Þjóðviljinn - 20.04.1972, Blaðsíða 11

Fimmtudagur 20. apríl 1972 — ÞJÓÐVILJINN — SIÐA J|
Með góðum
grönnum
RÍKISSTJÓRNIN OG
KYNFERÐISMÁL
„Ríkisstjómin hefur hingað
til ha®að sér í vamarmáluin-
um rótt eins og íermingar-
stráfcur í kynferðismálum. í
upphiaíi var henni þetta vart
láandi, þar sem hún steig sín
fyrsitu skref óstyrkum fó'tum,
rneir af viija en maetti. Á
tœpu ári ætti hún hins vegiar
að hafa gert sér sæmilega
grein fyrir afsitöðu sinni til
aðalviðfangseína sinna. Það
er því eðlilegt að menn
spyrji: Hvað á að gena í
vama rmálunum ? ‘ ‘
(Alþýðumaðurinn, leiðari)
FANGARÁÐ
„En eftir því sem fram í
mótið sótti og dökknaði i ál-
inn fyrir KR-liðinu á leik-
veQlinum voru góð ráð dýr,
en ekki á hverju s'trái. Var
var það þá helzta og einasta
fangaráðið að fá Ellert fram
á „vígvöllinn“ á ný og fá
honum forustuna."
(Valsiblaðið)
KAMPAVÍN
KNATTSPYRNA
OG ÞINGMENNSKA
„í sambandi við þennan
þátt Ellerts í þaráttuinni fyr-
ir KR skal þeíss minnzt, að
á meðan á henni stóð, þurfti
hann að vera á þingmanna-
fundi í París. En þaðan flauig
hann heim til að keppa, og
svo aftur utan. þegar að
beppni loikinni Þetta var um
hielgi og missti hann við
þetta af veizlufagnaði mikl-
um í sambandd við fundinn.
En Ellert vildi heldur gera
sitt ttl að tryggja félagi sínu
sigur, en, að sötra fransfct
toampajvín. Etoki er ég viss
um að aliir íslenzkir knatt-
spymumenn hefðu viljað
stoipta hér á. Ætli að ýmsdr
þeirra hefðu etoki tekið
kampavínig fram yfir næt-
urfluig og harða baráttu á
leikveili.‘‘
(Valsblaðið)
DRJÚGAR ERU
VIÐREISNARSYNDIR
„Ónó'gar upplýsingar geta
verið verri en engar upplýs-
ingar. Þannig hljómar það ó-
neitanlega ekki vel, þegiar
skýrt er frá því, að eftir að
nýja rítoissitjóimin tók við
völdum, baifa verið teknir í
notkun hýir diplómatapassar,
sem eru m. a. prentaðir á
rússnesku, sem ekki var í
þeim gömllu.
Áður en allir sannir lýð_
ræðissinnar fyllast skelfingu,
er rétt að taka það fram, að
í paissanum er einnig ritað á
ensku, spönsku og fiönsku
og þessi breyting á ísienzkum
diplómiaitapössium var ákveðin
í tíð fyrrverandi ríkisstjóm-
ar.“
(Vísir)
EN NÓG TIL
NÝRRA ÆVINTÝRA
— Það edna sem ég hafði
með mér voru tólf ólétitu-
kjólar og eitt par af fölsik-
um auignabrám.
Kvenniabla’ð
JON CLEARY:
VEFUR
HELGU
var þetta ekki formleg lögreglu-
vitjun. Nú var hann búinn að
ganga úr stougga um að Helidon
var enn hér í Sydney, hafði eftdki
flúið, og hann varð aftur gripinn
óróleika yfir því að hann skyldi
hafa farið af stöðinni.
— Hvað er erindið núna? sagði
Helidom þreytulega.
— Það er í sambandi við mann
að nafni Bixby.
uppgjöf. Það truflaði enginn
sálmasöng eða bænir: því þá lýs-
ingu á veðreiðuim sem var sam-
bland af hvoru tveggja? Hlaupið
tók enda, og hann reyndi aftur:
— Afsakið, vitið þér hvort Heii-
donhjónin eru að heiman?
— Þau voru hérna í morgun.
Feiti maðurinn var önugur í
rómmum; hann hlaut að hafa
veðjað á skakkan hest. — Þau
gætu verið í bátnum sínum.
— Hvar er hann?
