Þjóðviljinn - 02.09.1972, Blaðsíða 2

2.S1ÐA — ÞJÓÐVILJINN Laugardagur 2. september 1972
Horn
✓
1
Að biðjast
afsökunar
Oft á tiftum hcndir það blaða-
mcnn að þurfa að taka ein eða
önnur ummæii sin til baka.
Ósjaldan stafar slikt af þvi að við-
mælcndur eða heimildarmenn
hafa fcngið eftirþanka vcgna um-
mæla sinna, sérstaklega ef þau
hafa komið við kaun einhvers cin-
hvcrsstaðar.
Kinnig stafar slikt oft af þvi, að
þótt hlaðamaður hafi haft citt-
hvað orðrétt eftir viðmælanda,
þykir viðmælanda sem ummælin
séu ckki nógu fagurlcga orðuð.
I»á vcrða mistök annarra oft til
þess að blaðamaður vcrður að
draga i land. Hér vcrður sagt frá
cinum slikum mistökum.
Sunnudaginn 13. ágúst birtist í
Morgunhlaðinu fréttatilky nning
frá 5 mönnum af 7 í stjórn
Sambands islenzkra rafvcitna.
Kréttatilkynning þessi var hið
ámáttlcgasta yfirklór vegna
vinnubragða meirihluta stjórnar
SÍK i ákvcðnu máli. Þessi frétta-
tilkynning hafði og vcrið send
öðrum blöðum. og hafði Þjóðvilj-
inn til dæmis birt hana degi fyrr
cn Morgunblaðið, og þá athuga-
scmdalaust.
Þann sunnudag scm fréttatil-
kynningin birtist i Morgunblað-
inu, birtist hún þar einnig sem
auglýsing, en sem slik ekki i
neinu öðru blaði.
Slík málsmeðferð 'þðtti un'dir
rituðum harla ómerkileg, þar
sem það hafði ekki tiðkazt fyrr,
að opinberir aðilar keyptu
auglýsingarpláss í einu blaði und-
ir yfirlýsingar sinar, og skrifaði
greinarkorn um málið i dálki
þcssum, undir fyrirsögninni
„Amáttlegt yfirklór”.
Siðan gerist það ekki alls fyrir
löngu, að starfsmaður StR lætur
undirritaðan vita af þvi að um-
rædd yfirlýsing hafi fyrir mistök
lent á auglýsingaskrifstofu
Morgunblaðsins, yrði ekki greidd
scm slik, og óskaði jafnframt eft-
ir þvi að fram yrði borin afsökun
fyrir umræddum skrifum.
Þarna er sem sé komin upp sú
skringilega staða, að blaðamanni
á Þjóðviljanum er ætlað að
biðjast afsökunar fyrir mistök,
sem áttu sér stað á auglýsinga-
skrifstofu Morgunblaðsins.
Nú hafá mál svo skipazt að
undirrituðum hefur borizt i
hcndur Ijósrit af bréfi
auglýsingastjóra Morgunblaösins
til StK, þar sem scgir að um mis-
tök hafi verið að ræða hjá
Morgunblaöinu, og auglýsingin
ekki rciknuð til gjalda.
Knn hefur Morgunblaðið ckki
séð ástæðu til að birta leiðréttingu
hér á, á siðum sinum, hvað þá
heldur afsökun.
Undirritaður bcr þvi fram af-
sökun fyrir skrif þau um
óskam mfeilni Aðalsteins
(iuðjohnssens, scm birtust hér i
blaðinu þann 15. ágúst. Afsökunin
nær þó aðeins til þeirra þátta skrif
anna sem að auglýsingu þessari
lúta, en ekki annarra.
Jafnframt skorar undirritaður
á Morgunblaðið að birta afsökun
vcgna þeirra mistaka sem þar
urðu og framkölluðu öll þessi
skrif. —úþ.
Er miðnefiidin
stóra
enn í sumarfrii?
Þriðjudagskvöld eitt i vor hóp-
uðust allmargir gunnreifir hug-
sjónamenn saman til fundar og
létu þung orð og stór falla. Þetta
voru hernámsandstæðingar, að
sögn, og viðfangsefni fundarins
var hvernig haga skyldi barátt-
unni fyrir niðurlagningu banda-
risku herstöðvanna hér á landi og
rætt var um möguleikana á stofn-
un samtaka er leiða skyldu bar-
áttuna til sigurs. Svo var ákafinn
mikill og hugsjónatryggðin að
sjálfur Jóhannes skáld úr Kötlum
var hafður við orð og skyldi nafn
hans haft að leiðarljósi i baráttu
hins góða gegn hinu illa.
„Breiðfylking” var mynduð.
Starfið hófst og meö hækkandi sól
þóttust menn eygja von um að
takmarkinu yrði brátt náð vegna
tilkomu öflugrar alþýðuhreyfing-
arsem skotið hefði upp kollinum,
án afskipta atvinnupólitikusanna
og þvi sem þeim fylgir. En ein-
hverra hluta vegna virtist þessi
„breiðfylking” hafa allan sinn
kraft frá ljúfustu veðurguðunum,
þvi að er hausta tók fóru að heyr-
ast hryglustunur deyjandi fyrir-
bæris frá skrifstofu samtakanna i
Kirkjustræti.
