Þjóðviljinn - 24.11.1976, Blaðsíða 1

tlJOÐVIlMN
Miðvikudagur 24. nóvember 1976. —41. árg. —264. tbl.
Hvíta örin á myndinni sýnir nýju tengibrautina sem ryöur svo mörgum húsum frá sér. Vinstra megin
við örina má sjá hlykkinn sem tekinn er til aö varðveita vélsmiðjuna Héðin. t horninu neðst tii hægri sést
hinsvegar hvernig Lækjargata, Hverfisgata og gamla Tryggvágatan, sem nú breytir um farveg,
mætast I voldugum miðpunkti.
Njr samþykkt í skipulagsnefnd Reykjavíkur
Tengibraut ryðst
yfír gömlu húsin
sem standa á milli Nýlendugötu og Mýrargötu
Þjóðviljinn hefur undanfarið
skýrt frá störfum skipulags-
nefndar Reykjavikurborgar, sem
hefur verið að endurskoða af
miklum krafti umferðarkerfi
borgarinnar. Hefur athyglin eink-
um beinst að hraðbrautinni um
Fossvogsdal, en það er ýmislegt
annað fróðlegt að finna i sam-
þykktum skipulagsnefndar, sem
endanlega gekk frá tillögum sin-
um sl. mánudag.
Meðal annars hefur verið
ákveðið að leggja „tengibraut”,
sem að öllum likindum er nýyrði
fyrir nokkurs konar hraðbraut,
yfir flest ef ekki öll hús sem
standa á milli Nýlendurgötu og
Mýrargötu i gamla vesturbæn-
um. Verður þar tekið framhald af
Tryggvagötunni og ruðst yfir
mikinn fjölda gömlu húsanna, en
kænlega sneitt framhjá
vélsmiðjunni Héðni með myndar-
legri lykkju á tengibrautinni.
A sýningu Reykjavikurborgar
að Kjarvalsstöðum, þar sem
sýndar eru teikningar af sam-
þykktum skipulagshugmyndum,
mátti á einu korti finna uppdrátt
af þessari braut, sem vafalaust á
eftir að verða mikið þrætuepli i
framtiðinni. Á öðrum uppdrátt-
um, sem allir eru mun stærri og
nákvæmari, er brautin hins vegar
hvergi merkt inaog sagði Hilmar
Ólafsspn forstöðumaður
Þróunarstofnunar það vera
vegna þess, hve þessi ákvörðun
meirihluta skipulagsnefndar væri
nýtilkomin.
Þess má að lokum geta að á
sama korti og hér er mynd af
mátti finna staðsetningu Foss-
vogsbrautarinnar umtöluðu, þar
sem hún liggur i gegnum Foss-
vogsdal og þaðan áfram sjávar-
megin við öskjuhlið og áleiðis til
gamla miðbæjarins i Reykjavik.
—gsp
Ráðherrar í verkfalli
i gær gerðist sá atburöur sem
mun vera einsdætni I þingsög-
unni. Kl. 2 var settur fundur I
sameinuöu þingi og voru 12
fyrirspurnir til ráðherra á dag-
srká. Enginn hinna átta ráö-
herra lét svo litið að mæta og
varð að slita fundi við svo búið.
Aðeins Ólafur Jóhannesson
hafði tilkynnt fjarvistir og er
þetta ótrúleg litilsvirðing við
æðstu löggjafarstofnun þjóðar-
innar og sýnir kannski i hnot-
skurn að nú telja ráðherrar sig
geta fariósinu fram án tillits til
þings og þjóöar. Magnús
Kjartansson kvaddi sér hljóðs
utan dagskrár og fór fram á það
við forseta samcinaös þings að
hann beindi þvi til ráðherra að
þeir gegndu skyldustörfum á
Alþingi. Fyrsti ráðherrann sem
létsjá sig kom klukkutima siðar.
Þegar fundur var settur kl. 2
kvaddi Magnús Kjartansson sér
hljóðs eins og áður sagði og
kvartaði yfir þvi að fyrirspurn
sem hann hefði lagt fram i upp
hafi þings um simakostnað
aldraðra og öryrkja hefði ekki
verið svarað af Halldóri E.
Sigurðssyni, sem hefði ýmist
verið erlendis eða með fjar-
vistarleyfi, en þó komið i tvo
fyrirspurnartima án þess að
vera með reiðubúin svör.
Ásgeir Bjarnason forseti
sameinaðs þings settist nú niður
og varð orðfall um hrið. M agnús
Kjartansson kallaði þá: „Er
nokkurt ráðherraverkfall eða
svoleiðis?” Asgeir kvað það
ekki hafa verið boöað og sagði
siðan: „Þvi miður mætir enginn
ráðherra og sé ég mér þvi ekki
fært að halda fundi fram”. Sleit
hann siðan fundi við hávær
hlátrarsköll og klapp nemenda i
þroskaþjálfun sem fjölmenntu á
þingpalla til að hlusta á umræð-
ur um málefni þroskaheftra.
