Þjóðviljinn - 17.11.1974, Blaðsíða 15

Sunnudagur 17. nóvember 1974 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 15
Verzlið
þar sem
úrvalið er
mest og
kjörin bezt
I DAG
opnum við
JÓLA-
Markaðinn
Úrval af
leikföngum
fyrir börn
á öllum
aldri
Skoðið borðstofuhúsgögnin
JRVALIÐ ER HVERGI MEIRA
Fura — Hnota
Eik -
Palisander
Teak
Opið til 10 á öllum hæðum
"%r
Bílaeigendur
SPARIÐ
og kaupið sólaöa hjól-
barða hjá okkur. Látið
okkur sóla slitnu hjól-
barðana.
•**
BARÐINN
Ármúla 7,
Sími 30501 og 84844
Stálhúsgögnin,
sem standa sig
■ Við framleiðum
flestar tegundir stál-
húsgagna fyrir
heimili (margar gerðir),
skóla (einnig margar
gerðir), félagsheimili
og fundarsali.
■ Tökum jafnframt
að okkur sérsmíði.
SÍMI 33590 og 35110.
Stálhúsgagnagerð
Steinars Jóhannssonar
Skeifunni 8, Reykjavík
Fallega spillir...
Við báðum um það hér i þætt-
inum fyrir háifum mánuði að ef
einhver kynni visuna — Fallega
spillir frillan skollans öllu — að
sá hinn sami léti okkur vita og
ekki hefur staðið á undirtektum.
En eins og með svo margar vis-
ur sem komist hafa i hámæli, þá
ber mönnum ekki saman um
hvernig þær eru. Oft er það ekki
nema eitt orð eða tvö sem
mönnum kemur ekki saman
um, cn eins og gefur að skilja
getur það breytt afar miklu.
t sambandi við þessa visu, þá
hefur mönnum alls ekki borið
saman, þó munar þar ekki
miklu. Allir nema einn hafa sagt
að visunni fylgdi saga um feðgin
sem tefldu mikið og voru snjöll i
skák. Þau bjuggu afskekkt. Ef
einhver beiddist gistingar þá
varð sá sami að vinna karlinn i
skák, annars var sá sami gerður
höfðinu styttri. Svo kom ungur
og glæsilegur maður og beiddist
gistingar. Hann varð að tefla við
karlinn og þegar ungi maðurinn
ætlaði að fara að leika af sér þá
á stúlkan að hafa mælt visuna
fram og mun hún vera ákveðin
leikjaröð sem leiddi til sigurs i
skákinni. Hún vildi nefnilega
eiga pilt i stað þess að gera hann
höfðinu styttri og það tókst fyrir
tilstilli visunnar.
Svo kom til min kona sem
sagði visuna vera eftir Stefán
Ólafsson skáld á Völlum og væri
hún ort til Þorsteins Magnús-
sonar, þegar skáldið missti
mann i skák við hann og það var
ekki bara þessi eina visa heldur
aðrar tvær og þær eru svona:
I.
Mæli ég um og mæli ég á,
að menn hans Steina falli
i strá
honum hrifi glertan grá,
gefi I einu einn, tvo, þrjá,
gamla hrapi fjörinu frá,
fækki um reitapeðin smá,
falli þannig fræðaskrá,
fái hann mátin há og lág.
il.
Jón leikur skár skák,
skók hann af mér hvern hrók,
biskupinn fékk rórask,
riddarinn og peðsnidd,
á gömlu er komið gangsvingl,
gáði hún ekki að ná bráð,
kóngurinn með forfang
fékk mátið oflát.
III.
Fallega spillir frillan
skollans öllu,
frúin sú, sem þú hefur nú
að snúa,
heiman læðist hamin i slæmu
skrumi,
hrók óklókan krókótt tók úr
flóka.
Riddarinn staddur, reiddur,
leiddur, hræddur,
reiður veður með Ögeði að peði.
Biskupsháskinn blöskrar
niskum húska,
við bekkinn gekk, svo hrekkinn
þekkir ekki.
Og nú er bara eftir að vita
hvort fleiri útgáfur eru til og bið
ég menn að senda okkur linu ef
þeir kunna visurnar öðru visi.
Böðvar Guðlaugsson færði
okkur tvær nýjar visur i vik-
unni.
Um landsfeðurna:
,,Ekki báru þeir höfuðið hátt
i húsi bandariskra
og vilja nú ólmir lægra en lágt
lúta að fótum þýskra”.
t tilefni 300. árstiðar Hallgrims:
Með guðsorð á vör útað grafar-
reitnum
gengur allt að þvi heilög
þrenning.
Loksins kom að þvi að
Hallgrimi heitnum
hlotnaðist dáiitil viðurkenning.
Og Magnús Einarsson sendi
okkur þessa:
Af stjórninni ekki ber nú blak
Björn i þessu sloti.
Ég held að þurfi heljtartak
að hald’enni á floti.
S.H. hefur trú á hagmælsk-
unni meðal landsmanna, þótt
margir séu þeir sem telja hana
á undanhaldi:
Fyrir island allt i senn
öll náttúran syngur.
Hér ef hittir maður menn
mætir hagyrðingur.
Eins og svo margir aðrir er
V.L. ekkert hrifinn af VL-mönn-
um eða „frjálsmenningum”:
t dómsalnum mikla er kveljandi
kliður
þegar kveður sér dómarinn
hljóðs.
t stúkunni húkir Hregg-barinn
viður
með handarbök nöguð til blóðs.
Þá er hér ein gömul visa sem
N. sendi okkur:
„Það er vandi við að standa
véla grandi Yajah Kan
þegar fjandinn fer að blanda
fidonsanda i Pakistan”.
Lltið finnst mér heyrast nú frá
hagyrðingum sem kunna að
meta gleðina eins og hinn snjalli
hagyrðingur frá Sauðárkróki,
Friðrik Hansen kunni og þessar
visur hans bera með sér.
Þó að ég sé gleði gjarn
og gangi á vegi hálum
cr ég saklaus eins og barn
i öllum kvennamálum.
Eg vil feginn óspilltur
æskuveginn ganga
og svo dcyja ölvaður
undir meyjar vanga.
Eða þá GIsli Ólafsson þegar
hann kveður:
Oft á fund með frjálslyndum
fyrrum skunda réði.
Nú fæst undir atvikum
aðeins stundar gleði.
Björn Sigvaldason ort.i þegar
viðreisnarstjórnin féll sællar
minningar:
Viðreisnin er fallin frá
fagnar þjóð að vonum,
ef ekki bregðast heitin hjá
Ilannibal og sonum.
Og þessi er timanna tákn seg-
ir XY.
Fyrrum efni ástar brags
— ung með bjarta lokka —
en náttúran er nú til dags
ncydd i rauða sokka.
Svo að lokum fyrripartur:
Ætlar Geir að semja sátt
og svikja i landhelginni?
-S.dór