Þjóðviljinn - 05.03.1976, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Föstudagur 5. mars 1976.
sHH
Ætlunin er að auka
lesendaþjónustu
Þjóðviljansog leggja eina
síðu í hverju blaði
framvegis undir bæjar-
póstinn og aðra skylda
liði.
Geta lesendur skrif-
að eða hringt til bæjar-
póstsins með það sem
þeim liggur á hjarta og
þeir óska að komi fyrir
almennings sjónir. Að
sjálfsögðu verður það háð
takmörkunum almenns
siðgæðis hvað birt verður,
en bæjarpósturinn er öll-
um þeim opinn, sem ekki
eru haldnir sjúklegum
kenndum í orðavali og
árásarhneigð. Gagnrýni
er góð og sjálfsögð, en
henni verður sem öðru að
halda innan velsæmis-
marka.
Þá verður einnig reynt
að fá svör við spurning-
um hlustenda sem þeir
óska svara við á opinber-
um vettvangi. Má í því
sambandi minna á, að
víðar er hægt að beina
spurningum en til em-
bættismanna rikisins, en
til þess mun tilhneigingin
mest. Þá eru ýmiss konar
fróðleiksatriði vel þegin,
og fleira mætti nefna.
Allar ábendingar eru og
vel þegnar um starfsvett-
vang lesendaþjónustunn-
ar.
Utanáskrif tin er:
Þjóðviljinn — bæjar-
póstur, Skólavörðustíg 19,
Reykjavík.
Eiga íslendingar
enga forystumenn?—
Hvar er réttarkerfið?
Það er ekki vanþörf á þvi að
vekja athygli kjósenda á þvi,
hverjum ber að treysta og trúa
á Alþingi, sem mér finnst nú
mara þjóðleikhúsi, enda marg-
ir þingmenn meiri skopleikarar
en ábyrgir stjórnmálamenn.
Dómsmálaráðherrann er þar
ekki aftastur á merinni miðað
við að sjá hann á skerminum,
þegar hann var að verja sig
fyrir alvarlegum 'ádeilum.
Ekki segi ég, að þær séu
sannar og réttar, en annað mál
er svo það, hvort maður eins og
Vilmundur Gylfason, vel
menntaður maður, fer i öllu
með staðlausa stafi. Mestu máli
skiptir okkur, að hið sanna komi
undanbragðalaust i ljós.
Ég hefi talað við marga
framsóknar- og sjálfstæðis-
menn og flestir segja þeir, að
okkur vanti ákveðna menn með
fastmótaðar skoðanir i stjórn-
ina. Eða dettur nokkrum i hug
að bera Ólaf og Geir saman við
Ólaf Thors, Hermann, Jónas frá
Hriflu eða Bjarna Benediktsson,
svo dæmi séu nefnd úr sömu
flokkum. Allir voru þeir a.m.k.
miklir stjórnmálamenn, sem
vissu hvað þeir vildu og voru til
forystu fallnir.
Þeirra eftirmenn standast
þeim a.m.k. ekki snúning að
dómi flokksbræðra þeirra.
Að sjá Ólaf t.d. sem brosandi
land á skerminum, þegar alvar-
leg mál eru á döfinni og allir
vita að réttarkerfi okkar allt
upp i Hæstarétt er gatslitið eins
og um margra alda vanrækslu
væri að ræða.
Ég gæti fært mörg rök aö
þessu t.d. glæpamenn, sem
morð fremja og fá aðeins fárra
ára fangelsi og geta svo gengið
lausir eða er sleppt lausum,
þegarkosningar fara fram. Mér
finnst þetta sýna þaö, að
mapnslifið sé ekki metið mikils.
Litum á bifreiðalögin og
spurninguna um ölvum við
akstur, hvernig þar er dæmt
•um.
Ég þekki dæmi um mann, sem
.drakk sig fullan hjá kunningja
'sinum, fór svo af stað á bilnum,
•ók á konu i leiðinni, dró hana.á
aurbrettinu 30 metra og áúðvit-'
að dó konan. Þessi maöur. fékk
aðeins fárra mánaða fangeísis-
dóm og ökuleyfið fékk hann aft-
ur, til þess sjálfsagt að halda
fyrri iðju áfram. Allt er þetta til
umhugsunar.
Að lokum þetta: Ég hef nú
kynnst samsteypustjórnum i 45
ár og enga stjórn þekki ég kæru-
lausari og eins sofandi, hvort
sem um er að ræða landhelgis-
mál, efnahagsmál, fjármál,
skattamál og réttarfarið marg-
umrædda, að ekki sé nú minnst
á samningsviljann við vinnu-
stéttirnar, sem við höfum nú
sopið seyðið af.
Ráðlaus rikisstjórn sannar
okkur, að þvi likast er sem þess-
ir flokkar, stærstu flokkar
þjóðarinnar eigi enga forystu-
menn. Er nema von að menn
vilji fá breytingu á?
Jóhann Þórólfsson.
Er ráðamenn þjóðarinnar ekki
lengur að finna í Stjórnarráð-
inu? Stjórnarráðshúsið var eitt
sinn hegningarhús fslendinga,
en er nú löngu aflagt sem slikt.
7
Stærstur menningarauki
umgangast dýrin eins
... Nú stendur hegningarhúsið
hins vegar við Skólavöröustíg,
og þar eru gæsluvarðhalds-
fangar oft geymdir. Það skyldi
þó ekki vera, að meðal þeirra
leyndust einhverjir af hinum
raunveruiegu ráðamönnum?