Hvað er það sem olli þessum
nálegu örlögum ágætrar hreyf-
ingar, einmitt þegar mest lá við?
Fóru 25-menningarnir allir i
sumarfri i einu eða hélt þessi
ágæta lýðræðiskosna (sic!) mið-
nefnd að nóg væri að prenta ein
ingartáknið, selja mönnum það á
50 kr. og bjóða þeim siðan i
göngutúr frá Hafnarfirði til
Reykjavikur? Og tilgangurinn
mun vist hafa verið sá að stappa
stálinu i bieikustu stuðnings-
mennina eða storka strákunum
uppi á Mogga — eða hvað? Að
visu var töluverður hópur manna
skráður i starfshópa og leshringi,
en siðan ekki söguna meir. Var
þetta öll hugsjónatryggðin og vit-
undin um nauðsyn þess að útlend-
ur her hyrfi úr landi?
Sannleikurinn er iiklega sá að
allflestir þessara 25-menninga
eru litiisverðar og hugsjónalaus-
ar strengjabrúður sem láta
stjórnast af flokksbræðrum sin-
um frá hærri stöðum. Fyrir
þeirra tiiverknað er hin ágæta
,,breiðfylking”„hernámsandstæð-
inga allra flokka” orðin að ömur-
legu tákni þess sem átti að verða
en varð aldrei.
Einar Ágústsson utanrikisráð-
herra hefur sagt aö ekki verði
hreyftvið hernámsmálunum fyrr
en landheigisdeilan sé til lykta
leidd. 25-menningarnir virðast á
sama máli. Er trúin á málstað og
ævarandi hugsjón skáldsins úr
Kötlum virkilega svo kirfilega
skorin við nögl?
Við völd situr rikisstjórn sem
kallar sig til vinstri. En látum það
ekki villa okkur sýn. Fram-
sóknarforystan hefur löngum iýst
yfirþeim vilja sinum að þjóðarat-
kvæðagreiðsla verði látin skera
úr um brottför hersins. Þvi eru
allar likurá að svo verði i reynd.
Einmitt þess vegna er svo mikil
þörf á þróttmiklu starfi og öflugri
upplýsingastarfsemi. ekki aðeins
hér á Rvk-svæðinu, heldur og ekki
sizt úti um land allt. Fyrri hreyf-
ing hernámsandstæðinga treysti
á fallvaltan stuðmng rótgróinnar
borgarastéttar Reykjavikur og
nágrennis og sá stuðningur
reyndist haldlitill þegar á reyndi.
Aðeins með stöðugum fjöldafund-
um, útgáfustarfsemi og les-
hringjum, þar sem upplýsingar
eru veittar, tekst okkur að gera
að raunveruleika drauminn um
friðlýst land. Sú barátta verður
ekki leidd til sigurs ef i forsvari
eru pólitiskir rugguhestar og bitl-
ingasafnarar, heldur með þátt-
töku þess fjölda er sér hag sinum
borgið er siðasti hermaðurinn
hverfur úr landi fyrir fullt og allt.
Herinn burt!
island úr NATO!
Valþór Hlöðversson.
Chichester og flugvél hans árið 1929 er hann kom úr 36 daga sóló-
flugi milli London og Sydney.
Ofurhuginn Francis Chichester
Francis Chichester, enski
ofurhuginn sem er nýlátinn,
var prestssonur. Það kom
snemma i ljós, að hann var
haldinn ævintýraþrá. 17 ára
gamall gerðist hann innflytj-
andi til Nýja Sjálands og 26
ára gamall var hann orðinn
vel stæður sem sölmaður fast-
eigna.
Þegar kreppan skall á fékk
hann alvarlegan fjárhags-
skell, og sneri hann sér þá að
flugi fyrir alvöru. Hann flaug
fyrstur manna einsamall frá
Nýja Sjálandi yfir hafið til
Astralinu árið 1931, en það
þótti mikið afrek á þeim tima.
Siðar ætlaði hann að fljúga i
kringum jörðina einsamall, en
þá varð hann fyrir þvi óhappi i
byrjun feröar að fljúga á
simalinur, sem hann sá ekki
vegna ofbirtu sólar, og slasað-
ist hann þá mikið.
Chichester kom til Englands
rétt áður en heimsstyrjöldin
siðari brauzt út. Hann ætlaði
að ganga i brezka flugherinn
um leið og striðið byrjaði, en
var synjað vegna aldurs, en
hann var þá 37 ára. Siðar
komst hann þó að sem sigl-
ingafræöingur hjá RAF.
Eftir striðið fór hann aö
höndla með kort, og tómstund-
um eyddi hann i siglingar. Ar-
ið 1959 varð hann alvarlega
veikur og læknar töldu að
hann væri með lungnakrabba.