Feiti maðurinn sagði honum
það, hækkaði síðan í tæki sinu
og fékk upplýsimgar um þátt-
takendur og knapa í neesta
hlaupi. Malone skildi hann eftir
með helgieiðum sínum, gekk að
bílnum og ók aftur tii hafnar-
innar. Hann fann til samiblands
af létti og kvíða þegar starfs-
maðurinn í klúbbnum sagði hon-
um að Helidonlhjónin yæru í
bátnum sínum. Aðstoðarmaður-
inn flutti hann þangað út og
þegar þeir nálguðust snekkjuna,
sá hanín hvar Helidonhjónin sótu
grafkyrr aftur á. Hvorugt þedrra
reis upp þegar smábáturinn
lagði að og aðstoðarmaðurinn
leit undrandi upp til þeirra.
— ViJjdd þér, að gestur yðar
komd um borð, herra Hélidon?
— Ef harm vill, sagði Helidon
hljómlausffi röddu. — Gerið svo
vel, herrá Malone.
— Hamn hefur þó rænu á því
að kalla mig herra, ekki undir-
foringja. Malone klifraði um borð
í snekkjuna, lagði jakkann sinn
á bekk og settist á móti frú
Helidon. Þau vom basði klædd
bómullarpeysum, léttum buxum
og strlgaskóm og þau vom bæði
með bláa frottéhatta til vaimar
sólarhitanum. Við hlið þeirra
fannst Malone hann vera stirð-
legur, gamaldags og ailltof upp-
dúbbaður. Hann tók af sér slifsið
til að jafna muminn. Eigimlega
Þau litu ekkd hvort á annað,
en Malone þóttist vdss um að
bakvið döklcu gleraugun hefðu
þau slootrað augunum hvort til
annars. — Ég þekki emgan sem
heitir Bixby.
— Hann var togaraskipstjóri,
var dreginn hér uppúr höfninni.
Malone virti frú Helidon fyrir
sér þegar hann hélt áfram: —
81
Hamn hafði þann kæk að tyggja
eldspýtur.
En Norma Helidon sýndi engin
viðbrögð. Hún sagði aðeins. —
Hvað kemur þessi herra — Bix-
by? — manninum minum við?
— Semnilega ekkert. Malone
pírði augun í skellibiriuinini. ósk-
aði þess að hann hefði tekið sól-
gleraugun með sér úr bílnum.
Ég stend illa að vígi hér: írska
fésið á mér er jafnauðlesið £
þessari birtu og ein af þessum
bókum með stóra letrinu handa
þedm sjóndöpm. Eina ráðið var
að ganga hreint til verks: — En
við höldum að Helga Brand hafi
þakkt Bixby. — Og ég — við
höldum að hann hafi verið í
íbúð hennar daginn sem hún var
myrt.
Helidon helt í stýritíhjólið.
Hnúamir hvítnuðu en honium
tóikst að leyna öllum öðmm við-
brögðum. Hann horfði á lög-
reglumainndnn, velti fyrir sér hve
mikið hann vissi. Honum hafði
ekki komið dúr á auga nóttdna
á undan, og það var edns og þétt-
ur jámhringur herti að höfði
hans við gagnaugun. Malone
hallaði sér upp að öldustokknum
þar sem Bixby hafði fallið niður
í árabátinn. Til allrar hamingju
hafði ekki þurft að þvo neitt
blóð úr snekkjunni; Bixby hafðli
blætt út í árabátnum. Og hamn
var einhvers staðar niðri í höfn-
inni núna, guð mátti hive langt
ndðri.
— Ég sfcil efckd enn hvað þetta
kemur mál við mig.
Nú, jæja, þú baðst um þetta
sjálfur, hugsaði Malone. — Við
höldum að þér hafið líka komið
þangað þann dag, herra Helidon.
Við fundum fingraförin yðar hér
og þar í íbúðinni. Á símainum, á
glerbroti, á lykli. —
Hönd Helidons greip enn fast-
ar um stýrið; það var eins og
hnúamir ætluðu út úr húðinni.
En hann sagði ekki neitt, vegna
þess að tungan var allt í einu
orðin þrútin í munni hans; og
Norma hreytti út úr sér; —
Þetta er hlægilegt! Hvemig vit-
ið þér að það voru fingraför
man.nisins míns?
Þrátt fyrir döktou glerauigun
mátti greina þakklætissvipinn í
augum Helidons þegar hann leit
á konu sína. — Já, hvemig vitið
þér að bað voru míu fingraför?