og vini
segir Svanlaug Löve
formaður
Kdttavinafélagsins
A laugardaginn var stofnuðu
kattavinir á Islandi með sér
félag sem ber heitið Kattavina-
félag tslands. A fundinum voru
félaginu sétt lög og stjórn kosin.
Formaður er Svanlaug Löve, og
átti Þjóðviljinn stutt samtal við
• hána i fyrradag.
•• Hvað voru stofnfélagar
margir?
■ — A fundinum voru 80 manns
ög eru þeir allir stofnendur.
Mikil samstaða var með þeim
um að vinna að velferð katta,
þar sem viða er pottur brotinn i
þeim efnum.
— Og tilgangur félagsins er þá
sá?
— Já, eða eins og segir I lög-
um þess, ,,að vinna að betri
meðferð katta, standa vörð um
það að kettir njóti þeirrar lög-
verndar sem gildandi dýra-
verndunarlög mæla fyrir um, og
stuðla að þvi að allir kettir eigi
sér húsaskjól, mat og gott at-
læti."
— Og hvernig hyggst félagið
ná þessum tilgangi sinum?
— Með þvi að vinna ötullega
að útbreiðslu stefnumála sinna
og fá i lið með sér stjórnvöld og
yfirvöld á hverjum stað, eins og
bæjar- og sveitarstjórnir. Tak-
markið er eins og áður segir að
allir kettir eigi sér heimili. Þvi
verður að aflifa þá útigangsketti
sem til eru á hrakningi á
mannúðlegan hátt. Það verk
verða sérstakir-menn á vegum
yfirvalda að annast, og þá velt-
ur á miklu að þeir séu vandaðir
og vel innrættir. Ef þetta mark-
mið, að ekki verði til neinir úti-
gángskettir, næst ekki, þá verð-
ur að beita sér fyrir sérstökum
skatti sem fylgi kattahaldi.
. ' — Er það skoðun ykkar, að
meðferð katta sé stórlega
ábótavant hér á landi?
— Það er alveg ótrúlegt hve
illa hefur verið farið með ketti
Svanlaug Lpve, formaður hins nýstofnaða Kattavinafélags ís-
lands, með vini sinum.
hér uni ára- ef ekki aldaraðir,
en nú eru menn að vakna tií
vitundar um. þessa svivirðu og
þá tekst vonandi að bæta mjög
úr. Það hafa verið dæmi til þess
að fólk hefur hreinlega borið
ketti sina út, með þvi að aka
þeim svo lángt að heiman að
þeir ekki rati,’ i stað þess að láta
aflifa þá mánnúðlega, þegar
það ekki treystist til að hafa þá
lengur. Foreldrar kaupa sér oft
frið frá börnum sinum með þvi
að gefa þeim kött, sem fæst fyr-
ir ekkert, en er svo ekki til þess
vaxið að sjá um hann. Þá eru og
um það fjölnyörg dæmi, að fólk
horfi upp á. að köttum sé mis-
þyrmt án þess að hreyfa hönd né
fót. úr þessúm og fleiri atriðum
viljum við bæta, og þá vil ég
koma enn einu á framfæri: Það
er að fólk hætti að auglýsa kett-
linga og láta'þá i hendur hvers
sem er. Geti það ekki komið
þeim fyrir hjá góðu fólki sem
það þekkir, þá er betra að aflifa
þá mannúðlega en fá þá I hend-
ur fólki sem ekkert kann með þá
að fara. Það er stærstur menn-
ingarauki að umgangast vel alla
félaga sina.
— Hverjir skipa stjórn félags-
ins auk þin?
— Það eru þau Guðrún A.
Slmonar, Hildegard Þórhalls-
son, Eyþór Erlendsson, Gunnar
Pétursson og Hörður Pétursson.
— Og hverjir geta orðið
félagar?
— Allir sem hafa áhuga á
dýravernd og eru kattavinir
hvar sem þeir búa á landinu.
Það er þvi eindregin von okkar
að þeir taki höndum saman og
gerist félagar i þessu nýstofn-
aða félagi. Það geta þeir gert
með þvi að hringja i sima 14594
en það er simanúmer Katta-
vinafélags Islands.
Vill Geir vera hálf-
drœttingur
áni?
Kæri Bæjarpóstur.
I morgunblaöinu sl. þriðjudag
er viðtal við Kristján Ragnars-
son, formann Landssambands
isl. útvegsmanna, undir fyrir-
sögninni: „Nú kemur I ljós
hverjir vilja vera á sjó og hverj-
ir ekki.’
Ég vil gera það að tillögu
minni i framhaldi af þessu, að á
þáð verði reynt'hvort eftirtaldir
menn vilja vera á sjó á þeim
kjörum sem sjómönnum eru voð
in. Þetta er skipshöfn sem i
landi ræður míklu um kjör
sjómanna, og að mati þeirra
væri hún betur komin á sjó en
landi, þótt útgerðin gengi ef til
vill brösulega, og þeim myndi
reynast erfitt að draga fram lif-
ið: Kristján Ragnarsson, skip-
stjóri, Sveinn Benediktsson,
stýrimaður, Gunnar Guöjóns-
son, vélstjóri og hásetarnir Pét-
ur Sigurðsson, Jón Sigurösson,
Sigfús Bjarnason, Hilmar Jóns-
son, Gunnar Hallgrimsson,
Matthias Bjarnason, Gunnar
Ólafsson, Jón H. Bergs og Geir
Hallgrimsson sem hálfdrætting-
ur.
Hermann ólafsson.