Þjóðviljinn - 18.12.1973, Qupperneq 13

Þjóðviljinn - 18.12.1973, Qupperneq 13
t>riftjudagur 18. desembcr 197;!. ÞJóÐVILJINN — StÐA 13 15 Þegar Rósamunda var búin að loka á eftir Carlottu gekk hún hægt inn i stofuna aftur. og henni varð ljóst að sennilega yrði hún ein heima allt kvöldið. Geoffrey hafði sagst koma seint heim, og þá átti hann við mjög seint. ann- ars hefði hann varla haft svo mik- ið fyrir þvi að koma til hennar boðum. Og Pétur var ekki kominn heim enn, og það táknaði senni- lega að hann hefði farið eitthvað út með félögum sinum eftir hljómsveitaræfinguna. Annað hvort myndi hann hringja bráð- lega — eða þá að hann hringdi alls ekki — til að segja að hann kæmi annaðhvort heim að borða eða ekki, sem hann myndi siðan ann- að hvort gera eða ekki. Það þýddi ekki að byggja neinar áætlanir á Pétri. Rósamunda var eiginlega fegin þvi að vera ein. 1 fyrsta lagi þurfti hún ekki lengur að brjóta heilann um matinn, hrisgrjónin og allt það. Ef henni sýndist gæti hún einfaldlega farið aftur upp i rúm og legið þar. En þótt undarlegt megi virðast langaði hana ekki lengur til þess. Þvert á móti var hún eirðarlaus, uppfull af einhvers konar at- hafnaþrá og umfram allt langaði hana til að komast burt úr þessu húsi. Út — burt frá fjárans skón- um og tösku Lindýar, burt frá hinum eilifu simhringingum (þótt hún hefði ekki svarað), burt frá þessum tilgangslausu vangavelt- um sinum. Hún gæti farið út að ganga, já, það ætlaði hún að gera, og þegar hún kæmi til baka, þá gat verið að allt væri komið i lag og orðið eðlilegt á ný. En hvert átti hún að fara? Henni fannst svo bjánalegt að fara ein út að ganga; það var svo gerólikt þvi þegar hún og Geoffrey höfðu rölt saman i kvöldgöngur. Hún stansaði hik- andi á tröppunum og fannst hún skeliflega áberandi. Er hún úti að ganga? Alein? Hvar er maðurinn hennar? Hún imyndaði sér allar þessar athugasmdir þjóta fram og aftur eftir dimmum veginum eins og leðurblökur, vetrarleður- blökur, imyndaðar leðurblökur, þvi að alvöru leðurblökur tilheyra sumrinu og á þessum tima árs með löngum rvóttum og rökum kulda liggja þær i dvala. Það fór hrollur um hana og hún CELIA FREMLIN KÖLD ERU KVENNA- RÁÐ var i þann veginn að snúa við og fara aftur inn, þegar hún fékk hugmynd. Sjanghó. llannværi ágæt afsök- un fyrirkvöldgöngu. Og fyrst Eileen var ekki komin heim, eftir dimmu gluggunum að dæma, var það beinlinis skylda Rósamundu að ganga út með hann, svo fram- arlega sem hann tæki það i mál. Hún var aldrei alveg viss um hve djúpur fjandskapurinn var. En Sjanghó var ekki þannig gerður að hann léti óvild sina eyðileggja fyrir sér neina ánægju. Eftir langan og einmanalegan dag með örstuttum gönguferðum með frú Dawson og dós af hunda- mat (sem Rósamunda sá að hann hafði ekki snert á), leyfði hann henni allramildilegast að festa snúruna i hálsbandið hans og teyma hann út i desemberkvöld- ið. Hlið við hlið gengu þau með hægð eftir mannauðum götunum. Nú þegar Rósamunda var komin upp úr rúminu, varð henni ljóst að eirðarlaus athafnaþráin hafði verið blekking. Höfuðverkurinn var kominn aftur og hún var þeg- ar orðin þreytt. Hún ákvað að fara ekki lengra en að járnbraut- arbrúnni bakvið krikketvöllinn og fara siðan heim