Þjóðviljinn - 14.02.1978, Blaðsíða 2

2 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Þriöjudagur 14. febrúar 1978
Að fordast
óhöpp
í hálku
í.
Ef beygja er framundan og
hraöinn er hugsanlega of mikill
miðað við viðnám vegarins þegar
þú verður beygjunnar var fyrir
alvöru, stigðu þá strax á kúpling-
una i botn og hemlaöu varlega
(forðastu að læsa hjólunum) svo
lengi sem tök eru á, áður en kem-
ur i beygjuna.
Þegar kemur i beygjuna hættu
þá hemlun og reyndu að stýra
eins átakalaust og hægt er með
kúplinguna i botni og án þess að
snerta hcmilinn.
Allt viönám sem til er verður að
nýtast i stýringu. Þvi má ekki
„eyða" i hemlun, hvorki með vél
né hemlaástigi.
2.
Óvænt hindrun á ak-
brautinni
Ef hraðinn er hugsanlega of
mikill til þess að geta stöðvað
ökutækið i tima, kúplaðu þá strax
sundur þegar þú greinir hættuna.'
Haltu beinni stefnu og beittu heml
un eftir mætti án þess að læsa
hjólunum (hjólin dragast veru-
lega). Strax og billinn skriður til,
verður að létta á hemlun. Sé enn
mikil ferð á bilnum þegar ófarið
er um 5-10 billengdir (eftir hálku-
ástandi) að hindruninni, hættu þá
hemlun og reyndu að stýra eins
átakalitið (mjúkt) og hægt er
framhjá hindruninni.
Ef ökutæki kemur á móti á
sama tima svo ekki er á það hætt-
III
1 Kúplið sunduf SUO'ð
lé« á h«milinn
i Hvmtið hinoaö m*6
köplaö *undur HaatUö
hemiun ag *tý*ið lctt
I akstursate1nu
andi að stýra framhjá hindrun-
inni vegarmegin, þá er næst best
aðfara þvert út af vegi heldur en
að lenda á háskalegri hindrun.
AUGLÝSING
um hönnun bygginga með
tilliti til fatlaðra
Á fundi menntamálaráðherra Norður-
landa i Reykjavik i júni 1974 var lögð
áhersla á að i menningarsamstarfi beri að
taka sérstakt tillit til þeirra, sem fatlaðir
eru, og búa þannig i haginn að þeir geti i
sem rikustum mæli tekið þátt i og notið
þess sem um er að ræða á sviði menn-
ingarmála. í orðsendingu frá mennta-
málaráðuneytinu 15. júli 1974, sem birt
var i f jölmiðlum, var þeim tilmælum beint
til allra sem hanna byggingar, er varða
starfssvið menntamálaráðuneytisins að
einhverju leyti, svo sem skólahús, félags-
heimili, safnahús o.s.frv., að þess sé vand-
lega gætt að gera fötluðu fólki sem auð-
veldast að komast inn i húsin og fara um
þau. í bréfi til Arkitektafélags Islands og
Sambands islenskra sveitarfélaga 11.
mars 1975 minnti ráðuneytið á þetta mál
og æskti góðrar og árangursrikrar sam-
vinnu allra, er um þetta mál fjalla.
Um leið og ráðuneytið minnir enn á
þessi viðhorf sin, vekur það athygli á, að
það mun ekki staðfesta teikningar að
byggingum, nema framangreindra atriða
sé gætt.
í- menntamálaráðuneytinu,
9. febrúar 1978.
Vilhjálmur Hjálmarsson
Birgir Thorlacius
Ánægðir með „Aðstoð”
Fimm Málmeyjarbúar mótmæla grein í Þjóðviljanum
„Til Þjóðviljans
Vegna greinar sem birtist i
dálk, Klippt og skorið, þann 25.
janúar s.l., viljum við undirrit-
aðir aðilar koma á framfæri
mótmælum á þessari grein, sem
er alröng og óheiðarleg i garð
Stefáns Ærnasonar, Aðstoðar og
okkar sem notið hafa hjálpar
hans.
