsíða 11

Pimmtudagur 16. marz 1072 — ÞJÖÐV1L.TINN — SÍÐA \ J
OG ER ÞAÐ HÁÐ EN
EIGI EOF
I>að er því, að mánu viti,
engin ástæða til að ásaka rit-
stjóra Morgunþla ðsins eða
forustumenn Sjálfstæðis-
fLokksins um linkind í mál-
fflutningi. í Morgunblaðinu
bafa gallar ríkjandi stjómar-
stefnu verið dregnir hiklaust
fram í dagsljósið og málin
rædd af einurð og rökrænni
festu. Ég hefi nógu mikla trú
á andiegum þroska þjóöar
minnar til að vera þess fuil-
viss, að þegar til lengdar læt-
ur verður siíkur málfiutning-
ur áhrifaríkari en sitríðsfyrir-
sagnir, upphrópunarmerki.
siiagorð og lýðskrum.
Grein í Morgunblaðinu.
KÁINN KVAÐ
Páll Hallsson, sem er kunn-
ur öillum íslendingum og flest-
um Sfcandinövum í Winnipeg,
var einu sinni, sem oftar. á
ferð í Mountain, N.D., og
gerði sér þá glaða stund með
kýmnisskáldinu, Káinn. Þetta
hiefir víst verið eftir að siða-
bót kömst á vínneyzlulögum
Bamdaríkj anna. Þvi Káinn
leit yfir liðna tíð og bastaði
fram þessari stöku, sem
hivergi finnst í Ijóðabók hans:
Þá voru landar miklir menn
meiri en jötnar í hömrum,
Margur fékk kjaftshög?,
ég man það enn,
meðan við drukkum á
kömrum.
Eögberg-Heimskringia.
LOKSINS KANN EINHVER
AÐ META OKKUR
Kennarahjón í Saiam ósika
eftir elskulegri, feiitlaginni
konu til að gæta tveggja
untgna' bama
Auglýsin,? í Westdeutsche
allgemeine Zeitung.
USS ÞESSIR FÚSKARAR
Bankiairæningijiar eru aiHa
ekki neinir aitvinnuglæpa-
menn. Aðeins heimingur
glæpámanna hefur lokið
starfsmennríun.
Grein úr þýzku blaði.
— Það er ekki alltaf svo
auðvelt verk að kenna í
sunnudagaskóla. Um helgina
rétti lítill stráknr upp hönd-
ina hjá mér og spurði, hvers
vegna englamir hefðu gengið
upp og niður Jakrhsstigann
þegar þeir væru með vængi.
JON CLEARY:
VEFUR
HELGU
En nú var um seinan að fara
upp og leita að sneplunum. Lyk-
illinn hans var inni í íbúðinmi.
ELLEFTI KAFLI
Hanin var kominn að dyrunum
þegar hanm dokaði við, velti fyr-
ir sér hvort nokkuð væri eftir
í íbúöinni sem hann ætti. Hann
fór aftur inn í setustofuma, síð-
an iinin í svetfniherbergið og
baðherbergið: hiann gat ekQsi
fundið neitt sem setja mætti í
samband við hamm, ekkert sem
hún gæti notað sem sönnun
þess að hainn hefði verið þarna
feistaiges'tur. Hann ttílk lykilinn úr
vasa S'ímum, lót hann á litla borð-
ið hjá útidyruinium. Hann horfði á
hanm stundarteom, famn hver
freistimig hanm var. En s-vo smeri
hanm sér frá borðinu; hamn hafði
sagt Normu að allt væri búið
miilli bans og Helgu og honum
var alvara. Hainn myndi hringja
til Helgu á morgun, hitta hana
einhvers staðar ammars staðax
og afhenda henmi ávísunina.
Hann ætlaði ekki að koma hinig-
að framar. Einhy^r antnair em
hanm og Norirta hafði komið
hingað í kvöld og guð einrn vissi
hvað gorzt hafði eftir að Norma
fór.
Hanm £ór út úr íbúðinmd og
lokaði á eftir sér. Hann var
kominn hálfa leið niður stiganm
þegar hamn heyrði karlmanminn
og konuma sem talaði ám af-
láts án þess að amda, koma
upp stigamn. Hann sá emgin ráð
tii að forðast þau. Hann mis-
srteig sig, stamzaði til að áitta
sig og hélt síðam áfram niður.
