Þjóðviljinn - 06.04.1973, Blaðsíða 15

Þjóðviljinn - 06.04.1973, Blaðsíða 15
ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15 FH Framhald af bls. 10. þeir Gunnlaugur Hjálmarsson og Vilhjálmur Sigurgeirsson. A&rir voru langt frá sfnu bezta. Þá kom Guömundur Gústafsson í markið stutta stund i slðari hálfleik og stóð sig vel. Var furðulegt að hann skyldi ekki koma fyrr i markið og vera lengur þvi aö hann stóð sig mun betur en hinn einhæfi Geir Thorsteinsson, sem allar skytt- urnar I islenzkum handknattleik eru löngu búnar að læra á sem markvörð. Mörk FH: Geir 9, Viðar 6, Ólafur 3, Auðunn og Birgir 2 hvor og örn og Gils 1 mark hvor. Mörk IR: Vilhjálmur 6, Bryn- jólfur 3, Agúst 4, Þórarinn 3, Gunnlaugur og Gunnar 1 mark hvor. Dómarar voru þeir Karl Jóhannsson og Hannes Þ. Sigurðsson. Við minnumst ekki á dómarana nema I undantekn- ingartilfellum og vissulega var eitt sllkt I þessum leik, mjög slök frammistaða Hannesar, og hefði hann ekki haft jafn frá- bæran dómara og Karl með sér hefði að öllum llkindum illa farið. Óllkt Hannesi að dæma svona. Óþekkjanleg Framhald af bls. 11. á strik og ótrúlegt að það verði i fallhættu aftur næsta ár. Þess má til gamans geta, að hinn snjalli þjálfari Reynir Ólafsson, skapari hinnar frægu Vals-varnar, hefur komið á nokkrar æfingar hjá Fylki eftir að liðið komst i fallhættuna og þótt hann væri ekki langan tima með liðið virtist það nóg til þess að varnarleikur þess breyttist til hins betra sem úrslit leiksins við Breiðablik sýna glöggt. V alsmenn Framhald af bls. 10. vera kominn I sitt gamla góða landsliðsform. Ólafur Ólafsson, sá leikreyndi maður, átti einnig ágætan leik en aðrir voru frá sinu bezta enda komust þeir ekki upp með neitt. Mörk Vals: Bergur 6, Ólafur 4, Ágúst 4, Stefán 3, Gunnsteinn 2, Jón K. 1 mark. Mörk Hauka: Stefán 3, Ólafur 2, Sigurgeir, Sturla Þórir og Guðmundur 1 mark hver. Glima Framhald af bls. 10. móti þessum Iþróttum, sem ég taldi upp að framan, síður en sv<k nema að gjarnan mætti nú I þorskastriðinu fella niður asnaspörk brezku atvinnu- liðanna. Ég vil hins vegar, að hér sé nokkurt jafnræði á haft. Með þvi að sjónvarpa lands- flokkaglimunni, var hinni fornu þjóðariþrótt sýndur sá sómi, er henni ber i iþróttalifi okkar. Með niðurfellingunni er verið að sýna glimunni og þeim mörgu, sem henni unna, vanvirðu, og þvi vil ég mót- mæla. En annars hreint út spurt: Hvers vegna mátti ekki hleypa landsflokkaglimunni 1973 I sjónvarpið? Helgi Seljan Dagheimilismál Framhald af bls. 7. Hka gert þetta alveg upp á sitt eindæmi, ef þau vilja það og treysta sér til þess. Síðar sagði Svava: — Þeir, sem starfa að þessum málum,leggja áherzlu á, að hér er um menningarmál að ræða, ekki einvörðungu félagslegt mál, sem eigi að bæta mönnum upp eitt- hvað, sem þeir hafa ekki, heldur þvert á móti að aðstoða heimilin við uppeldi á sem menningarleg- astan hátt. Að lokum minnti Svava á það ákvæði frumvarpsins, sem kveð- ur á um, að fleiri aðilar en sveit- arfélög geti sótt um byggingar- og rekstrarstyrk til rikisins, — svo sem starfsmannafélög og húsfé- lög. Lögmenn Framhald af bls. 6. ökuleyfi. Þarna eru nefndir rúm- lega 200 menn af 525, sem dómur hefur gengið um sl. ár, og koma til álita að verða nafngreindir i fjölmiðlum. Ef nöfn verða birt, þarf það sama að ganga yfir alla og dóm- arar um allt land yrðu að hafa samráð um reglur þaraðlútandi. 