Þjóðviljinn - 13.04.1975, Side 11

Sunnudagur 13. apríl 1975. ÞJÖÐVILJINN — SIÐA II
Bræöurnir Ari og Atli
Umsjón: llalldór Andréssc
Borgís—Borgarar?
Klásúlur hófu göngu
sína á nýjan leik í síðasta
sunnudagsblaði, en þar
sem efni þess þáttar var
afar mikið, reyndist ó-
kleift að hafa formála,
svo að hér birtist hann.
Svona sérmála-þáttur,
sem í þessu tilfelli er
poppþáttur, mótast að
sjálfsögðu af stjórnand-
anum og skoðunum hans
og smekk. í Klásúlum
mun ég hafa hljómplötu-
gagnrýni/ummæli sem
fastan þátt og stefni að
því að fjalla um 3—6 í
hverjum þætti og læt að
sjálfsögðu allar íslenskar
hljómplötur sem berast
ganga fyrir. Ég stefni að
því að hafa ævisögu-við-
töl við kunna stórpoppara
annað slagið, það fyrsta
birtist á sunnudaginn var.
Svo kem ég til með að
skrifa um erlenda lista-
menn líka og vonast auk
þess til að geta komið að
smá-poppf réttadálki, og
ef það er eitthvað sem
þið, lesendur, viljið að ég
taki til meðferðar, þá er
auðveldast að skrifa til
Klásúlna.
Pétur Hjaltested
Ekki er langt siðan hljómsveit-
in Borgis hóf feril sinn. Borgis
samanstendur af þremur fyrr-
verandi Birtu-meðlimum, en
Birta var með efnilegri nýhljóm-
sveitum áður en hún lognaðist út-
af. Þeir eru Atli Jónsson, söngv-
ari og bassaleikari, Pétur Hjalte-
sted, söngvari og orgel- og pianó-
leikari, Kristján Blöndal, gitar-
leikari og Ari Jónsson fyrrum
trommuleikari Roof Tops, en Ari
er bróðir Atla.
Ég skrapp á æfingu til þeirra
skömmu eftir páska og ætlaði
mér að hafa viðtal við þá, en það
reyndist fremur misheppnað og
út i hött, svo að ég ákvað að skrifa
frekar smá-greinarstúf, heldur en
að plaga fólk með einhverjum
stælum og töffaraskap.
Nafnið Borgis vildu þeir ekki
beint útskýra, en ég gæti best trú-
að þvi, að hér sé um að ræða
frönskuslettu, Bourgeois, sem i
islenskri þýðingu er borgari.
Leiðréttið mig, ef ég hef rangt
fyrir mér. Borgis er ein af þeim
hljómsveitum sem hið nýja um-
boðsfyrirtæki Demant h.f. hefur
umboð fyrir. Demant h.f. ætlar að
kosta og gefa út litla tveggja laga
plötu með Borgis, sem verður
tekin upp i hinu nýja stúdiói Jón-
asar B. Jónssonar o.fl. i Hafnar-
firði, en þar eru að þvi er ég best
eit bæði Gunnar Þórðarson og
Gylfi Ægisson byrjaðir að taka
upp. Á þessari plötu með Borgis
verða lögin „Give Us a Raise’’ og
„Promised Land?”, en bæði lögin
eru eftir Atla Jónsson og eru
nokkuð góð að þvi er mér virtist,
sérstaklega „Give Us a Raise”,
sem er létt popplag, en það er ein-
mitt i slikum lögum, sem þeim
tekst best upp, t.d. „Magic” (Pil-
ot). Einnig fær þá röddun frekar
að njóta sin. Einn megingalla
fann ég svo hjá Borgis er ég hlust-
aði á þá i Tónabæ skömmu siðar,
þeir taka^fullmikið af miðlungs-
góðum gutl-,,heavy rock” lögum.
Þegar islensk (eða hvers lensk
sem er) eftirhermuhljómsveit
(svonefndar danshljómsveitir)
velur sér lög, ætti hún að velja
eingöngu lög, sem eru skýr og
sláandi. Annars er Borgis góð
danshljómsveit.
Pétur Hjaltested er þræl-efni-
legur söngvari og kemur frjálst
og skemmtilega fram. Atli er
