Þjóðviljinn - 13.04.1975, Blaðsíða 15

SuDRudagur 13. april 1975. ÞJÓDVILJINN — SIÐA 15
Hjördís Bergsdóttir
velur gítargrip
viö vinsæl lög
Tökum lagið
Halló þið!
t dag ætla ég að taka fyrir annað lag af þeirri ágætu plötu Böðvars
Guðmundssonar „ÞJÓÐHÁTtÐARLJÓÐ 1974”.
Ljóðið heitir „Vel varið land h/f”.
Þið getið sjálf valið, hvort þið viljið nota þvergrip eða venjuleg grip.
Vel varið land h/f
E
Ég þekki af afspurn þrettán manns
B7
Þá Kasper og Jesper og Jónatan,
sem lúta vilja verndarans,
E
þeir Kasper og Jesper og Jónatan
A
Þeir segja mér
að sitja beri
sifellt her
á landi hér,
E
Þeir binda ekki trússið
við bölvaðan Rússann
B7 E
Þeir Kasper og Jesper og Jónatan.
En lifið er vont á landi hér
við Kasper og Jesper og Jónatan
þvl ýmsir vilja engan her
HJÁLP. Kasper og Jesper og Jónatan
Svo Rilssinn kemur,
Rússinn kemur,
Rússinn kemur
og hann lemur
prófessor laga
og pinir til baga
þá Kasper og Jesper og Jónatan.
Þvi sömdu undirskriftaskjal
þeir Kasper og Jesper og Jónatan
og hugðust verja sinn heimadal
þeir Kasper og Jesper og Jónatan
þeir ganga með það
hús úr húsi
heilsa fúsir
bjóða dús
þvi alltaf til bóta
eru alþýðleghót
segja Kasper og Jesper og Jónatan.
En reynist nú undirtekt ekki nóg
fyrir Kasper og Jesper og Jónatan
þá stiga þeir upp á sinn stjörnujó
þeir Kasper og Jespter og Jónatan
þeir sitja ekki
sama bekk
og sá er hlekk
um öklann fékk
og vestrænu álfuna
verja þeir sjálfir
þeir Kasper og Jesper og Jónatan.
Það yrði passleg Igangsflik
á Kasper og Jesper og Jónatan
kanagalli úr Keflavik
á Kasper og Jesper og Jónatan
þá held ég stússist
heim I fússi
hræddur Rússi
I ljótri blússu
er glymur um heiðina
herópið reiða
FRAM. Kasper og Jesper og Jónatan.
E~ hljómur
7)
éé
B7 - híjórvui'
I
©
©
©
En hvernig skal launa þeim lifgjöf manns
þeim Kasper og Jesper ogJónatan
með rektorshempu háskólans
Heyr. Kasper og Jesper og Jónatan
og þar I friði
fylkja liði
fúsir við
hvers annars hlið
I prófessorsstöðum
og prúðir i röð
þeir Kasper og Jesper og Jónatan.
A-hljÓcnur
©@(2)
SITT
ÖR

ÁTTINNI
Hvað er fíllinn
þungur?
Fillinn liggur i móðurkviði i 22
mánuði.
Nýfæddur vegur hann um 120
kiló.
Hann kemst á kynþroska-
skeiðið milli 8 og 14 ára og vegur
þá venjulega um 2,4 tonn.
Eyrun eru 50 kiló að þyngd.
Halinn 10 kiló.
Tungan 10 kiló.
Hjartað 24 kiló.
Og tittlingurinn á sextugum
karlfil i fullu fjöri vegur 57 kiló.
(Þetta sáum viði sænskri bók,
sem heitir „örkin hans Nóa er
strönduð á túninu. Höfundur:
Björn Berglund).
Dýrast í Mekka
Fyrir ferðamenn er Mekka
dýrasta borg i heimi, að þvi er
starfsmannahald Sameinuðu
þjóðanna hefur reiknað út, en
starfsmönnum S.Þ. sem þaneað
eru sendir i stuttan tima eru
ætlaðir 58 dollarar (uþb 8700
kr). á dag til greiðslu á d'valar-
kostnaði.
Kostnaðurinn i London og
New York er áætlaður sá sami
eða 37 dollarar á dag og hefur
siðan i nóvember sl. hækkað um
6 dollara i London og 4 i New
York.
Af öðrum borgum má nefna
Osló og Genf, þar sem SÞ-
fulltrúar fá 40 dollara á dag,
Tokyo 51, Paris 49, Brussel 47,
Bonn 45, Stokkhólm 41, Monakó,
Austur-Berlin og Dublin 27,
Rabat 26, Túnis og Mexikó City
25, Lissabon 24, Damaskus 19 og
Kairó 18 dollara.
VISNA-
ÞÁTTUR
S.dór.
ísland, ég hrópa
upp á þig ...
Djúpt skyggnst
Á afgreiðsluborði skrifstofu
fyrir fundna muni i Stokkhólmi
getur að lesa eftirfarandi
athugasemd:
„Hver sem litið hefur oni
veski konu veit, að það eru ekki
peningarnir einir, sem ánægju
veita”.