1 lokin benti Þórður á, að af- brotamenn gætu haldið áfram þeirri iðju að blekkja fólk, ef nafni þeirra er haldið leyndu. Páll S. Pálsson, sagði m.a., að sér virtist almenningur hér mjög hneigður fyrir að vita sem mest um lög og rétt. Hann gagnrýndi fjölmiðla fyrir litinn fréttaflutn- ing af dómsmálum, og ættu þeir að gera könnun á þvi hvað fólki fyndist akkur i að lesa. Hann kvaðst sannfærður um að greinargóð skrif um dómsmál væru meira aufúsuefni en margt annað sem stæði I blöðum. Þá kynnu brotalamir I þjóðfélaginu að vera færri, ef fleiri gerðu sér grein fyrir réttindum og skyldum. Þá hvatti Páll fjölmiðla til að gagnrýna vissa hluti I réttarkerf- inu. Árni Gunnarsson, fréttamaður, kvað ýmsa lögmenn hafa-gott samband við fjölmiðla og það væri I sjálfu sér ágætt enda þótt þeirkynnu með þvi að brjóta eig- in siðareglur. Arni benti á, að undarlegt væri að alltaf væri skýrt frá nafni og skrásetningar- númeri skips, ef það væri tekið i landhelgi, en ekki nefnt nafn skip- stjórans. Hann nefndi lika seina- ganginn I afgreiðslu mála, og að oft hefði það gerzt, að fjölmiðlar hcfðu skýrt frá gangi mála á byrjunarstigi eftir mjög mis- traustum heimildum og að sínu áliti gæti það skaðað viðkomandi persónur meir en nafnbirting að dómi loknum. Árni kvaðst hafa þá skoðun, að fjölmiðlar ættu fyrst og fremst að segja frá málum, sem gætu kennt almenningi eitt- hvað, en ekki birta nöfn nema i fáum tilfellum, vegna þess, að I flestum tilfellum væri dómurinn næg refsing. Hann vildi birta nöfn manna, sem ækju ölvaðir og það myndi eitt skæðasta vopnið til að draga úr þeirri tegund afbrota. Árni kvað varhugavert að lög- menn segðu frá málum á rann- sóknarstigi, enda hefði oft hent að afbrotamál væru notuð eingöngu i pólitiskum tilgangi. Hrafn Bragasonsagði frá kynn- um sinum af fréttamönnum og hvernig hann og samstarfsmenn hans hjá Borgardómi brygðust við þegar fréttamenn hringdu til að afla frétta. Hann benti á, að mat dómara á fréttum væri allt annað en fréttamanna, það sem okkur finnst áhugaverð mál finnst fréttamönnum oft leiðinleg mál. Hann sagði skemmtilega sögu af tilraun dómara til að hraða gangi mála: þeir báðu um segulbönd til að hafa við vitna- leiðslur og þeirri ósk var fullnægt skjótt, Ljóst var að segulböndin komu 1 mjög góðar þarfir, en nú þurfti fleiri vélritunarstúlkur til að vinna upp af segulböndunum. Ekki reyndist unnt að fá veitingu fyrir fleiri vélritunarstúlkum; málið lenti I „Bremsunefnd” og hin nýja tækni kemur að engum notum, nema fleiri vélritunar- stúlkur fáist! Hrafn var ekki áfjáður i að láta birta nöfn afbrotamanna, — margir þeirra væru þannig gerðir að þeir teldu sér heiður i nafnbirt- ingu (samanber: betra er illt um- tal en ekkert) og kæmu nafnbirt- ingar slikra sjúklinga niður á fjöl- skyldum þeirra fyrst og fremst. Hann var aftur á móti inn á þvi að birta ætti nöfn manna er brytu af sér i ágóða- eða atvinnuskyni. Elias Snæland Jónsson, blaða- maður, benti á, að viðlesnustu blöð erlendis væru einmitt þau sem gerðu sér hvað mestan mat úr dómsmálum og þá sérstaklega ýmsu afbrigðilegu i einkalifi fólks. Hann harmaði ekki að is- lenzku blöðin létu þennan þátt mannlífsins eiga sig, þó að þetta kynni að vera efni sem fólk kysi helzt að lesa. Hann hvatti dómara að reyna trúnaðarsamband við islenzka fréttamenn i viðkvæm- um málum, svo að þeir freistuð- ust ekki til að skrifa greinar byggðar á vafasömum heimild- um. Slikt trúnaóarsamband myndu islenzkir fréttamenn áreiðanlega virða. Jónatan Þórmundsson sagði að dómsmál gætu verið „sensasjón”, sérstaklega þegar þekktir borgarar ættu i hlut, en á rannsóknarstigi slikra mála væri erfitt að gefa fréttamönnum upp- lýsingar. Þá væri mest hætta á vangaveltum fréttamanna um viðkomandi mál og gæti slikt ver- ið mjög hættulegt. 