Chichester vildi ekki ganga
undir uppskurð og náði sér á
undraverðan hátt. Ari siðar
vann hann einmenningskeppni
siglara yfir Atlanzhafið og eft-
ir það varð nafn hans mörgum
kunnugt. Arið 1966 leggur
hann af stað einn á báti frá
Plymouth i Englandi oger ferð
inni heitið til Sydney i
Ástraliu. Þangað kom hann
eftir 107 daga. Þá ákvað hann
að halda áfram siglingu i
kringum hnöttinn, og lauk
hnattferðinni á 274 dögum
(þar af eyddi hann 48 dögum i
Astraliu). Þá var Chichester
65 ára gamall, og orðinn
heimsfrægur.
Ekki vildi Chichester setjast
i helgan stein við svo búið. Nú
vildi hann reyna að sigla 4000
milur á 20dögum, þ.e. sigla að
meðaltali 200 milur á sólar-
hring. Hann lét smiöa sérstak-
an bát fyrir þessa ferð, Gypsy
Moth V., en honum mistókst
ætlan sin — hann lauk 4000
milna siglingu á 22.3 dögum!
1 sumar lagði Chichester
enn af stað einn sins liðs yfir
Atlanzhafið, en þeirri ferð
lauk hann aldrei eins og blaða-
lesendum er kunnugt.
Chichester hlaut margskon-
ar viðurkenningu um ævina.
Hann var ágætur rithöfundur
og skrifaði nokkrar bækur,
þar á meðal sjálfsævisöguna
Thc Lonely Sea and The Sky.
íþróttakonur taka hormónapillur
til að rugla tiðir
Iþróttakonur hafa á klæðum
eins og aðrar konur, og það er
ekki sama i hvaða ástandi
konurnar eru þegar þær eiga
að keppa á stórmótum eins og
Olympíuleikum. Flestar
brezku stúlkurnar hafa tekið
hormónapillur, sem eiga að
stilla af tiðir, þ.e. fresta þeim
eða flýta með tilliti til hvenær
stúlkurnar keppa. Læknar
byrjuðu að stilla tiðir stúlkn-
anna fyrir rúmu ári, en sýnt
þótti að árangur stúlknanna
er lakastur á siðari hluta
tiðatimabilsins. Sumar stúlk-
ur vildu ekkert meö ráð lækn-
anna hafa og aörar komu svo
Danmörk og EBE:
í ágúst voru 41% með og 35% á
móti inngöngu
seint inn i liðið, að ekki þótti
rétt aö reyna nein brögð á
skömmum tima. Þrátt fyrir
allar varuðarráöstafanir
mega stúlkurnar búast við að
náttúran sjálf gripi i taumana
og setji tiöir i gang vegna hins
gifurlega álags á sál og lfk-
ama i slikri keppni.
Ekki er vitað hvernig þessu
er hagað hjá öðrum þjóðum,
en talið er fullvist að rúss-
nesku og austurþýzku stúlk-
urnar notist við einhver
hjálparmeðul og bandarisku
stúlkurnar einnig, þar sem
pillutæknin er á svo háu stigi i
heimalandi þeirra. En venju-
legar stúlkur frá venjulegum
löndum verða sennilega að
hlýða kalli náttúrunnar
hvenær sem það kemur.
2. október næstkomandi
munu danskir kjósendur
ganga til kosninga um það
hvort Danmörk skuli ganga i
Efnahagsbandalagið eða ekki.
Að undanförnu hafa veriö
gerðar Gallupkannanir um af-
stöðu almennings til málsins.
Fyrsta könnun er gerð árið
1961, en þá eru 53% spurðra
með inngöngu, 9% á móti, 38%
óákveðnir . 1 september 1968
eru 60% með, 7% á móti, 33%
óákveðnir og er þetta hæsta
prósentutala með fyrr og
siðar. Taflan árið 1972 litur
þannig út:
Meö Móti Óákv. Alls
Jan. 38 35 27 100
Feb. 41 32 27 100
Marz 39 31 30 100
April 48 28 24 100
Maí 41 30 29 100
Júni 46 31 23 100
Agúst 41 35 24 100
Þá var spurt: Ef Noregur
gerist ekki aöili að Efnahags-
bandalaginu (kosningar fara
fram þar) eruö þér þá með eða
á móti þvi að Danmörk gerist
aðili?
I ágúst 1972 svöruðu 38%
með, 38% á móti, óákveönir
24%.
. . . að vinna
bug á kvefi!
Forrlkur Breti andaðist fyr-
ir skömmu. Hann haföi
skömmu fyrir dauöa sinn látið
á sér skiljast að hann myndi
gefa allar jarðneskar eigur
sinar til styrktar læknavisind-
unum —■ „til að rannsaka og
fyrirbyggja þann sjúkdóm
sem hefur valdið mér mestu
angri s.l. 81 ár. . . .”
Og þegar erfðaskráin var
opnuö kom i ljós að peningana
átti að nota til að vinna bug á
kvefi, en gamli Bretinn átti
alltaf erfitt meö að þola kvef-
aö fólk.