Þjóðviljinn - 09.09.1976, Side 11

Fimmtudagur 9. september 1976. ÞJoDVlLJINN — SIÐA 11
Aftur voru það ein mistök
sem felldu íslenska liðið!
• en frammistaða þess gegn hollendingunum var engu að síður stórglæsileg
Aftur var það aðeins
einn pinulítill sofandahátt-
ur í íslensku vörninni sem
kostaði íslenska landsliðið
annað stigið í undankeppni
heimsmeistarakeppninn-
ar. i gærkvöldi tókst hol-
lendingunum að notfæra
sér einu mistökin sem gerð
voru og skora eina mark
hörkuskemmtilegs lands-
leiks/ þar sem íslending-
arnir höfðu lengst af öll
völdin í sínum höndum og
sóttu látlaust. óhætt mun
að fullyrða að sjaldan eða
aldrei hafi íslenskt knatt-
spyrnulandslið leikið eins
vel og i gærkvöldi og hol-
lensku atvinnumennirnir,
sem nældu sér í silfurverð-
laun i síðustu HM-keppni,
drógu sig einfaldlega í
vörnina og þökkuðu sinum
sæla fyrir að sleppa frá
leiknum með bæði stigin í
vasanum.
En alveg eins og á móti belgun-
um voru þaö aðeins ein varnar-
mistök sem gerðu út um leikinn.
Að þessu sinni áttuðu islensku
leikmennirnir sig ekki timanlega
á óvæntri framkvæmd á auka-
spyrnu hollendinga og fengu fyrir
vikið á sig eina mark leiksins.
Það kom á 41. minútu fyrri
hálfleiks. Jóhannes Eðvaldsson
stökk upp og hugðist skalla frá en
dómarinn taldi hann hafa brotið á
hollenskum sóknarmanni og
dæmdi umsvifalaust aukaspyrnu
rétt fyrir utan vitateig. Islending-
arnir stilltu sér upp i varnarvegg
og bjuggu sig undir aö fá jafnvel
þrumuskot i kviöinn... en viti
menn.
Hollendingar beittu gam-
alkunnu bragði, hlupu að boltan-
um á fullri ferð en siöan var það
Arni Stefánsson átti öllu rólegri dag heldur en á móti belgunum, en á stundum fékkhann þó að sýna hvaö i honum býr. Hér hefur hann hand-
samafi knöttinn af öryggi. Mynd:—gsp
vinstri útherjinn Rensenbrink
sem vippaði laglega yfir varnar-
vegginn inn til Geels, sem tók
boltann viðstöðulaust á lofti og
sendi hann aftur fyrir sig með
þrumuskoti i bláhornið fjær.
Sannarlega glæsilega gert hjá
hollendingunum en islensku
varnarmennirnir vissu ekkert
hvaðan á sig stóð veðrið.
Eina mark leiksins var þar með
orðið staðreynd og þvi er ekki að
neita að það er svekkjandi að
tapa leik i tvigang á jafn ódýrum
mörkum og islenska landsliðið
hefur fengið á sig i siðustu tveim-
ur landsleikjunum.
Fram aö þessu hafði leikurinn
verið tiltölulega jafn. Hollending-
ar voru þó ævinlega mun meira
með boltann og sóttu ivið meira
en sú sókn var fremur bitlaus og
aldrei verulega hættuleg. Inn á
milli voru þaö hins vegar islensku
leikmennirnir sem ruku upp með
skyndisóknarlotum og sköpuðu
sér oftsinnis hættuleg tækifæri.
Hið fyrsta kom strax á 7. minútu
eftir laglegt gegnumbrot Guð-
geirs, sem var eldfriskur i þess-
um leik og braust hvað eftir ann-
að i gegnum hollensku vörnina.
Hann gaf boltann hins vegar of
seint frá sér, var e.t.v. full eigin-
gjarn á köflum en þess á milli
lagði hann lika stórskemmtilega
bolta til félaga sinna i landsliðinu
og var besti maður liðsins að
þessu sinni.
Guðgeir skapaði oft mikla
hættu og lék hollendingana grátt,
en hættulegust voru þó að venju
innköst hans og hornspyrnur, sem
sköpuðu mikinn usla i hollensku
vörninni. Með honum voru þeir
virkastir Asgeir Eliasson sem lék
allan timann með og Jón Péturs-
son sem var klettur I vörninni og
vann vel. Jóhannes Eðvaldsson
var að venju traustur i sinu hlut-
verki og i heildina léku islensku
leikmennirnir allir skinandi vel
að þessu sinni.
1 siðari hálfleik tóku islending-
arnir öll völd leiksins i sinar
hendur. Þeir sóttu án afláts,
dyggilega hvattir af yfir tólf þús-
und áhorfendum, og hvert tæki-
færiö rak annað. Einkum gekk
mikið á viö hollenska markið á 10.
og 11. minútu þegar Marteinn átti
skotað marki eftir hornspyrnu og
áframhaldandi pressa hafði i för
með sér mikla hættu.