1 siðareglum danskra blaðamanna er skýrt kveðið á um að fréttamenn megi ekki blanda saman fréttum og umsögn. Æskilegt væri að is- lenzkir fréttamenn og lögmenn reyndu að samræma störf og sjónarmið, en slikt hefði einmitt verið gert I Danmörku. Hann benti ennfremur á veika punkta i siðareglum islenzkra blaða- manna. Már Pétursson benti á, að lög- menn og blaðamenn hefðu gjöró- lik grundvallarviðhorf. Athygli fréttamanna beindist að þvi sem væri að gerast, en athygli dómara að niðurstöðu máls, hvað svo sem málið hefði verið lengi að þróast. Samskipti fréttamanna og lög- manna eru fremur litil og að sumu leyti væri það vel farið. Fréttamenn væru oft miskunnar lausir i garð einstaklinga, þegar þeir væru að seðja hungur ákveð- ins lesendahóps. Hann vænti þess að samskiptin ykjust, ekki á æsi- fréttasviði heldur á þjóðfélags- legu sviði dómsmála, þar sem lesandinn væri fræddur um rétt- indi sin og skyldur. Hann benti á, að fréttastofnanir gætu fengið af- ritaf öllum dómum, ef þær kærðu sig um. Hann ræddi einnig um þann möguleika, að dómsmála- ráðuneytið hefði blaðafulltrúa til að sinna óskum fréttastofnana. Már kvaðst persónulega ekki vera með nafnbirtingum, nema helzt i skattsvikabrotum. Hann deildi einnig á suma lögreglu- menn fyrir of litla þagmælsku. Að lokum talaði Þórður Björns- son og gerði að umtalsefni ýmis- legt sem fram hafði komið, og nefndi sérstaklega, að það væru engin rök, þótt mál og nafnbirt- ingar væru notað i pólitískum tilgangi, kvaðst þreyttur á til- raunum pólitikusta til að komast undan umtali i saknæmum tilfell- um, og kvað það frekar kost en löst að nöfn pólitikusa kæmu fram, þar sem þeir ættu öðrum mönnum fremur að huga að mannorði sinu. Þetta er aðeins ágrip af þvi helzta sem rætt var á þessum fundi, sem var áhugaverður og skemmtilegur. sj. Eskeland iFramhald af bls. 3. ar þjóðir þekki til bókmennta hverrar fyiýr sig, verður að þýða þær, annars eru þær ekki lesnar. Að minnsta kosti er vitað, að finnskar, færeyskar, grænlenzkar og islenzkar bók- menntir standa þar afar höll- um fæti. Oft virðist lika sem hrein hending ráði um það, hvað þýtt er. Ivar Eskeland hefur ákveðnar tillögur fram að færa um þessi mál og mun i fyrirlestrinum gera grein fyrir þvi, á hvern hátt hugsan- legt væri að standa að þvi að greiða götu þessara bók- mennta inn á bókamarkað Norðurlanda. Fyrirlesturinn verður flutt- ur i fundarsal Norræna húss- ins og hefst kl. 20,30. Aögangur er öllum heimill. Hringvegur Framhald af bls. l! (birt án ábyrgðar). Of langt yrði að birta hér númerin 25 fyrir 10 þúsund kr. og vísast til banka, sparisjóða og bankaútibúa, sem hafa skrá með vinningsnúmer- um. Vinningarnir firnast á fjór- um árum, svo enn er óhætt að láta þá liggja um sinn; hins vegar eru þeir ekki visitölutryggðir eins og skuldabréfin og engir vextir leggjast á þá þótt þeir geymist i bönkunum. —vh Aukið fjármagn Framhald af bls. 7. Af þessum tölum er ljóst, að með ráðstöfunarfé sjóðsins árið 1973 hefur aðeins tekizt að sinna 23,7% umbeðinnar lánsfjár- upphæðar. Aðalfundur Byggingatœkni frœðingafélags íslands Byggingafræðingafélag Islands hélt aðalfund að Hótel Loftleiðum föstudaginn 9. marz siðastliðinn. Kom fram I skýrslu stjórnar að unnið hafði verið að ýmsum félagsmálum