Hann kinkaði kolli til fólksins
um leið og hann gekk hjá og
svo var hann komirnn rniður í
amddyrið. Hamm opnaði gier-
hiurðina og um leið og hann
gekk út heyrði hann rödd kon-
urnmar bergmála um stigagang-
inn: — Mér fannst ég eitthvað
kannast við andlitið —
Hann var kománn út á götuna,
hálfa leiðina að bílnum, þegar
harnn mundi eftir ávísuninni sem
hann hafði afhent Helgu fyrr um
daiginn og hún hafði rifið í sund-
ur.
1.
Föstudagur, 13. desember.
— Ndklkur áramgur? spurði
Kerslake og viprur fóru um
munminn; það voru margar
spurniinigar á biðlista. — Sá að
þið komust að því hvað stúlk-
an hét. Hef ékki séð neitt annað.
Gengur Shægt?
58
— Það tekur simn tírma, sagði
Malone. — Öpeiruhúsið var ekkd
byggt á einum degi.
Kersilake hnykkti til höfðinu
unid'ir hjálminum og samsinnti
þessu. — Satt er þaö. Jæja, ef
við getum eitthvað hjálpað —
Malone og Clements höfðu ekið
frá Pymble og Normu Helidon
til aðalstöðvainna. Malone hafði
femgið Clements pípuna sem
hann hafði tekið úr grindiinni hjá
Hélidon og beðið hanm að fara
með hama í fingrafaradeildina.
Svo hafði hann steinþagmað og
Clememts hefði haldið áfram að
aka miöur srn af kvefi og
sleni. Hamn hafði ósjálfrátt sezt
undir stýri þegar þeir kiomu út
úr Helidonshúsinu og nú lá við
að hann óskaði þess að hann hefði
látið Malone um aksturinn. En
hann þóttist vita að Malone lægi
eitthvað á hjarta, eitthvað sem
Irinn hefði meiri áhyggjur af
en hamn hafði sjálfur af eigin
kvefi.
— Um hvað ertu að huigsa,
Scobie? sagði hann lolrs.
Malone svaraði ékki beint. —
Ef þú ættir að veðja öllum þín-
um aurum á morðingjann nú á
þessari stundu, á hivem myndirðu
veðja?
— Áttu við Helidon, Gibson
eða Savanna?
— Það eru fleiri frambjóð-
endur — frú Helidon og nóurng-
inn sem tuggði eldspýtumar.
Clements stanzaði fyrir rauðu
ljósi, leit út á tvo síðlhærða
uniglinga í beygluðum Holden.
glettur
— Brjóst 96, mitti 52, mjaðmir 92.
Faxþeginn gjlotti hlyrmislega £
átt til hans, meðan ékiffinn héM
vélinni við efnið; en allt í eiinu
var eins og fapþeginin áttaði sig
og hiann sagði eitthvað útum
munnvikið við ekilinmL Hinn síð-
amefndi tók fótiinn af bensíninu
og þeir hagræddu sér báðir í
sætunum, fyrinmenn með nægan
tima að fá sér ferskt loft. Græna
Ijósið kom og Clements ók af
stað; í spagliinum só hann hvar
Holdenbíllinn þokaðist burt frá
götuvitanum meö aðeins þrjátíu
lcílámetra hraða og tafði urnferð-
ina fyrir aftan sig.
— Hættu að hiugsa um þé-
Malone hafði tekið eftir við-
brögðum Clements við piltunum
tveimur; Clemenits var orðinn
tuttuigu og sex ára og á góðri
leið með að verða geysilegt aft-
urhald. — Þeir gerðu ékkert af
séri
— Það er síða hárið. Ég vildi
tielzt lcalla þó alla til yfiirheyrslu.
— Fyrir hvaö?
— Clements var ékki alveg
siteinrunninn í íhaWsseminnd.
ennþó: harnn gat enn gert gyis
að sjálfum sér. — Hvað sem
vera skal. En — Hanm þagnaði
og brosti við og sagði: — Ert
þú ekki iíka að lóte grunsamd-
imar taka af þér ráðim?