þá leiðina. Þar gæti hún lika leyft Sjanghó að hlaupa um án þess að eiga á hættu að bill æki á hann. — Gott kvöld! Rósamunda hrökk við þegar ókunnug karlmannsrödd ávarp- aði hana út úr myrkrinu. Hún hafði ekki heyrt neinn nálgast. — Gott kvöld, svaraði hún fá- lega og togaði i snúru Sjanghós til að stjórna honum svo að þau gætu bæöi gengið framhjá ókunnuga manninum á viröulegan en rösk- legan hátt. En Sjanghó hafði fund- ið sérlega freistandi steinsillu og hafði ekki i hyggju að kveðja hana fyrr en hann hefði hnusað lyst sina, svo að Rósamunda hlaut að standa kyrr og biða. — Það eruðþér? spurði röddin og hún var svo sem engu nær og stundarkorn stóðu þau bæði tvö og störðu hvort framaní annað i myrkrinu. Rósamunda braut heilann og reyndi að átta sig á þessari rödd, sem var kunnugleg á einhvern hátt, og fölleitu og mögru ungu andlitinu. — Basil, sagði hún. — Ég gat ómögulega komið yður fyrir mig. Hvað er að frétta? Eruð þér á leið til Lindýar....? En Lindy var ekki heima. Lindý var kannski dáin — nú á þessari stundu. Hún vissi ekki hvernig hún átti að ljúka við þessa óheppi- legu setningu. — Ég er öllu heldur á leið til að heyra hvað er eiginlega um að vera, sagði hann. — Það er ber- sýnilega eitthvað að. Eileen hringdi til min og sagði mér frá þvi. Það er nú töggur i henni, hann breytti óvænt um umræðu- efni. — Ég hefði ekki haldið að hún gæti nokkurn tima fengið sig til að hringja i mig eftir allt uppi- standið á milli okkar — tja út af engu. Hún var annars alltaf svo uppburðarlaus og ég varð alltaf aö stiga fyrsta skrefið eftir að við höfðum rifist. Það er eins og hún hafi þroskast án þess þó að... Basil hafði bersýnilega allan hug á að halda þessum vanga- veltum sinum áfram meðan Rósamunda entist til að hlusta, svo að hún neyddi hann til að snúa sér aftur að efninu. — Já, við höfum öll miklar áhyggjur af Lindy, sagði hún. — Og enginn botnar i hvað hefur gerst. Er annars nokkuð nýtt að frétta? Hafði Eileen orðið nokk- urs visari? — Nei. Mér fannst bara rétt að lita inn til að athuga hvort ekki væri þörf fyrir sterkan karlmann og allt það. Eg gæti ef til vill orðið aö einhverju liði.. lauk hann máli sinu dálitið vandræðalegur. Rósamundu fannst dálitið hjart- næmt að fylgjast með þvi hvernig hortugheitin breyttust i næstum drengjalegan vandræðaskap. Hún gat vel skilið að Eileen hefði orðið ástfangin af honum og einn- ig það, að henni skyldi þykja erf- itt að búa með honum. — Þér getið áreiðanlega gert heilmargt, sagði hún. — Fyrst og fremst með þvi að veita Eileen siðferðilegan styrk. Og ef Lindy kemur ekki i leitirnar, er vist óhjákvæmilegt að einhver hafi samband við lögregluna. Um leiö og hún sleppti orðinu fann hún kviðafiðring fara um sig, og bersýnilega hafði það sömu áhrif á Basil, þvi að honum varð hverft við. — Lögregluna? Af hverju? Þér haldið þó ekki ... — Auðvitað ekki'. Rósamunda óskaði þess af öllu hjarta að hún hefði ekki gloprað þessu út úr sér. — Ég átti bara við það, að ef hún kemur ekki heim til sin á næsl- C&sior Skyrtan ^ CASTOR. Skyrtan er löngu landskunn fyrir fjölbreytni í litum og hve vel hún fellur að líkamanum. Takið eftir flibba og ermum. Það er leitun að betri skyrtu. VINNUFATAGERD ÍSLANDS H.F. Þriðjudagur 18.desember 7.00 MorgumUvarp Veður- fregnir kl. 7.00. 