— Ég fékk eina a£ pípum yðar
lánaða. Malone teygði sig eftir
jakkanum sínum, tók pípuna upp
úr vasanum og rétti Helidon.
En Helidon gat ekki fengið
sdig til að taka við henni. Ham-
ingjan góða, gætu þeár fundið
fingraför á bát og skrúflykli sem
hefði lagið í vatni? Þegar hann
hafði jafnað sig eftir ofsaleg
uppköstin, hafði hanri brölt með
erfðismunuim niður í árabátinn
og lyft ferðatöskunnd upp í
snekkjuna aftur. Hanra hafði
klifrað til baka, sett peningana
í skjalatöskumar aftur, fleygt
ferðatöskunnii tómri í höfnina.
Hann hafði horft á hrúgaldið,
sem hann gat naumast féngið
sig til að trúa að væri dauður
maður niðri í árabátnum. Hvað
myndi gerast ef hann ýtti ára-
bátnum frá, léti hann reka með
sjávarfallastraumnum? En hanin
vissi að það væri of mikil á-
hætta. Hann var skjálfamdi af
ótta og viðbjóði yfir því sem
hann hafði gert, en harun áfcvað
að eiga ekki meira á hasttu.
Hann hafði farið niður í
sniefckjuma. fundið jámflein og
trékylfu. Þá hafði hann farið
niður i árabátinn, bundið létt-
bátinn aftan í hann, tekið áram-
ar og róið bátnum burt frá
snekkjunmi. Hann vissi ekki hve
langt hann reri né hvaðan hon-
um kom þrekdð, þegar hann dró
loks inn árar, var hann að nið-
uriotum kominn. Hann sat í
hnipri með verk fyrir brjóstinu:
Haminigjan góða, ef hanm fengi
nú hjartakast, ef einhver fyndi
þá næsta morgun báöa dauða
í sama bátnum? Harnn hafði ris-
ið upp og tekið til starfa. Hann
hafði tekið um fætur Bixbys,
skorðað þá umdir sætinu, svo
að líkaminn haggaðist ekld.
Fremst í bátnum var reipishönk
og hann hafði bumdið anman
handlegg Bixbys við sætið. Síðan
hafði hann farið um borð í létt-
bátinn, hallað sér áfram og rek-
ið fleininm niður í botninn á
árabátnum. Hann hafði næstum
dottið niður 1 árabátinn aftur
þegar hann heyrði gjálfrið í
vatninu sem seytlaði upp um
gatið á bátnum. Hann hafði setið
þarna í léttbátnum hokinn og
álútur, og beðið þar til ára-
báiturinn var sokkimn. Þá hafði
hann ræst vélina í litla bátnum
og haldið hljóðlega að snekkj -
unni aftur. Hamn fengi aldrei að
vita hvernig lík Bixbys hefði
losnað úr soklcna bátnum og fuind-
izt af lögreglunni.
— Varðar það ekki við lög
að tafca eigur manns út úr húsi
hans án hans samþykkis, undir-
foringi?
— Jú, það er ekki ólíklegt,
sagði Malone. — En eins og ég
sagði við frú Helidons, þá verð-
um við stumdum að brjóta regl-
umar, þegar þær standa í vegi
fyrir olckur.
— Haldið þér að maðurinn
minn hafi rriyrt ungfrú Brand?
— Við höfum ekki leyfi til
að svara spurningum af þessu
tagi, frú Helidon.
— Brýtur það í báta við negl-
ur?
Malone virti hanin fyrir sér,
leitaði að veika blettinum. —
Ég ætla að spyrja yður spum-
ingar. Haldið þér að maðurinn
yðar hafi myrt unigfrú Bramd?
útvarpið
Fimmtudagur 20. apríl
(Sumardagurinn fyrsti):
8,00 Heilsað sumri: a) Ávarp
formanns útvarpsráðs Njarð-
ar P. Njarðivík. — b) Sumar-
komuljóð etfitir Matthías Jooh-
umsson, lesið af Herdísi Þor-
valdsdóttur leikkoniu.
c) Vor- og sumarlög.
9,00 Fréttir. Útdráttur úr for-
ustugreinum dagblaðanna.
9.15 Morgunstund bainanna: —
Sigríður Thorlacius heldur á-
fram að lesa „Ævintýri litla
tréhestsins” eftir UrsuluiMor-
ay Williams” (10).