Tiu minútum siöar munaði svo
ekki nema hársbreidd aö jöfnun-
armarkið lagnþráða liti dagsins
ljós. Matthias Hallgrimsson fékk
þá boltann inni i markteignum
eftir innkast Guðgeirs Leifssonar
og „skallabolta-framlengingu”
Jóhannesar Eðvaldssonar.
Matthias tók boltann aftur fyrir
sig á lofti og þrumuskot hans
smaug rétt yfir þverslána.
Matthias átti eftir að skapa
fleiri hættur, einkum þó á 35. min-
útu þegar hann fékk markmann-
inn til sin út i vitateigshorn og
hafði þar betur i viðureign viö
holienskan varnarmann og siðan
markvöröinn. Markið beið mann-
laust, en fyrirgjöf Matthiasar
sigldi beint til varnarmanns sem
naumlega náði að hreinsa frá.
Þannig gekk á ýmsu. Islenska
liðið sýndi stjörnugóðan leik og
velgdi silfurhöfunum illilega und-
ir uggum og um meira verður
Framhald á bls. 14.
Jóhannes Eðvaldsson fyrirliði:
,Við vorum miklu
betri og áttum
að vinna í dag”
Tony Knapp, landsliðsþjálfari:
Áhugamennirnir’
gerðu allt sem
hægt var
að biðja þá um!
— Mér fannst liöið í heild
sinni koma ákaflega vel frá
lciknum og vii ekki nefna
ncina sérstaka leikmenn sem
áberandi besta, sagði Tony
Knapp landsliðsþjálfari. —Þó
getégekki sagt annað en að á-
hugamennirnir hafi allir kom-
ið sérstaklega glæsUega frá
leiltnum. Þeir stóðu hinum
leikreyndu hollensku atvinnu-
mönnum fyllilega á sporði og
uppfylltu bókstaflcga ailar
þær kröfur sem ég gerði til
þeirra.
En við vorum betri aðilinn
að þessu sinni, miklu betri og
áttum skilið annað ef ekki
bæði stigin. Strákarnir gerðu
allt aö sem þeir voru beðnir
um, gáfu hollendingum engan
frið og fóru í einu og öllu eftir
þvi sem ákveðið hafði veriö
fyrirfram. Einmitt þannig
næst árangurinn.
Varðandi markið er þaö eitt
að segja að knattspyrnuleikur
gegn svona þaulreyndum at-
vinnumönnum krefst ekki að-
eins likamlegs úthalds i 90
minútur stanslaust heldur lika
óbilandi athyglisgáfu hverja
einustu sekúndu. Markið kom
vegna þess að strákarnir
slöppuðu aðeins af i auka-
spyrnunni, hoUendingar tóku
sér góðan tlma I að undirbúa
hana og á meðan fékk at-
hygUsgáfan aöeins of langt fri
hjá islendingunum.
En eftir að markið kom
fannst mér við eiga allan leik-
inn. Við lékum stift upp á að
skora, sóttum án afiáts og átt-
um helmingi fleiri marktæki-
færien hollendingarnir.Og við
skulum hafa það I huga að þeir
eru jafnvel verðandi heims-
meistarar.
Eins marks taper ekki mik-
ið, en islendingar eiga i dag
landslið sem getur lagt hvaða
landslið annarra þjóða sem er
aö velli og þess vegna er auð-
vitað alltaf leiðinlegt aö tapa.
Jú... ég get veriðhæstánægður
með þennan leik. — gsp
Við vorum miklu betri aðil-
inn og áttum tvimælalaust að
vinna þennan leik eða að
minnsta kosti að ná jafntefli;
sagði Jóhannes Eövaldsson að
leik loknum. — HoUending-
arnir dútluðu langtimum sam-
an á eigin valiarheimingi og
náðu ekki að ógna okkur á
nokkurn hátt og ef litiö er á
marktækifærin og gang leiks-
ins er varla hægt að hugsa sér
annaö en islenskan sigur.
— Hvað um markiö?
— Þvi er ekki að neita aö
þessi aukaspyrna þeirra kom
okkur á ó vart. Við áttum von á
þviað þeir myndu skjóta beint
á mark eins og venjulega, en
um leið og vippaö var yfir
vegginn átti mafiur cinhvern-
veginn von á þvi aö hoUend-
ingurinn væri rangstæöur.
En ég átti nú von á þvi aö sjá
hollendingana sterkari en
þetta. Þeir eru með lið á
heimsmælikvarða sem jafnvel
kemur til með aö vinna heims-
meistarakeppnina en á móti
kom i þessum leik að islenska
liðið náði frábærlega vel sam-
an og gaf þeim aldrei frið. Viö
áttum skiliö að fá samtals tvö
eða jafnvel þrjú stig úr leikj-
unum okkar á móti belgum og
hoUendmgum. — gsp