Þjóðviljinn - 29.09.1976, Blaðsíða 7

Miövikudagur 29. september 1976 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 7
i « Vinnuaöstaöan
Vf jW hjá póstmönnum
í lágmarki
Reynir Ármannsson
póstfulltrúi
að i ráöherratið Hannibals Valde-
marssonar hefði verið skipuð
nefnd til að undirbúa og gera til-
lögur um byggingu nýs pósthúss.
Sér vitanlega heföi þessi nefnd
ekkert starfað og væri sennilega
sofnuð svefninum langa.
Konur fá ekki
heilsdagsvinnu
Disa Hermannsdóttir hefur
unnið sem bréfberi i 10 ár. Hún er
i hálfsdagsvinnu en vill fá að
vinna fullan vinnudag. Það er
hins vegar ekki auðhlaupið að þvi
fyrir konu að fá fullt starf sem
bréfberi i Reykjavik. Disa hefur
gert itrekaðar tilraunir til þess en
er alltaf neitað. Þegar spurt er
um ástæður fyrir neituninni,
verður yfirmönnum stofnunar-
innar heldur ógreitt um svör.
Þá má nefna að þrátt fyrir
itrekaðar tilraunir fyrv. stjórnar
póstmannafélagsins hefur ekki
fengist leyfi til að bréfberar
stunduðu nám við póstmanna-
Þrengslin viðaðhenda póstinum inn eru afar mikil og ekkiunnt aðkoma við neinum tækjum.
65% póstmanna láglauna-
— Aðeins 25% allra
starfsmanna Pósts og
síma fengu launahækkun
með síðustu samningum,
en það eru þeir, sem lokið
hafa prófi frá Póstmanna-
skólanum.Hinir sitja allir í
sama farinu, sagði Reynir
Ármannsson póstfulltrúi
þegar blaðamaður Þjóð-
viljans ræddi við hann og
fleira starfsfólk þar, þau
Dísu Hermannsdóttur,
blaðbera (póstfreyju) Jó-
hann Þórarinsson, varð-
stjóra, og Hrólf Jóhannes-
son bílstjóra.
1 Póstmannafélaginu eru um
500 manns og er mikil óánægja
rikjandi meðal þeirra með kaup
og kjör, og alveg sérstaklega með
nýgerða kjarasamninga. Póst-
menn hafa mótmælt þeim og telja
sig órétti beitta og þeir benda á,
að miðað við margar aörar stéttir
beri þeir mjög skarðan hlut frá
borði.
— Við höfum stöðugt verið að
dragast aftur úr I launum sl. 10-15
ár, sagði Jóhann. Póstafgreiöslu-
menn voru lengi i sama launa-
flokki og lögregluþjónar og toll-
verðir en eru nú þremur flokkum
lægri. Við eins og fleiri stéttir
höldum heldur ekki til jafns við
tæknimenntað fólk. Þvi virðist
ganga einna best i launakapp-
hlaupinu.
Menntun ekki alltaf metin
tii launa.
Hrólfur hefur lokiö prófi frá
Póstmannaskólanum. Hann fékk
samt ekki launaflokkshækkun
vegna þess að hann ber starfs-
heitið bilstjóri en ekki póstaf-
greiöslumaöur.
Mér finnst þetta hróplegt órétt-
læti sagði hann og það er áreiðan-
lega ekki hvetjandi fyrir fólk aö
leggja á sig nám, ef það er svo
einskis metið til launa. Laun okk-
ar eru lika orðin svo léleg, að fólk
er hér sifellt að segja upp störf-
um. Þetta er til mikils baga fyrir
stofnunina og kostnaöarsamt af
þvi að stöðugt þarf að þjálfa nýja
og nýja menn. Yfirmönnum okk-
ar virðist standa á sama um það.
— Hvernig er starfsaðstaðan
hjá þér?
— Hún er afar slæm. Vegna
plássleysis er erfitt að koma við
tækjum til að lyfta þungum varn-
ingi, enda bilast margir bilstjórar
i baki við þessa vinnu. Þrátt fyrir
margitrekaöar óskir póstmanna
um bætta vinnuaöstöðu, hefur
ekkertgerst. Reynirbætti þvi við,
fólk
Póstfreyjur
njóta ekki
fullra
félagslegra
réttinda
Jóhann Þórarinsson og Hrólfur Jóhannesson
skólann og hefur þaö þegar kost-
að þá launahækkun um einn
flokk.
— Mér þykir þetta ákaflega
slæmt, sagði Disa.ég get engan
veginn lifað af hálfum launum, ég
er einstæð móöir og með tvö börn
á framfæri.
Ég verð þvi að taka alls konar
aukavinnu, bæði hér hjá póstin-
um og annars staðar og oftast
verð ég að vinna meira en átta
tima á dag. Fengi ég vinnu allan
daginn hér hjá póstinum hefði ég
hátt á annað hundrað þúsund kr.
hærri árslaun en ég hef nú miðað
við jafnlangan vinnudag. Auka-
vinnan gefur svo litið i aðra hönd.
— Hálfsdagsfólk, sem allt eru
konur nema einn karlbréfberi,
nýtur heldur ekki fullra félags-
legra réttinda. Viðeigum t.d. ekki
aðgang að öllum sjóðum félags-
ins sbr. póstmannasjóöur og við
fáum aðeins hálft sumarfri og
hálfa veikindadaga.
Þessi furðulega afstaða gagn-
vart póstfreyjum virðist aðeins
eiga viö i Reykjavik. t Hafnar-
firði, Kópavogi og úti á landi er
ekkert þvi til fyrirstöðu að konur
fái vinnu viö bréfburð allan dag-
inn.
Lágiaunahópurinn er fjöl-
mennur
Er stór hópur fólks hjá póstin-
um, sem kalla má láglaunafólk?
— Reynir varð fyrir svörum og
sagði að um 65% mætti telja til
þessa hóps, en mánaðarlaun eru
þá innan við 70 þús. á mán. Flest
eru það konur þar á meðal bréf-
berar, en konur eru orðnar þar i
miklum meirihluta.
Hafa póstmenn hugsað sér ein-
hverjar aðgerðir til aö vekja at-
hygli á málstað sinum?
— Við viljum ekki láta mikið
uppi um það að svo stöddu, en
ekki væri óliklegt að eitthvað
heyröist frá okkur á næstunni.
Reynir sagðist álita, að
nauðsynlegt væri fyrir aðildar-
félög ASI og BSRB að taka upp
nýja stefnu i launamálum til að
koma láglaunafólki upp úr
þeim öldudal, sem það er i, og
helst þyrfti þetta fólk, sem eink-
um eru verkamenn og stór hluti
rikisstarfsmanna að mynda með
sér samtök i þvi skyni.
— Lægstu launin verður að
hækka verulega, sagði hann og
eftir að komið er upp fyrir visst
mark ætti hækkun ekki að vera i
prósetnum heldur i krónutölu,
þannig að bilið milli launaflokka
héldist jafnt en ykist ekki eins og
nú gerist.
— Þó að yfirmenn okkar bresti
stundum skilning á kjörum undir-
mannanna er þvi þó ekki alltaf
þannig farið. Siöast i vetur háði
póst- og simamálastjóri harða
baráttu til að koma fram ákveðnu
hagsmunamáli bréfbera og leiddi
það mál til sigurs, öllum til mik-
illar ánægju sagði Reynir aö lok-
um.
Dlsa Hermannsdóttir hefur veriö bréfberi I 10 ár. Hún fær ekki heils-
dagsvinnu þrátt fyrir margitrekaöar tilraunir til þess.