9.30 Morguntónleikar: Vor í
tónum. (10,10 Veðurfregnir).
a) „Vorið”, þáttur úr Árstíð-
unum eftir Vivaldi. I Musici
leika. — b) Sónata í F-dúr
fyrir fiðlu og píanó „Vor-
sónatan” eftir Beethoven. —
David Oistrafch og Lev Ob-
orin leifca. — c) Sinfónía nr.
1 í B-dúr „Varsintfómían” od.
38 eftir Schumann. Sinfóníu-
hljómsveitin í Boston leifcur;
Charles Munch stj.
11,00 Sfcátaguðslþjónusta í Há-
skólaibíái. Prestur: Séra Þórir
Stephensen. Organleikari: Jón
Stefánsson. Skátakórinn syng-
ur.
12.25 Fréltir og veðurfregnir. —
Tilkynningar. Tónleikar.
12,50 Á frívaktinni. Eydís Ey-
þórsdóttir kynnir óskalögsjó-
manna.
14,00 Miðdegistónleikar; Prom-
enade-tónleikar frá hollenzlca
útvarpinu. Létt tónlist eftir
Gounod, Offenibach, Gastald-
on, Miilöcker, Vauigíhan-Will-
iams, Zeller, Boccherini o.fl.
Flytjendur: Karin Ostar sópr-
ansöngk., Jan Kerksen barit.,
Henk van Overeem píenó-
ledkari, Promenadehljómsiveit
hollenzka útvarpsins. Stjórn-
andi: Gijsbert Niewland.
15,00 Fréttir. Tilkynningar.
15,20 Ungt listafóík. Börn og
imglingar úr slkólum Reykja-
vikur leika og syngja.
16.15 Veöurfregnir.
17,00 Bamatími: Margrét Gunn-
arsdóttir stjórnar aö tilhlut-
an Bamavinafélagsins Sum-
argjafar. Börn úr 5. bekfc A
í Hlíðasikóla flytja tivo leik-
þætti: „Grámann í Garðs-
homi” og „Láki í ljótri
klípu”, stúlkur úr Álftamýr-
arsifcóla syngja þjóðlög, böm
úr Álftabarg flytja leikþátt-
inn „Gömlu sitoómir” og les-
in verður sagan „Bréfberinn
Idtli”.
18,00 Fréttir á ensitou.
18,10 Stundarfcom með Gísla
Magnússyni píanóleiikara.
18.30 Tiikynninigar.
18,45 Veðurfregnir.
19,00 Fréttir. Tiifcynningar.
19.30 Hratt flýgur stund. Dag-
skrárþáttur með blönduðu
afni, hljóðr. á Laugarvatni
undir stjóm Jónasar Jónas-
sonar.
20,40 Frá samsömg finnslka stúd-
entaikórsins Brahe Djaknar f
Hásikólabíói 1. b-m. Söngstjóri
er Gottfrid Grásbeck. Ein-
söngvarar: Börje Láng, Vik-
ing Srneda. Sungin lög eftir
John Rosas, Krystof Bezdru-
zic, Jean Sibeliius, Martti
Simila, Erkki Salmenhaara,
Nils-Eric Fougstedt, CarlOrff.
Selim Palmgrem, Gottfrid
Grasbeck, Heray Purcell,. W.
A Mozart, Francis Poulenc og
Jörgen Bentzon.
21.25 Góð eru grösin. Þáttur
um fjállagrös og grasaferðir
í samantelkt Ágústu Björns-
dóttur. Flytjendur með henni
em Hjálmar Ámason og Loft-
ur Ámundason. Flutt verða
m.a. nýtt efni eftir Vigldísi
Jónsdóttur skólastj. og Váltý
Guðmundsson bónda á Samdii.
22.00 Fréttir.
22,Í5 Veðurfregnir. — „Vor”,
smásaga eftir Unni Eiríksd.
Erlingur Gfslason leikari les.
22.30 Danslög.
23,55 Fréttir í stattiu máli. —
Dagsfcrárlok. —
jFöstudagur 21. april 1972:
7,00 Morgumútvarp. Veðurfr. kl.
7,00, 8,15 og 10,10. Fréttir kl.
7,30, 8,15 (og farustuigreimar
dagbl.), 9,00 og 10,00.