Og það sannast á okkur
fslendingum nú sem fyrr, „að
landinn er landanum verstur”.
En þessa grein um Aðstoð telj-
um við slúður og hreina þvælu.
Starfstúlka Aðstoðar hvetur
fólk ekki til að flytja. Það var
tekið skýrt fram að þetta væri
mjög misjafnt hvað fólki gengi
vel með atvinnu og húsnæði.
Okkur var ráðlagt að reikna
með 3 vikum. Sem hefur nú
staðist fram aö þessu. Eins var
okkur ráðlagt að hafa með góð-
an gjaldeyri, sem t.d. er i dag:
Ferðamannagjaldeyrir +
Eignayfirfærsla sem er um 825
þúsund isl. kr. fyrir hjón meö 2
börn, eða 18 þúsund s.kr.
Aðstoð hefur boðist til að fara
i atvinnuleit, fá ibúð, sækja um
bústofnslán og semja um af-
borganir á húsgögnum. Og fyrir
þessa U;ónustu greiðum við 500
s.kr. og þá innifalið að sækja
fólkið út á Kastrup. Svo er talað
um að mánaðarlaun fólks fari til
Aðstoðar, sá sem er ábyrgur
fyrir þessum upplýsingum um
Aðstoð og Stefán, hlýtur að
vera mjög reikningsglaður
maður og hafa gaman af
að margfalda tölur. Og trú-
lega með skattsvik og
óðaverðbólgu á Islandi i
huga. Stefán leigir Saab-bila og
er það helmingi ódýrara en hjá
öðrum bilaleigum.
Við höfum verið ánægð með
Aðstoð, þvi fólkinu hefur verið
veitt mjög góð þjónusta, og
langt fram yfir það sem hægt
var að ætlast til. Það hleypur
enginn inn i sænska kerfið, þótt
hann sé Islendingur, með mörg
vottorð. Já mikið er hugmynda-
flug greinarhöfundar, um at-
vinnuleysi og greiðsluvandræði.
Við höfum látið nægja að
segja frá reynslu okkar um við-
skipti við Aðstoð og viljum vona
að fólk sem lesið hefur greinina
um Aðstoð, vegi og meti stað-
reyndir á móti slúðurgreininni.
Malmö 5. febrúar 1978.
Ólafur Birgir Bjarnason
Hagnheiöur Itagnarsdóttir
Sævar Einarsson
Ragnheiður Angantýsdóttir
Angantýr Sævarsson”
Skrifið — eða hringið í slma 81333
m
Eftir akstur i vetur á Ford Es-
cort ’76 á sumardekkjum (radi-
al) eknum 10.000 km„ hef ég
verið að velta þvi fyrir mér
hvort ekki gætu flestir eða allir
hætt að nota neglda hjólbarða.
(Bilbrodda).
Ég þarf á hverjum degi að
aka um Hörgsland, sem er a 11-
bratt miðað við götur innanbæj-
ar,og hcf lent i minni erfiðleik-
um þar og annars staðar i bæn-
um, en við sambærilegar að-
stæður, heldur en oft áður á
skafla járnuðum Escort '74
Cortina ’65 og Austin A95 ’59. t
öllum minum bilum hef ég verið
með aukaþunga i skottinu á
vetrum. Við samanburð á þess-
um bilum, sem allir eru með
drif á afturhjólum, hafa vaknað
hjá mér ýinsar spurningar.
Er Escort 1300 L ’76 eitthvað
sérstakur i hálku?
Er hann e.t.v. með mýkri
tengsli eða aðra þyngdardreif-
ingu á hjól en þeir bilar sem ég
hef átt og áður eru taldir?
Hefur hann kannske aðra
eiginleika, sem auðvelda hálku-
akstur?
Eru radial hjólbarðar betri en
aðrir i snjóföl og hálku?
Hefur mér eitthvað farið fram
i akstri við þessar aðstæður?