Dr. Björn Jónsson I Swan Riv-
er I Kanada sendi okkur fyrir
nokkru þessa tvo bragi um Jón
Indiafara. Hann tekur ekki
fram I bréfi sinu eftir hvern þeir
eru, en ég þykist sjá af bréfinu
að þeir séu eftir hann sjálfan.
Frónsheimt
Jóns Indiafara
island, eg hrópa upp á þig
þá angist mig böndum reyrir,
að þú lítir I elsku á mig,
útburðarvæl mitt heyrir.
Sem Adam fyrr á Edens rann
aftur leit þá hann flúði,
áköf min til þin ástin brann,
mig aftur á vit þin knúði.
i útlöndum skjól eg ekkert
fann,
yndisvant fjáðum, snauðum.
Astin tii þin mér orna kann
á þinum frera, dauðum.
Burtdrifinn þinum barmi frá
sem barn úr móðurfangi,
leyfðu mér þó aö lokum fá
legstað á þinum vangi.
Hjúfraður þinn i hlýjan barm,
— hvar um ei neinn þarf yggja
útburðar gef ég engan larm,
eg mun þar hljóður liggja.
Landsýn
Jóns Indiafara
island, þú ert það albest land
upp á hvað sól nær skina.
Sólarskip mitt má sigla i
strand
siöast á fjöru þina.
island, þig risa upp úr sæ
aldrei að lita ef náði,
varpað þá tel eg vera á glæ
veraldar öllu ráði.
Upp sjá þig risa af unna beð,
sem Ægis brúður skarta,
unun sú stærsta list mér léð,
leyfist ei siðan kvarta.
1 siðasta þætti birtum við visu
eftir séra Helga Sveinsson fyrr-
um prest i Hveragerði. Nú hefur
okkur verið bent á að ekki hafi
verið um stöku að ræða heldur
hafi visurnar verið tvær og að sú
sem við birtum á sunnudaginn
hafi verið sú siðari, en að sú
fyrri sé svona:
Þegar sektin sækir að
sálarfriði manna,
flýja þeir I felustað
frjálsu góðverkanna.
Hér koma svo nokkrar hring-
hendur eftir hinn kunna hagyrð-
ing Rósberg G. Snædal:
Veðurlýsing
Dropasmáar daggir gljá,
drúpa strá á völlum.
Þokubláir bólstrar á
brúnaháum fjöllum.
Sönnun fékkst Afmælisvisa
Eftirfarandi dánarfregn
birtist nýlega i einu Lundúnr-
blaðanna:
„C.M. Corner járnkaupmaður
keypti af sölunefnd hersins
kassa af gömlum skothylkjum.
Til að kanna hvort þau væru
virk henti hann einu i arininn.
Jarðarförin fer fram á mánu-
daginn.”
Vandist skælur aldrei á
eða þvælingshætti.
Ber þvi hæla heila frá
heimsins þrælaslætti.
Mannlýsing
Eyddi sorg I iðu glaums
úti á torgum sviðnum.
Spilaborgir bernskudraums
brunnu að morgni tiðnum.
Vor
Hlýnar vangur, grund og gil,
grænir anga hagar.
Okkur fangið fullt af yl
færa langir dagar.
Stolnar stundir
Þó að syndin sumum hjá
saurgi lindir tærar
stolnum yndisstundum frá
stafa myndir kærar.
Eftirmáli
Þú sem dáir dagsins glóð,
draumabláar vökur,
þiggðu frá mér þessi Ijóð,
þessar fáu stökur.
Prófessor Sigurður Nordal
orti þessa stöku:
Yfir flúðir auðnu og meins
elfur lifsins streymir,
sjaldan verður ósinn eins
og uppsprettuna dreymir.
Karl Friðriksson fyrrum
vegaverkstjóri var góður hag-
yrðingur og mörgum kunnur.
Hér koma nokkrar vlsur eftir
hann:
Ýmsa rekur uppá sker
undir drottins banni.
Freistingin og fallið er
falið I sjálfum manni.
Heims af yndi ýms um stig
æðsta blindast þráin.
Af þvi syndin á við mig
eins og lindin stráin.
Þegar aldan undir rær
ýfir kaldan strauminn,
góðra valda geislablær
gef mér hald i tauminn.
í visnabók stúlku
sem ætlaði til
Vesturheims
Margur úti leitar lönd,
litið vinnur — tapar.
Stigur aldrei á þá strönd
sem andans hilling skapar.
Þótt þú gistir hærri höll
en hugann náir dreyma,
biða hvergi blárri fjöll,
bjartari nótt en heima.
ÁÞingvöllum með
Friðrik Hansen:
Gamla Skjaldbreið láttu lyft
leiðum þokuslæðum.
Þær hafa fleiri fagrar skipt
fyrir Hansen klæðum.
Vart þarf að kynna Jósep
Húnfjörð fyrir visnamönnum.
Þessi staka er eftir hann:
Eldar bálið ástin blið,
unaðsþjál við notin.
Herðir sálin heilagt strlö,
holds við skálabrotin.
Þá ætti einnig að vera óþarfi
að kynna Jón Pálmason frá
Akri, en hann orti:
Finnst mér nú og finnst
mér oft
fegra um leiðar borðann,
hlýrri sól og hreinna loft
hérna fyrir norðan.