og öðru er snertir hag félagsmanna. Þá var sam- þykkt að auka kynningar- og fræðslustarfsemi félagsins. Félagsmenn eru nú 27 talsins. Stjórn Byggingafræðingafélags- ins er nú þannig skipuð. Brauðin hækka Brauð hafa hækkað um 4,3 til 13% og stafar þessi hækkun bæði af verðhækkun á efni og eins vegna hækkunar á tilkostnaði bakarianna. Fiskiðnskóli Sigurður Guðmundsson, form. Leifur Blumenstein, varaform. Asmundur Jóhannesson, ritari, Björgvin R. Hjálmarsson, gjaldkeri, Sveinn Þorvaldsson, spjaldskrárritari, Magnús Ingi Ingvarsson, varamaður, Jón Kal- dal, varamaður. Barirnir lokaðir áfram Ekki hefur náðzt samkomulag i deilu framleiðslumanna og veit- ingahúsaeigenda. Hafa veitinga- húsamenn boðið þjónum að hefja vinnu eftir nýrri formúlu við upp- gjör, en framleiðslumenn hafnað þvi algjörlega, en bjóðast hins vegar til að hefja vinnu eftir óbreyttu fyrirkomulagi frá þvi sem var. í Siglufirði Þingsályktunartillaga flutt af lOþingmönnum úr öllum flokkum nema frjálslyndum um að skora á rikisstjórnina að hefja undir- búning að stofnun fiskiðnskóla i Siglufirði var samþykkt sem ályktun alþingis i gær. Geir Gunnarsson hafði lagt til, að tillagan yrði orðuð á þá leið, að rikisstjórninni væri falið „að láta kanna grundvöll” fyrir slikan skóla. Vitnaði Geir i þvi sam- bandi i álitsgerð frá Fiskiðnskóla Islands i Reykjavik, en þar er talið óæskilegt að stofna að svo stöddu fleiri en einn fiskiðnskóla á landinu, og kemur fram að aðeins 11 nýir nemendur hófu nám við fiskiðnskólann i Reykja- vik i haust. Breytingatillaga Geirs var felld með 27 atkv. gegn 9, og þingsályktunartillagan um fisk- iðnskóla i Siglufirði siðan sam- þykkt án mótatkvæða. Fangelsismál Framhald af 16. siðu. I breytingartillögunum er lagt til að ekki verði gert ráð fyrir sér- stöku kvennafangelsi, enda verði ekki séð hvers vegna karlfangar og kvenfangar geti ekki starfað saman á daginn eða við tóm- stundavinnu. Aðrar breytingartillögur við frumvarpið miða að þvi að leggja aukna áherzlu á félagslega hjálp við fangana og vandamenn þeirra. Þá er gert ráð fyrir þvi að laun fanga verði ákvörðuð með hliðsjón af launum á almennum vinnumarkaði. Þá er lagt til að kveðið verði skýrar á um mennt- unarkröfur til forstöðumanna slikra stofnana sem um ræðir. Loks er gert ráð fyrir að starf- rækja beri stofnun til umsjónar og eftirlits með þeim sem frestað er ákæru gegn, dæmdir eru skil- orðsbundið eða leystir úr fangels- um með skilyrðum. Allar breytingartillögur nefnd- arinnar voru samþykktar sam- hljóða I neðri deild i gær. Okkur vantar fólk til að bera út blaðið 1 Teiga Háteigsveg Hverfisgötu Grimsstaðaholt Þingholt DWÐvmm IKÓPAV06SI I APÚTEK I OPIÐ ÖLL KVÖLD TIL KL. 7. ■ NEMA LAUGARDAGA TIL KL. 2, I H SUNNUDAGA MILLI KL. 1 OG 3 ■ fi| SlMI 40102_B grænt hreinol ÞVOTTALÖGUR SKIPAUTGCRe RlhlSINS M/S Hekla fer frá Reykjavík fimmtudaginn 12. apríl n.k. vestur um land í hringferð. Vörumóttaka föstudag, mánudag og til hádegis á þriðjudag til Vestf jarðahaf na, Norðurf jarðar, Siglu- fjarðar, Ólafsfjarðar og Akureyrar. Breytt ferðaáætlun strandferðaskipa i april, aðal- lega vegna tafa, sem orsakazt hafa af flutningum i sambandi við Vestmannaeyjar. Esja 6/4—15/4 austur hring- ferð Hekla 12/4—22/4 vestur hringferð Esja 18/4—28/4 a ''stur hringferð Skip 24/4—27/4 vestur til tsafjarðar. Eftir þetta er gert ráð fyrir að Hekla og Esja komist inn i ferðaáætlun dags. 15/3. Ríkisskip

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.