einnig mjög góður og á eftir að
verða einn af okkar fremri laga-
smiðum þegar fram liða stundir.
Kristján Blöndal er góður gitar-
leikari, og Ari Jónsson er að sjálf-
sögðu pottþéttur trommuleikari.
En þvi miður voru endingar á
sumum lögum stundum vand-
ræðalegar og má þvi kenna um
að æfingar hafa liklega ekki verið
of margar. En Borgis á örugglega
eftir að verða stórt nafn i islensku
popplifi, þvi þeir eru allir góðir
tónlistarmenn og hafa á að skipa
þremur góðum röddum, og með
jafngott og aukið frumsamið efni
ætti þeim að vera borgið.
Ramsey Lewis
,,Sun Goddess"
(Columbia)
Ramsey Lewis er mér raunar alveg ó-
kunnur að öðru leyti en þvi, að hér er jazz-
leikari, pianó- og gitarleikari, sem hefur
náð þvi upp á siðkastið að ná til rock-að-
dáenda.
Á þessari plötu eru tvö lög sem hann
virðist ekki koma nálægt, titillagið og Hot
Dwagit, en þau eru samin og flutt af
Earth Wind & Fire, og eru þau einnig
bestu lögin á plötunni. Einnig bætir Lewis
sjálfur lag Stevie Wonders „Living in The
City”. Plata sem ætti að falla i smekk
þeirra sem velja innskotslögin hjá sjón-
varpinu. Vel spilað jazz-rock.
Earth Wind and Fire
„That's the Way of the World"
(Columbia)
Earth Wind & Fire er bandarisk svert-
ingjahljómsveit, sem var mynduð um
Maurice White og Verdine White,
trommu- og bassaleikara. Þeir hafa geíið
út nokkrar plötur á undan þessari og hef-
ur gengið ágætlega upp á siðkastið. Tón-
listin er i funk-soulstil og góð sem slik. Og
þar sem sú tónlist er hvað vinsælust hér
núna, er þessi plata likleg til að verða vin-
sæl. Textarnir eru kannski ekki nein
meistaraverk, en þeir endurspegla tisku-
hugsun svertingja i Bandarikjunum um
þessar mundir. Allra þeirra sem eru ekki
i fátækrahverfunum. í Earth Wind & Fire
eru nokkrir góðir spilarar, Maurice
White, Verdine White, Larry Dunn
(nótnaborð) og Andrew Woolfolk (blást-
urshljóðfæri). Ég er persónulega litið
hrifinn af soul-tónlist, en All About Love,
Reasons og See the Light eru afar góð, en i
tveim þeim siðarnefndu er söngurinn afar
likur og hjá Jóhanni G. Jóhannssyni
(Dont Try To Fool Me). Góð Soul-plata.
Chicago
„Chicago VIII"
(Columbia)
Chicago eru alltaf jafn frumlegir, eða
hitt þó heldur. Mig minnir að ég hafi heyrt
þessa plötu fyrir fimm árum fyrst, undir
nafninu „Chicago II”, sem var svo endur-
útgefin undir enn frumlegra nafni, „Chi-
cago III” o.s.frv. Og nú er það „Chicago
VIII”. Ég er samt ekki að segja, að platan
sé léleg.
Á þessari plötu, sem tekin var upp á
Caribou-búgarðinum (sem nú er til

hljóm
plötur

sölu!), er eitt lag sem stendur framar öll-
um öðrum á plötunni, „Harry Truman”.
Lagið er i stil við tónlist þá er gerði Kinks
og Lovin’ Spoonful vinsæla, og ekki er þar
leiðum að likjast. Þetta lag hefur verið
gefið ut á litla plötu og nýtur réttilega
vinsælda i Bandarikjunum um þessar
mundir. 011 hin lögin eru endurtekningar
á fyrri lögum hljómsveitarinnar. Nokkur
sæmileg danslög eru á plötunni, og i heild
ætti „Chicago VIII” ekki að bregðast að-
dáendum hljómsveitarinnar. Sæmileg.