Morgiunbæn fcl. 7,45: Séra
Ámi Pálsson (út vúfcuna). —
Morgunleifcfimd kl. 7,50. —
Morgunstund bamanna kl.
9,15: Siigríður Thoa-laciius les
framhald á „Ævintýrum litla
tréhestsins” eftir Ursiulu Mor-
ay Wiliiams (11). Tilkynnáng-
ar kl. 9,30. Þingfréttir kl.
9,45. Létt lög m'illi láða. —
Spjallað við bændur kl. 10,05.
Tónlistarsaiga kl. 10,25 (end-
urt. þáttur A.H.Sv.). Fréttir
kl. 11,00. Virfcjum fallvatna í
ljóði, söng og hljóðfæraslætti,
— enduirt. þáttur JöteuJs Jafc-
obssonar frá 10. júlí 1969. —
11,50: „Sumarið”, þáttur ur
Árstíðunum eftir Vivaldd,
leífcinn af hljómsiveitimni I
Musici.
12,00 Dagskróin. Tónleikar. Til-
kynningiar. —
12,25 Fréttir og veðurflregnir.
Tilfcynningar. Tónleifcar. —
13.15 Þáttur um uppeldismál —
(endurt.). Margrét Margeirsd.
ræðir við Gyðu Sigvaldadótt-
ur forstöðukonu um böm og
uppeldisstofnamir.
13.30 Tónledkar: Við vinniuna.
14.30 Síðdegissag'an: „Stúlka £
apríi” eftir Kerstin Thorvalll
Falk. Silja Aðalsteimsdlóttir
les (3).
15,00 Fréttir. Tilikynmdngar. Les-
in dagsfcrá næstu vitou.
15.30 Miðdeglistónleifcar. Anne-
lies Kupper, Ohrista Ludwig,
Eberiiard Wáchter og Kathl-
een Férrier syngja lög eftir
E. Grieg, Sergej Raklhmamn.
off, Róbert Schumann, Gust-
av Mahler og Christoph WiU-
ibald Gluck.
16.15 Veðurfregnir. Létt lögj. —
17,00 Ffféttir. Tónleikar.
17,40 Útvarpssaga bamanna: —
„Steini og Danni í sveitinni”.
eftir Kristján Jóhannssom. —
Hölf. les (3).
18,00 Fréttir á ensfcu.
18,10 Tónleitoar. Tilkynningar.
18,45 Veðurfregnir. Dagskrá
fcvöldsins.
19,00 Fréttir. Tilfcynndngar.
19.30 Þáttur um verfcalýðsmál.
Umsjónarmenn: Sigjhvatur
Björgvinsson og Ólafur R.
Einarsson.
20,00 Kvöldivafca: a) Isienzkedn-
söngslög. Elsa Sáigfúss syngur
lög eftir Sigvalda Kaldalóns,
Áffla Thorsteinsson, Jótnas
Þorbergsson, Jónas Jónasson
og Sigfús Einansson: Valiborg
Einarsson leáfcur umdir á pi-
anó. b) Um ijóðagerð. Magn-
ús Jónsson kemnari flytur er-
indi með tilvitnunum í sfcáld-
sfcap. c) Farteostir og ferðar
vísur. Garðar Jöfculsson flyt-
ur þátt eftir Jöteul Péturs-
son. d) Frá síðustu komu
IrafeUsmóra f Suðursveit. —
Steinlþér Þórðarson bóndi á
Hala segir fró. e) Imifhöfða.
Jóhanna Brynjólifeidóttir flyt-
ur frumsamið sumarævintýri.
f) Um ísienzfca þjóðhaetti. —
Ámi Bjömsson camd. maig.
flytur þáttinn. g) Kórsönigur.
Liljukérinm syngur íslenzk
þjióðlög í útsetningu Sigfúsar
Einarssonar. Jén Ásgeirsson
stjómar.
21.30 Otvarpssaigan: „Tónfó
Kröger” eftir Thomas Mann.
Gísii Ásmundsson íslenzfcaði.
Ámi Blandom les (2).
22,00 Fréttir.
22.15 Veðurfiregnir. Kvöldsagan:
Enduirminndngar Bertrands
R'issells. Sverrfr Hólmairsson
les (10)
22.35 Jón Stefiánsson kynnir
klassístea tónlist að ósfcum
hlustemda.
23 20 Fréttir f stuttu máli. —
Dagskrárlok. —
Auglýsingasími Þjóðviljans er 175Ö0