8,15 og 10.10. Morgunleikfimi kl. 7.20 Fréttir kl. 7.30, 8.15 (og forustugr. dagbl.), 9.00 og 10.00. Morgunbæn ki. 7.55. Morgunstund barnanna kl. 8.45: Böðvar Guðmundsson endar lestur sögunnar um ,,ögn og Anton" eftir Erich Kastner i þýðingu Ölafiu Einarsdóttur (10). Morgunleikfimi kl. 9.20. Tilkynningar kl. 9.30. Þing- fréttir kl. 9.45. Létt lög á milli atriða. Tilkynningar kl. 10.25. Ég man þá tíðkl. 10.45: Tryggvi Tryggvason sér um þátt með frásögum og tónlist frá liðnum árum. Tónleikar kl. 11.45. 12.00 Dagskráin. Tónleikar. Tilkynningar. 12.25 Fréttir og veðurfregnir. Tilkynningar. 13.00 Kftir hádegið Jón B. Gunnlaugsson leikur létt lög og spjallar við hlustendur. 14.30 Siðdegissagan: ,,Saga Kldeyjar-lljalta" el'tir Guð- mund G. Ilagalin Höfundur les (25) 15.00 M iðdegistónleikar: Philippe Entremont og Sinfóniuhljómsveitin i Fila- delfiu leika Pianókonsert i a-moll op. 10 eftir Edvard Grieg: Eugene Ormandy stj. Filharmóniusveitin i Stokkhólmi leikur Sinfóniu nr. 3 i C-dúr op. 52 eftir Sibelius: Sixten Ehrling stj. 16.00 Fréttir. Tilkynningar. 17.10 Tónlistartimi barnanna: Egill Friðleifsson söng- kennari sér um timann. 17.30 Lestur úr nýjum barna- b ó k u m . ' T ó n 1 e i k a r . Tilkynningar. 18.30 Fréttir. 18.45 Veður- fregnir. 18.55 Tilkynningar. 18.30 Fréttir. 18.45 Veður- fregnir. 18.55 Tilkynningar. 19.00 Veðurspá Fréttaspegill 19.20 Úr tónlis tarlifinu Umsjón Þorsteinn Hannesson. 19.40 llvað er San Marino? Thor Vilhjálmsson rit- höfundur les úr nýrri bók sinni. 20.00 Lög unga fólksins Ragn- heiður Drifa Steinþórsdóttir kynnir. 21.00 fi Jölaannir’* sntásaga eftir Umii Kiriksdóttugltósa Ingólfsdóttir les. 21.30 A hvitum reitum og s v ö r t u m Guðmundur Arnlaugsson sér um skák- þátt. 22.00 Fréttir. 22.15 Veðurfregnir. Kvöld- s a g a n : M i n n i n g a r Guðrúnar Borgfjörð Jón Aðils leikari les (15) 22.35 llarmonikulög. Arthur Spink leikur 23.00 A liljóðbergi. Sherlock llolmes leysir ráðgátuna urn dropótta bandið. Basil ltathbone les samnefnda sögu eftir Arthur Conan Doyle. 23.30 Fréttir i stuttu máli. Dagskrárlok. Tónleikar. o o o Lr" 20.00 Fréttir. 20.25 Veður og auglýsingar. 20.35 Bræðurnir. Bresk fram- haldsmynd. 5. þáttur. Kvöldboðið. Þýð. jón (). Edwald. Efni 4. þáttar: Davið á i erfiðleikum með að ákveða hvort hann á heldur að selja sinn hluta i fyrirtækinu, eða taka þátt i rekstri þess með bræðrum sinum. Anna reynir enn að fá Brian til að selja og hel ja aftur störf hjá lyrri vinnu- veitanda, sem nú helur boðið honum eignarhlut i fyrirtæki sinu. Edward leggur fast að Brian að selja sér hlutabréfin og þeir deila hart um málið. Loks ákveður Brian að selja ekki, þrátt fyrir afstöðu konu sinnar og Edwards. Davið lekur lika ákvörðun um að halda sinum hluta, þótt ástæður hans til þess séu annars konar en Brians. 21.25 IIeiiiislioiii. Frétta- skýringaþáttur um erlend málefni. Umsjónarmaður Sonja Diego. 22.05 Skák. Stuttur banda- riskur skákþáttur. Þýðandi og þulur Jón Thor Haralds- son. 22.15 Jóga til heilsubótar. Myndaflokkur með kennslu i jógaæfingum. 4. þáttur endurlekinn. 22.40 Dagskrárlok.

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.