Klukkan 3 komu fjórir ráð-
herrar i húsið, en aðeins tveir
þeirra létu sjá sig i þingsalnum
sjálfum og aðeins Einar Ágústs-
son hlýddi á umræður.
Eins og kunnugt er hafa opin-
berir starfsmenn staðið i verk-
fallsaðgerðum að undanförnu
og gerðu menn þvi skóna i gær
að ráðherrar hefðu gert setu-
verkfall i ráðuneytum. Um til-
efni vissu menn fátt. —GFr
Samneyslan á Norðurlöndum
MTNNST Á
ISLANDI
Samneysla er tiðrætt hugtak
um þcssar mundir eftir að for-
sætisráðherra lýsti vilja
stjórnarinnar til að draga úr
henni og auka i þess stað einka-
neysluna. Okkur datt í hug áð
athuga hvar islendingar væru
staddir i samneyslunni miðað
við aðrar norðurlandaþjóöir.
Það verður að taka fram að á
bak við hugtakið samneysla
liggja mismunandi skilgrein-
ingar eftir löndum. En ef við
segjum að samneysla sé sam-
anlögð umsvif rikisvaldsins og
mælum þau með skatttekjum
rikisins eru islendingar ansi
aftarlega hvað þau snertir.
Arið 1972 var hlutfall skatt-
tekna rikisins af vergri þjóðar-
framleiðslu (VÞF) 33.3% á
tslandi. í Finnlandi var þetta
sama hlutfall 36%, i Sviþjóð
44%, Danmörku 45% og i Noregi
46%. Islendingar eru semsé
neðstirá blaði i þessum saman-
burði.
Siðan 1972 hefur þetta hlutfall
hækkað nokkuð hér á landi. t
fyrra var það 34.9%
(bráðabirgðatölur) og i ár er
áætlað að það komist i 37%.Inn i
þessa mynd koma hins vegar
árið 1973 skattar til Viðlaga-
sjóðs og til niðurgreiðslu á oliu
til kyndinga.r en þeir eru með í
áðurnefndum tölum.
A hinum Norðurlöndunum
hefur þetta hlutfall einnig hækk-
að, sennilega þó minna en hér á
landi. En eftir stendur sú stað-
reynd að islendingar og finnar
hafa allmikla sérstöðu að þessu
leyti.
Ef við tökum samanburð við
aðildarriki OECD sem eru 24 þá
eru islendingar númer 13 i röð-
inni eða fyrir miðju. Ofar á blaði
eru öll nágrannariki okkar
nema Bandarikin. —ÞH
Dœmi um lyfjaálagningu:
C-\ítamín
23-faldast
í verði
Það er ekki að furöa þótt fólki
ofbjóði verð á lyfjum hér á landi,
þótt svo að sjúkrasamlögin greiði
meirihlutannaf þvi verði. Og það
er heldur ekki að furða þótt
apótekin blómstri, þegar verð-
lagning lyfja er skoðuð. Eitt
ágætt dæmi um verðlagningu
lyfja eru C-vitamin-töflur.
Innkaupsverð á 1 kg. af C-vita-
mindufti var fyrir skömmu 1781
kr. Þegar apótekin kaupa eitt
slikt kiló, bætist við verðið 14,8%
heildsöluálagning og er verðið þá
komið uppi 2030 kr. 1 100 50 mgr.
c-vitamintöflur fara 5 gr. af þessu
duftiog þessar 100 töflur eru seld-
ar útúr apóteki á 234 kr. Meö
þessu móti fást töf lur úr einu kilói
af C-vitamindufti sem seldar yrðu
á 46.800 kr.
En hvernig verður þetta verð
til? Það er sérstök lyfjaverðs-
nefnd sem ákveður verðið og það
mun verða til þannig:
Fyrst er það innkaupsverðið
plús 14.8% heildsöluálagning. Þar
næst bætist við framleiðslugjald
fyrir apótekin, sem sjálf steypa
töflurnar, þá gjald fyrir það efni
sem sett er i duftið, svo hægt sé að
steypa töflurnar, þá kemur sölu-
skattur sem er 20% og siðan 85%
álagning apótekanna. Þar næst
kemur umbúðaverð, sem er kr. 24
íyrir hvert glas, og loks
afgreiðsluverð, sem er 30 kr.
hvort heldur keypt er eitt glas eða
hundrað.
Þess má geta að álagning á
meðalaglös er 12.1% i heildsölu og
32.4% i smásölu. Einu atriði
gleymdum við áðan, en það er
sérstakt afskriftargjald vegna
þess dufts, sem fer i súginn,
þegar verið er að steypa töflurn-
ar. —S.dór.
C-vitamin er tlskulyf gegn kvefi — það er meö óllkindum hvað leggst
á vöruna þegar henni er breytt úr duftformi I töfluform.