Hvað siðustu spurningu varð-
ar, tel ég það ekki vera. En hver
er ástæðan fyrir þvi, að bilar á
negldum börðum komast ekki af
stað á glærfs á jafnsléttu án að-
stoðar eða án þess að spóla ein-
hver ósköp á sama stað og tima
og þetta veldur mér ekki erfið-
leikum?
Eg er þeirrar skoðunar að
langflestir innanbæjar i
Reykjavik noti neglda barða
vegna þess að þeir telji þá veita
mest öryggi við flestar tegundir
hálku og að sumu leyti vegna
ákvæða tryggingarfélaga um
vetrarbúnað bifreiða, en hafi
ekki reynt að komast af án
þeirra. Svo er um mig að
minnsta kosti.
Veturna ’58-’59 og ’59-’60 ók ég
þó á lélegum 4 strigalaga
sumarbörðum á Fiat 1100 ’54,
valdi mér brekkulitlar leiðir og
notaði keðjur að aftan, þegár
ófærð var mest fyrri veturinn.
Slit gatna er orðið það mikið,
aðallega vegna negldra barða,
að til varnaraðgerða hlýtur að
verða gripið. Nokkrar þjóðir og
mörg fylki i Bandarikjunum
munu hafa bannað notkun
negldra barða. Framleiddir eru
a.m.k. i Bandarikjunum hjól-
barðar sem sagðir eru mjög
góðir til vetraraksturs og einnig
ætlaðir til sumaraksturs. Gæti
borgin sparað með niður-
greiðslu verðs á þessum börð-
um, eða gætu ökumenn kannske
sparað sjálfir, þó þeir kaupi þá
fullu verði i stað þess að vera
alltaf með tvöfaldan gang og
annan negldan?
Ég veit ekki til, að verðandi
bilstjórar þurfi að fá neina æf-
ingu á hálkuakstri. Ég tel eðli-
legt að krafist verði að ökumenn
fái 2-4 klst. kennslu og æfingu i
hálku- og snjóakstri eftir að-
stæðum, fyrir ökupróf eða innan
árs frá prófi.
Æskilegt væri að ökumenn
hefðu aðgang að svæði til æfiriga
i hálkuakstri. Dettur mér þá
helst í hug ónotaði flugbrautar-
endinn sunnan við Umferðar-
miðstöðina. Slíkt svæði þyrfti að
vera undir stöðugu eftirliti með-
an það er opið, býst ég við, og
þar þyrftu að vera hæfir leið-
beinendur. Ég held að borgar-
stjórn, tryggingarfélög, FIB,
SVFI og ef til vill fleiri aðilar
hljóti að geta komið sér saman
um rekstur sliks svæðis i borg-
inni eða nágrenni hennar, sé
áhugi þessara aðila fyrir fækk-
un slysa, öruggari akstri og
ódýrara gatnaviðhaldi fyrir
hendi, sem liklegt verður að
teljast.
Samkvæmt minni reynslu
virðist verulegur munur á bif-
reiðartegundum hvað varðar
akstur i hálku, og ég er sann-
færður um að margir renna
blint i sjóinn i þessu tilliti er
þeir huga aö bilakaupum. Gæti
ekki Bifreiðaeftirlit rikisins stað
ið fyrir kerfisbundinni athugun
á aksturshæfni einstakra bif-
reiðategunda með mismunandi
gerðir hjólbarða við hinar ýmsu
tegundir hálku? Ég skal lána
minn bil. Niðurstöður slikra at-
hugana yrðu að vera öllum að-
gengilegar.
Að lokum: Starfsmenn
gatnamálastjóra hafa staðið sig
vel i hálkueyðingu það sem af er
vetri. Mér dettur ekki i hug að
kvaría, þó slik starfsemi minnki
verulega um helgar, eins og við
hefur borið.
Margir eru mér sammála um
þessar vangaveltur, og þess
vegna eru þær komnar á blað.
9851-3248
Hugleiðingar í hálku
þann 1. febrúar 1978