— Ég héld þú sért næstum
viss um það að amnaðhvort Héli-
donshjónanna eða þau bæði hafi
direpið Helgu. Mailone sagði
ekkert og Clements ók bílmum
að Háfnarbrúnni og gegnum toll-
hliðin áður en hann hélt áfram:
— Ég skal játa að ég er sam-
rniála þér að nokkru leyti'. Ég get
eklki séð hvaða samband er
milii hennar og Gibsons. Og
Savanna — tja, sennilega hefði
hann getað kólað henni. Ef ti'l
vill hefiur hann haft sínar ástæð-
ur — ef hún hefur kúgað fé út
úr honum, hótað að segja kon-
uninni hans frá öllu saman eða
eitthvað í þá átt. En samt sem
áður — Hann hristi höfiuðið. —
Ég held að það hafi verið ann-
hvort Hélidonhjónanna. Eða
bæði. En það er ætlazt til þess
að við séum hlutlausir. Og það
gefur ernga skýrinigu á náungan-
um sem tuggði eldspýturnar.
Hann hefði getað verið einn við-
skiptavinurinn enn. Lauigardags
eða sumudagskúnminm.
Malone hristi höfuðið. —
Hamm hefði þó komið á skökk-
um degi. Hún var myrt einlhvem
tíma á mánudaginn. Hún hefði
verið búin að hreinsa burt öll
merki um nokkurm sunniudaigs-
gest. Setustofan var bólcstaflega
í rúst, enþúmanst hvað Savanna
sagði dkkur — að hún hefði
verið kattþrifin. Það var auðséð
af hinum herbergjununi. Eldhús-
ið svefnherþergið, baðherbergið
— þau vom eins og sýmingar-
gluggar. Hún hefði ekiki skilið
etftir óhreina öskubakka frá
laugardegi eða sunnudegi. Þessi
náungi hefur örugglega komið
á mánudaginn. En við vitum
ekki hver hann var eða hvaða
erindí hann átti — nema hann
hafi verið kallaöur á vettvang
til að fjarlægja líkið. Við vit-
um að Hélidon haföi ástæðu
ef hún beitti hann fjórfcúgum
eins og ég held að hún hafi gert
Frú Helidon hafði lika ástæðu.
Hún væri ekki fyrsta eiginlkonan
sem kæmi hjálkonu eiginmanns-
ins fyrir kattarnef.
- Já, ég þori að veðja að
hún kom í íbúðina tl Hélgu.
Hún var með líöð í lúkiunium
meðan við vorum að; horfa á
þessar perlur. Og þær voru alveg
samstæðar, það vanitaði ekki.
Hún hefði getað farið með þær
til skartgripasala daginn efitir
og látið þræða þær upp aftur í
skyndi.
— Vinnustúlkan myndi vita
þetta. Reyndu að hafa upp á
henni .Iteyndu fyrir þér í ítölsku
klúbbunum. Aðkomufólkið sækir
venjuiega þessa kiúbba fyrst efit-
ir að það kemur. Það gæti verið
að einhver þar kannaðist við
bana.
Clements saug upp í pefið og
gretti sig. — Ég hafði hugsað
irnéi- að fara heim í rúmiö.
— Farðu heim á efitir. Farðu
fyrst í Múbbana, bragðaðu á
rauðvíni og livítlauk. Það á að
vera gott við kvefi.
útvarpið
Fimmtudagur 16. marz
7.00 Morigunútvarp. Veðurfiregn-
ir kl. 7.00, 8.15 og 10.10. Frétt-
ir kl. 7.30, 8.15 (og forustugr.
dagbl.). 9.00 og 10.00. Morgun-
bæn M. 7.45. Morgunledkfimi
kl. 7.50. Momgumstund basrn-
anna M. 9.15: Geir Christen-
sen héldur áfinam söigunnd af
„Gosa“ etftxr Charles Collodi
(4). Tdlkynningar M. 9.30.
Þingflréttir M. 9.45. Létt lög
millli liða. Húsmiseðiraiþáttur kl.
10.25 endurt. þátuur frá s!.
þriðjudiegi D.K.). Fréttir kl.
11.00. Hljómplötusafnið (end-
urt. þáttur G.G.).
12.00 Dagskráin. Tónleikar.
Tiilkynninigar.
12.25 Fréttir og veöurfregnir.
Tilkynningar.
13.00 Á frívaktinnii. Eydís Ey-
þórsdóttir kynnir óskalög sjó-
manna.
14.30 „Sál mín að veöi“, sjálfs-
ævisaga Bernadettu Devlin.
