Þjóðviljinn - 30.11.1973, Blaðsíða 10

Ármann ógnaði
íslandsmeisturunum
en Ólafur Benediktsson bjargaöi liði sínu þegar
mest reið á með frábærri
markvörslu og Valur sigraði 16:13
Ármenningar sýndu einn
sinn besta leik um langan
tíma er þeir mættu Is-
landsmeisturum Vals sl.
miðvikudagskvöld og það
var fyrst og fremst fyrir
snilldarmarkvörslu ólafs
Benediktssonar að Vals-
menn fóru með sigur af
hólmi. Að visu var gamla
mulningsvélin nú vel
smurð en þá var það bara
sóknin sem brast. Aftur á
móti léku Ármenningar
varnarleikinn eins og best
gerist/ og markvarsla
Ragnars Gunnarssonar
var i samræmi við það,
mjög góð þótt hún dygði
Ármenningum ekki til sig-
urs.
Það var fimm minútna kafli i
siðari hálfleik leiksins sem gerði
útum hann. Valsmenn höfðu yfir
9:5 i leikhléi og Armenningar

• 4
staðan
Staðan i 1. deild er nú þessi:
FII 3-3-0-0-fi8:52-6
Valur 4-3-0-1-78:71-6
Fram 4-1-3-0-78:68-5
llaukar
Vikingur
Þór
IR
Ármann
4-1-2-1-77:82-4
4-2-0-2-91:91-4
4- 1-1-2-69:79-3
5- 1-1-3-93:106-3
4-0-1-3-58:61-1
Markahæstu menn:
Gisli Blöndal Val 29
Axel Axelsson I'ram 29
llörður Sigmarsson llaukum
28
Kinar Magnússon Vikingi 27
Viöar Simonarson FH 26
Sigtryggur Guðlaugsson Þór
25
höfðu minnkaö þann mun niður i
10:9 og fengu tvisvar sinnum
tækifæri til að jafna, en i bæði
skiptin var Ólafur Benediktsson
sú hindrun sem Armenningar
komust ekki yfir. Og i stað þess að
jafna fengu þeir á sig 11. markið
og leikur liðsins dofnaði. Þetta
gerðist um miðbik siðari hálfleiks
og maður getur vel séð hvilik
vitaminsprauta það hefði orðið
Armanns-liðinu ef þvi hefði tekist
að jafna.

Valsmenn byrjuðu leikinn vel,
komust i 2:0 og 3:1, en Armenn-
ingar jöfnuðu 3:3. Þá kom einn
besti kafli Valsmanna i leiknum,
kafli sem gaf þeim nógu mörg
mörk til að reynast nægilegt
forðabúr þegar liðið datt alger-
lega niður i byrjun siðari hálf-
leiks. Valsmenn komust i 9:4 og
9:5 var staðan i leikhléi.
I.eikur Valsmanna, einkum
varnarleikurinn, hafði veriö frá-
bær i fyrri hálfleik, eins og menn
kannast við hann bestan. Og
segja má að hann hafi verið
sæmilegur og kannski það sem
kom i veg fyrir tap ásamt mark-
vörslunni i þeim siöari, þegar
liðið skoraði ekki mark i 12 minút-
ur. A meðan skoruðu Armenning-
ar 2 mörk, staöan 9:7. Þá loks
skoraði Gunnsteinn fyrir Val en
Armenningar minnkuðu muninn
niður i 10:9 og fengu tækifæri á að
jafna sem mistókst. Þess i stað
fór Vals-liðið aftur i gegn, og
staðan breyttist i 14: lOog aðeins 5
minútur eftir og sigurinn i höfn.
Hann varð 16:13.
Ölafur H. Jónsson lék rheð
Valsmönnum og var liðinu mikill
styrkur, þótt hann sé greinilega
ekki búinn að jafna sig i fætinum.
Þá átti Gisli Blöndal snilldarleik
en sá sem var besti maður liösins
var ölafur Benediktsson mark-
vörður. Hann hefur ekki oft leikið
betur. En sá maðurinn sem mest
kom á óvart var Þorbjörn Guð-
mundsson sem of lengi hefur
þurft að hvila á bekknum. Þessi
lágvaxni og sterki leikmaður er
stórhættuleg skytta og hann sýndi
i þessum leik að hann hitar ekki
bekkinn mikið lengur.
Hjá Ármanni báru tveir menn
af, þeir Ragnar Gunnarsson
markvörður og Hörður Kristins-
son sem átti mjög góðan leik,
einkum i vörninni, þar sem hann
var lykilmaður. Þá áttu þeir Jón
Astvaldsson og Þorsteinn Ingólfs-
son báöir góðan leik, og sá siðar
nefndi er að komast i hóp okkar
betri linumanna.
Mörk Vals: Gisli 6, Þorbjörn 3,
Hermann 2, Gunnsteinn 2, Berg-
ur, Agúst og Jón K. 1 mark hver.
Mörk Armanns: Vilberg 3,
llörður, Björn, Jón og Þorsteinn 2
mörk hver og Ragnar 1 mark.
— S.dór.
Ármenningar fóru oftast tveir gegn Glsla Blöndal, enda erfitt að stöðva
hann þegar hann cr i „stuði” (Ljósmyndir GSP).
IR-ingargeta þakkað
dómurunum sigurinn
Benedikt flýgur inn I teiginn og skorar 9. mark Þórs
Leikslokin þau leiðinlegustu sem
af er mótinu
Það var ekki bara að
manni fyndist ÍR-ingar
hagnast ádómurunum mest
allan leikinn, en um það
atriði voru mjög margir
sammála, heldur hreinlega
gaf Hannes Þ. Sigurðsson
íR-ingum sigurinn á
síðustu sekúndum leiksins
er hann skorti kjark til að
dæma vitakast á augljóst
gróft brot er hinn
snaggaralegi línumaður
Þórs, Árni Gunnarsson,,
flaug innúr horninu en
gripið var í hönd hans
svo skotið geigaði. Og hvað
var dæmt — aðeins auka-
kast, og tíminn rann út.
Staðan var 22:21 þegar
þetta gerðist/ og það urðu
lokatölur. Sigur sem jR
átti ekki skilið miðað við
gang leiksins. Sigur sem
byggist á svona dómara-
glappaskoti getur ef til vill
verið sætur liði i fallbar-
áttu en hann er ekki verð-
skuldaður eftir hnífjafnan
leik í 60 mínútur.
Leikurinn var allan timann hnif-
jafn nema stuttan tima i siðari
hálfleik er 1R náði 3ja tii 4ra
marka forystu sem stóð þó stutt.
Þórsmenn eru engir aukvisar og
gefast aldrei upp og þess vegna er
sigúr aldrei i höfn þótt lið sé búið
að ná einhverju forskoti á þá. Það
sem gaf IR-ingum þetta forskot
var dómgæsla sem að minu áliti
var öll á annan veginn, þannig að
ÍR-ingar högnuðust á henni. Má
sem dæmi nefna að eitt sinn
flautaði Hannes á brot á miðjum
teigi um leið og Þórs-maður
skoraði og markið dæmt af. En
Þór fékk aðeins aukakast. 1 annað
sinn flaug Árni Gunnarsson innúr
horni, en um leið og hann gerði
það flautaði Karl Jóhannsson á
brot fR-ings á miðjum teig,
markið dæmt af og aukakast i
staðinn. Svona væri hægt að telja
upp fleiri atriði.en þetta nægir til
að sýna hvernig ÍR-ingar
högnuðust á dómurum. Hér var
ekki um hlutdrægni að ræða,
Framhald á 14. siöu