Þórunn Sdgurðardóttir les
kaffla úr bókiinnd, sem Þor-
steinn Thorarensen íslenzkaði
(2).
15.00 Fréttir. Tiillkynningar.
15.15 Miðdégistónleikar: Kamni-
ertónlist. Jasoha Heifietz, Art-
hur Ruibi>nstein og Emanuel
Feuermann leika Píanótiríó í
H-dúr op. 8 eftir Brahms.
Arthur Rubinstein og félaigar
í Paganini-kvartettinum leika
Píanékvartett í c-moll op. 15
eftir Gabriel Fauré.
16.15 Veðurfiregndr. Létt lög.
17.00 Fréttir. Tónieikar.
17.40 Tónlistartími barnanna.
Elínborg Loftsdóttir sér um
tímann.
18.00 Reykjavíkurpistill. Páll
Heiðar Jónsson segir frá.
18.20 Tiikynnángar.
18.45 Veðurfregnár.
19.00 Fréttir. Tilkynningar.
19.30 Óvísindalegt spjalll um
annað land. ömólfur Ámason
flytur fimanta pistil sinn frá
Spóni.
19.45 Samáeikur á Marínettu og
píanó í útvarpssial. Gunnar
Egilsson og Þorkell Sigur-
bjömsson leika
a) Sónaitinu eftir Bohuslav
Martinu,
b) Fjögur löig op. 5 eftir Allbian
Berg,
c) „I minnimigu Ravels“ eftir
Arthur Bemjamin.
20.15 Leikrit: „Natan og Tabi-
let“ eftir Barry Bermange.
Þýðandi: Ásthildur Egilson.
Leikstjóri: Gísli Alfirieðssion.
Persónur og leikendur:
Natan^Rúrik Hairaldsson, Ta-
bilet, kona hans/Guðrún Þ.
Stephiensen, Bemie, bamabarn
þeirral/lHókon Waaige.
21.15 Einisöngiur: PÍTmski bassa-
söngvarinn Kim Borg symigur
rússne&kar óperuaríur.
21.40 Óljóö. Þorsteinn Hannes-
son les úr þessari kvseðábólt
Jóhampesar úr Köiflum-
22.00 Fréttir.
22.15 Veðurffiregmir.
Lestur Passíusálma (39).
22.25 Á skjánium. Stéfán Baátl-
ursson fil. kand. stjómar
þaettii um leiklhús og IkiWilk-
myndir.
22.50 Létt músiik á siðikvökS-
Flytjendur: Bing Grosby, Ro-
semary Cloomey, Leslie Caron,
Maurice Chevaiier, Louis Jor-
dan, Nat Kinig Cote, Mills
bræður, Mexicali Sinigersi,
Edátih Piaf og hilljómsveit, sem
Guy Luypaerts stjómar.
23.25 Fhéttir í stuttu mólli.
Daigskrárlok.
krossgátan
a
Lárétt: 2 vegur, 6 mlt, 7 skrif-
aði, 9 hróp, 10 gufu, n útger'ð-
artféiag á Austurlandi, 12 eius,
13 högg. 14 títt, 15 fyrii-gefn-
ing. — Lóðrétt: 1 tilhlau.p, 2
rót, 3 upptök. 4 verkfæri, 5
bemur, 8 stök, 9 fomnafn, 1.1
tímarit, 13 augnbár, 14 drykk-
ur.
Lausn á síðustu krossgátu
Lárétt: 1 brjóst, 5 ást, 7 serk,
8 sk 9 nagar, 11 al, 13 náma,
14 súm, 16 tilkalL — Lóðrétti:
1 býsmast, 2 jám, 3 ógkiar, 4
st, 6 skraíi, 8 sam, 10 góta,
12 lúi 15 ml
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
MOTORSTILLINGAR
HJÚLASTILLINCAR LJÚSASTILLINGAR
LátiS stilla i tíma.
Flíót og örugg þíónusta.
13-10 0
<5óí<S2X3Í2>f*l
Indversk undraveröld
Nýjar vörur bomnar: M.a. Batik-kjóiefnl,
útskomir lampafætur bora og stór gaff-
aál og skeið sem veggskraut. — Einnig
reykelsi. — Úrval óvenjulegra og fallegra
skrautmuna til tækifærisgjafa — Gjöfina
sem veitir varanlega ánægju fáið bér i
JASMÍN — Snorrabraut
1